Billington Rachel - Okazja do grzechu.pdf - Billington Rachel - glinka7-1987

Rachel Billington - Okazja do grzechu

2007-07-20

RachelBillington

Okazjadogrzechu

Tom

Całośćw5tomach

PolskiZwiązekNiewidomych

ZakładWydawnictwiNagrań

Warszawa1991

PrzełoŜyłaAnnaMysłowska

Tłoczonownakładzie20egz.

pismempunktowymdlaniewidomych

wDrukarniPZN,

Warszawa,ul.Konwiktorska9,

pap.kart.140gkl.III_Bą1,

PrzedrukzWydawnictwa

"Pax",

Warszawa1989

PisałR.Sitarczuk

Korektydokonały

K.Markiewicz

iK.Kopińska

"Miłość...powtórzyła

powolizgłębisercainagle,w

tejwłaśniechwili,kiedy

wreszcieodczepiłakoronkę,

dodała:Dlategonielubiętego

słowa,Ŝedlamnieznaczyzbyt

Strona 1

Rachel Billington - Okazja do grzechu

2007-07-20

wiele,znaczniewięcej,niŜpan

moŜesobiewyobrazić!I

popatrzyłananiegobadawczo.

Dowidzenia!"

(LewTołstoj,

"AnnaKarenina")

Kevinowizwyrazemmiłości

Laurawiedziała,Ŝechwilanie

byłastosownanatakradosny

nastrój.Alesłońceświeciło,

jakgdybytobyłmaj,nie

marzec,azaoknemmknącego

pociąguciągnąłsiękobierzec

dzikichkrokusów.CóŜmogła

poradzić,Ŝeczułasię

szczęśliwa?JechałaprzecieŜna

wieś.ChociaŜbyłatopodróŜna

spotkaniezcierpieniemi

poraŜką.

Usiadławygodniewrogu

przedziałuizaczęłapowaŜnie

zastanawiaćsięnadsytuacją.

Jechałanaprośbębrata,który

chciał,Ŝebyodwiodłaod

opuszczeniadomujegoŜonę,od

dawnaudręczonąichmałŜeństwem.

Poczułanatwarzyciepło

promienisłonecznych.Przymknęła

powieki.Natychmiastprzed

oczymapojawiłajejsięwesoła

buziawychodzącegodoszkoły

synka,wchwiligdyna

poŜegnaniemachałamuręką.Z

czułościąpomyślałaojego

ciemnychoczachiniesfornej

gęstejczuprynie.NiemoŜna

powstrzymaćuśmiechu,kiedysię

myślioNicku.Musigo

zaprowadzićdofryzjera.

Poczuławyrzutysumienia.

CzyŜbybyłacałkiempozbawiona

serca?

Podniosłapowiekiiusiadła

prostozsurowymwyrazemtwarzy.

BiednaKatie.Posześciulatach

małŜeństwaczworodzieciimąŜ,

którynierozumie,cooznacza

słowowierność.Tozadziwiające,

Ŝebybratisiostramielitak

odmiennepostawyŜyciowe.Dla

niejwiernośćmałŜeńskanie

stanowiłanajmniejszego

Strona 2

Rachel Billington - Okazja do grzechu

2007-07-20

problemu.Przeciwnie,dawała

przyjemnepoczucie

bezpieczeństwa.MoŜliwenawet,

Ŝepoczytywałająsobieza

zasługę.

Zmarszczyłabrwi.Ogarnęłoją

nieprzyjemneuczucie

niezadowoleniazsiebie.

Chwilamizdawałasobiesprawę,

Ŝemaskłonnośćdomegalomanii.

Naglesłońceznikło.Pociąg

wjechałwtuneliLaurazaczęła

sięprzyglądaćodbiciuswojej

twarzywszybie.Niebyła

brzydka.Odkądpamięta,była

zadowolonazeswegowyglądu,

nawetkiedybyłamałąpulchną

dziewczynką.Terazmówionoo

niej,Ŝejestpiękna.MoŜeto

niejesttakieistotne.MoŜliwe,

Ŝeczłowiekpotrafizczasem

polubićwłasnąbrzydotę.

Wpatrywałasięwswoje

odbicie.Włosyciemne,wijące

się,takiejakNicka.Nos

wąski,długi.Oczyniebieskie,

choćtegooczywiścieniebyło

widaćwszybie.Cerajasna,choć

tegotakŜeniemoŜnabyło

zobaczyćwoknie.Twarzokrągła,

zadziwiającookrągłajakna

kobietęwjejwieku.Smukła,

długapodobniejaknosszyjai

pełnyjakpoliczkibiust.

CóŜzadługitunel.Odsunęła

sięodokna.Postarzałasię,

przybrałanawadze.Naprawdęnie

miałabyćzczegodumna.

Usiadławygodniejizaczęła

sięprzyglądaćpaznokciom.W

świetlejarzeniowychlamp

przedziałuwydawałysię

zielonkawe.Nickirósłitylko

patrzeć,jakzacznieŜyćwłasnym

Ŝyciem.Pracowałazawodowo,bo

byłojejztymdobrze.Podobnie

traktowałamałŜeństwo.Stukot

kółzmieniłsięipociągwypadł

ztunelunaroziskrzonesłońce.

Wjednejchwiliogarnąłją

poprzedninastrójbeztroskiego

szczęścia.Byłojejdobrze.Nie

miałasobienicdozarzucenia.

Domzostawiłazadbanyi

zorganizowany.Wbawialnistały

anemony.Nakuchnispokojnie

dogotowywałasiękolacjaMilesa,

Strona 3

Rachel Billington - Okazja do grzechu

2007-07-20

Maria,gosposia,gotowabyła

dogadzaćNickowiodchwili

powrotuzeszkołyśredniej.

Wreszciejejwłasnapraca

starannieuporządkowana,

wszystkopospinanespinaczami

bądźułoŜonewkartotekach.

Wszędzieporządek,wszędzie

spinaczeikartoteki.

Pociągzacząłzwalniać.Stoki

wzgórzipolazastąpiły

pastwiskaiogrody.Zrzadka

rozrzuconedomystopniowostały

siętarasowatozabudowanym

prowincjonalnymmiasteczkiem.W

jegocentrum,naniewielkim

wzniesieniugórowałnaddomami

iulicamiokazałykościół.Lśnił

izłociłsięwsłońcu.Harmonia

całościrobiłanaLaurze

ogromnieprzyjemnewraŜenie.

Uśmiechnęłasięporozumiewawczo

dopięknegowidoku.

Pociągwtoczyłsięnastację.

Znowubyłosłoniętyodsłońca,

choćtymrazemtylkoczęściowo

znajdowałsięwcieniu.Nad

toremprzerzuconybyłpomost.

WagonLaurystanąłnaprzeciw

tegowiaduktu.Postopniach

schodziłastarszapaniimłodszy

odniejmęŜczyzna.Wjednejręce

niósłwalizkę,drugą

podtrzymywałzaramięswoją

towarzyszkę.Wprzeciwieństwie

dowiększościosób,którena

widokczekającegopociągu

przyspieszałykroku,oniszli

spokojnie.Byliparązwracającą

nasiebieuwagę,obojesłusznego

wzrost,postawniipewnisiebie.

Matkaisyn.

ByliterazbliŜej,naperonie,

światłoprzesączającesięprzez

szparywiatykładłosię

prąŜkowanymdeseniemnatwarzy

męŜczyzny.Ceręmiałogorzałą,

szerokorozstawionekości

policzkowe,wydatnynos,duŜe

oczy,niskieczołoi

szczeciniaste,krótkoprzycięte

jasnewłosy.Byłtotentyp

bardzomęskiejtwarzy,który

nigdyLauryniepociągał.

Otworzywszydrzwiwagonuo

kilkametrówodprzedziałuLaury

wstawiłwalizkędośrodka.

Strona 4

Rachel Billington - Okazja do grzechu

2007-07-20

Rozległsięgwizdekizawiadowca

machnąłchorągiewką.Powinnisię

szybkoŜegnać.Matkanadstawiła

twarzdopocałunku.

Synpochyliwszysiąująłjąza

ramionaizdecydowanymruchem

pocałowałwjedenpoliczek,a

potemwdrugi.Laurapotrafiła

sobiewyobrazić,jakimuśmiechem

zareagowałamatkanatenobjaw

synowskiejserdeczności.

Drzwizamknęłysięz

trzaskiem.Jakonasobieporadzi

zwalizką?MoŜesynniebył

jednaknazbytczuły.MoŜeto

przezniegoprzyszłanapociąg

takpóźno,aterazzostaław

kłopotliwejsytuacji.Pociąg

powolizaczynałsięoddalać.

Wyprostowanasylwetkamłodego

męŜczyznynaperoniezmniejszała

sięcorazbardziej.Miałna

sobiekrótkąnarciarskąkurtkę.

ZapewneopaliłsięjeŜdŜącw

słońcunanartach.

Kobietaweszłagłębiejdo

wagonu,aLaurasięgnęłapo

ksiąŜkę.

Czytomiejscejestzajęte?

Bardzoprzepraszam.Laura

zabrałaswójpłaszczikobieta

usiadłanaprzeciwniej.Ubrana

byławpłaszczztweedu,gęsto

przeplatanegoróŜowąi

bladofioletowąnicią.Takisam

lekkofioletowyodcieńmiałyjej

siwewłosy.Granatowepantofle,

wrękuidentycznegokoloru

torebka.Laurauznała,Ŝebyłto

strójzbyteleganckijakna

podróŜzjednego

prowincjonalnegomiasteczkado

drugiego.

Kazałamsobieuszyćten

płaszczwIrlandii.

Przepraszam.Byłamzbyt

bezceremonialna?Lauraczuła,

Ŝeoblewasięrumieńcem.

Wybieramzwykleskromniejszy

płaszcznatakiemałeokazje,

aledziałatonamnieogromnie

przygnębiająco.

JateŜmamjednąsuknię,w

którejzawszeczujęsię

szczęśliwapowiedziałaLauraz

entuzjazmem,którymiałbyć

poniekądzadośćuczynieniemza

Strona 5

Billington Rachel - Okazja do grzechu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: