Mój_anioł_stróż_antologia_demo.pdf

(2977 KB) Pobierz
381064760 UNPDF
381064760.003.png
Kurator wystawy i redakcja antologii
Paweł Bitka Zapendowski
Opracowanie graficzne
Katarzyna ANKA Konior
STOWARZYSZENIE JA I TY
GALERIA AUDIALNIA
ul. Św. Tomasza 32, 31-027 Kraków, tel. 12 - 421 15 24
WYDAWCA: WYDAWNICTWO INTERNETOWE E-BOOKOWO
www.e-bookowo.pl
WORTAL LITERACKI GRANICE.PL
W oprawie graficznej wykorzystano reprodukcje rzeźb Anny Gertych Malikowej
ISBN 978-83-61184-76-8
© Copyright by Stowarzyszenie Ja i Ty
Wszelkie prawa zastrzeżone
Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości
bez zgody wydawcy zabronione
Wydanie I 2010
381064760.004.png
   
Dr Katarzyna Krzan, redaktor naczelna wydawnictwa e-bookowo
O aniołach
Anioły są istotami duchowymi, niematerialnymi, stworzonymi przez Boga. W tradycji żydowskiej, w chrześcijaństwie i islamie trak-
towane są jako pośrednicy między Bogiem a ludźmi. Nazwa „anioł” oznacza nie naturę, lecz funkcję aniołów jako wysłanników lub
posłańców. Słowo to posiada długą tradycję: wywodzi się od wyrazu „angiras”, co w sanskrycie znaczy „duch Boży”, w języku sta-
roperskim „angaros” oznacza posłańca, a w greckim „angelos” używany jest na określenie zwiastuna. W potocznym użyciu „anioł”
oznacza istotę nadprzyrodzoną, pośredniczącą między Bogiem a człowiekiem. Anioły, jako istoty duchowe, nie posiadają widzial-
nych ciał. Mogą, co prawda, przybierać różne formy, ale dzieje się tak tylko w szczególnych przypadkach, gdy muszą coś obwieścić,
przekazać, albo wypełnić jakiś inny Boży rozkaz. Pojawiają się wówczas w wizjach, snach, choć zdarzają się także przypadki, gdy ich obecność ma
charakter materialny, namacalny. Tak zdarza się jednak rzadko. I trzeba przyznać: nie każdy widuje anioły, a mimo to, każdy potrafi je opisać. Dzieje
się tak przede wszystkim dzięki artystom, którzy starają się wyrazić w rzeźbie czy na płótnie sny i wizje. To dzięki ich wyobraźni potrafimy określić,
jakimi cechami powinien charakteryzować się „prawdziwy” anioł. Proces ten dokonuje się poprzez akceptację lub negację artystycznych propozycji.
Pewien „ideał”, czy archetyp anielskiej postaci przechowywany jest w ludzkiej podświadomości obok innych obrazów.
Podkreślić jednak należy, że to, co obecnie uważamy za oczywistość, nie zawsze oczywiste było. Wizerunek anioła obrazowany w sztuce wielokrotnie
zmieniał swoją formę, podlegając licznym, często wręcz rewolucyjnym zmianom. Jednak dla nas największe znaczenie ma nasz osobisty Anioł Stróż,
któremu poświęciliśmy wystawę i niniejszą antologię.
Historia angelologicznych przedstawień zaczęła się już w Starym Testamencie . Tam bowiem można znaleźć opis posągów złotych cherubinów strze-
gących Arki Przymierza. Postacie cherubów stanowiły także dekorację ścian świątyni Salomona. Swoją formą nawiązywały do babilońskich kerubów,
duchów opiekuńczych, zaopatrzonych w skrzydła. Ich zadaniem było strzeżenie świątyń. Cherubiny zdobiące Arkę Przymierza uznać chyba można za
pierwsze w historii przedstawienie aniołów w sztuce. Anielskie istoty były w Piśmie czymś tak oczywistym, że nie poświęcano im rozbudowanych
traktatów. W sztuce pełniły raczej jedynie funkcje dekoracyjne. Mimo ścisłych wskazówek teologów, artyści nic sobie z nich nie robili i przedstawiali
anioły tak, jak dyktowała im wyobraźnia. Zresztą wielokrotnie modelami byli żywi ludzie. Dlatego wizerunki aniołów więcej mogą powiedzieć o pa-
nującej w danym okresie modzie, niż o samych aniołach.
Mimo zeświecczenia kultury, anioły za pośrednictwem artystów powracają do niej na fali budzącej się na nowo potrzeby doświadczania cudownych,
mistycznych zjawisk we współczesnym świecie. Twórcy wykorzystują zdobycze cywilizacji, ujawniając anielskie istnienie w wytworach kultury ma-
sowej: tekstach piosenek, serialach telewizyjnych, komiksach, a nawet na stronach internetowych.
Mimo zeświecczenia kultury, anioły za pośrednictwem artystów powracają do niej na fali budzącej się na nowo potrzeby doświadczania cudownych,
mistycznych zjawisk we współczesnym świecie. Twórcy wykorzystują zdobycze cywilizacji, ujawniając anielskie istnienie w wytworach kultury ma-
sowej: tekstach piosenek, serialach telewizyjnych, komiksach, a nawet na stronach internetowych.
Anioły zawsze stanowiły inspirację dla artystów, starających się przedstawić w twórczy sposób ich duchową stronę poprzez materialne wytwory.
Anioły zawsze stanowiły inspirację dla artystów, starających się przedstawić w twórczy sposób ich duchową stronę poprzez materialne wytwory.
3
ach
Anioły są istotami duchowymi, niematerialnymi, stworzonymi przez Boga. W tradycji żydowskiej, w chrześcijaństwie i islamie trak-
towane są jako pośrednicy między Bogiem a ludźmi. Nazwa „anioł” oznacza nie naturę, lecz funkcję aniołów jako wysłanników lub
posłańców. Słowo to posiada długą tradycję: wywodzi się od wyrazu „angiras”, co w sanskrycie znaczy „duch Boży”, w języku sta-
roperskim „angaros” oznacza posłańca, a w greckim „angelos” używany jest na określenie zwiastuna. W potocznym użyciu „anioł”
oznacza istotę nadprzyrodzoną, pośredniczącą między Bogiem a człowiekiem. Anioły, jako istoty duchowe, nie posiadają widzial-
nych ciał. Mogą, co prawda, przybierać różne formy, ale dzieje się tak tylko w szczególnych przypadkach, gdy muszą coś obwieścić,
przekazać, albo wypełnić jakiś inny Boży rozkaz. Pojawiają się wówczas w wizjach, snach, choć zdarzają się także przypadki, gdy ich obecność ma
charakter materialny, namacalny. Tak zdarza się jednak rzadko. I trzeba przyznać: nie każdy widuje anioły, a mimo to, każdy potrafi je opisać. Dzieje
się tak przede wszystkim dzięki artystom, którzy starają się wyrazić w rzeźbie czy na płótnie sny i wizje. To dzięki ich wyobraźni potrafimy określić,
jakimi cechami powinien charakteryzować się „prawdziwy” anioł. Proces ten dokonuje się poprzez akceptację lub negację artystycznych propozycji.
Pewien „ideał”, czy archetyp anielskiej postaci przechowywany jest w ludzkiej podświadomości obok innych obrazów.
Podkreślić jednak należy, że to, co obecnie uważamy za oczywistość, nie zawsze oczywiste było. Wizerunek anioła obrazowany w sztuce wielokrotnie
zmieniał swoją formę, podlegając licznym, często wręcz rewolucyjnym zmianom. Jednak dla nas największe znaczenie ma nasz osobisty Anioł Stróż,
któremu poświęciliśmy wystawę i niniejszą antologię.
Historia angelologicznych przedstawień zaczęła się już w Starym Testamencie . Tam bowiem można znaleźć opis posągów złotych cherubinów strze-
gących Arki Przymierza. Postacie cherubów stanowiły także dekorację ścian świątyni Salomona. Swoją formą nawiązywały do babilońskich kerubów,
duchów opiekuńczych, zaopatrzonych w skrzydła. Ich zadaniem było strzeżenie świątyń. Cherubiny zdobiące Arkę Przymierza uznać chyba można za
pierwsze w historii przedstawienie aniołów w sztuce. Anielskie istoty były w Piśmie czymś tak oczywistym, że nie poświęcano im rozbudowanych
traktatów. W sztuce pełniły raczej jedynie funkcje dekoracyjne. Mimo ścisłych wskazówek teologów, artyści nic sobie z nich nie robili i przedstawiali
anioły tak, jak dyktowała im wyobraźnia. Zresztą wielokrotnie modelami byli żywi ludzie. Dlatego wizerunki aniołów więcej mogą powiedzieć o pa-
nującej w danym okresie modzie, niż o samych aniołach.
381064760.005.png 381064760.006.png
   
O WYSTAWIE MÓJ ANIOŁ STRÓŻ
W antologii Mój Anioł Stróż zostało zebranych 100 współczesnych polskich wierszy i dzieł sztuki o tematyce anielskiej.
Twórców zainspirowała idea wystawy otwartej dla wszystkich: zarówno profesjonalistów, amatorów, jak i osób niepełnosprawnych,
połączonych jedną tematyką: Anioła Stróża i aniołów. Chęć integrowania różnych dziedzin sztuki spotkała się z sympatią i w galerii znalazły się obok
siebie wiersze i prace plastyczne – obrazy olejne, ikony, pastele, rysunki, grafiki, rzeźby, ceramika, witraże, fotografie, grafika cyfrowa, kolaże,
tkaniny, lampy, anioły zrobione na szydełku, laleczki...
Honorowe Jury Mandrola pod przewodnictwem prof. Zofii Zarębianki (poezja) i Włodzimierza Palusińskiego (plastyka) dokonało wyboru prac
i zdecydowało o przyznaniu nagród. 5 grudnia 2009 roku odbyło się otwarcie wystawy w Galerii Audialnia na krakowskim Starym Mieście. Jej
Gośćmi specjalnymi byli: Anna Gertych Malikowa – rzeźbiarka, której anioły goszczą od dawna w Audialni, Jerzy Skąpski – witrażysta, autor wielu
realizacji witraży w architekturze sakralnej, zaprezentował on na wystawie obraz Anioł Klasztoru w Hebdowie oraz prof. Stanisław Tabisz – prezes
ZPAP Okręgu Krakowskiego – który pokazał serię rysunków z aniołami. Na wernisażu wybrane wiersze czytali: Ola Barczyk, Wiktoria Kwiatkowska
i Stanisław Michno – aktor Teatru Cricot 2 Tadeusza Kantora. Wystąpiła Kasia Stolarczyk, tańcząc do muzyki z piosenek Anny Szałapak.
Nagrody dla najlepszych prac zostały ufundowane przez: wortal literacki granice.pl, Wydawnictwo Miniatura, Bereś & Baron Media Productions –
producenta komedii filmowych Anioł w Krakowie i Zakochany Anioł oraz Stowarzyszenie Artystów Pienińskich.
Niniejszy e-book stanowi pokłosie anielskiej wystawy
381064760.001.png
Jan Strządała
Anioł
Biały most
Pomiędzy skałami białymi
biegłem przez jego jasne belki
i zatrzymał mnie anioł
Zakołysał białym powietrzem
pochylił się w moje zmęczone serce
zapytał dokąd biegnę
Nie bałem się już niczego
nawet tego że nie wiem
Most zadrżał
i całe niebo upadło mi do nóg
dopiero wtedy poczułem że lecę
Nie było żadnego mostu
Henryk Zachwieja „Baltazar”
Mój Anioł Stróż
5
381064760.002.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin