DYPLOMACJA by me
§ Zespół metod i środków polityki zagranicznej
§ Oficjalna działalność państwa realizująca jego zewnętrzne funkcje
§ Aparat organizacyjny oraz zespół ludzi obdarzonych odpowiednimikwalifikacjami
è dyplomacja jest oficjalną działalnością państwa skierowaną na zewnątrz, realizowaną przez organy państwowe i mającą na celu osiągnięcie założeń polityki zagranicznej na drodze prowadzenia rokowań i zawierania umów międzynarodowych
Cele:
§ nawiązywanie i utrzymywanie pokojowych stosunków z innymi państwami
§ ochrona interesów i bezpieczeństwa państwa
§ poszukiwanie możłiwości współpracy
Metody:
§ negocjacje
§ perswazja
§ kompromis
§ konsultacje
§ groźby
§ podstęp
§ wywieranie presji psychologicznej
stosunki dyplomatyczne – oficjalne stosunki między uznającymi się suwerennymi państwami lub innymi podmiotami prawa międzynarodowego
prawo legacji:
§ zazwyczaj należy do kompetencji głowy państwa
§ realizowane jest przez przedstawicieli dyplomatycznych
§ przekazanie prawa legacji: Monako – Francja, Lichtenstein – Szwajcaria
§ warunkiem jest uznanie się państw i ich rządów (sam akt uznania nie usi oznaczać nawiązania stosunkó dyplomatycznych)
§ nawiązanie stosunków dyplomatycznych następuje na podstawie pisemnego porozumienia zainteresowanych stron (termin oraz szczebel misji dyplomatycznej)
a) bierne – przyjmowanie obcych przedstawiciel
b) czynne – wysyłanie swoich przedstawicielstw
regulacje:
§ dyplomacja działa napodstawie i w ramach zasad oraz norm prawa międzynarodowego praz prawa dyplomatycznego
§ do XIX wieku funkcjonowanie misji odbywało się w oparciu o zwyczajowe prawo międzynarodowe
§ 1815, kongres wiedeński – pierwsza kodyfikacja norm; uregulowanie kwestii precedencji (wprowadził jednolite rangi i zasady pierwszeństwa)
Współczesne prawo dyplomatyczne (źródła):
§ Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych 1961
§ Konwencja Nowojorska o misjach specjalnych 1969
§ Konwencja Wiedeńska o reprezentacji pańtw w stosunkach z organizacjami międzynarodowymi o charakterze uniwersalnym 1975
§ Umowy dwustronne
§ Zwyczaj międzynarodowy
§ Akty prawa wew.
§ Praktyka sądowa i dyplomatyczna
§ Doktryna prawa dyplomatycznego
Dyplomacja publiczna:
§ Wpływ postaw społecznych na formowanie i realizację polityki zagranicznej
§ Kształtowanie opinii publicznej w innych państwach
§ Wzajemne oddziaływanie grup społęcznych i ich interesów
§ Stosuje tzw ‘miękkie srodki’
§ Stwarza pozytywną atmosferę
§ Jest skierowana nie tylko od decydentów politycznych, ale do całęgo spolęczeństwa
§ Dysponuje środkami, opierającymi się na działalnośic organizacji i instytucji pozarządowych
1. dyplomatyczne misje specjalne – misje czasowe reprezentujące państwo wysyłające w jego stosunkach z państwem przyjmującym; najstarsza forma dyplomatyczna
2. stałe przedstawicielstwa dyplomatyczne – ambasady i poselstwa (od II połowy XV wieku); Mediolan, Wenecja
3. konferencje międyznarodowe – formy wykorzystywane w dyplomacji wielostronnej; rozwój po 1815 charakter uniwersalny, regionalny lub grupowy; delegacja: dyplomaci plus eksperci
4. organizacje międzynarodowe – wspólne organy państw, reprezentujące ich interesy;
tendencje przekształcania:
1) formy doraźne -> formy stałe (misje specjalne w poselstwa i ambasady, konferencje w orgaqnizacje międzynarodowe)
2) formy dwustronne -> fomy wielostronne (misje specjalne w konferencje międyznarodowe, ambasady – organizacje międzynarodowe)
przyczyny:
§ wzrastająca dynamika i złożoność środowiska międzynarodowego
§ powstawanie nowych tendencji i problemów
§ konieczność tworzenia nowychmnechanizmów i instrumentów rozwiązywania
wspólczesne tendencje:
§ wzrost roli dyplomacji wielostronnej
§ wzrost znaczenia dyplomacji bezpośredniej (dyplomacja na szczycie)
§ ewolucja roli i znaczenia szefa misji dyplomatycznej przez znaczne ograniczenie możliwości podejmowania samodzielnych decyzji
§ wzrost znaczenia misji specjalnych spoza kręgu zawodowej dyplomacji (np. dyplomacja obywatelska (ad. Ukraina))
FUNKCJE DYPLOMACJI
1) reprezentowanie państwa wtstłającego w państwie przyjmującym
2) ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli w państwie przyjmującym
3) prowadzenie rokowań
4) działąnie na rzecz rozwoju przyjaznych stosunków (np. dyplomacja kulturalna)
5) zaznajamianie się wszelkimi legalnymi sposobami z warunkami panującymi w państwie przyjmującym i informowanie o tym państwa wysyłającego
6) możliwość pełnienia przez misję dyplomatyczna funkcji konsularnych
czasowe misje dyplomatyczne:
§ negocjacyjne
§ militarne (doradcze i nadzorujace rozejm, delegacje wojskowe)
§ obserwacyjne (obserwujące wybory)
§ doręczycielskie
§ ceremonialne (śluby, pogrzeby ważnych osobistości, udzial w oficjalnych uroczystościach)
Funkcje stałych przedstawicielstw: (przy organizacjach mn)
1) zapewnienie reprezentacji państwa wysyłającego wobec organizacji
2) utryzmywanie łączności między państwem a organizacją
3) prowadzenie rokowań z organizacją i w ramach organizacji
4) zaznajamianie się z dzialalnością organizacji i skladanie raportów na ten temat własnemu rządowi
5) zapewnienie państwu uczestnictwa w dzialaności organizacji
6) ochrona interesów państwa wysylającego wobec organizacji
7) popieranie realicaji celów i zasad organizacji
Organy państwa do spraw stosunkó międzyanrodowych:
Organy wewnętrzne:
1) prezydent
§ prawo legacji – mianowanie i odwolywanie szefów misji dyplomatycznych oraz przyjmowanie listów uwierzytelniających od przedstawicieli dyplomatycznych
§ ratyfikowanie umów międzynarodowych
§ postanowienia o stanie wojny w przypadku agresji zbrojnej lub gdy z umów mn wynika konieczność wspólnej obrony (ale tylko w okresie gdy nie obraduje sejm)
2) premier
§ ogólne kierownictwo w stosunkach z innymi państwami
§ reprezentowanie państwa
§ prowadzenie rokowań
§ zawieranie umów
§ kształtowanie polityki zagranicznej
3) msz
§ prowadzenie plityki zagranicznej państwa
§ opracowywanie założeń i kontrola realizacji
§ reprezentacja i ochrona interesów państwa
§ kierowanie działalnościa przedstawicielstw dyplomatycznych
Organy zewnętrzne:
1) stałe misje dyplomatyczne
2) misje specjalne
3) przedstawicielstwa państwa przy organizacjach
4) delegacje na konferencje międzyanrodowe
5) urzędy konsularne
Misje dyplomatyczne:
1) czsowy zakres misji
§ stałę
§ czasowe
2) podmiotowy zakres misji
§ funkcjonujące w stosunkach dwustronnych
§ …. Wielostronnych
3) charakteru misji
§ merytoryczne
§ obserwacyjne
Typy misji dyplomatycznych:
a) stałe w stosunkach bilateralnych
b) stałe w stosunkach multilateralnych
c) czasowe misje dyplomatyczne w stosunkach bilateralnych (specjalne)
d) czasowe misje dyplomatyczne w stosunkach multilateralnych (konferencje)
Podział szefów misji dyplomatycznych:
1. ambasadorowie i nuncjusze (akredytowani przy głowach państw)
2. posłowie, ministrowie, internuncjusze (j.w.)
3. charges d’affaires (akredytowani przy msz)(stali – en pied, en titre; tymczasowi – ad interim)
zasada precedencji – pierwszeństwo szefów misji syplomatycznej decyduje klasa, do jakiej należą, a w ramach klas data zlożenia listów uwieżytelniających
wysyłanie stałej misji dyplomatycznej:
§ mianowanie szefa misji]
§ uzyskanie agreement państwa przyjmującego
§ wystaweinie przez państwo wysyłąjące listów uwierzytelniających (charge d’affaires – listy wprowadzające)
§ rozpoczyna misję w chwili złożenia listów na ręce głowie państwa przyjmującego
Misja dyplomatyczna:
§ szef misji
§ personel służby misji
attache – może być wymagana zgoda państwa przyjmującego
Zakończenie funkcji stałej misji dyplomatycznej
§ utrata podmiotowości prawnomiędzynarodowej przez jedno z państw
§ zerwanie stosunkó dyplomatycznych
§ zawieszenie stosunkó dyplomatycznych
§ wybuch wojny między państwami
...
cezarfirst