Canon system pomiaru błysku.pdf

sprzêt

E-TTL II

Problemy E-TTLa

Dotychczasowy zaawansowany pomiar b³ysku Canona –

E-TTL, podobnie jak canonowski 21-polowy pomiar œwiat³a

ci¹g³ego, by³ silnie powi¹zany z aktywnym polem autofokusa.

Odpowiada³o to za³o¿eniu, ¿e w trakcie ekspozycji pole to po-

krywa g³ówny obiekt. Nie zawsze jednak tak by³o – po wybra-

niu do ostrzenia pola centralnego, czêsto po nastawieniu

ostroœci kadr by³ zmieniany. Aktywne pole autofokusa mog³o

wtedy znaleŸæ siê na odleg³ym, wymagaj¹cym silnego na-

œwietlenia tle (poziom oœwietlenia b³yskiem spada wraz

z kwadratem odleg³oœci), czego skutkiem by³o przeœwietlenie

wyostrzonego planu. Poza tym, gdy pomiar œwiat³a powi¹za-

ny by³ z aktywnym polem autofokusa, na ekspozycjê wp³ywa-

³a jasnoœæ kadru w miejscu, na które nastawiona zosta³a

ostroœæ. Nawet je¿eli ujêcie nie zosta³o przekadrowane, ale

wyostrzyliœmy na ciemny obiekt, tak¿e otrzymywaliœmy prze-

œwietlone zdjêcie.

Z sytuacj¹, gdy na ekspozycjê wp³ywa niekorzystnie ja-

snoœæ fragmentu kadru, który pokrywa³ siê z aktywnym polem

(czy polami) autofokusa, mieliœmy najczêœciej do czynienia

przy fotografowaniu z automatycznym wyborem tego pola.

Automatyka zawsze poszukiwa³a obszarów jak najbardziej dla

niej czytelnych, które z regu³y by³y w³aœnie kontrastowe i... ja-

sne. Takie powi¹zanie ekspozycji z jasnymi (bia³ymi) elemen-

tami obrazu, czêsto nawet ma³o wa¿nymi dla ca³ego zdjêcia,

powodowa³o jego niedoœwietlenie.

Ekstremalnie niepokoj¹ca sytuacja wystêpowa³a wtedy,

gdy obydwa czynniki fa³szuj¹ce prawid³owy dobór ekspozycji

– odleg³oœæ t³a i jego jasnoœæ – nak³ada³y siê na siebie. Je¿eli

na przyk³ad po przekadrowaniu aktywne pole autofokusa wy-

pada³o na odleg³ym tle, które do tego by³o ciemne, pierwszy

plan by³ naprawdê potê¿nie przeœwietlony! Przed b³êdami te-

go rodzaju mo¿na by³o siê ustrzec rêcznie wyzwalaj¹c przed-

b³ysk pomiarowy (FEL), ale i on wymaga³ obiektu o œredniej ja-

snoœci. W rozwi¹zaniu tych problemów móg³ wiêc pomóc je-

dynie nowy algorytm pomiaru œwiat³a.

Przez kilka ostatnich lat canonowski E-TTL by³ naj-

bardziej wszechstronnym ze znanych systemów

pomiaru b³ysku. Pracowa³ w pe³nej wersji w prze-

ró¿nych konfiguracjach i dawa³ precyzyjne naœwie-

tlenia. Tylko czasami zdarza³y mu siê „wpadki”, cze-

go nie mo¿na by³o powiedzieæ o ma³o uniwersal-

nym, ale za to korzystaj¹cym z informacji o odleg³o-

œci, konkurencyjnym systemie Nikona. Aby zwiêk-

szyæ precyzjê naœwietlania w „trudnych” sytu-

acjach, Canon musia³ udoskonaliæ algorytm pomia-

ru œwiat³a. I udoskonali³ – rok temu, wraz z cyfro-

wym EOSem-1D Mark II, zaprezentowa³ now¹ au-

tomatykê b³ysku E-TTL II.

Jak dzia³a E-TTL II?

Chc¹c ostatecznie usun¹æ niedoci¹gniêcia automatyki E-TTL,

Canon zrezygnowa³ ze swego podstawowego (dla wyznacza-

nia ekspozycji) za³o¿enia – œcis³ego powi¹zania pomiaru œwia-

t³a z aktywnym polem autofokusa. Nowemu algorytmowi wy-

znaczy³ zadanie bezpoœredniego wykrycia w kadrze fotografo-

wanego obiektu i przy³o¿enia w³aœnie do niego najwiêkszej

wagi przy ustalaniu ekspozycji b³yskiem. W trudnych sytu-

acjach pomiar dodatkowo wspiera – przekazywana z odpo-

wiedniego obiektywu – informacja o odleg³oœci. Ca³a procedu-

ra wygl¹da tak:

nowoczesny system pomiaru b³ysku Canona

• Po naciœniêciu spustu migawki do koñca, ale jeszcze przed

emisj¹ przedb³ysku pomiarowego, wielosegmentowa ma-

tryca dokonuje pomiaru œwiat³a zastanego (ci¹g³ego).

• Nastêpnie emitowany jest przedb³ysk i ta sama matryca

mierzy poziom œwiat³a b³yskowego w ka¿dym ze swych

segmentów pomiarowych.

• Teraz nastêpuje wa¿na czêœæ procedury – „wskazanie”

obiektu. Wyniki pomiarów œwiat³a zastanego, oraz przedb³y-

sku, dla ka¿dego z segmentów matrycy, zostaj¹ ze sob¹ po-

równane. Segmenty pokrywaj¹ce obiekt wykazuj¹ du¿¹ ró¿-

nicê pomiêdzy obydwoma pomiarami, poniewa¿ odbity od

blisko po³o¿onego obiektu przedb³ysk jest intensywny, a po-

ziom œwiat³a zastanego – niski (na przyk³ad w pomieszcze-

niach). Odwrotnie jest w przypadku oddalonego t³a – tu od-

bite œwiat³o przedb³ysku jest s³abe, wiêc ró¿nica obydwu

pomiarów – ma³a. Zatem segmenty matrycy wykazuj¹ce

du¿¹ ró¿nicê pomiêdzy odczytami dla œwiat³a zastanego

i przedb³ysku z du¿ym prawdopodobieñstwem wskazuj¹

obiekt. To one w³aœnie zostaj¹ wybrane do okreœlenia pozio-

mu naœwietlenia b³yskiem.

Canon Speedlite 580EX to lampa o znacznie lepszej – w stosunku do po-

przedniczki Speedlite’a 550EX – ergonomii. £atwiej operujemy przyciska-

mi, a tylko jeden z nich wystarcza do aktywacji trybów synchronizacji b³y-

sku z super-krótkimi ekspozycjami i na drug¹ zas³onkê migawki. Wartoœci

poszczególnych parametrów wygodnie i szybko dobieramy pokrêt³em, któ-

rego centralny przycisk s³u¿y do wyboru funkcji, czy parametrów, oraz do

zatwierdzania ich wartoœci (odpowiada poprzedniemu przyciskowi

SEL/SET). Lampa automatycznie mo¿e te¿ dostosowywaæ zoom palnika do

efektywnego k¹ta widzenia obiektywu (nowy symbol w prawym, górnym

roku wyœwietlacza LCD). G³owica lampy nie ma ju¿ blokady ruchów w po-

ziomie. Poprawnoœæ ekspozycji wskazuje teraz pod³u¿na dioda, znajduj¹ca

siê poni¿ej lampki testowej, a w³¹czona lampa zawsze pracuje w trybie

oszczêdnoœci energii (brak trzeciej pozycji w³¹cznika).

Canon Speedlite 580EX

Najnowsza topowa lampa b³yskowa Canona – Speedlite 580EX – opracowana zo-

sta³a na bazie poprzedniego modelu flagowego (Speedlite 550EX), ze specjalnym

uwzglêdnieniem potrzeb lustrzanek cyfrowych. Wprowadzono w niej te¿ kilka spraw-

dzonych ju¿ rozwi¹zañ z lamp konkurencyjnych. Speedlite 580EX ma liczbê przewod-

ni¹ 58 (105 mm, ISO 100, m) i kryje œwiat³em pole widzenia obiektywów ju¿ od 14

mm (z wbudowanym dyfuzorem). Zoom palnika pracuje w dotychczasowym zakresie

24-105 mm, ale automatycznie dostosowuje k¹t œwiecenia do trzech rozmiarów ma-

tryc stosowanych w lustrzankach Canona (pe³na klatka, o krotnoœci 1.3x i 1.6x).

Oszczêdza to energiê i daje szybsz¹ gotowoœæ do nastêpnego b³ysku, chocia¿ nomi-

nalny czas ³adowania nowego flesza tak¿e zosta³ skrócony – o 25%. Speedlite 580EX

przekazuje do korpusu cyfrowej lustrzanki informacje o temperaturze barwowej emi-

towanego œwiat³a, z których korzysta system balansu bieli (automatyka lub nastawie-

nie predefiniowane b³ysku).

Oczywiœcie Speedlite 580EX wspó³pracuje równie¿ z analogowymi lustrzankami Cano-

na – realizowane s¹ wówczas pomiary E-TTL II, E-TTL i TTL. Dostêpna jest miêdzy inny-

mi synchronizacja z pocz¹tkiem i koñcem otwarcia migawki, synchronizacja z super-

-krótkimi czasami ekspozycji, autobraketing i korekcja b³ysku (mog¹ byæ ³¹czone). Tak¿e

stroboskop – do 199 Hz, oraz tryb rêczny z redukcj¹ energii co 1/3 EV – to nowoœæ w lam-

pach Canona (redukcja w dó³ do 1/128). Zwiêkszona zosta³a powtarzalnoœæ b³ysków – te-

raz tolerancja wynosi tylko +/–0.3 EV.

Speedlite 580EX steruje bezprzewodowo b³yskiem innych fleszy serii EX, mo¿e te¿

pracowaæ jako lampa podporz¹dkowana. System wspomagania autofokusa jest oczy-

wiœcie kompatybilny ze wszystkimi polami dowolnego EOSa, tak¿e dziewiêcioma no-

wego EOSa 20D.

Du¿¹ zalet¹ Speedlite’a 580EX jest jego uproszczona obs³uga. G³owica lampy – teraz zaopatrzona we wbudowany

bia³y ekranik – wykonuje wszystkie podstawowe ruchy, ale w poziomie obraca siê o 180 stopni zarówno w lewo, jak

i prawo. Ruchy g³owicy blokowane s¹ wygodnie i szybko tylko jednym przyciskiem. Ergonomiê lampy poprawia te¿ po-

pularne w rozwi¹zaniach konkurencyjnych pokrêt³o, oraz ³atwiej obs³ugiwane przyciski.

Wraz ze Speedlitem 580EX pojawi³y siê nowe akcesoria – zasilacz bateryjny CP-E3, oraz wysiêgnik SB-E1. Speedli-

te 580EX ma ju¿ 14 funkcji indywidualnych, jest wê¿szy, zgrabniejszy i l¿ejszy od poprzednika. Jego wymiary wynosz¹

76 x 134 x 114 mm, masa – 375 g (bez baterii), a cena – 499 euro.

• W tak wyselekcjonowanych segmentach odczyt przedb³y-

sku zostaje odpowiednio „wywa¿ony i uœredniony” – tu

tkwi ca³a tajemnica nowego systemu. PóŸniej jest jeszcze

porównywany z pomiarem œwiat³a zastanego. W koñcu zo-

staje ustalona – i wprowadzona do pamiêci systemu – ener-

gia b³ysku zasadniczego.

• Na koniec wyzwalana jest migawka przy odmierzonej – jesz-

cze przed ekspozycj¹ – iloœci œwiat³a b³yskowego, a ca³a

opisana procedura zajmuje drobny u³amek sekundy!

Zalety nowego algorytmu pomiaru b³ysku

Wzorem zaawansowanych fleszy Nikona, energiê b³ysku w ma-

nualu w canonowskiej lampie Speedlite 580EX dobieramy

z drobnym krokiem 1/3 EV, a po wyci¹gniêciu dyfuzora k¹t roz-

sy³u œwiat³a pokrywa ju¿ pole widzenia obiektywu ma³oobrazko-

wego o ogniskowej 14 mm.

Nowego systemu nie zmyli ju¿ przekadrowanie po wy-

ostrzeniu, co w aspekcie opisanej procedury jest chyba zrozu-

mia³e. Nie powinna go te¿ zmyliæ jasnoœæ obiektu, bo ró¿nice

pomiêdzy dokonanymi z niego pomiarami œwiat³a zastanego

i przedb³ysku bêd¹ i tak stosunkowo du¿e. Przy pomiarach na

odleg³e t³o ró¿nice te s¹ istotnie wiêksze. Obiekt wiêc zosta-

nie wskazany prawid³owo, a system odpowiednio „wywa¿y

i uœredni” odczyt przedb³ysku. Mo¿e przy tym skorzystaæ z od-

czytów dla pozosta³ych obiektów znajduj¹cych siê w identycz-

nej, co obiekt g³ówny odleg³oœci, czy te¿ – w koñcu – z prze-

kazywanej z obiektywu informacji o odleg³oœci. A wiêc bez

wzglêdu na po³o¿enie obiektu w kadrze, jego wielkoœæ, czy

te¿ jasnoœæ, wyznaczona energia b³ysku nie powinna zmieniæ

siê radykalnie, daj¹c du¿¹ dok³adnoœæ, a tak¿e powtarzalnoœæ

ekspozycji.

Je¿eli natomiast niektóre segmenty matrycy wyka¿¹ eks-

tremalnie du¿¹ ró¿nicê pomiêdzy pomiarami œwiat³a zastane-

go i przedb³ysku, oznacza to, ¿e prawdopodobnie pokrywaj¹

obiekt o wyj¹tkowo wysokim wspó³czynniku odbicia œwiat³a,

na przyk³ad wykonany ze szk³a. System zignoruje je, o ile nie

pokrywaj¹ siê z wyznaczonym obiektem, lub te¿ skoryguje od-

czyt przedb³ysku do niskiego poziomu tak, aby unikn¹æ niedo-

œwietlenia. Z regu³y dopiero w nietypowych sytuacjach tego

rodzaju E-TTL II korzysta z informacji o odleg³oœci. Pochodzi

ona z pokrywaj¹cego obiekt aktywnego pola autofokusa

i istotnie wspomaga pracê systemu.

Korzystanie z E-TTLa II

System pomiaru b³ysku E-TTL II zastosowany zosta³ we

wszystkich lustrzankach Canona wprowadzonych po

EOSie-1D Mark II, a wiêc cyfrowych Canonach EOS-1Ds

Mark II, EOS 20D i EOS 350D, oraz analogowych – EOS

30V Date/33V i EOS 300x. E-TTL II – tak jak jego poprzed-

nia wersja – realizowany jest przy wspó³pracy ze wszystki-

mi lampami serii EX, w tym obecnie topow¹ Canon Speedli-

te 580EX. Natomiast informacjê o odleg³oœci przenosz¹ do

korpusu g³ównie oryginalne obiektywy wyposa¿one w pier-

œcieniowy silnik USM (praktycznie wszystkie obecnie do-

stêpne modele optyki zaawansowanej i profesjonalnej),

oraz EF 50 mm f/1.4 USM, MP-E 65 mm f/2.8, EF 28-105 mm

f/4-5.6 USM, EF 28-105 mm f/ 4-5.6 DC, EF 90-300 mm f/4.5-

5.6 USM, EF 90-300 mm f/4.5-5.6 DC i EF 28-200 mm f/3.5-

5.6 USM. O optyce niezale¿nej Canon oczywiœcie nie wspo-

mina...

Test E-TTLa II w „trudnych” sytuacjach

Celem testu nowego systemu pomiaru b³ysku Canona –

E-TTL II by³o sprawdzenie precyzji naœwietlania w sytu-

acjach k³opotliwych dla dotychczasowego E-TTLa. Bada³em

ekspozycjê przy u¿yciu lampy obiektu o œredniej jasnoœci

przy przekadrowaniu ujêcia na odleg³e, ciemne t³o w sytu-

acji, gdy oœwietlenie zastane by³o znikome. Okreœla³em te¿

ekspozycjê w tych samych warunkach obiektu jasnego (bia-

³ego). Ponadto sprawdzi³em, czy naœwietlenia b³yskiem tych

motywów zale¿¹ od ich wielkoœci (u¿ytej ogniskowej), oraz

jak sprawuje siê E-TTL II z optyk¹ niezale¿n¹, w przypadku

Wbudowany bia³y ekranik oraz

pojedyncza blokada ruchów g³o-

wicy, to kolejne usprawnienia

Speedlite’a 580 EX i zarazem po-

dobieñstwa do zaawansowa-

nych lamp konkurenta. W zesta-

wie handlowym nie ma jednak

dodatkowej nasadki rozpraszaj¹-

cej, tak zwanego „kube³ka”.

W sytuacji, gdy b³ysk jest g³ównym Ÿród³em œwiat³a, E-TTL II prawid³owo eksponuje obiekt o œredniej jasnoœci – zarówno gdy znajduje siê w centrum ka-

dru, jak i na jego brzegu. Po przekadrowaniu, ostrz¹ce centralne pole autofokusa wypada na czarnym tle, a mimo to ekspozycja nie zmienia siê, nawet gdy

motyw zajmuje znacznie mniejsz¹ ni¿ poprzednio czêœæ kadru. Identyczny efekt naœwietlenia w obydwu przypadkach wyst¹pi³ równie¿ przy zdjêciach z opty-

k¹ niezale¿n¹ (Tokina AT-X AF 28-70 mm f/2.6-2.8 Pro II).

Sprzêt: Canon EOS 20D + EF-S 10-22 mm f/3.5-4.5 USM + Speedlite 580EX, ekspozycja: 1/250 s, f/8, ISO 100, ogniskowa: 22 mm.

której najprawdopodobniej nie jest przekazywana informacja

o odleg³oœci. Drug¹ czêœæ testu wykona³em w plenerze, do-

œwietlaj¹c zacienione obiekty i uzupe³niaj¹c b³yskiem sceny

oœwietlone s³abo, choæ równomiernie.

W ka¿dym przypadku zwraca³em uwagê na stabilnoœæ ba-

lansu bieli przy kolejnych zdjêciach oraz na powtarzalnoœæ pre-

cyzji naœwietleñ. Fotografowa³em lustrzank¹ cyfrow¹ Canon

EOS 20D, ostrz¹c centralnym czujnikiem autofokusa. Aparat

wyposa¿ony by³ w obiektyw Canon EF-S 10-22 mm f/3.5-4.5

USM i lampê b³yskow¹ Canon Speedlite 580EX. W plenerze

u¿ywa³em te¿ zooma Canon EF 70-200 mm f/4L USM, a przy

zdjêciach w pomieszczeniach optyki niezale¿nej – Tokiny AT-X

AF 28-70 mm f/2.6-2.8 Pro II.

B³ysk jako g³ówne Ÿród³o œwiat³a,

t³o oddalone i ciemne

• Przy przekadrowaniu obiektu o œredniej jasnoœci (tablica

GretagMacbeth) ekspozycja b³yskiem nadal by³a prawid³o-

wa, nawet gdy obiekt zajmowa³ tylko w¹ski wycinek na

brzegu kadru. Naœwietlenie praktycznie nie zale¿a³o od po-

³o¿enia obiektu, jego wielkoœci, czy u¿ytej ogniskowej.

Brawo! Prawid³ow¹ ekspozycjê uzyskiwa³em równie¿ przy

odbijaniu b³ysku, czy te¿ wczeœniejszym jego zapamiêta-

niu (FEL).

Eleganckie doœwietlenie

b³yskiem – bez jego korek-

cji. Zmniejszenie poziomu

b³ysku o 1/2 EV mog³oby,

co prawda, zmniejszyæ ja-

snoœæ wyzwalaj¹cej mi-

gawkê d³oni.

Sprzêt: Canon EOS 20D +

EF 70-200 mm f/4L USM +

Speedlite 580EX, ekspozy-

cja: 1/250 s, f/8, ISO 800,

ogniskowa: 100 mm.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: