Kaye Judy, Bauer Pamela- Wigilia we dwoje.pdf

PAMELA BAUER, JUDY KAYE

Wigilia we dwoje

A Wife for Christmas

Tłumaczyła: Adela Drakowska

PROLOG

– Muszę wynająć Ŝonę.

Słowa Maxa Taylora uderzyły w Walkera Calhouna z taką samą siłą, z

jaką przed chwilą uderzyła o ścianę posłana przezeń piłka, zapewniająca

Maxowi ostateczne zwycięstwo.

– Wiesz, Ŝe istnieje pewne... określenie... dla męŜczyzn... – mówił

wykończony Walker urywanym głosem – którzy... robią takie rzeczy.

– Och, to nie to, o czym myślisz! – Niebieskie oczy Maxa zabłysły, gdy

spojrzał na przyjaciela leŜącego w kącie sali; pot kapał zeń na błyszczącą

podłogę. – Odpowiedziałem na ogłoszenie w gazecie.

– Czytasz ogłoszenia towarzyskie? – Walker wyraził głośno

niedowierzanie. – Musisz być naprawdę w kiepskim stanie, bracie, jeśli

przeglądasz takie ogłoszenia w poszukiwaniu kobiety. Nieśmiałość, swoją

drogą, ale to... – OstroŜnie uniósł jedną nogę, tak jakby musiał sprawdzić, czy

nadal się porusza.

– To nie ten rodzaj ogłoszeń – wyjaśnił pospiesznie Max, podchodząc do

przyjaciela. – To dział z ofertami pracy. Zamówiłem usługę, rozumiesz... firmę,

która zajmuje się tymi wszystkimi drobnymi, codziennymi sprawami, które

zazwyczaj załatwiają Ŝony: przygotowywanie przyjęć, zakupy, przywoŜenie

rzeczy z pralni i temu podobne. Robią właściwie wszystko.

– Wszystko? – Walker uniósł brwi.

Max popatrzył na niego z niechęcią.

– Skończ z tymi sprośnymi myślami – rzekł chłodno. – To legalny biznes

o wdzięcznej nazwie „Prawie Ŝona”. Ich firma znajduje się na Nicolette Avenue.

Jeszcze nie dopracowałem szczegółów, poniewaŜ sam pomysł wpadł mi do

głowy dopiero wczoraj.

– A ile będą cię kosztować te cudowne usługi? – Walker otarł ręką czoło.

– Ile by nie kosztowały, inwestycja jest tego warta. – Max odchylił swą

ciemną głowę do tyłu, tak Ŝe dotykała teraz ściany. – CóŜ, potrzebuję Ŝony –

dodał otwarcie.

– Czy jest tam w czym wybierać? Która z pań zostanie twoją Ŝoną?

Max przesunął palcami po swych czarnych włosach.

– Charli McKenna, właścicielka firmy.

– Zawsze dostajesz najlepsze kąski, czyŜ nie?

– Wiesz, Ŝe jestem perfekcjonistą.

– A ona rzeczywiście musi być doskonała, Ŝeby zająć się twymi majtkami

i skarpetkami – zadrwił Walker.

– Śmiej się, jeśli chcesz. Dla mnie to idealny układ. Będę miał wszystkie

wygody płynące z posiadania Ŝony, a jednocześnie Ŝadnych emocjonalnych

zobowiązań. – Wstał i skierował się do szatni.

Walker podniósł się ocięŜale i poszedł w jego ślady, z niedowierzaniem

potrząsając głową.

– Nigdy bym nie pomyślał, Ŝe doŜyję dnia, gdy mój najlepszy przyjaciel

wynajmie sobie Ŝonę – mruczał pod nosem.

Max odwrócił się raptownie.

– Gdy zobaczysz, jak doskonale zorganizowane będzie moje Ŝycie,

zrozumiesz.

– Dlaczego po prostu się nie oŜenisz? Kobiety ustawiają się w kolejce

przed twoimi drzwiami, by ci powiedzieć sakramentalne „tak”.

Max prychnął z obrzydzeniem.

– Raczej chcą zajrzeć do mojego portfela. Poza tym, dobrze wiesz, jakie

mam zdanie o małŜeństwie. Teraz nie. I zawsze nie.

Walker opuścił dłonie w geście bezradności.

– Wiem, wiem – powiedział. – Słyszałem to juŜ nieraz. Ale mimo

wszystko powinienem cię ostrzec, stary.

– O co ci chodzi?

– Miej się na baczności, poniewaŜ to, czego oczekujesz z takim

utęsknieniem, moŜe się naprawdę spełnić.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Charli McKenna gwizdnęła przez zęby, przekraczając próg „Jeziora na

Wyspie”, domu w stylu Tudorów, który naleŜał do Maxa Taylora. W jej oczach

odbiła się satysfakcja, gdy spojrzała na eleganckie wnętrze.

– Dzisiejszy wieczór będzie szampański, Max – powiedziała głośno. –

Przekonasz się!

Z pękiem czerwonych i białych baloników przywiązanych do nadgarstka i

nucąc pod nosem wesołą piosenkę, przeszła przez wyłoŜoną kamiennymi

płytami sień, a potem zaglądała po kolei do wspaniale urządzonych pokoi. Ten

dom przypominał muzeum i aŜ prosił się o ciszę. Wszystko tu świadczyło o

klasie i pieniądzach właściciela. Charli przystanęła na moment przed obrazem

Wyetha i zamyśliła się, przytykając palec do podbródka. Wyeth naleŜał do jej

ulubionych malarzy.

– Czas wziąć się do pracy! – mruknęła pod nosem, przerywając

kontemplację. – Potrzebna ci kaŜda minuta, by uczynić ten wieczór najbardziej

romantycznym... najcieplejszym i najbardziej pamiętnym w Ŝyciu Maxa

Taylora.

Przyczepiła baloniki do barierki schodów i weszła do jadalni. Wystarczył

jeden rzut oka i juŜ wiedziała, Ŝe monstrualnych rozmiarów stół nie nadawał się

na dzisiejszy wieczór. Nawet jeśli nakryje go białym obrusem i zastawi

srebrami, nie uzyska tej intymnej atmosfery, o którą przecieŜ chodziło. Dziś

wieczór miała zorganizować romantyczną kolację we dwoje przy świecach. Max

tego oczekiwał – i nie zamierzała go rozczarować.

Włączyła radio, poszukała muzyki country i nastawiła ją tak głośno, by

słyszeć w całym ogromnym domu. Potem nucąc pod nosem, wyjęła z kieszeni

dŜinsów mały flakonik perfum i spryskała się lekko za uszami. Perfumy zawsze

wprawiały ją w dobry nastrój przed romantyczną randką.

W bocznym saloniku znalazła niewielki stolik z drzewa wiśniowego.

Uznała, Ŝe będzie bardziej stosowny niŜ imponujących rozmiarów stół w

jadalni. Zestawiła z niego mosięŜną lampę, przeniosła go do salonu i ustawiła

przed kominkiem.

Na półkach bibliotecznych, stanowiących obramowanie kominka,

znajdował się imponujący księgozbiór. Były tu dzieła medyczne, podróŜnicze,

ksiąŜki kucharskie i rozmaite poradniki. Tu i ówdzie obok ksiąŜek stały urocze,

ręcznie rzeźbione figurki egzotycznych zwierząt – słonie, Ŝyrafy, lwy oraz kilka

takich, których nie rozpoznała.

– Lubisz czytać i podróŜować, prawda, Max? – szepnęła. – Podobają mi

się tacy męŜczyźni!

Nucąc westernową piosenkę o złamanych miłosnych przysięgach,

udekorowała stolik koronkową serwetą. Potem ustawiła na nim porcelanową

zastawę na dwie osoby, kryształowe kieliszki i ułoŜyła srebrne sztućce.

– Przytulnie! Będzie przytulnie, Max... Nie ma mowy, Ŝeby coś się dziś

nie udało! – Wymawiała słowa z południowym akcentem, przeciągając

samogłoski. Cofnęła się o krok i przez moment podziwiała swe dzieło.

Przywiozła ze sobą piękny bukiet lwich paszczy i lilii, który zamierzała

postawić pośrodku stołu. Doszła jednak do wniosku, Ŝe kwiaty te będą

nieodpowiednie. Tylko jedne kwiaty pasowały na te okazje – białe róŜe.

Spojrzała na zegarek i liczyła w myślach czas, czy zdąŜy jeszcze pojechać do

kwiaciarni, gdy nagle ktoś zadzwonił do drzwi.

Byli to ubrani na biało pracownicy firmy kateringowej. Charli wpuściła

ich do kuchni i podała instrukcje na nadchodzący wieczór. Wszystko musiało

być doskonale zgrane – menu, dyskretna obsługa i takie samo wyjście po

posiłku.

Gdy w kuchni rozpoczęły się przygotowania, popędziła do najbliŜszej

kwiaciarni w poszukiwaniu dwóch tuzinów białych róŜ na bardzo wysokich

łodygach.

– Kwiaty do rezydencji Taylora? – spytała ekspedientka, zwinnie

układając róŜe w pudełku. – MoŜemy dopisać je do rachunku pana Taylora, jeśli

pani sobie Ŝyczy?

– Wysyła duŜo kwiatów, prawda? – podjęła nieco rozbawiona Charli.

– I duŜo dostaje. – Starsza kobieta parsknęła pogardliwie. – CóŜ, czasy się

zmieniają! Dawniej kobiety nie wysyłały kwiatów męŜczyznom, ale teraz... –

Minę miała taką, jakby chciała rzec, Ŝe owe młode kobiety popychają cały świat

do zguby.

Charli powstrzymała uśmiech. Nie miała czasu, by wyjaśniać kobiecie

swoją rolę, wzięła więc pudło w ramiona i popędziła do samochodu.

Gdy parkowała swego forda eskorta z tyłu domu Maxa Taylora, ciemny

mercedes zatrzymał się na okrągłym frontowym podjeździe.

– Och, to musi być on! – szepnęła do siebie nieco przeraŜona i wbiegła do

domu. Po drodze rozpakowała róŜe i pospieszyła przez kuchnię do salonu. Gdy

stawiała kryształowy wazon na małym, okrągłym stole, słyszała szczęk

otwieranych wejściowych drzwi.

Charli wślizgnęła się do gabinetu i włączyła adapter. Miękkie dźwięki

„Czterech pór roku” Vivaldiego wypełniły dom. Oparła się o ścianę, próbując

uspokoić walące serce.

Zadanie jej dobiegało końca i jak zwykle poczuła lekkie rozczarowanie.

Och, jakŜeby pragnęła choć raz przygotować romantyczną kolację dla siebie – a

nie dla swych klientów!

To były najtrudniejsze chwile w prowadzeniu firmy „Prawie Ŝona”.

Organizowała najcudowniejsze przyjęcia, najbardziej wykwintne obiady i

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: