KÓŁKO TEATRALNE.doc

(95 KB) Pobierz
I

I. ROLA I ZNACZENIE PRZEDSTAWIEŃ TEATRALNYCH W ŻYCIU MAŁEGO DZIECKA

Dzieci w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich uczuć. Od najmłodszych lat dziecko żywo gestykuluje, przekłada z miejsca na miejsce różne przedmioty, bawi się w dom, wciela się w role członków rodziny. Inspiracją tych zabaw jest otaczająca rzeczywistość, scenki z życia rodzinnego, społecznego, role pełnione przez dorosłych. Scenki odgrywane przez dzieci starsze są oczywiście bogatsze, bardziej rozbudowane, uwzględniające relacje między postaciami.

W dziecięcych zabawach rzeczywistość przeplata się z fantazją, wyobrażenia dziecka z obrazami, które obserwuje na co dzień. Obcowanie z książkami, filmem, telewizją wzbogaca doświadczenia przedszkolaków, staje się źródłem nowych przeżyć, pobudza dziecięcą wyobraźnię.

Dziecko w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich przeżyć. Jedną z nich są spontanicznie organizowane zabawy w role. Aktywność twórcza dziecka wyrażona w formie ruchowej, słownej, plastycznej jest budującą wartością dzieciństwa.

Wartością, którą należy pielęgnować i rozbudzać. Dzięki niej małe dziecko zdobywa i doskonali wiele umiejętności, nawiązuje kontakty społeczne z rówieśnikami i dorosłymi. Spontanicznie przez dzieci podejmowane zabawy w role są pierwowzorem bardziej doskonałej formy, ról odtwarzanych przez nie w zabawach inscenizowanych. Potrzeba odtwarzania w zabawie, przedstawieniu czy w pracach plastycznych tego, co dziecko przeżyło i zapamiętało w czasie słuchania, opowiadania lektury różnych utworów, warta jest uwagi i pomocy dorosłych.

Dlatego warto organizować zabawy w teatr, które są jedną z bardziej ulubionych form. Często zdarza się, że jej tematem jest utwór literacki, ładnie opowiedziana baśń czy opowiadanie. Można łatwo zaobserwować, jaką wielką radość sprawia dzieciom organizowanie przedstawienia dla kolegów, dla pań albo po prostu dla siebieTeatrzyk wprowadza się w przedszkolu w różnych sytuacjach, w zależności od potrzeb i możliwości. Zabawy w teatr pomagają w rozwijaniu wrażliwości estetycznej, ukazywaniu piękna utworów literackich, wzbogacaniu wiedzy o świecie, wychowaniu społecznym i wyzwalaniu twórczej ekspresji. Wzbogaca się także aktywność, która przybiera coraz to nowsze formy, przechodząc stopniowo w świadomą twórczość. Zabawy w teatr odgrywają dużą rolę w rozwijaniu zdolności myślenia i mowy, a także twórczej wyobraźni i fantazji. Uczą dzieci samokontroli i współdziałania. Pozwalają im pogłębić swoje doświadczenia, dostrzec własne umiejętności i możliwości.

Dziecko w zabawach w teatr bardzo chętnie utożsamia się z przedstawionymi przez siebie postaciami. Każde dziecko przeżywa i wczuwa się w sytuację bohatera, uczestniczy w ich przygodach, smutkach i radościach.

Przygotowania i udział w przedstawieniach rozwijają pomysłowość i zamiłowanie do twórczej działalności. Dzieci nie uczą się tekstów, lecz zapamiętują ich treść, aby odtworzyć ja w sposób twórczy, wzbogacając własne przeżycia i doświadczenia. Wczuwając się w postacie bajkowe, zachowują się jak prawdziwi aktorzy. Dając dzieciom możliwość bycia kimś innym, na przykład wybraną postacią z ulubionej bajki czy wiersza, uczymy je współdziałania, zabawy, pozwalamy na rozwijanie własnej inwencji twórczej, pomysłowości, wyobraźni.

Dla dzieci cichych, zamkniętych w sobie, nieśmiałych jest to okazja do swobodnego bycia sobą lub kimś wymarzonym. Organizujemy zajęcia, podczas których zaangażujemy je w tworzeniu scenografii, kukiełek , masek i strojów. Tego typu zajęcia nauczą dzieci współdziałania, planowania i organizacji pracy, ale przede wszystkim dostarczają wiele radości z własnych możliwości twórczych.
.

 

Prezentacja

 

 

Forum

 

 

Prezentacja nieoficjalna

 

 

Zmiana prezentacji

 

Program kółka teatralnego dla dzieci w wieku przedszkolnym



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.

 

 

 

 

Autorski program kółka teatralnego przeznaczony jest do realizacji na zajęciach z dziećmi w wieku przedszkolnym. Program kładzie nacisk na aktywizowanie dzieci, inspirowanie do działań twórczych oraz wyzwalanie dziecięcej wyobraźni. Jego celem jest kształtowanie umiejętności  w zakresie kształtowania językowego i kulturalno – literackiego.


Opracowały:
mgr Justyna Osowska
mgr Beata Kitowska


I. ROLA I ZNACZENIE PRZEDSTAWIEŃ TEATRALNYCH W ŻYCIU MAŁEGO DZIECKA

Dzieci w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich uczuć. Od najmłodszych lat dziecko żywo gestykuluje, przekłada z miejsca na miejsce różne przedmioty, bawi się w dom, wciela się w role członków rodziny. Inspiracją tych zabaw jest otaczająca rzeczywistość, scenki z życia rodzinnego, społecznego, role pełnione przez dorosłych. Scenki odgrywane przez dzieci starsze są oczywiście bogatsze, bardziej rozbudowane, uwzględniające relacje między postaciami.

W dziecięcych zabawach rzeczywistość przeplata się z fantazją, wyobrażenia dziecka z obrazami, które obserwuje na co dzień. Obcowanie z książkami, filmem, telewizją wzbogaca doświadczenia przedszkolaków, staje się źródłem nowych przeżyć, pobudza dziecięcą wyobraźnię.

Dziecko w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich przeżyć. Jedną z nich są spontanicznie organizowane zabawy w role. Aktywność twórcza dziecka wyrażona w formie ruchowej, słownej, plastycznej jest budującą wartością dzieciństwa.

Wartością, którą należy pielęgnować i rozbudzać. Dzięki niej małe dziecko zdobywa i doskonali wiele umiejętności, nawiązuje kontakty społeczne z rówieśnikami i dorosłymi. Spontanicznie przez dzieci podejmowane zabawy w role są pierwowzorem bardziej doskonałej formy, ról odtwarzanych przez nie w zabawach inscenizowanych. Potrzeba odtwarzania w zabawie, przedstawieniu czy w pracach plastycznych tego, co dziecko przeżyło i zapamiętało w czasie słuchania, opowiadania lektury różnych utworów, warta jest uwagi i pomocy dorosłych.

Dlatego warto organizować zabawy w teatr, które są jedną z bardziej ulubionych form. Często zdarza się, że jej tematem jest utwór literacki, ładnie opowiedziana baśń czy opowiadanie. Można łatwo zaobserwować, jaką wielką radość sprawia dzieciom organizowanie przedstawienia dla kolegów, dla pań albo po prostu dla siebie.

Teatrzyk wprowadza się w przedszkolu w różnych sytuacjach, w zależności od potrzeb i możliwości. Zabawy w teatr pomagają w rozwijaniu wrażliwości estetycznej, ukazywaniu piękna utworów literackich, wzbogacaniu wiedzy o świecie, wychowaniu społecznym i wyzwalaniu twórczej ekspresji. Wzbogaca się także aktywność, która przybiera coraz to nowsze formy, przechodząc stopniowo w świadomą twórczość. Zabawy w teatr odgrywają dużą rolę w rozwijaniu zdolności myślenia i mowy, a także twórczej wyobraźni i fantazji. Uczą dzieci samokontroli i współdziałania. Pozwalają im pogłębić swoje doświadczenia, dostrzec własne umiejętności i możliwości.

Dziecko w zabawach w teatr bardzo chętnie utożsamia się z przedstawionymi przez siebie postaciami. Każde dziecko przeżywa i wczuwa się w sytuację bohatera, uczestniczy w ich przygodach, smutkach i radościach.

Przygotowania i udział w przedstawieniach rozwijają pomysłowość i zamiłowanie do twórczej działalności. Dzieci nie uczą się tekstów, lecz zapamiętują ich treść, aby odtworzyć ja w sposób twórczy, wzbogacając własne przeżycia i doświadczenia. Wczuwając się w postacie bajkowe, zachowują się jak prawdziwi aktorzy. Dając dzieciom możliwość bycia kimś innym, na przykład wybraną postacią z ulubionej bajki czy wiersza, uczymy je współdziałania, zabawy, pozwalamy na rozwijanie własnej inwencji twórczej, pomysłowości, wyobraźni.

Dla dzieci cichych, zamkniętych w sobie, nieśmiałych jest to okazja do swobodnego bycia sobą lub kimś wymarzonym. Organizujemy zajęcia, podczas których zaangażujemy je w tworzeniu scenografii, kukiełek , masek i strojów. Tego typu zajęcia nauczą dzieci współdziałania, planowania i organizacji pracy, ale przede wszystkim dostarczają wiele radości z własnych możliwości twórczych.



II. ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE KOŁA TEATRALNEGO

Edukacja teatralna umożliwia wykorzystanie naturalnej skłonności dziecka do naśladowania i zabawy, a także aktywności emocjonalnej i ruchowej. Sprzyja rozładowaniu napięcia i energii, przynosi radość i satysfakcję.

Teatr uwzględnia potrzeby intelektualne, emocjonalne, moralne i estetyczne. Nawiązuje do ogólnych założeń pedagogiki ekspresji i aktywizuje dzieci do przeżywania, rozwoju twórczości teatralnej i wiedzy o sztuce teatralnej.

To niezapomniana przygoda dla nauczycieli i dzieci, ponieważ teatr tworzą nie tylko scena i ustawione na niej dekoracje, aktorzy, publiczność i kurtyna. Teatr to praca wspólna nad analizą tekstu literackiego, słowem, gestem, ruchem, nad kontaktem z partnerami, nad umiejętnością pracy z całym zespołem. Zabawa w teatr pobudza aktywność, rozwija nowe doświadczenia i zainteresowania, uczy otaczającego świata i integruje dziecko z grupą.

Praca w kółku teatralnym pozwala przywracać właściwą rangę językowi ojczystemu i krzewić kulturę żywego słowa. Zabawa w teatr służy precyzji mówienia, a jednocześnie eliminuje niektóre wady wymowy. Powierzenie małej roli dziecku z niewyraźną mową wpływa korzystnie na jego samopoczucie i status wśród rówieśników. Dziecko z niewyraźną mową pozbywa się kompleksów, czuje się ważne i akceptowane.

Zajęcia teatralne szczególnie korzystnie wpływają na dzieci nadpobudliwe ruchowo. Uczestnictwo w zabawie w teatr umożliwia im ekspansję ruchową w formie ćwiczeń ruchowych, naśladowczych, mimicznych. Zajęcia teatralne są również terapią dla dzieci, u których przejawia się nadpobudliwość w sferze emocjonalnej. Takie dzieci mają możliwość pozbywania się negatywnych emocji (gniew, złość, agresja, płacz, kłótliwość, skarżenie). Zabawy teatralne sprzyjają rozwojowi ruchowemu dzieci zahamowanych i spowolniałych.

Ćwiczenia mimiki i gestów zmniejszają zahamowanie w sferze emocjonalno uczuciowej. Uczą wrażliwości i ekspresji.

Teatr rozwija dzieci intelektualnie, wzbogacając ich świat nowymi treściami, poszerzą słownictwo, rozwija logiczne myślenie, kształci pamięć i uwagę, eliminuje nieśmiałość i lęk. Jest punktem wyjścia do uaktywniania wszelkich sfer psychicznych. Bawiąc się w teatr i występując przed publicznością dzieci czują się szczęśliwe, bo słyszą oklaski, pochwały.



III. CELE PROGRAMU

  • CELE OGÓLNE:
    Wspomaganie dziecka w jego wszechstronnym rozwoju przez:
    • kształtowanie postawy świadomego twórcy i odtwórcy kultury,
    • rozbudzenie zainteresowania literaturą i teatrem,
    • wydobywanie i ukierunkowanie emocji i uczuć,
    • wyrabianie postawy wrażliwego obserwatora życia codziennego,
    • tworzenie warunków sprzyjających zorganizowanej aktywności dziecka,
    • wspomaganie w poznawaniu różnych postaw bohaterów literackich próby ich oceny.
  • CELE SZCZEGÓŁOWE:
    • zapoznanie z głównymi formami teatralnymi, słownictwem i wiadomościami dotyczącymi pojęcia „Teatr”,
    • kształtowanie umiejętności posługiwania się językiem ojczystym w zakresie mówienia,
    • kształtowanie umiejętności wyrażania swoich przeżyć, nastrojów i emocji za pomocą gestów, ruchu i mimiki,
    • doskonalenie pamięci potrzebnej do opanowania tekstów ról w przygotowanych przedstawieniach,
    • kształtowanie postawy odwagi i pokonywania nieśmiałości w obliczu zetknięcia się z widownią odbierającą prezentowany tekst,
    • rozwijanie uzdolnień indywidualnych,
    • wdrażanie do niesienia innym radości z przeżywania „żywego słowa”, wspólnego kulturalnego spędzania czasu wolnego poprzez prezentowanie przygotowanych przedstawień zaproszonym gościom: dzieciom z innych grup i osobom z zewnątrz przedszkola ( np. z okazji Dnia Matki, zakończenia roku przedszkolnego i in.,
    • kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i kulturalnych kontaktów rówieśniczych.

IV. METODY PRACY Z DZIEĆMI

  • metody twórczego rozwiązywania problemów,
  • metody integracyjne,
  • metody poszukujące.

V. FORMY PRACY

  • indywidualna – zróżnicowana,
  • grupowa – jednolita, zróżnicowana,
  • zbiorowa.

VI. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI

  • dziecko umie przekazywać swoje myśli i uczucia w formie dramy,
  • aktywnie uczestniczy w inscenizacjach i teatrzykach organizowanych na terenie przedszkola,
  • umie odczytać informację przekazaną gestem, mimiką, układem tanecznym, grą aktorów; nastroju zaakcentowanego dekoracją, strojem , charakteryzacją aktorów; dynamiką i przebiegiem akcji przedstawionej w sztuce teatralnej.

VII. TREŚCI , SPOSOBY REALIZACJI, METODY I SPOSOBY DZIAŁANIA
 



Lp.



Tematyka zajęć



Cele edukacyjne



Oczekiwane osiągnięcia



Metody i środki realizacji


1.


Poznajmy się!

·  Przedstawianie i określanie swoich oczekiwań

·  Ustalenie zasad pracy

·  Poznanie oczekiwań i możliwości dzieci

·  Wstępne ustalenie składu grupy. Zintegrowanie zespołu

·  Pogadanka z elementami dyskusji

·  Określenie zadań i obowiązków


2.


Potrafimy więcej niż nam się wydaje

·  Przełamanie zahamowań

·  Poznanie własnych i cudzych odczuć i możliwości

·  Kształcenie umiejętności uważnego słuchania czyichś wypowiedzi i rozpoznawania intencji mówiącego

·  Pozytywne nastawienie do świata

·  Poczucie przynależności do zespołu

·  Zestaw ćwiczeń i zabaw uwzględniających mimikę, gest, głos, dźwięk

·  Drama


3.


Integracja form ekspresji

·  Improwizowanie krótkich scenek – indywidualnie i w grupie

·  Inscenizowanie literatury z zastosowaniem gry aktorskiej, kukiełek, pacynek, sylwet, teatrzyku cieni, teatru supełkowego

·  Przygotowywanie inscenizacji utworów:

·  układanie prac plastycznych wg chronologii wydarzeń, powtarzanie treści i dialogów, samodzielne wykonywanie kukiełek, sylwet lub elementów strojów aktorskich i dekoracji

·  Rozwijanie umiejętności nazywania własnych uczuć, wrażeń oraz formułowanie sądów ze świadomością odpowiedzialności za słowo

·  Dbanie o kulturę języka ojczystego

·  Praca w grupie z zachowaniem dyscypliny

·  Drama

·  Gry dydaktyczne

·  Inscenizacje


4.


Teatr to nie tylko aktorzy

·  Ekspresja plastyczna (portret, rzeźba, maska)

·  Analiza treści utworów – omawianie i ocena postępowania bohaterów z próbą uzasadnienia własnego stanowiska

·  Propozycje rozwiązań inscenizacyjnych, przełożenie zdobytych doświadczeń na praktyczne opracowanie inscenizacji

·  Próba z tekstem:

·  interpretacja głosowa

·  przeprowadzenie dialogu z użyciem np. pacynek, zabawek

·  ruch sceniczny: wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu – ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech

·  zgranie

·  Analizowanie inscenizacji i przebiegu widowiska

·  Wyodrębnienie i korygowanie własnych błędów i niedopatrzeń

·  Poznanie możliwości plastycznych dzieci

·  Refleksja n/t zależności między uczuciem a postawą, gestem, mimiką

·  Uświadomienie sobie własnych predyspozycji

·  Podniesienie sprawności wyrazistego mówienia

·  Podniesienie sprawności dykcji, intonacji i interpretacji głosowej

·  Oswojenie z kostiumami, oświetleniem i muzyką

·  Umiejętność samokrytyki i samooceny

·  Zbiorowa praca z tekstem literackim

·  Rozmowa

·  Drama

·  Gra dydaktyczna

·  Burza mózgów

·  Inscenizacja


5.


Edukacja kulturalna

·  Film i spektakl teatralny – wspólne obejrzenie, dyskusja

·  Głosowa interpretacja wybranych utworów poetyckich i fragmentów prozy:

·  współudział w przygotowaniu uroczystości przedszkolnych

·  Bogacenie zasobów słownictwa:

·  poznawanie poezji (przenośnie, metafory, budowanie nastroju za pomocą wyrazów dźwiękonaśladowczych, wyszukiwanie rymów, zabawy w rymowanki

·  Porównywanie utworów literackich z ich filmową adaptacją

·  Rozwijanie umiejętności nazywania własnych uczuć, wrażeń

·  Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w dialogu, uzasadniania własnego stanowiska, argumentowania, kulturalne słuchanie wypowiedzi innych osób

·  Zbiorowa praca z tekstem literackim

·  Dyskusja

·  Analiza wierszy


6.


Sztuka tworzenia

·  Zabawy w teatr połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych

·  Tworzenie własnych zakończeń opowiadań i bajek

·  Wzbogacenie słownictwa czynnego i biernego

·  Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin