Marketing międzynarodowy.docx

Marketing Międzynarodowy

MARKETING MIĘDZYNARODOWY
 

Kierunki sprzedaży:
1. na rynku wewnętrznym
2. na rynku zagranicznym (problem wyboru: struktury towarowej, czyli asortymentu i gdzie eksportować)

Przed podjęciem działań marketingowych w przypadku eksportu należy wziąć pod uwagę:
• czy się opłaca sprzedawać za granicę i gdzie
• warunki polityczne, ekonomiczne itp.
• poszukać i zidentyfikować importerów zagranicznych i konkurentów.
• uzyskać stałość importu.
• w przypadku importu trzeba wyliczyć skąd i jakie produkty importować
• skonfrontować import z produkcją krajową
• zbadać korzyści płynące z eksportu i importu (należy wziąć pod uwagę konkretną sytuację branży, kraju, przedsiębiorstwa, regionu itd.)

I. KORZYŚCI Z PROWADZENIA WYMIANY Z ZAGRANICĄ

Wymiana międzynarodowa ma sens, gdy tworzy sytuację lepszą niż ta, gdy nie ma wymiany z zagranicą. Pojawiają się tutaj 2 strumienie wymiany: eksport i import.

1. Import:
a.) umożliwia on przezwyciężania - niekorzystnych wielkości i struktury krajowego bogactwa społecznego i aparatu wytwórczego w drodze importu tych rzeczowych czynników produkcji, których kraj lub przedsiębiorstwo (region, branża itd.) albo w ogóle nie posiada, albo które są wprawdzie w danym kraju, ale ich wykorzystanie jest nieefektywne, gdyż są one rzadkie, a więc drogie, a ponadto są o niskim poziome technicznym
b.) dobre- prowadzenie importu pozwala na przezwyciężenie bariery strukturalne braku surowców, zasobów ( pozwala sprawdzić czego nie ma w danym kraju)
c.) jeżeli- aparat wytwórczy (środki, urządzenia) jest przestarzały, to wtedy poprzez import możemy rozwijać ten poziom technologiczny
Może być absolutny brak lub pewne elementy, ale w małych ilościach. Wówczas są drogie. Wtedy bardziej opłaca się importować towary, które można wyprodukować w kraju, ale są one droższe (niski poziom technologiczny).
daje szansę przejścia na wyższą ścieżkę wzrostu,Ø polepszenie jakości towarów oraz zakupywania po niższej cenie
umożliwia korzystanie z parametrów techniczno – ekonomicznych innych społeczności np. od 2 lat największe wskaźniki sprzedaży stali mają Chiny (tania siła robocza, nowoczesne piece do wytopu stali + stare piece = niższa jakość, ale wysoka sprzedaż).
Import jest czynnikiem wzrostu i rozwoju.
2. Eksport:
- szansą jest wykorzystanie korzyści, jakie daje zwiększenie skali produkcji (obniżenie skali kosztu jednostkowego Kj)
 

Chłonność rynku wewnętrznego – to co przedsiębiorstwo może sprzedać na danym rynku produkcji. Jeżeli nie możemy sprzedać na tym rynku, a mamy wysokie koszty, to możemy obniżyć te koszty poprzez zwiększenie skali produkcji i wyjście na eksport.
Jeżeli udałoby się stworzyć warunki do sprzedaży większej niż na rynku wewnętrznym (odc. AC - eksport), to zmniejszą się koszty o odcinek BD.
Sprzedaż za granice daje szansę ubiegania się o obniżenie kosztuØ jednostkowego.
Nie chodzi o zwiększenie produkcji krajowej do granic możliwości, ponieważ to mogłoby obniżyć koszty jednostkowe przy zapewnieniu rynku zbytu za granicę.
handel umożliwia lepsze wykorzystanie krajowychØ czynników produkcji i na tym gruncie zapewnia wzrost społecznej wydajności pracy, zwiększenia jakości i produktywności majątku trwałego
rozwój - produkcji na eksport finansuje prowadzenie importu. Źle prowadzony może stać się barierą wzrostu (importochłonność).
możliwość przyspieszenia postępuØ technicznego i organizacyjnego (korzystamy z doświadczenia innych)
- unowocześnianie potencjału technologicznego w kraju w drodze importu nowoczesnych osiągnięć nauki i techniki, do wykorzystania osiągnięć światowej myśli naukowo-technicznej włącznie.
Możliwość wyrównywania poziomu - konsumpcji obywateli danego kraju z obywatelami innych społeczeństw np. gdyby nie było importu zagranicznego samochodów, to nie byłoby komfortu i jakości jazdy.

II. ISTOTA MARKETINGU MIĘDZYNARODOWEGO
Marketing międzynarodowy – zespół zintegrowanych działań mających na celu kształtowanie produkcji i obrotu towarowego oraz usług w sensie sprzedaży tych produktów i usług z punktu widzenia potrzeb importerów i eksporterów oraz wygrania z konkurentami na rynkach zagranicznych (należy zidentyfikować rynek zagraniczny i na gruncie rozpoznania potrzeb importerów, np. poznanie konkretnych parametrów użytkowych, warunków cenowych, zapłaty itp. usatysfakcjonować ich pod względem tych potrzeb), usatysfakcjonowanie importera – warunki dobrego prowadzenie marketingu exportowego.
zespół zintegrowanych działań – pięć elementów marketingu mix (produkt, cena, promocja, dystrybucja, kwalifikacje pracowników), które w aspekcie międzynarodowym należy traktować łącznie jako układ wewnętrznie spójny w celu zaspokajania potrzeb drugiej strony oraz wygrania z konkurentem
produkt dynamiczny – w stosunku do rynku zagranicznego cena traci na znaczeniu na rzecz jakości produktu (produkt musi być co najmniej takiej jakości jak produkt konkurenta). Wyważyć przyszłe potrzeby imp. I modyfikować produkt , czasem konkurent podpowiada jak modyfikować produkt.
cena – w działalności firm zachodnich zawiera się kontrakty aby związać importera (żeby mieć stały rynek zbytu) i mimo takiego kontraktu renegocjuje się ceny, żeby zachęcić do danej współpracy, skłania do zakupu, ruch ceny góra dół, w zależności od konkurencji skłania do zakupu , nie należy iść na max. Wydatku lecz na max. Sprzedaży.
promocja – trzeba zawiadamiać klienta różnymi sposobami (7 form promocji, z których najważniejsze są: PR – kreowanie dobrego wizerunku przez solidność, terminowość, dobrą markę; targi, wystawy, pokazy – obecnie połowa budżetu idzie na udział e targach – pokazywanie nowych rozwiązań bezpośrednio daje bardzo duży procent podpisywanych kontraktów, co powoduje pewność rynku zbytu na długi okres czasu). Importer wybiera firmę która da mu pewność dostaw, załatwi spedytora – to zadowoli jego potrzeby. Handel zagraniczny to handel hurtowy.
dystrybucja – formy sprzedaży: eksport pośredni (znaleźć firmy na rynku zagranicznym, które będą sprzedawać nasz produkt) a dopiero potem, jak zdobędzie się rynek, to można się ubiegać o bezpośrednią dystrybucję (możliwość prowadzenia sprzedaży bez pośredników), własnego przedstawiciela.
Istotą marketingu marketingowego jest rozpatrywanie dwóch płaszczyzn:
A. przewaga nad konkurentem

Strategia znalezienia przewagi nad konkurentem polega na tym, że zasoby rzeczowe, osobowe,  działać tylko wàfinansowe itp. należy skoncentrować na jednym konkurencie  jakimś konkretnym segmencie i z jednym konkurentem, a nie działać w kilku branżach i produktach

1. należy wybrać odpowiednią strategię cenową, np. strategia niskich cen jest bardziej odpowiednia dla tych, którzy chcą uzyskać przewagę nad konkurentem

2. próba znalezienia przewagi nad konkurentem może też tkwić w JAKOŚCI – bardzo trudna strategia, bo mogą ją realizować tylko liderzy w danej branży lub przedsiębiorstwa bogate:
• strategia dyferencjacji – uzyskiwanie przewagi jakościowej przez różnicowanie produktów eksportowanych, które polega na tym, że wytwarzany produkt jest jakości i parametrach technicznych takich, których konkurent nie może wytworzyć a oprócz tego udział produkcji zaawansowany w wytwarzanie tego produktu w danym sektorze eksportu jest największy

Warunkiem stosowania strategii dyferencjacji jest prowadzenie badań marketingowych – na ich podstawie należy znaleźć segment, w którym różnicujemy produkt w stosunku do konkurenta (należy dokładnie wiedzieć, na czym zależy konkurentom oraz znać ilość, jakość i wymagania importerów)
Tylko z pomocą badań marketingowych można konkurować jakością ale też przedsiębiorstwo musi być bardzo nowoczesne i znane na rynku.
Badania powinny być prowadzone cały czas bardzo dynamicznie, ponieważ potrzeby importerów ekskluzywnych zmieniają się bardzo szybko i często w stosunku do zwykłych importerów, np. na rynku samochodowym.
• Przedsiębiorstwa słabsze realizują strategię koncentracji – polega ona na skoncentrowaniu swoich możliwości produkcyjnych na jednym produkcie i sprzedaż w segmencie, gdzie nie działają potentaci rynkowi.
Warunki stosowania strategii:
- prowadzenie badań marketingowych
- możliwość wyprodukowania produktu, na który jest luka rynkowa
B. potrzeby importerów – wejście w lukę rynkową:

1. dotychczasowy eksporter danego produktu zmienia rynek i pozostawia niezaspokojony popyt

2. dotychczasowy eksporter danego produktu zmienia asortyment

Aby wejść w taką lukę, przedsiębiorstwo musi produkować podobny produkt pod względem parametrów techniczno – ekonomicznych (imitacja produkcji i działań marketingowych – LUKA IMITACYJNA)

3. LUKA typu INNOWACYJNEGO – konkurent stwarza popyt u importera ale nie zaspokaja go w pełni  przedsiębiorstwa mogą zapełnić tą lukę ale na zasadzie kooperacji – STARTEGIAà KOOPERACJI (dwa przedsiębiorstwa działające wspólnie maja mniejsze koszty produkcji)

III. CECHY MARKETINGU MIĘDZYNARODOWEGO
1. elementy marketingu trzeba widzieć w sposób dynamiczny, czyli zmieniające się w czasie (jeśli mamy wysoki eksport, to nie można powielać dotychczasowej struktury eksportu, ponieważ potrzeby importerów są zmienne, coraz nowsze, konkurent też zmienia strategie – rośnie presja konkurentów głównie przez ogromny rozmiar rynku)
- nie można powielać tych samych rozwiązań, ponieważ potrzeby importerów zmieniają się;
- jest też presja innowacyjności (do tego stopnia, żeby tworzyć nowe potrzeby – podsuwać nowe rozwiązania odbiorcy)
2. koncepcja marketingu międzynarodowego zakłada, że podstawą sukcesu w walce konkurencyjnej jest kształtowanie wszystkich działań danego przedsiębiorstwa z punktu widzenia rynku zbytu, jego potrzeb, warunków na nim panujących (popyt, podaż, cena szybko zmieniają się na rynku międzynarodowym i trzeba się do tego dostosować np. Niemcy, Francja, Wielka Brytania mają 4-5 razy większą dynamikę sprzedaży niż na rynkach wewnętrznych tych krajów)
M. globalny – ujednolicony, wspólne strategie które można stosować na innych rynkach> Inna mentalność ludzi, warunki geograficzne-położenie.
Marka – promuje się na opakowaniach.
3. działania marketingowe idą w dwóch kierunkach:
- dostosowania podaży eksportowej do popytu importerów (dostosowanie na gruncie analiz itp. ale równocześnie należy narzucać nowe możliwości rozwiązań, nowe produkty i usługi)
- aktywnego oddziaływania na rynek w celu dostosowania jego potrzeb i wymagań do interesów danego przedsiębiorstwa
4. producent (exp.) powinien z góry wiedzieć, dla jakich importerów będzie produkował (minimalizacja ryzyka sprzedaży)
5. prowadzenie szeroko rozwiniętych badań marketingowych rynków zagranicznych idących w kierunku rozpoznania potrzeb importerów widzianych w sposób dynamiczny oraz mających na celu rozpoznanie działań konkurentów na tym rynku




6. Przestrzeganie konkretnych zasad m.m.
- zasada planowości- plan działania na konkretnym rynku zagranicznym,
-zasada kompleksowości działania – wszystkie elementy m.m. muszą być traktowane w sposób kompleksowy. Produkt należy sprzedać po odpowiedniej cenie
- zasada elastyczności działania- to co ustalone jest w planie można zmienić w zależności od warunków rynkowych,
- zasada koordynacji- wspólne kierownictwo marketingowe,
- zasada ciągłości- elementy mark. Ciągłe,
-zasada naukowych metod działania.
7. istnienie pojęcia zarządzania marketingowego
zarządzanie marketingowe – ustalanie marketingowych celów działania na danym rynku zagranicznym biorąc pod uwagę zasoby danej firmy i pojawiające się na tym rynku szanse rozwoju dla danej firmy oraz jest to planowanie i realizacja działań wymaganych dla osiągnięcia tych zamierzonych celów, czyli działanie na dwóch płaszczyznach:
- ustalania celów na gruncie wewnętrznym i zewnętrznym
- z równoczesnym planowaniem i realizacją działań
cel marketingowy – cel wyprowadzony z rynku ustalony według zasobów firmy i szans na rynku a równocześnie w planach marketingowych trzeba tak cel umieścić, aby mógł być zrealizowany
8. należy jeszcze wiedzieć, jaki produkt eksportować:
- na gruncie wyboru struktury towarowej (wiedzieć co się opłaca eksportować)
- na gruncie geograficznym (gdzie to wysyłać)
- na gruncie ekonomicznym (jaki produkt opłaca się produkować - na podstawie rachunku ekonomicznego porównać pełne nakłady z efektami, które się uzyskuje)

IV. ETAPY ZARZĄDZANIA MARKETINGOWEGO

I. IDENTYFIKACJA RYNKU ZAGRANICZNEGO (należy zrobić analizę rynku docelowego, wyprowadzić szanse, jakie są na rynku)
1. Potrzeby importerów, należy zobaczyć w przyjętym horyzoncie czasowym, jakie będą zmiany popytu.
2. Należy zobaczyć potrzeby importerów, gust, preferencje.
3. Zwyczaje handlowe rynku.
4. Segmentacja rynku, rynek nigdy nie jest jednorodny.
5. Zjawiska rynkowe.
6. Koniunktura panująca na rynku zagranicznym ( jak jest dobra to można zaplanować zwiększanie eksportu ).
7. Wielkość i struktura popytu.
8. Dostęp do rynku i uwarunkowanie działań.
9. Warunki promocji, dystrybucji na tym rynku.
10. Przepisy rynku.
11. Konkurenci i ich działania (silni konkurenci to rynek trudny, można konkurować wchodząc z nim w kooperację).
12. Prognozy zmian sytuacji rynkowej
13. Możliwości zmiany strategii marketingowej w zmienionej strategii na rynku (elastyczność działania, powinno się robić alternatywną strategię i w razie zmian ją zastosować).

II. ANALIZA WARUNKÓW DZIAŁANIA PRZEDSIĘBIORSTWA
Cele marketingowe muszą być skonfrontowane z posiadaniem następujących warunków wewnętrznych:
1. zasoby rzeczowe – wpływają na decyzje marketingowe szczególnie w zakresie produktu
2. zasoby osobowe – problem rozwoju kwalifikacji pracowników np. coraz nowsze urządzenia narzucają konieczność podnoszenia kwalifikacji
3. zasoby finansowe – zabezpieczenie finansowe jest konieczne, aby można było realizować postawione sobie przez firmę cele np. zakup maszyn, nowych technologii, unowocześnianie produktu itp.
4. zasoby informacji
5. możliwość dywersyfikacji produktu;
6. poziom kosztów i kierunki ich zmian
7. stopień rozwoju marketingu w przedsiębiorstwie

i warunków zewnętrznych:
- pozycja na rynku zagranicznym i kierunki jej zmian (ważna jest marka)
- koniunktura i jej zmiany na rynku zagranicznym;
- organizacja marketingu na rynku zagranicznym.
Otoczenie EKONOMICZNE:

POPYT na dobra przedsiębiorstwa
- jeśli popyt rośnie, to można sprzedać więcej
- jeśli popyt jest większy od podaży, to wymusza on decyzje marketingowe, aby rozwijać produkt, ponieważ są możliwości sprzedaży
- jeśli popyt spada, można np.:
• obniżać ceny,
• zmienić strukturę eksportu (czyli zwiększyć jakość produktu, zmienić w ogóle formułę produktu, unowocześnić go),
• zwiększyć promocję,
• zmienić dystrybutorów
PODAŻ reprezentowana przez konkurenta przedsiębiorstwa
- jeśli jakość konkurenta jest wyższa od naszej, czyli jego podaż jest wysoka, to należy np.:
• poszukać innego rynku zbytu, czyli zmienić kierunek eksportu
• poszukać luki rynkowej (produkt, na który jest popyt ale nie ma podaży, bo konkurent nie wytwarza tego produktu)
• produkować imitację produktu konkurenta (podobny produkt) np. zakup licencji jest taką „imitacją”
• wejść w kooperację z konkurentem jako najlepsza droga do wejścia w posiadanie najnowocześniejszych, stworzonych przez konkurenta technologii
CENA – na ogół przedsiębiorstwa sprzedając na rynku musi przyjąć cenę, którą importer akceptuje; tylko w przypadku monopolisty może sam narzucać cenę
Otoczenie TECHNOLOGICZNE

- tylko mając taką samą lub większą ilość środków na rozwój postępu technologicznego można konkurować z partnerami na rynku międzynarodowym
- wpływ tego otoczenia jest bardzo istotny na innowacyjność dlatego bardzo ważne są nakłady na promocję
Otoczenie PRAWNE

– w zależności od przepisów danego kraju dostęp do rynków zagranicznych jest lepszy lub gorszy np. wysokie cła ograniczają niektóre przedsiębiorstwa do wejścia, narzucanie kontyngentów (np. na ilość sprzedawanych samochodów japońskich w USA – Japończycy wyprodukowali bardzo drogi samochód, którego wysoka cena zrekompensowała warunki kontyngentu i straty ze sprzedaży innych samochodów
Otoczenie SOCJOLOGICZNO – KULTUROWO – RELIGIJNE

III. OKREŚLENIE CELÓW I STRATEGII PRZEDSIĘBIORSTWA
1. Określenie celów długookresowych;
2. Określenie celów krótkookresowych;
3. Określenie strategii działań przedsiębiorstw w zakresie;
a) wejścia na rynek zagraniczny (na ile rynków – jeden lub więcej);
b) kształtowania produktu ex. -> rozwój;
c) zakres promocji na rynku zagranicznym;
d) zakres dystrybucji produktów;
e) zakres działania wobec konkurencji ( gdy konkurencja jest duża to znaleźć lukę rynkową i wejść w nią);
f) polityka znaku towarowego( znajomość marki owocuje zaufanie do firmy).







IV. OKREŚLENIE TAKTYKI I TECHNIKI DZIAŁANIA PRZEDSIĘBIORSTWA NA KONKRETNYCH RYNKACH ZAGRANICZNYCH
1. Określenie planu działania i ich warunków realizacji.
2. Określenie metod badań marketingowych.
3. Określenie metody analizy strategicznych (zebranych danych, analiz, metod statystycznych, m. matematycznych, m. ekonometrycznych).
4. Określenie metod zdobywania rynku i utrzymania się na nim.
5. Określenie metod finansowania konkretnych działań marketingowych.
6. Przyjęcie metod zaopatrzenia,
7. Określenie metod promocji i dywersyfikacji.
8. Określenie techniki sprzedaży penetracji rynku.

V. WPROWADZENIE EFEKTYWNYCH DZIAŁAŃ NA DANYM RYNKU ZAGRANICZNYM
Działania mające na celu (tych które były zawarte w p.4 czyli plan):
- tworzenie i powiększenie grupy lojalnych importerów ( tacy którzy gdy konkurent zmodyfikuje swój produkt i zmieni warunki sprzedaży, to imp. nie pójdą do niego od razu tylko poczekają na odp. Dotychczasowego exp.) ;
- tworzenie stałych powiązań z rynkiem;
- tworzenie nowych potrzeb importerów;
- tworzenie nowych produktów i ich różnicowanie;
- Tworzenie ekspansji na nowych rynkach zbytu;
- rozpowszechnianie nowych form i metod sprzedaży.

VI. KONTROLA I OCENA EFEKTÓW, WNIOSKI NA PRZYSZŁOŚĆ
- ocena zmian zachodzących na rynku w wyniku zarządzania marketingowego
- zmianę wielkości i struktury eksportu
- zmianę kosztów produkcji i sprzedaży eksportowej
- zmianę wielkości zysków
- zmianę opinii importerów o działalności przedsiębiorstwa
- ocena zmian udziału przedsiębiorstwa zaopatrzenia rynku w stosunku do konkurentów
- wyciąganie wniosków odnośnie dotychczasowej działalności marketingowej i do kierunków działań marketingowych w następnych cyklach produkcji i eksportu
- przestrzeganie konkretnych zasad:
zasada planowości – plan działań marketingowych§
zasada kompleksowości§ – wszystkie elementy marketingu mix, należy analizować, kompleksować wszystkie elementy równocześnie, elastyczność działania
zasada koordynacji działów w§ danym przedsiębiorstwie
zasada ciągłości działania§
zasada naukowych§ metod działania

V RACHUNEK EKONOMICZNEJ EFEKTYWNOŚCI HANDLU ZAGRANICZNEGO
1) Pojęcie rachunku efektywności handlu zagranicznego i pojęcia z tym związane
Rachunek ekonomiczny – system wyliczeń (rachunków), który ma na celu porównanie nakładów ponoszonych na zrealizowanie konkretnego przedsięwzięcia ze spodziewanymi efektami.
Istota rachunku ekonomicznej efektywności handlu zagranicznego – system wyliczeń, który ma na celu porównanie wszystkich nakładów związanych z prowadzeniem handlu zagranicznego ze spodziewanymi efektami, które będą uzyskane z prowadzenia tej działalności.
Rachunek ten jest wypadkową rachunku efektywności eksportu i importu:
a. Rachunek efektywności eksportu

EEKSP.= nakłady zw.z wytworzeniem towaru eksp. + nakłady zw. z prowadzeniem marketingu ekip.
uzyskiwana (od importera) cena zagraniczna w momencie zapłaty

Pierwszą część licznika możemy nazwać również „ceną krajową towaru eksportowanego”. Należy wziąć pod uwagę zapotrzebowanie klientów, co możemy wyprodukować. Należy zrobić promocję i wreszcie dać nakłady dystrybucyjne.
Koszty marketingu eksportowego to np.: koszty analizy rynku, koszty reklamy oraz koszty dystrybucji.
Nakłady związane z prowadzeniem marketingu:
- na analizę rynku zagranicznym
- na promocję
- na dystrybucję
Cena towarów jest zmienna w czasie:

Ceny w momentach negocjacji mogą być inne niż w przypadku zapłaty, w zależności od miejsca, w którym się znajdujemy na krzywej.

b. Rachunek efektywności importu

EIMP.= cena towaru importowanego zw. z ceną kontrahenta + koszty prowadzenia importu
cena towaru na rynku krajowym

Rachunek ten ma sens tylko wtedy, gdy są różne warianty wyboru, możliwości porównania wkładów z efektami.

2) Istnieją możliwości wyboru struktury handlu zagranicznego w dwóch płaszczyznach:
1. Wybór struktury towarowej (asortymentowej) eksportu/importu.
2. Wybór struktury kierunkowej (geograficznej) eksportu/importu.
3) Rachunek prowadzony powinien być w dwóch płaszczyznach:
1. Płaszczyźnie krótkookresowej – tzw. bieżący rachunek handlu zagranicznego,
2. Płaszczyźnie w dłuższym okresie czasu, przekraczającym to, co może być uznane za bieżące.
Różnice w zakresie tych dwóch rachunków są następujące:
1. Dla rachunku krótkookresowego, w porównaniu z rachunkiem w dłuższym okresie, nie uwzględnia się wpływu inwestycji na efektywność eksportu i importu.
2. Dla rachunku krótkookresowego nie uwzględnia się zmian kosztów produkcji, jako funkcji skali produkcji.
3. Dla rachunku krótkookresowego nie uwzględnia się wpływu elastyczności popytu i podaży na wyniki syntetycznego rachunku.
4) W rachunku efektywności handlu zagranicznego występują zawsze dwie strony
Są to strona dewizowa i strona krajowa. W eksporcie, nakłady na jego prowadzenie ujmowane są w walucie krajowej, natomiast efekty, czyli uzysk ze sprzedaży, w walucie zagranicznej. W imporcie sytuacja jest odwrotna, tzn. nakłady (koszty zakupu) wyceniane są w walucie zagranicznej, natomiast efekty w cenach krajowych.
5) Formuła rachunku efektywności może mieć postać różnicową albo ilorazową
Postać różnicowa jest różnicą między efektem i nakładem. Daje na wskaźnik wielkości zysku. Natomiast formuła ilorazowa jest relacją nakładów do efektów i wskaźnikami w tym przypadku są tzw. kursy wynikowe.
Stosowanie formuły różnicowej jest możliwe tylko wtedy, gdy można sprowadzić do jednego miana krajową i dewizową stronę rachunku. Nastąpi to wtedy, gdy istnieją realne kursy walutowe, albo istnieje przelicznik dewizowy. W przypadku, gdy nie dysponuje się realnymi kursami walutowymi, ani przelicznikiem dewizowym, nie można stosować formuły różnicowej. Można wtedy stosować formuły ilorazowe, czyli relacje nakładów do efektów. Są to względne wskaźniki efektywności, zw. z kursami wynikowymi.

VI RACHUNEK BIEŻĄCY HANDLU ZAGRANICZNEGO (bieżący okres czasu) polega na wyliczeniu kursów wynikowych
Rachunek ten zmieniał się od roku 1982. W tym czasie powstało 5 jego wersji.
1) Trudności związane z prowadzeniem bieżącego rachunku handlu zagranicznego:
1. Jest bardzo szeroki zakres badań rachunku efektywności handlu zagranicznego. Ma on bowiem dostarczyć nie tylko kryteriów makroekonomicznych (z punktu widzenia przedsiębiorstwa) podejmowanych decyzji eksportowych i importowych, ale ma równocześnie dostarczyć kryteriów makroekonomicznych oceny tych samych transakcji eksportowych i importowych (tzn. z punktu widzenia szerszego niż interes przedsiębiorstwa, nawet z punktu widzenia całej gospodarki narodowej. Kryteria te powinny być na tyle syntetyczne, ażeby umożliwiły równoczesne porównanie ze sobą eksportu i importu wobec tego faktu, że ta wymiana jest zawsze dwukierunkowa.
2. Wewnętrzna struktura kosztów między poszczególnymi krajami nie jest jeszcze do końca ujednolicona, mimo prac idących w tym kierunku, a to powoduje trudności w bezpośrednim porównaniu kosztów produkcji występujących w poszczególnych krajach.
3. Cena nie zawsze odpowiada wartości.
4. Arbitralne ustalanie kursu waluty przez instytucje szczebla centralnego. Kursy waluty nie zawsze odzwierciedlają siłę nabywczą waluty, czy możliwość kupna danej waluty.
5. Doskonalony był przede wszystkim rachunek efektywności eksportu.

2) Wskaźniki bieżącego rachunku handlu zagranicznego:

1. Kurs Wynikowy Finansowy

2. Kurs Wynikowy Brutto

3. Kurs Wynikowy Netto
 

Przykład:

Jeśli K = 10 000 zł, KS = 6 000 zł (z tego wynika, że KP = 4 000 zł) oraz CZ = 500$,
a DS = 300$ (z tego wynika, że Dn = 200$), to:

To 20 oznacza, że aby uzyskać jednostkę waluty zagranicznej (tutaj 1$) trzeba wydać 20 zł. Im wyniki obliczeń są niższe, tym niższe są konieczne nakłady i warunki korzystniejsze.

Powyższe kursy są porównywane z kursem granicznym Mr. Jest to graniczna, maksymalna ilość złotych, które z punktu widzenia interesów całej gospodarki narodowej, można jeszcze wydać, ażeby uzyskać jednostkę waluty zagranicznej. Jest on ustalany przez Instytut Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego przy Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, jako parametr makroekonomiczny narzucany przedsiębiorstwom.
Jeśli np.: Mr=30, to opłacalne są wszystkie inwestycje, których wskaźniki brutto i netto nie przekraczają 30. Państwo manipuluje kursem granicznym w celu zwiększania/zmniejszania przepływów z innym krajem.

4. Wielkość zysku:
Zysk osiągniemy, gdy D > C, czyli cena zagraniczna będzie większa od kosztów wytworzenia towaru eksportowanego. Ponieważ D jest wyrażone w walucie należy przekształcić wzór na postać Mr * D > C. Zysk będzie wtedy, gdy uzyskiwana cena zagraniczna D, przemnożona przez kurs graniczny Mr i na tej podstawie sprowadzona do waluty polskiej, będzie większa od kosztów wytworzenia towaru eksportowanego.
Mr * D – C > 0 i będziemy dążyć do jego maksymalizacji.
Mr * D – C - > max im wyższa różnica tym zysk lepszy
C = Cf + N + H + P0

N, H i P0 dają się
połączyć w parametr „p”:

C = Cf * p

W ten sposób powstaje wzór na zysk:

Mr i p są wielkościami ustalanymi przez Instytut Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego, natomiast D i Cf są wskaźnikami mikroekonomicznymi uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo.

5.Wskaźnik finansowy:

Fob (free on board) – jeżeli eksporter sprzedaje na warunkach fob do Polski, tzn. odnośnie do nakładów na wytworzenie towaru eksportowanego, oblicza sobie wszystkie koszty związane z załadowaniem w konkretnym porcie (na statek importera)
Franco granica kraju – do punktu geograficznego eksporter ponosi wszystkie koszty (drogą lądową).
W imporcie – dewizowa cena zakupu towaru liczona jest na warunkach:
cif port polskiü (cost insurance freight) – płaci cenę obejmującą wszystkie koszty ubezpieczenia, dostawa do Gdyni,
franco granica kraju – według obowiązującego kursuü przeliczona na walutę polską.

VII RACHUNEK HANDLU ZAGRANICZNEGO ZWIĄZANY Z INWESTYCJAMI(rachunek w długim okresie czasu)
Polega na porównaniu przewidywanych efektów analizowanych zamierzeń inwestycyjnych związanych z handlem zagranicznym z nakładami kapitałowymi niezbędnymi do och realizacji.
Jest odwrotnością rachunku bieżącego (jest relacją efektów do nakładów).
Dwa sposoby:
1. Rachunek uproszczony – służy do dokonywania ocen efektywności inwestycji związanych z handlem zagranicznym w ramach prac wstępnych poprzedzających opracowanie pełnych, rozwiniętych założeń inwestycyjnych.
2. Rachunek ro...