Kuttner Henry - Elak z Atlantydy.pdf - Kuttner Henry - Raptor87

Henry Kuttner

ELAK Z ATLANTYDY

przeło Ŝ ył Piotr W.

Cholewa

Oficyna Wydawnicza „ARAX"

Spółka Wydawniczo-Ksi ę garska

Białystok — Warszawa 1990

Tytuł oryginału:

Elak of Atlantis, Gryphon, New York 1985

Okładka:

FRANK FRAZETTA

Redakcja tekstu i przygotowanie do druku:

WIKTOR BUKATO

For the Polish translation

ISBN 83-85004-78-5

GROM O Ś WICIE

1. Czary druida

W tawernie panował półmrok, a powietrze g ę ste było od

dymu. W panuj ą cej wrzawie dało si ę słysze ć ochrypłe prze-

kle ń stwa i rubaszny ś miech. Przez otwarte drzwi wpadał

chłodny wiatr, nios ą cy zapach soli od strony morza niezmor-

dowanie obmywaj ą cego wybrze Ŝ a Posejdonii. Przy jednym

ze stołów siedział samotnie niski, gruby m ęŜ czyzna i mru-

cz ą c co ś do siebie, bez umiaru opró Ŝ niał kolejne puchary

wina, przynoszone przez ober Ŝ yst ę . Jednocze ś nie obrzucał

sal ę ukradkowymi spojrzeniami. Nie pomijał najmniejszego

szczegółu.

Był troch ę przestraszony i dlatego zapewne nie upijał si ę

tak szybko jak zwykle. Jego przyjaciel Elak spó ź niał si ę ju Ŝ

o dobre kilka godzin. Nie spieszył si ę z powrotem z pota-

jemnej wizyty u damy wysokiego rodu, mał Ŝ onki ksi ę cia

Atlantydy. To wystarczyłoby Lycon si ę niepokoił. A przecie Ŝ

miał jeszcze w pami ę ci gro ź ne wydarzenia ostatnich tygodni,

nieustaj ą ce wra Ŝ enie, Ŝ e kto ś ich ś ledzi, i spotkanie z

zamaskowanymi Ŝ ołnierzami w lesie pod Posejdoni ą . Ocaliło

ich mistrzostwo Elaka we władaniu mieczem. Jego przyjaciel

uznał, Ŝ e napad był dziełem najemników ksi ę cia Garnicora,

lecz Lycon nie był o tym przekonany. Ich przeciwnikami nie

byli bowiem posejdo ń scy Ŝ eglarze, smagli i Ŝ yla ś ci,

lecz złotowłosi, jasnoskórzy giganci zamieszkuj ą cy północne

wybrze Ŝ a Atlantydy. A Atlantyda ju Ŝ od wielu ksi ęŜ yców

spogl ą dała z obaw ą na północ.

Wyspa-kontynent miał w przybli Ŝ eniu kształt serca, roz-

ci ę tego wzdłu Ŝ szlakiem wodnym biegn ą cym od wielkiej za-

toki czy te Ŝ wewn ę trznego morza na północy, a Ŝ do jeziora

poło Ŝ onego na samym południowym kra ń cu, trzydzie ś ci mil

od nadbrze Ŝ nego miasta Posejdonii. Odk ą d ludzie si ę gali

pami ę ci ą , zawsze na północne wybrze Ŝ a napadali rudobro-

dzi olbrzymi, których czarne galery przypływały od skutych

lodem krain, le Ŝą cych za oceanem. Nazywano je smoczymi

łodziami, a ich załogi tworzyli Wikingowie — morscy piraci,

rabusie, pozostawiaj ą cy tylko ruiny i zgliszcza wsz ę dzie tam,

gdzie przybiły do brzegu ich statki. Ostatnio kr ąŜ yły pogłoski

o wielkiej inwazji z północy. W tawernach i przy ogniskach

m ęŜ czy ź ni ostrzyli miecze i przechwalali si ę sw ą odwag ą .

Dwóch ludzi w tej pełnej gwaru gospodzie ś ci ą gało na

siebie uwa Ŝ ne spojrzenie Lycona. Pierwszy i brzydki, gruby

osobnik — nosił br ą zow ą , workowat ą szat ę , tradycyjny strój

kapłanów-druidów. Miał wielk ą , łys ą czaszk ę i Ŝ abi ą twarz.

Druidzi, jak powiadano, posiadali wielk ą moc, a Lycon z

przyzwyczajenia nie ufał Ŝ adnym kapłanom.

Oprócz druida zwracał na siebie uwag ę brodaty olbrzym

o wyra ź nie sztucznie przyciemnionej cerze. Włosy te Ŝ miał

chyba farbowane, gdy Ŝ w ś wietle lamp pobłyskiwały bł ę ki-

tem. Lycon przesun ą ł dłoni ą po r ę koje ś ci miecza. Chłodny

dotyk metalu dodał mu odwagi. Grzmotn ą ł pucharem o stół

i zawołał o wi ę cej wina.

— Co to za wodniste pomyje? — wrzasn ą ł na ober Ŝ yst ę ,

zasuszonego starca w poplamionym fartuchu. — Dobre dla

kobiet albo dzieci. Przynie ś co ś , co mo Ŝ e pi ć m ęŜ czyzna,

bo... bo...

Uspokoił si ę nagle i nie dopowiedział swej straszliwej

gro ź by.

Bogowie — mrukn ą ł do siebie, gdy ober Ŝ ysta si ę oddalił.

— Co we mnie wlazło? Ostatnie tygodnie zrobiły ze

Kuttner Henry - Elak z Atlantydy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: