Hanna_Krugiełka_Zielona-dusza_demo.pdf

(2898 KB) Pobierz
381053529 UNPDF
381053529.001.png
Hanna Krugiełka
Zielona Dusza
 
©Copyright by Hanna Krugiełka & e-bookowo 2009
Grafika i projekt okładki: Paweł Wilczek
ISBN 978-83-61184-73-7
Wydawca: Wydawnictwo internetowe e-bookowo
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości
bez zgody wydawcy zabronione
Wydanie I 2010
 
O AUTORCE
"Wiersze Hanny Krugiełki kojarzą mi się z szeptami…Wyrzucanymi pospiesznie
myślami. Tak wypowiadają się najczęściej ludzie, kiedy mają coś bardzo ważnego a
zarazem bardzo prywatnego do powiedzenia drugiej osobie.
Trochę się boją, są niepewne, nieufne, jakby zawstydzone, że ośmielają się mó­
wić... bezbronne.
Bohaterka tych wierszy zamknięta jest w swoim wnętrzu, bo tylko w nim czuje
się bezpiecznie.
Z tej perspektywy patrzy na świat, którego nie do końca rozumnie, a może nawet
nie chce zrozumieć („wmuszam wiadomości polityczne/jak zimny obiad”). W tej sko­
rupie są jednak szczeliny, z których widać niebo („W kolorowym świecie miłości/
trwam wytrwale na przekór”), człowieka (czasami nieznajomego, jak ten z autobusu),
a czasami całkiem bliskiego. Świat, w którym wiedzie życie bohaterka tych wierszy,
zbudowany jest z marzeń i tęsknot. Taka prywatna Arkadia, gdzieś w tle czai się no­
stalgia idąca pod pachę z bólem egzystencjalnym, niepozornym znaczkiem w klapie z
napisem „Et in Arcadia ego”. Ale są też w tym tomiku wiersze pogodne emanujące
dobrem, miłością, czułością, wiersze subtelne i ulotne jak motyle. Mają w sobie coś z
kłębuszka miękkiej wełny, do którego mamy ochotę się przytulić. Mienią się kolorami,
grubością i fakturą wełny.
Można je układać zgodnie z paletą barw albo po swojemu. A wtedy zobaczymy
portret kobiety, która kocha i chce być kochaną."
Stefan Drajewski
 
"Poezja Pani Hanny Krugiełki jest głosem pokolenia urodzonego w latach 70. Po­
kolenia świadomego doświadczonego historią przemian roku 1989, pokolenia szla­
chetnych idei i niespełnionych nadziei.
Brak perspektyw, uziemienie, monotonia, marazm nudna i męcząca praca albo
jej brak to codzienność dzisiejszych trzydziestolatków.
Krugiełka w tym kontekście pisze o niespełnionej miłości romantycznej, wznio­
słych ideach, byciu szlachetnym i bezinteresownym. Pokazany w jej wierszach kon­
trast, zderzenia idei z rzeczywistością wyłania nieco smutny obraz kondycji duchowej
pokolenia któremu przyszło zmagać się dzisiejszą rzeczywistością.
Krugiełka pisze o tęsknocie za uczuciami idealnymi, których brak w dzisiejszym
świecie, gdzie jest tylko miejsce dla zimnych egoistów. Wiersze poetki to protest prze­
ciw otaczającej nasz rzeczywistości. Jest to próba powrotu do idei romantycznych,
których dziś już brak, za którymi wszyscy tęsknimy."
Maciej Niemier
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin