Techniki badania fizykalnego.doc

Techniki badania fizykalnego (2)

TECHNIKI BADANIA FIZYKALNEGO

4 techniki:

1.       OGLĄDANIE ( INSPEKCJA)

-          oglądanie poszczególnych części ciała

2.       PALPACJA ( OBMACYWANIE)

-          wyczuwanie skóry i narządów

3.       OPUKIWANIE

-          wywoływanie dźwięku podczas opukiwania, które dają informacje odnośnie narządów

4.       OSŁUCHIWANIE

-          podczas osłuchiwania stetoskopem

·         gdy spotykamy się z pacjentem, przegląd ogólny pacjenta, ogólna obserwacja

·         I –sze wrażenie

·         Ogólnie oceniamy stan zdrowia pacjenta, stwierdzamy, czy występują odchylenia od normy( ogólnie)

·         Oceniamy wstępnie stan zdrowia pacjenta

-          czy w stresie

-          czy oddycha komfortowo

-          czy w dystresie

-          czy sinica

-          czy wygląda lękowo

-          czy zdradza objawy bólowe swoim zachowaniem

-          czy zdradza objawy urazu

-          = SZYBKA KRÓTKA OCENA OGÓLNA!

·         I- sze wrażenie , na ile więcej wiadomości potrzebujemy;

·         Oceniamy stan psychiczny pacjenta: zorientowanie w czasie, miejscu, czy są zorientowani co do osoby ( kim są, kim my jesteśmy

·         Ogólnie oceniamy stan odżywienia

-          czy niedożywiony

-          czy ma nadwagę

·         czy możliwości w zakresie samo pielęgnacji

·         czy czysty

·         makijaż wyrazisty = zaburzenia psychiczne

·         czy jest niewłaściwie ubrany, np. co do pory roku

·         higiena ciała pogarsza się, nie jest w stanie sam jej wykonać

·         zapach pacjenta:

-          alkohol

-          aceton z ust

-          podejrzenie w kierunku nietrzymania moczu, bądź stolca

·         ruchy pacjenta, w jaki sposób przemieszcza się

·         ogólna postawa ( równo, kuleje)

·         czy ciało posiada symetrię, czy jedna część ciała obniżona

·         obserwacja mowy ( szybkość, norma, czy zaburzenie, w manii, czy w depresji, problem w porozumiewaniu0

·         mowa jasna wyrazista, czy zaburzenia artykułowania, mowa spontaniczna, czy rytm zaburzony

TECHNIKI BADANIA PALPACYJNEGO

-          KAŻDA CZĘŚĆ CIAŁA W TEJ SAMEJ KOLEJNOŚCI:

Oglądanie

Badanie palpacyjne

Opukiwanie

Osłuchiwanie

-          wyjątek stanowi BRZUCH

oglądanie

osłuchiwanie ( stetoskopem)

opukujemy

palpacyjnie

I

·         palpacyjnym zbadaniem brzucha możemy zaburzyć ruch robaczkowy jelit, dlatego najpierw osłuchujemy!

·         Podczas badania palpacyjnego używamy dotyku, za pomocą którego oceniamy stan danego narządu

·         Zwracamy uwagę w badaniu palpacyjnym na 6 rzeczy:

1.       rozmiar narządu

2.       kształt narządu ( okrągły, równy, gładki, ostre brzegi)

3.       konsystencja narządu ( twardy, miękki, guzowaty)

4.       oceniamy ruchomość danego narządu ( np. węzły chłonne)

5.       ocena ew. guzowatości, która normalnie nie jest oczekiwana

II

Jakość tętna

-          cechy i napięcie tętna

-          aortę brzuszną,( jakość i rozmiar tętna aorty jamy brzusznej

III

Występowanie bólu

IV 

Temperatura i wilgotność skóry

V

Obrzęku, gromadzenia płynów danej okolicy

VI

Wibracje występujące w ścianach klatki piersiowej

·         w zależności co chcemy zbadać, różne części dłoni( czasami np. opuszki palców)

SĄ III TECHNIKI BADANIA PALPACYJNEGO

I – PŁYTKIE ( palpacja płytka)

Np. brzuch, zbadać w brzuchu, czy nie występują guzy, między skórą, a mięśniami

Ucisk ok. 1-2 cm ( amplituda), stosujemy lekki ucisk, za pomocą opuszków palców ręki dominującej

II – GŁĘBOKA PALPACJA

-          służy do oceny narządów znajdujących się głęboko w jamie brzusznej, głębiej poniżej , w warstwie mięśniowej

-          amplituda większa, głębsza do 5 cm

-          używamy opuszków palców do tego celu tzw. Ruch zanurzania

-          PACJENT OTYŁY- użyć więcej siły i zanurzyć się głębiej 6-8 cm

III – PALPACJA OBURĘCZNA

-          uchwycenie narządu pomiędzy nasze dłonie ( miednica mniejsza, wątroba, śledziona, nerki)

OPUKIWANIE

-          zlokalizowanie narządu, za pomocą lekkiego, ale ostrego uderzenia ( określić pozycję, wymiar, konsystencję struktur znajdujących się pod okolicą opłukiwaną: płyny, powietrze w jamach ciała)

-          wibracja jest różna ponad płynem, powietrzem i nad narządem

-          środkowym palcem prawej ręki uderzamy w środkowy palec ( pierwszy staw) lewej ręki leżącej na narządzie

-          pracuje nadgarstek, a nie całe ramie

-          palec opłukujący, sam koniec palca

-          stukamy w staw, a nie w paliczek

-          krótkie paznokcie

-          np. własne udo, odgłos stłumiony ( głuchy), również w konkretnym narządzie lub guz

-          policzek wypełniony powietrzem ( odgłos jak w płucach) tzn. odgłos bębenkowy

OSŁUCHIWANIE

-          stetoskopem ( naturalne dźwięki ciała), wysłuchujemy 4 różne rzeczy ( jakość dźwięku)

1.       TON DŹWIĘKU

-          zdeterminowany przez częstotliwość wibracji dźwięku, zwykle mówimy o:- wysokim, niskim tonie dźwięku

2.       INTENSYWNOŚĆ

-          głośność dźwięku

3.       TRWANIE

-          czas trwania

4.       JAKOŚĆ DŹWIĘKU

-          ocena subiektywna np. dmuchanie, ostre przelewanie, furczenie, świsty, gwizdy, rzężenia