ASzczepaniak.pdf

(226 KB) Pobierz
Andrzej Szczepaniak
Andrzej Szczepaniak
( Archiwum Muzeum Narodowego w Warszawie )
Strona | 7
ARCHIWALIA I ARCHIWUM W MUZEUM PAŃSTWOWYM
– STAN OBECNY I POTRZEBY.
O muzeach państwowych.
W Polsce mamy obecnie ponad 900 muzeów 1 . Ich organizatorem, oprócz Państwa
reprezentowanego przez władze centralne, są także władze samorządowe różnego szczebla,
kościoły (w tym również zakony), wyższe uczelnie, instytuty naukowe, stowarzyszenia,
zakłady pracy, osoby prawne i fizyczne, a nawet jednostki organizacyjne nie posiadające
osobowości prawnej.
Do największych i najważniejszych należą muzea państwowe. Obecnie jest ich
szesnaście 2 . Reprezentują one różne typy muzeów: artystyczne, historyczne, archeologiczne,
etnograficzne, techniczno-naukowe, gospodarcze i przyrodnicze 3 . Są to placówki wiodące w
muzealnictwie polskim. Wytyczają one standardy funkcjonowania tego typu instytucji w
Polsce.
Muzea te, oprócz bogatych z reguły kolekcji muzealiów, gromadzą i przechowują
także zbiory biblioteczne (w bibliotekach muzealnych) i archiwalia - zarówno własne 4 jak i
obce (niestety nierzadko poza archiwami zakładowymi).
Regulacje prawne – zarys.
Miejsce archiwaliów i archiwów w muzeach ujmują ramy prawne nakreślone w
ustawie o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach z 14 lipca z 1983 roku, która
najwięcej uwagi poświęca muzeom państwowym i samorządu terytorialnego. Wprost mówi
jednak tylko o archiwaliach i archiwach w muzeach państwowych 5 .
Muzea te w zakresie posiadanego zasobu archiwalnego:
-są w niej podporządkowane stosownym zapisom 6 ,
Zamek Królewski w Warszawie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w
Warszawie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Narodowe w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu w
Krakowie, Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu,
Państwowe Muzeum na Majdanku w Lublinie, Państwowe Muzeum Stutthof w Sztutowie, Muzeum Zamkowe w
Malborku, Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Muzeum Pałac
w Wilanowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
3 Podział wg: Z. jun Żygulski, Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa , Warszawa 1982
4 Powstałe w wyniku działalności muzeum.
5 Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach , Dz.U. 2006 nr 97 poz. 673,
rozdz. 3, art.22, ust. 2, pkt.2 i w art.39, ust.1
6 Zob. Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym…, art.39, ust.2
1 Według danych Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków.
2
136816764.003.png
Strona | 8
- prowadzą działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalneg o 7 ,
- gromadząc i przechowując materiały archiwalne, pełnią funkcję jednostek państwowej sieci,
archiwalnej w zakresie tych materiałów 8 ,
- mają określone prawa i obowiązki związane z gromadzeniem, ewidencjonowaniem,
przechowywaniem i zabezpieczaniem archiwaliów 9 ,
- są zobowiązane do zakładania i prowadzenia archiwów zakładowych - dotyczy to także
muzeów samorządu terytorialnego, a także (w innych muzeach samorządowych) jednostek
organizacyjnych, w których powstają materiały archiwalne 10 ,
- mają obowiązek przekazywania po 25 latach od daty wytworzenia zgromadzonych
materiałów archiwalnych do właściwych archiwów państwowych 11 .
Ustawa o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach ze swej natury zawiera zasady
dość ogólne i wiele bardzo ważnych kwestii pozostawia nierozstrzygniętych. W praktyce ich
szczegółowe regulacje można znaleźć dopiero w muzealnych aktach normatywnych 12 . Są one
określane arbitralnymi decyzjami poszczególnych władz muzealnych i bywa, że niektóre z
nich niestety kolidują z prawem archiwalnym.
Archiwalia i archiwa w muzeach oraz ich zróżnicowany status .
Archiwalia w muzeach były gromadzone „od zawsze”. „Od zawsze” archiwalia w
muzeach są także w nich przechowywane, mimo obowiązku jaki nakłada na nie Ustawa z
1983 roku. Dotyczy to zarówno archiwaliów pochodzenia własnego jak i obcego.
Archiwalia własne związane z działalnością statutową, łączą się bezpośrednio z
dziejami konkretnych muzeów i ich specyfiką zbiorów. Są one szczególnie ważne, ponieważ
odzwierciedlają odrębność i niepowtarzalność każdego z muzeów. Najważniejszą i ilościowo
największą jej część stanowią materiały archiwalne dokumentujące działalność merytoryczną,
konserwatorską i wystawienniczą poszczególnych muzeów. Występują one najczęściej w
postaci aktowej, ale także fotograficznej, filmowej, fonograficznej oraz coraz częściej
elektronicznej.
Archiwalia obce w muzeach pochodzą od bardzo różnych wytwórców. Związane są
one najczęściej ze statutową działalnością określonego muzeum. Bywa jednak, że nie mają
one bezpośrednio żadnego związku z muzeum i nierzadko są starsze niż samo muzeum.
Materiały te są bardzo różnorodne pod względem treści i formy. Wśród nich można znaleźć
7 Ibidem art.22, ust.2, pkt.2
8 Pod tym względem stawia więc je na równi z archiwami państwowymi – zob. ibidem art.39, ust.1
9 Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym…, art.45
10 Ibidem , art. 33
11
Zob. ibidem, art.34
12 W statutach, regulaminach organizacyjnych, zarządzeniach.
136816764.004.png
 
Strona | 9
spuścizn y 13 , materiały ikonograficzne 14 , rodowe 15 i kartograficzne 16 , materiały dokumentujące
życie artystyczne 17 , kulturalne 18 i społeczno-gospodarcze 19 , dokumentację naukowo-
techniczną 20 , a także efemerydy i zbiory wycinków prasowych.
Archiwa zakładowe, tzw. naukowe i inne (a właściwie muzea państwowe, w których
one funkcjonują), skutecznie uchylają się od obowiązku przekazywania zgromadzonych
archiwaliów do właściwych archiwów państwowych. Robią to w różny sposób.
Niektóre z nich w latach minionych zyskały status jednostek organizacyjnych z
zasobem powierzonym 21 . Inne przechowują zasób historyczny na prawach stałego depozytu 22 .
Jeszcze inne umieściły swoją historyczną część zasobu w innych niż archiwum zakładowe
komórkach i traktują je jako muzealia (m.in. tak są ewidencjonowane). Pozostałe po prostu
najczęściej ignorują ten nakaz mimo ponawianych zaleceń pokontrolnych właściwych
archiwów państwowych.
Specyfika gromadzenia, przechowywania, opracowywania i udostępniania archiwaliów
w muzeach.
W powszechnej praktyce muzeów państwowych, mimo funkcjonowania w nich
archiwów zakładowych, archiwalia są gromadzone i przechowywane w bardzo różnych
komórkach organizacyjnych. Dotyczy to zarówno archiwaliów pochodzenia własnego – w
mniejszym stopniu, jak i obcego – w większym stopniu. Bywa nawet tak, że archiwalia
własne muzeum rozdzielane są na zasadzie kompetencji według muzealnych kryteriów.
W muzeach państwowych powszechny jest fakt, że obok muzealnych archiwów
zakładowych gromadzących i zabezpieczających przede wszystkim dokumentację typową,
funkcjonują tak zwane archiwa naukowe lub inne prowadzone przez bardzo różne działy.
Gromadzą i zabezpieczają one tylko archiwalia związane z ich specyficzną działalnością 23 .
Archiwa te z reguły podlegają bezpośrednio kustoszom określonych kolekcji muzealnych lub
kierownikom poszczególnych działów. Gromadzą i przechowują oni swoje archiwalne
zespoły (zbiory) zgodnie ze standardami muzealnymi i w wygodnym dla swoich potrzeb
13 Np. Muzeum Historyczne m. Krakowa przechowuje znaczącą kolekcję spuścizn i archiwów rodzinnych.
14 Np. w Muzeum Narodowym w Warszawie znajdują się wciąż rosnące zbiory ikonograficzne.
15 Np. Muzeum w Nieborowie i Arkadii posiada stosunkowo liczne radziwilliana.
16 Np. Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie przechowuje m.in. akta miasta Gniezna, w których
znajdują się mapy, plany i rysunki architektoniczne.
17 Np. Muzeum Teatralne w Warszawie gromadzi dokumentację związaną z szeroko rozumianym życiem
teatralnym.
18 Np. w Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowcu, w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce.
19 Np. Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi przechowuje i gromadzi materiały dokumentujące tę
dziedzinę przemysłu lekkiego w szerokim kontekście społecznym.
20 Np. w Muzeum Techniki w Warszawie posiada znaczący zbiór dokumentacji naukowo-technicznej.
21 Np. w Zamku Królewskim w Warszawie, Państwowe Muzeum na Majdanku w Lublinie.
22 Np. archiwa największych muzeów łódzkich, które mają na to zgodę właściwego archiwum państwowego.
23
Np. w Muzeum Narodowym w Krakowie w skład struktury organizacyjnej wchodzą m.in. Dział Starej
Fotografii, Dział Pracownia Ikonografii Krakowa.
136816764.005.png
Strona | 10
porządku 24 . Niekiedy w istotny sposób różnią się one od zasad obowiązujących w
archiwistyce. W ten sposób bardzo łatwo „wymykają się” one z nadzoru państwowej służby
archiwalnej i pozostają jedynie w gestii dyrekcji muzeów 25 . Przyczyną takiego stanu są
rozmaite względy – historyczne, prawne, organizacyjne.
Niechęć muzealników do umieszczania archiwaliów obcych lub specyficznej
dokumentacji własnej w muzealnym archiwum zakładowym bierze się między innymi z
praktycznych potrzeb. Dokumentacja ta nierzadko jest integralnie związana z muzealiami lub
w znakomity sposób je uzupełnia (na przykład dawne księgi inwentarzowe, dawne karty
inwentarzowe, korespondencja dotycząca wystaw, dokumentacja konserwatorska,
archeologiczna, ikonograficzna czy naukowo-techniczna). Oderwana od muzealiów traci w
jakimś stopniu na znaczeniu i staje się po części „martwa”. Ważna jest również tak zwana
„kompletność”. Ma to szczególnie duże znaczenie gdy chodzi o badania naukowe lub prace
konserwatorskie. Nierzadko wraca się do nich po kilkudziesięcioletniej przerwie i wówczas
wygodnie jest mieć ją pod ręką.
Działania związane z gromadzeniem i przechowywaniem archiwaliów w muzeach
ograniczają lub niekiedy wręcz wykluczają podejmowanie ujednoliconych, standardowych
działań archiwalnych związanych z opracowywaniem i ewidencjonowaniem.
Sposób opracowywania i ewidencjonowania archiwaliów w muzeach uzależniony jest
bowiem od miejsca ich przechowywania. Z reguły tylko w archiwach zakładowych są one
opracowywane i ewidencjonowane według standardów archiwalnych. W innych komórkach
muzeum archiwalia są opracowane i ewidencjonowane według standardów muzealnych lub
bibliotecznych. Stan ten znany jest od dawna 26 . Od dawna istnieje pilna potrzeba zbudowania
spójnego źródła informacji, ogarniającego wszystkie archiwalia przechowywane w
instytucjach kultury, którego obecnie tak bardzo brakuje. To bardzo utrudnia badania
naukowe, prowadzenie kwerend i innych działań związanych z udostępnianiem.
Samo udostępnianie archiwaliów w muzeach państwowych formalnie nie nastręcza
większych problemów. Jego podstawowe zasady są konstruowane w oparciu o prawo
archiwalne, a szczegóły określane są przez kierownictwo muzeów. Jednak w praktyce
uzyskanie takiej zgody przysparza nierzadko bardzo poważnych problemów. Bardzo często
zależy to od dobrej woli użyczającego. Niestety - powszechnym zjawiskiem w muzeach jest
brak regulaminu udostępniania archiwaliów.
Najważniejsze problemy i najpilniejsze potrzeby związane z archiwaliami i archiwami w
muzeach.
24 Np. w Muzeum Narodowym w Krakowie archiwalia są gromadzone w: Dziale Inwentarzy, Dziale Starej
Fotografii, Dziale Ikonografii Krakowa (w tym także dotyczące Muzeum), Dziale Dokumentacji Naukowej,
Archiwum Historii MNK (archiwalia z lat 1879-1975), Archiwum Zakładowym (archiwalia z lat 1976-2007).
Można je także znaleźć w innych komórkach organizacyjnych.
25 Np. nie są przekazywane po upływie 25 lat od daty ich wytworzenia do archiwów państwowych.
26 Zob. np. A. Kulecka Spuścizny w archiwach, bibliotekach i muzeach w Polsce , „Archeion”, t. 100, 1999, s.70.
136816764.001.png
 
Strona | 11
W świetle dotychczasowych doświadczeń za najważniejsze problemy i najpilniejsze
potrzeby związane z archiwaliami i archiwami w muzeach należy uznać:
- regulacje prawne, które ujednolicą pozycję archiwaliów i archiwów w muzeach
Państwowych,
- sankcje, które pozwolą lepiej egzekwować prawo archiwalne na terenie muzeów,
- włączenie archiwaliów i archiwów w muzeach państwowych w obszar powstającej
archiwistyki cyfrowej,
- wypracowanie standardów gromadzenia, przechowywania, opracowywania, udostępniania i
digitalizacji specyficznych materiałów archiwalnych w muzeach,
- wypracowanie wspólnych standardów opisu dla archiwaliów i muzealiów.
Wypracowanie standardów szansą dla archiwaliów i archiwów w muzeach
państwowych (i innych).
Wypracowanie standardów prawnych, standardów związanych z gromadzeniem,
przechowywaniem, metodyką opracowywania, opisu, ewidencjonowania, udostępniania jest
szansą dla archiwów i archiwaliów w muzeach państwowych (i innych).
Wydaje się, że właściwym koordynatorem takich działań, mimo że obejmują one teren
muzeów, powinny być naczelne władze państwowej służby archiwalnej.
136816764.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin