Układ krążenia

Krew jest nie tylko warunkiem, lecz istotą życia ludzkiego. Gdy krew zatrzyma się w swym biegu na przeciąg 20 minut, życie ludzkie ustanie na zawsze. Cudowny eliksir życia zwany krwią płynie nie­ustannie poprzez ogromną sieć rur, czyli naczyń krwionośnych i do­ciera do każdej komórki organizmu ludzkiego, mając na celu spełnie­nie licznych żywotnych zadań, jakimi są:

a) transport odżywczy – krew przenosi substancje odżywcze, po­brane z przewodu pokarmowego oraz tlen zaczerpnięty z płuc do wszystkich komórek i tkanek celem ich sprawnego funkcjonowania;

b) wydalanie – wszystkie produkty zużyte oraz substancje szkodliwe krew przez płuca i nerki wydala z organizmu na zewnątrz;

c) czynności obronne – różnego rodzaju infekcje, spowodowane przez bakterie, które przedostają się do organizmu różnymi drogami oraz trucizny chemiczne, krew neutralizuje lub całkiem unieszkodliwia przez wytwarzanie w ustroju czynników obronnych, uodparniających;

d) równowagę biologiczną – krew odgrywa również wielką rolę w gospodarce wodnej i mineralnej, utrzymując równowagę kwasowo-zasadową płynów ustroju.

Cudownym narządem, który rozprowadza ustawicznie krew po ca­łym organizmie jest serce. To perpetuum mobile, ta gigantyczna pompa ssącotłocząca, ten niepojęty motor nie zasilany przez człowieka mate­riałem napędowym, pracujący bez przerwy przez 80 lat i więcej, wpra­wia w zdumienie najgłębsze umysły. Praca serca jest oszałamiająca. W ciągu godziny serce ludzkie przetacza blisko 400 I krwi, w ciągu zaś doby około 10 000 1. Jest to ilość równa pojemności wagonu cysterny. W ciągu 70 lat życia człowieka przepompowuje około 250 000 000 li­trów, to jego małe serce. Do jej przewiezienia trzeba byłoby użyć około 250 pociągów po 100 wagonów-cystern. Gdyby pracę serca wykonaną przez 70 lat życia człowieka skoncentrować na jeden punkt, to ta praca, ta energia byłaby zdolna wynieść człowieka na Księżyc.

(J. Chlebińska, Anatomia i fizjologia człowieka)

Według obliczeń niektórych naukowców serce ma w sobie zapas energii na 150 lat życia ludzkiego. Niestety człowiek dzisiejszy obraca się we wręcz zabójczym środowisku. Zamiast tlenu wdychamy gazy spalinowe, często rakotwórcze, zamiast czystych związków organicz­nych zawartych w płodach ziemi spożywamy w pokarmach nawozy chemiczne, czego ludzki organizm nie toleruje. Na domiar złego tech­nika i szaleńcze tempo dzisiejszego życia szarpie ponad jego wytrzymałość system nerwowy, co powoduje nerwice serca, niewydolność krążenia, zawały i różne inne przypadłości.

Osłabienie mięśnia sercowego

Po 50 g.

1. Ziele serdecznika (Herba Leonuri)

2. Kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)

3. Owoc głogu (Fructus Crataegi)

4. Korzeń lubczyka (Radix Levistici)

5. Korzeń kozłka (Radix Valerianae)

6. Liść melisy (Folia Melissae)

7. Owoc róży (Fructus Rosae)

8. Liść pokrzywy (Folia Urticae)

9. Kwiatostan kocanki (Inflorescentia Helichrysi)

Pić trzy razy dziennie po szklance przed posiłkiem. Odbywać częste spacery na wolnym powietrzu rano i wieczorem. Zaleca się po pół szklanki przed obiadem czerwonego wina wypić powoli.

Niewydolność wieńcowa – dusznica bolesna

Po 50 g.

1. Ziele jemioły (Herba Visci)

2. Liść ruty (Folia Rutae)

3. Kwiat bzu czarnego (Flos Sambuci)

4. Kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)

5. Ziele macierzanki (Herba Serpylli)

6. Ziele serdecznika (Herba Leonuri)

7. Liść melisy (Folia Melissae)

8. Korzeń kozłka (Radix Valerianae)

9. Ziele srebrnika (pięciornika gęsiego) (Herba Anserinae)

Pić jak wyżej. Ograniczyć na pewien czas pokarmy rozdymające, faso­lę, groch oraz ciężkie przyprawy jak pieprz, musztarda itp. Uprawiać lekką gimnastykę na wolnym powietrzu.

Nadciśnienie tętnicze

Rozróżniamy nadciśnienie samorodne i pochodne, czyli powsta­łe na tle innych chorób takich jak: niewydolność nerek, trzustki, wątroby. Nadciśnienie, jak każda nieprawidłowość serca jest niebez­pieczna, gdyż może spowodować pęknięcie naczyńka krwionośnego w mózgu, czego następstwem bywa paraliż lub śmierć. W takich wypadkach obok środków farmakologicznych trzeba pomocniczo leczyć się ziołami.

Po 50 g.

1. Morszczyn pęcherzykowy (Fucus vesiculosus)

2. Ziele jemioły (Herba Visci)

3. Kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)

4. Owoc głogu (Fructus Crataegi)

5. Ziele skrzypu polnego (Herba Eąuiseti)

6. Owoc róży (Fructus Rosae)

7. Korzeń kozłka (Radix Valerianae)

8. Kwiat bzu czarnego (Flos Sambuci)

9. Liść ruty (Folia Rutae)

Pić tylko 2 razy dziennie: szklankę rano i wieczorem.

Podciśnienie tętnicze

Spadek ciśnienia powstaje na tle osłabienia organizmu po prze­bytej ciężkiej chorobie lub wykrwawieniach.

1. Ziele drapacza (Herba Cnici benedicti)

2. Ziele krwawnika (Herba Millefolii)

3. Ziele serdecznika (Herba Leonuri)

4. Ziele tymianku (Herba Thymi)

5. Korzeń lubczyka (Radix Levistici)

6. Ziele tasznika (Herba Bursae past.)

7. Liść szałwii (Folia Salviae)

8. Owoc róży (Fructus Rosae)

9. Kora kasztanowca (Cortex Hippocastani)

10. Liść melisy (Folia Melissae)

11. Korzeń kozłka (Radix Valerianae)

Uwaga: brać nie łyżkę, tylko łyżeczkę pełną mieszanki, zalać pół szklanki wrzątku, przykryć na trzy godziny, przecedzić, lekko pod­grzać i pić 3 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkiem. Dopuszcza się również raz dziennie filiżankę kawy, przed kolacją mały kieliszek koniaku – to pobudza akcję serca.

Stwardnienie tętnic

Jest to schorzenie wieku starczego, chociaż czasem występuje już przed 50 rokiem życia. Stwardnienie tętnic zakłóca krążenie krwi, ryt­mikę serca oraz równowagę ruchów. Pokarmy dla chorych muszą być jarskie z wykluczeniem potraw nadymających, jak również kawy, al­koholu i palenia papierosów, zwłaszcza na czczo.

Po 50 g.

1. Liść brzozy (Folia Betulae)

2. Liść pokrzywy (Folia Urticae)

3. Liść szałwii (Folia SaMae)

4. Ziele skrzypu polnego (Herba Eąuiseti)

5. Ziele jemioły (Herba Visci)

6. Kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)

7. Owoc kminku (Fructus Canrt)

8. Ziele krwawnika (Herba Millefolii)

9. Owoc róży (Fructus Rosae)

10. Morszczyn pęcherzykowy (Fucus vesiculosus)

11. Ziele rdestu ptasiego (Herba Polygoni avicularis)

Pić 3 razy dziennie po szklance, po 70 roku życia po pół szklanki przed posiłkiem.

Zapalenie zakrzepowe żył

Na wypadek zatorów powstałych w żyłach, a zwłaszcza w płucach oraz przy silnych obrzękach i bólach nóg, trzeba niezwłocznie zawez­wać lekarza. Równocześnie należy stosować kurację ziołową, jako po­mocniczą.

Po 50 g.

1. Ziele nawłoci (Herba Solidaginis)

2. Ziele jemioły (Herba Visci)

3. Liść ruty (Folia Rutae)

4. Ziele serdecznika (Herba Leonuri)

5. Kwiatostan głogu (Inflorescentia Crataegi)

6. Kwiat wiązówki (Flos Ulmariae)

7. Kora wierzby (Cortex Salicis)

8. Kwiat bzu czarnego (Flos Sambuci)

9. Liść brzozy (Folia Betulae)

Pić 2-3 razy dziennie po szklance przed posiłkiem.

Żylaki goleni

Żylaki na nogach to udręka kobiet. Podłożem tej choroby jest naj­częściej niewydolność krążenia oraz praca wymagająca długotrwałego stania. Często dobre wyniki daje kuracja ziołowa. Otwarte i krwawiące żylaki są trudne do zlikwidowania. Jeszcze najskuteczniejszym le­kiem na krwawiące żylaki jest maść propolisowa, z braku jej maść żywoko...