Jak Marcin Luter rozumiał zasadę sola scriptura.pdf

2010-11-14

c:\1\

Jak Marcin Luter rozumiał zasadę

sola scriptura ?

Marcin Luter odmawiał niektórym księgom Nowego Testamentu natchnienia Ducha

Świętego. Czynił to, ponieważ treść tych ksiąg nie pasowała do jego teorii.

Jak powszechnie wiadomo, Reformatorzy zmienili - po niemal półtora

tysiącu latach - obowiązujący kanon ksiąg biblijnych, usuwając z niego

szereg ksiąg ( o różnicach w kanonie pisałem w tekście Kanon ksiąg Pisma

Świętego . Jakie były powody ich usunięcia 1 ?

Luter zdefiniował zasadę tylko biblia , uważając iż wiary Kościoła nie może

determinować wielowiekowa Tradycja. Jednocześnie jednak pozwolił sobie

na na to, by jego własne poglądy stanowiły normę dla orzeczenia, czy dana

księga jest natchniona, czy nie.

Księgi deuterokanoniczne Starego Testamentu zostały odrzucone, ponieważ

wyraźnie mówią o modlitwie za umarłych co było praktyką zwalczaną przez

Lutra.

O odrzuceniu ksiąg ST slyszeli wszyscy ( do dziś protestanckie wydania Biblii

mają o 7 ksiąg mniej), jednak mało kto wie iż autor 95 tez podjął próbę

wyrzucenia z kanonu Biblii także kilku niewygodnych ksiąg Nowego

Testamentu. Uważał on, że List św. Jakuba przeczący zbawieniu wyłącznie

przez wiarę jest listem słomianym ; podobnie w Liście do Hebrajczyków

Luter znajduje jeno drzewo, słomę i siano razem pomieszane .

Poniżej zacytuję pewne fragmenty z dzieł Marcina Lutra które pokazują

wyraźnie nie tylko to, iż ten Reformator odmawiał niektórym księgom

Nowego Testamentu natchnienia Ducha Świętego , ale także czynił to,

ponieważ treść tych ksiąg nie pasowała do jego teorii .

Krótko mówiąc, jego postawę można by streścić w słowach >>Nauke

czerpiemy wyłącznie z Biblii - ale co jest Biblią ustalamy na podstawie

zgodności księgi z nauką Marcina Lutra<<.

Szczególnie przeszkadzały doktorowi Marcinowi List św. Jakuba oraz List

św.Judy. Aby jednak Czytelnik nie musiał mi wierzyć na słowo, oddaję głos

Lutrowi, który w dziele z roku 1522 Przedmowa do Listów św. Jakuba i św.

Judy 2 tak uzasadnia swoją dezaprobatę wobec Listu św.Jakuba :

[...]

Po pierwsze, wbrew św. Pawłowi i całemu pozostałemu

Pismu, nadaje wprost uczynkom moc usprawiedliwienia i

mówi, że Abraham został usprawiedliwiony ze swoich

uczynków, gdyż złożył w ofierze swojego syna. Jednak św.

Paweł w Rz 4,2-3 uczy przeciw niemu, że Abraham stał się

sprawiedliwy bez uczynków, jedynie przez swoją wiarę,

analizy.biz/marek1962/wybiorczosc.htm

1/4

2010-11-14

c:\1\

zanim złożył w ofierze swojego syna, i dowodzi tego za

pomocą 1 Mojż [Rdz] 15,6. Chociaż można by temu listowi

dopomóc i znaleźć dla takiej sprawiedliwości z uczynków

jakieś objaśnienie, nie można go jednak obronić w tym, że

tekst z 1 Mojż 15 (który mówi jedynie o wierze Abrahama,

a nie o jego uczynkach, jak go przytacza św. Paweł w Rz

4,3) przenosi on na uczynki. Wada ta dowodzi, że nie jest

to list apostoła.

[...]

I wszystkie porządne święte księgi mają wspólne to,

wszystkie razem zwiastują i głoszą Chrystusa. Jest to też

prawdziwy kamień probierczy do badania wszystkich ksiąg,

gdy się widzi, czy głoszą one Chrystusa, czy nie, ponieważ

całe Pismo ukazuje Chrystusa (Rz 3,21), a św. Paweł nie

chce znać niczego, jak tylko Chrystusa (1 Kor 2,2). To, co

Chrystusa nie naucza, nie jest apostolskie, nawet gdyby

nauczał tego św. Piotr, albo św. Paweł. Natomiast to, co

Chrystusa zwiastuje, jest apostolskie, nawet gdyby

zwiastował to Judasz, Annasz, Piłat i Herod.

Lecz ten Jakub nic więcej nie robi, tylko popędza ku prawu i

jego uczynkom i tak niedbale wrzuca jedno obok

drugiego , że wydaje mi się, iż był to jakiś dobry i pobożny

człowiek, który wziął kilka wypowiedzi uczniów apostołów i

tak rzucił je na papier lub być może list ten napisany został

przez kogoś innego na podstawie jego kazania. Nazywa

prawo prawem wolności, chociaż św. Paweł nazywa je

prawem niewoli, gniewu, śmierci i grzechu.

[...]

Summa: chciał on odeprzeć tych, którzy zdali się na wiarę

bez uczynku, a był w tej sprawie zbyt słaby pod

względem umysłu, rozumienia i słów, toteż rozrywa

Pismo i sprzeciwia się przez to Pawłowi i całemu Pismu.

Chce osiągnąć przez głoszenie prawa to, co apostołowie

osiągają przez pobudzanie do miłości. Dlatego nie chcę go

mieć w swojej Biblii wśród właściwych głównych ksiąg, nie

chcę jednak przez to nikomu bronić traktować go i cenić

tak, jak ma ochotę, ponieważ jest w nim poza tym wiele

dobrych wypowiedzi. Jeden świadek to nie jest żaden

świadek w ziemskich sprawach; jak ma więc tylko ten

jeden, sam, mieć znaczenie wobec Pawła i całego

pozostałego Pisma?

[...]

W powyższym tekście wyraźnie widać, iż wystarczającym powodem dla

odrzucenia księgi natchnionej jest jej niezgodność z , sformułowaną przez

Lutra, zasadą tylko wiara .

To tyle na temat Listu Sw.Jakuba. Przy okazji zajrzyjmy jednak do

komentarza Marcina Lutra (także pochodzącego z 1522 roku) do Ksiegi

Apokalipsy (Objawienia św Jana):

[...]

Widzę w tej księdze niejeden brak, tak że nie uznaję jej

analizy.biz/marek1962/wybiorczosc.htm

2/4

2010-11-14

c:\1\

ani za apostolską , ani prorocką.

[...]

W Starym Testamencie, a cóż dopiero w Nowym, nie ma

również żadnego proroka, który by przez cały czas

posługiwał się widzeniami i obrazami, tak że traktuję to

prawie na równi z Czwartą Księgą Ezdrasza i nie mogę

znaleźć niczego, co by wskazywało, że jest to ułożone

przez Ducha Świętego.

[...]

Ponadto zdaje mi się przesadą, że tak bardzo poleca swoją

księgę, bardziej niż robią to inne święte księgi (które

zawierą o wiele więcej), i grozi, że gdyby ktoś z niej coś

ujął, to i Bóg jemu ujmie itd. Natomiast błogosławieni mają

być ci, którzy zachowują to, co jest tam napisane (Obj

[Ap] 22,14.18 nn). Jednakże nikt nie wie, co to jest, a co

dopiero, żeby miał to ktoś zachowywać. Tyle więc z tego

jest, jakbyśmy tej księgi nie mieli isnieją też chyba o wiele

cenniejsze księgi, które należy zachowywać.

[...]

W końcu niech każdy o niej sądzi, jak każe mu jego duch;

mój duch nie może się z tą księgą zgodzić , a

wystarczającą przyczyną, aby nie cenić jej wysoko, jest dla

mnie to, że Chrystus nie jest w niej ani nauczany, ani

poznawany. A to przecież apostoł powinien robić przede

wszystkim, jak mówi Chrystus w Dz 1,8: "Będziecie moimi

świadkami". Dlatego pozostaję przy księgach, które

przedstawiają mi Chrystusa jasno i czysto.

Co jak co, ale samopoczucie to miał Luter niezłe, Prawda ?

Przytoczone wyżej cytaty nie są jakimś wymysłem kontrreformacji -

czytelnik może je znaleźć w wydawanych przez Kościół Luterański pismach

Reformatora.

W późniejszym czasie Marcin Luter wprawdzie opamiętał się nieco 3

(poprzestał na usunięciu ksiąg deuterokanonicznych Starego Testamentu i

zamieścił kwestionowane przez siebie księgi Nowego Testamentu - co

Prawda jedynie jako aneks ). Za to w wydanym przez siebie tłumaczeniu

Biblii 4 posunął się do zafałszowania tekstu Listu do Rzymian zastępując

sformulowanie "sprawiedliwosc Boza" na "sprawiedliwosc, ktora jest wazna

wobec Boga" a "usprawiedliwienie przez wiare" na usprawiedliwienie tylko

przez wiare" /Rz 3, 26/.

Marcin Luter deklarował, iż Jego nauka zgodna jest z nauką Pisma -

ale przystosowywał Pismo do nauki, a nie odwrotnie.

Przypisy :

[1]Luter tłumaczył to powrotem do źródeł hebrajskich - czyżby nie wiedział że owe źródła

hebrajskie pochodzą z X wieku i są znacznie młodsze od tekstu greckiego (IV wiek) ?

[2]Dokument ten można także znaleźć w Internecie na stronie luteran pod adresem

http://strony3.wp.pl/wp/luteronline/przedmowy/pjakub.htm

[3]Na szczęście obecny kanon protestancki pism Nowego Testamentu jest zgodny z

katolickim - niestety inaczej jest ze Starym Testamentem

[4]Biblia Lutra pełna jest tendencyjnych komentarzy i pouczeń dla czytających (co

sprzeciwia się jego własnej zasadzie Sola scriptura !) oraz ilustracji popierających

poglądy reformatora (np. w dziale Apokalipsy mówiący o wielkim odstępstwie

narysowany został papież). Zapytany jaki autorytet pozwala mu to robić

analizy.biz/marek1962/wybiorczosc.htm

3/4

2010-11-14

c:\1\

odpowiedział, ze jego wlasny autorytet jest ku temu wystarczajacy.

Wg Jansena (Janssen, History of the German People, XIV, 425) tlumacznie Luthra jest

niezgodne z oryginalem w co najmniej 1500 przypadkach. Natomiast Bunsen wylicza

w swojej ksiazce 3000 takich niescislosci.

Opracowania pokrewne :

1 Andrzej Siemieniewski Na skale czy na piasku ? rozdział Biblijny sposób czytania Biblii

2 Czy zasada "sola scriptura" jest biblijna ?

3 Kanon ksišg Pisma więtego

Strona główna Podstrona Napisz do mnie

analizy.biz/marek1962/wybiorczosc.htm

4/4

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: