Wojciech Wybieralski - Wzornictwo w Polsce do 1989 roku.pdf

(3136 KB) Pobierz
388254952 UNPDF
Wzornictwo przemysłowe – element wzrostu konkurencyjności gospodarki
The Industrial Design – Part of the Growth of a Competitive Economy
WZORNICTWO W POLSCE DO 1989 ROKU
na tle politycznym i gospodarczym
DESIGN IN POLAND TO THE YEAR 1989
i n a P o l i t i c a l a n d E c o n o m i c C o n t e x t
388254952.001.png 388254952.002.png 388254952.003.png 388254952.004.png
WZORNICTWO W POLSCE DO 1989 ROKU
na tle politycznym i gospodarczym
DESIGN IN POLAND TO THE YEAR 1989
in a Political and Economic Context
Rozważania historyczne poruszające jed-
nocześnie zagadnienie z dziedziny wiedzy
o wzornictwie (dizajnie) będące przedmiotem
niniejszego szkicu adresowane są do przedsię-
biorców, specjalistów od techniki, zarządzania,
reklamy, promocji kraju i osiągnięć jego przemy-
słu, przedstawicieli mediów oraz projektantów
wzornictwa współtworzących naszą kulturę ma-
terialną. Mają one według mojej intencji służyć
podniesieniu ogólnego stanu wiedzy w tym za-
kresie oraz pobudzeniu releksji nad teraźniej-
szością, a także doskonaleniu przyszłych działań.
Interpretacja historyczna i spojrzenie przez pry-
zmat wydarzeń społeczno-gospodarczych na
zjawiska projektowe są w moim przekonaniu na
tyle ważne i jednocześnie na tyle zaniedbane, że
czuję się upoważniony do podjęcia próby tego
rodzaju.
Część czysto historyczną poprzedzam
kilku uwagami o charakterze teore-
tycznym i terminologicznym, po to aby
określić moje osobiste stanowisko wobec wzor-
nictwa w ogóleoraz wzornictwa przemysłowego
w szczególności, co pomimo starań o obiektywizm
ma niewątpliwie wpływ na całość wywodu. Ze
względu na własne doświadczenia projektowe,
mówiąc o wzornictwie, częściej mam na myśli
wzornictwo przemysłowe generowane przez za-
awansowane organizacyjnie i technologicznie
jednostki wytwórcze produkujące większe serie
wyrobów, uczestniczące w rynku odpowiednim
dla specyiki swojej produkcji.
W moim przekonaniu wzornictwo, a szcze-
gólnie wzornictwo przemysłowe może
realnie istnieć i rozwijać się jedynie na
dobrze funkcjonującym podłożu cywilizacyjnym,
inaczej jest jedynie krótkotrwałą i wątłą dekora-
cją. Za wspomniane podłoże cywilizacyjne uwa-
żam ogólną strukturę organizacyjną i admini-
stracyjną kraju oraz poziom rozwoju gospodarki
(nauki, systemów informacyjnych, przemysłu,
WSTĘP
3
 
4
WZORNICTWO W POLSCE
DO 1989 ROKU
handlu, usług, transportu, infrastruktury i wielu
innych czynników). Za szczególnie istotny uważa
się obecnie poziom wiedzy w dziedzinie nauk
podstawowych, a w konsekwencji stosowanych
oraz ich przełożenie na technikę w aspekcie in-
nowacyjności (poziomy nowoczesności i konku-
rencyjności). Istotną rolę odgrywają również
system polityczno-społeczny, jego stabilizacja,
tempo i perspektywy rozwoju gospodarczego,
miejsce w systemie wymiany międzynarodowej
itd. Pamiętać również należy o poziomie eduka-
c yjno-kulturalnym społeczeństwa, a tak że o stop-
niu identyikacji obywateli z państwem (postawa
obywatelska – uczestnictwo w życiu kraju), ro-
zumieniu potrzeb publicznych. Bowiem nie tylko
produkcja i konsumpcja określają wzornictwo
rozumiane jako wizualna postać kultury mate-
rialnej.
Dopiero solidny fundament cywilizacyjny
(kultura materialna) stwarza gwarancje do
budowania zrębów kultury wyższej, kultury my-
śli oraz releksji. Oczywiście myśl i koncepcje
często wyprzedzają realia, spełniają istotną rolę
inicjującą, nie mniej jednak na końcu zawsze liczą
się realne wyroby funkcjonujące na rynku oraz
w odbiorze społecznym. Wzornictwo przemysło-
we stanowi swoisty łącznik pomiędzy kulturą
materialną a kulturą wyższą (artystyczną) i zaj-
muje najczęściej miejsce w sferze kultury popu-
larnej, masowej – kultury konsumpcyjnej. Po-
twierdza się to szczególnie w chwili obecnej,
w czasach kolejnej globalizacji, gdzie świat pro-
duktów i usług oraz kreacji wizualnych funkcjo-
nuje jako jednolity system na zasadzie naczyń
połączonych i gdzie dominuje kilka powiązanych
ze sobą modeli popularnej kultury wizualnej.
Komentując określoną dziedzinę działal-
ności ludzkiej, w tym przypadku wzornic-
two, korzystne jest sprecyzowanie własnego
rozumienia podstawowych pojęć z nim związa-
nych. Tak więc pod pojęciem „wzornictwo” rozu-
miem zawód polegający na nadawaniu wyrobom
formy uwarunkowanej funkcjonalnie, użytkowo,
technicznie (konstrukcyjno-technologicznie), eko-
nomicznie oraz plastyczno-estetycznie, rozpa-
trywanej w określonej sytuacji społeczno-kultu-
rowej, a w konsekwencji rynkowej. Możliwe są
i funkcjonują także inne rozumienia i deinicje
tego zawodu.
Wzornictwo przemysłowe stanowi specy-
iczną odmianę wzornictwa ogólnego (pro-
jektowania plastycznego przedmiotów) histo-
rycznie wynikającą z konieczności zdeiniowania
formy nowych wyrobów powstałych w nowych
sytuacjach użytkowych, kontekstach społecznych,
przy użyciu nowych technik, jakie zaczęły wcho-
dzić w życie w Anglii na początku XVIII wieku,
a później w całej Europie Zachodniej w pierwszej
połowie XIX wieku, aby ugruntować się i osiągnąć
dojrzałość na przełomie wieków XIX i XX. Koniec
XIX wieku zaowocował doskonałymi rozwiąza-
niami z dziedziny mechaniki i zapoczątkował
rozwój elektryczności. Pojawienie się postaci
znakomitego niemieckiego architekta, projektan-
ta produktów, graiki użytkowej (identyikacja,
informacja i reklama wizualna) oraz innych form
oddziaływania wizualnego przemysłu – Petera
Behrensa (1868-1940), otwiera wiek XX, zapo-
wiadając narodziny dizajnu jako zawodu.
Wzornictwo przemysłowe (industrial
design) jest nierozerwalnie związane (na
co zresztą wskazuje jego nazwa) z prze-
mysłem w jego różnych postaciach, a w konse-
kwencji z systemem gospodarki rynkowej. Jest
ono w swej przemysłowej odmianie nieodrodnym
dzieckiem kapitalizmu (gospodarki rynkowej)
z jego wszystkimi konsekwencjami, włączając
w to także jego kontestację, a nawet bunt prze-
ciw niej. Model gospodarczo-polityczny socjali-
zmu demokratycznego (np. skandynawski) jest
w gruncie rzeczy także oparty na zasadach ryn-
kowych. Wszystkie modele polityczne tzw. so-
 
cjalistyczne, fałszywe – tzw. demokracje ludowe
– w istocie rzeczy centralistyczne i totalitarne
„kapitalizmy jednej partii” zawiodły, a gospodar-
ki tych krajów (łącznie z naszą) upadły, nie wy-
twarzając znaczących projektowo (wizualnie,
technicznie i użytkowo) produktów, degradując
lub pogrążając w chaosie swoją cywilizację ma-
terialną.
Zgodnie z tym co powiedziałem powyżej,
wzornictwo, w tym także wzornictwo prze-
mysłowe jest obecnie różnie rozumiane i niekie-
dy jest postrzegane jako sztuka, innym razem
jako plastyka, także jako element techniki, eko-
nomii lub działań reklamowych. Czasem jest
również interpretowane jako specyiczna inży-
nieria społeczna.
Natomiast w rzeczywistości projektowej
oraz w powszechnym odbiorze wzornictwo
stanowi konglomerat powyżej wymienionych
ujęć i czynników w różnych koniguracjach i na-
tężeniach. Pomimo tej różnorodności poglądów
na genezę i zakres wzornictwa, jego głównym
obszarem działania (niezależnie od innych czyn-
ników wpływających na produkt) jest forma jako
wynik projektowania plastycznego uwarunkowa-
nego estetycznie oraz komunikatywnością kształ-
tu. Jest to niewątpliwie diferentia speciica wzor-
nictwa.
Zakres przedmiotowy wzornictwa, czyli
rodzaje obiektów materialnych, które pod-
dawane są najczęściej projektowaniu wzornicze-
mu przedstawia się następująco:
wszelkie produkty trójwymiarowe produ-
wybrane obszary graiki użytkowej (pro-
jektowej) w zakresie komunikacji, infor-
macji i identyikacji wizualnej, także re-
klamy, realizowane w rozmaitych formach
i technikach.
Natomiast zakres problemowy wzornictwa (tzn.
ilość, różnorodność oraz skala zagadnień, z któ-
rymi ma kontakt ta dyscyplina projektowa) jest
niezwykle szeroki, zmienny i zróżnicowany. Do-
tyczy to między innymi:
zagadnień budowy formy (zagadnienia
1
plastyczne) i odbioru estetycznego (z tzw.
podobaniem włącznie) podlegających sil-
nemu zróżnicowaniu pod tym względem
preferencji różnych grup odbiorców;
zagadnień silnego zróżnicowania stylów
2
życia;
zagadnień dużych różnic ekonomicznych
3
tak w skali indywidualnej, jak i społecz-
nej;
zagadnień wielkiej różnorodności stoso-
5
4
wanych technik, poprzez które wyraża
się wzornictwo (konstrukcje, technologie
materiałów i produkcji);
problematyki użytkowania i eksploata-
5
cji;
problematyki relacji i odpowiedniości di-
6
zajnu do potrzeb regionu, kraju, konty-
nentu i świata;
zagadnień społecznych;
7
8
zagadnień dizajnu dla niepełnospraw-
nych;
zagadnień etycznych i prawnych różne-
9
kowane metodami przemysłowymi dla róż-
nych obszarów użytkowania (przeznaczeń),
realizowane w różnych rodzajach konstruk-
cji, technologiach materiałowych i produk-
cji, adresowane do różnych rynków;
opakowania, które de facto są specyicz-
go rodzaju;
kompleksu zagadnień ekologicznych.
10
nymi produktami, o podobnym jw. zakresie
– polu użytkowym;
Wszystko to sprawia, że właściwie możemy mó-
wić nie o wzornictwie jako zjawisku zawodowo-
społecznym o jednej postaci, a o wielu wzornic-
twach lub o wielu odmianach, interpretacjach
idei i praktykach wzornictwa.
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin