Jay Carter - Wredni ludzie.pdf - Psychologia i psychiatria - wiesiek.be

Vacat

JAY CARTER

Wredni ludzie

NASTY PEOPLE.

How to Stop Being Hurt by them

Without Becoming One of Them.

Przekład: Justyna Kotlicka

Jacek Santorski & Co. Agencja Wydawnicza

ISBN 83 85386-44-0

Z biblioteczki LeoTara

SPIS TREŚCI:

Od tłumacza

Podziękowania

Od studenta

Informacja o Wydawcach

Z okładki

Od Autora

Rzut oka na całość

Wredni ludzie

1. Umniejszacz

Prezentacja umniejszacza

Portret umniejszacza

Metody stosowane przez umniejszaczy

Archetyp umniejszacza

Rozpoznanie umniejszacza

2. Ofiara

Charakterystyka ofiary

Dwóch tancerzy: przykład

3. Cykl umniejszania

Do umniejszacza

Do umniejszonego, który się nie odgrywa

4. Co z tym zrobić?

Umniejszający szef

Umniejszający współmałżonek

Przykład poradzenia sobie z umniejszaniem

5. Mechanizm umniejszania

Od Tłumacza.

Jak po polsku nazwać człowieka, który w mniej lub bardziej jawny sposób podważa wartość wszystkiego,

co robimy, tego, jak myślimy, kim jesteśmy? Który w obecności innych lub także bez świadków z dobrotliwym

uśmiechem, poklepując nas po ramieniu bądź surowo napominając, daje do zrozumienia, że po prostu nie

nadajemy się, nigdy nie mamy racji i nigdy nie będziemy się do niczego nadawali, i nigdy nie będziemy mieli

racji w niczym. I że gdyby nie on...

Autor niniejszej książeczki do określenia takiego osobnika użył słowa invalidator. Invalid w języku

angielskim znaczy m.in. nieważny; invalidator byłby więc człowiekiem, który pozbawia ważności nas, nasze

poczynania, nasze poglądy, unieważnia nas i naszą wartość - przede wszystkim naszą wartość.

W języku polskim raczej umniejsza się niż unieważnia wartości; unieważnienie wartości ma odcień

sarkazmu i gorzkiej kpiny. Dlatego słowo invalidator zastąpiłam słowem umniejszacz.

Choć nie jestem zbyt zadowolona z umniejszacza, nie potrafiłam znaleźć gotowego określenia tego typu,

który niejednemu z nas obrzydza życie. Nie mogłam przecież sięgać do słów powszechnie uznanych za

grubiańskie.

Justyna Kotlicka

Podziękowania.

Chciałbym serdecznie podziękować za pomoc w napisaniu tej książki następującym osobom: Lindzie

Aglow, dr Astrid Jimenez Alvarado, Sandrze DiSantis, Stanleyowi Dudkinowi, Lotisowi Gudezowi, dr Monice

P. Hottenstein, dr Sanfordowi Mintzowi, Artowi Parkerowi, dr Orestowi M. Pawlukowi, Stacy Prince, Janowi

Radabaughowi, Sheili Sen-Carter, Barbarze Stender, dr Margaret Verhulst, Nickiemu Williamsowi, Annie

Marii Zagnojnej oraz wszystkim moim studentom. Szczególne podziękowania składam Dave'owi Leiterowi za

słowa zachęty.

Od Studenta.

Po raz pierwszy zetknąłem się z Jayem Carterem w szkole wieczorowej dla dorosłych, w czasie

prowadzonych przez niego warsztatów porozumiewania się. Zapisałem się na te zajęcia z nadzieją

uzyskania pomocy w moich nieustannych wysiłkach, by nauczyć się lepiej wyrażać to, co chce powiedzieć.

Dzięki tym warsztatom rzeczywiście nauczyłem się jaśniej formułować myśli, lecz naprawdę chodziło w

nich o coś zupełnie innego. Dotyczyły tego, jak ludzie myślą i działają. Innymi słowy, był to kurs psychologii

praktycznej. Część zajęć Jay poświęcił umniejszaniu (ang. invalidation), czyli dewaluowaniu czyjejś wartości.

Przez umniejszanie rozumiem poniżanie kogoś, aby samemu się wywyższyć. I mimo że sam także

odczuwałem skutki umniejszania wartości, nie miałem pojęcia, skąd się to zjawisko bierze, dlaczego w ogóle

istnieje, jaki ma wpływ na ludzi i jak je nazwać. A przede wszystkim nie zdawałem sobie sprawy, jak groźne

może być umniejszanie dla ludzkiego życia, wolności czy poszukiwania szczęścia.

To, czego się nauczyłem o umniejszaniu wartości w grupie Jaya Cartera, zmieniło moje życie. Teraz

natychmiast się orientuje, gdy mam do czynienia z umniejszaniem - bez względu na to, czy robi to ktoś inny,

czy ja sam (rumieniec wstydu). Robię, co mogę, aby uświadamiać innym mechanizmy umniejszania

wartości. Zacząłem puszczać w obieg kopie pracy Jaya na ten temat. Jednak rozpowszechnianie tekstu w

taki sposób jest bardzo pracochłonne i przy takim tempie zaledwie jedna osoba na milion zdołałaby się

dowiedzieć, czym jest umniejszanie wartości. A sprawa jest zbyt ważna, by trzymać ją w tajemnicy.

Tak więc zacząłem gnębić Jaya, dręczyć i prześladować, aż skłoniłem go do napisania tej niewielkiej

książeczki o umniejszaniu wartości. Myślę, że także będziecie z tego zadowoleni.

L. David Leiter

Informacja o Wydawcach.

Right for the Polish edition:

by Wydawnictwo "System" Jacek Jędrzejczak

O polskim Wydawcy.

Przekład: Justyna Kotlicka

Redakcja: Anna Tabaczyńska

Korekta: Dorota Stojda i Jacek Jędrzejczak

Jacek Santorski & Co. Agencja Wydawnicza

Wydawnictwo SYSTEM, Warszawa 1993

Z okładki.

 Czy masz często poczucie, że ktoś Cię "zdołował", choć nic nie możesz mu zarzucić?

 Czy w Twoim najbliższym otoczeniu są osoby doprowadzające Cię do szału lub poczucia bycia

nikim?

 Czy masz małą tolerancje na arogancje, chamstwo i cynizm innych ludzi?

 Czy łatwo Cię zranić?

 Czy trudno Ci mówić NIE, gdy coś Ci się wmawia lub do czegoś zmusza?

 Czy łatwo złościsz się na ludzi, a potem tego żałujesz?

Jeśli tak - zajrzyj do tej książeczki. Przypuszczalnie jest Dla Ciebie. Dowiesz się jak się bronić.

Jeśli nie - proszę, nie odkładaj jej, zanim nie sprawdzisz, czy w jakimś stopniu nie jest o Tobie...

Jacek Santorski

Od Autora.

Drogi Czytelniku,

Za każdą książką kryje się jakaś historia i myślę, że chciałbyś poznać historię związaną z tą książką.

Powodem, który skłonił mnie do uporządkowania pewnych informacji, była sytuacja, w jakiej się znalazłem.

Czułem się nieszczęśliwy i nie wiedziałem dlaczego. Zdawało mi się, że jestem w pułapce, której nie mogę

rozpoznać.

Studiując psychologię prowadziłem dziennik, w którym opisywałem swoje osobiste doświadczenia,

spotkania z pacjentami czy kolegami po fachu, wykłady. Po pewnym czasie zacząłem dostrzegać, że

niektóre dysfunkcjonalne osobowości o których czytałem, tkwią w moich znajomych. Pewnego dnia, podczas

wyjazdu służbowego, z dala od mojego codziennego otoczenia, spadło to na mnie jak grom. Nagle

uświadomiłem sobie, że ustawicznie umniejszano moją wartość.

Gdy po raz pierwszy zdałem sobie sprawę, w jakim stopniu mnie umniejszano, wpadłem we wściekłość.

Pozbycie się tego gniewu wymagało kilku miesięcy pracy. Wypisywałem o umniejszaczach mnóstwo złych

rzeczy. Dużo i szybko biegałem. Kupiłem sobie worek treningowy, rąbałem drwa. W ten sposób próbowałem

wyładować chęć odwetu. Wykrzykiwałem nieprzyzwoitości, gdy byłem sam w samochodzie. Pokazywałem

swój dziennik ludziom z mojego otoczenia, bo chciałem, aby utwierdzili mnie w przekonaniu, że

umniejszacze są straszni i nikczemni. Nienawidziłem ich. Chciałem rozprawić się z nimi.

Któregoś dnia pokazałem moje zapiski bliskiemu koledze z pracy. Zawsze podziwiałem tego człowieka.

Przyszedł do mnie ze łzami w oczach, mówiąc:

-Sam jestem umniejszaczem. Przez całe lata unieszczęśliwiałem moją matkę.

Kompletnie mnie zaskoczył! Nie mogłem uwierzyć. Zapytał mnie:

-Jak można to przerwać?

Byłem w kropce. Nie umiałem mu nic powiedzieć. Wszystkie moje przemyślenia dotyczyły atakowania

umniejszaczy a nie pomagania im.

Tego wieczoru jadąc do domu uświadomiłem sobie, że sam stałem się umniejszaczem. Rozważałem

sytuacje kolegi - i aż krzyknąłem. Jak mogłem być tak bezmyślny ?! Wściekłość już mi częściowo minęła,

potraktowałem rzecz całą poważniej i zacząłem szukać odpowiedzi. Stawałem umniejszaczom na drodze po

prostu po to, aby zobaczyć, co się stanie. (A wiesz, co będzie, gdy staniesz na drodze pędzącego pociągu?

Właśnie. Przejedzie cię.). Poznawałem rodziców umniejszaczy. Obserwowałem kryminalistów. Studiowałem

teorię podwójnego wiązania i wszystkie książki, jakie tylko wpadły mi w ręce.

Wreszcie ogarnąłem cały proces. Zacząłem rozumieć wagę sformułowania:

prawdę, całą prawdę i tylko prawdę.

Gdy to zrozumiałem, powrócił szacunek dla samego siebie. Byłem w stanie lepiej ratować ludzi. Zamiast

pluć i wybrzydzać na zjawisko umniejszania wartości, mogłem potraktować je z humorem lub bezpośrednio

mu się przeciwstawić. Próby umniejszania przestały mnie dotykać tak mocno. Zamiast wściekłości czułem

tylko lekkie poruszenie. Zamiast atakować umniejszanie niczym Rambo, mogłem je od siebie odsunąć, jak

całą resztę śmieci. Gdy już odkryłem sekret, przyczyniając się tym samym do własnego szczęścia, zacząłem

dzielić się moją nowo nabytą wiedzą z innymi i obserwowałem, jak bardzo zmienia się ich życie. Byłem

świadkiem cudów, które zdarzały się podczas kursów dla dorosłych na temat ludzkiej świadomości.

Początkowo przedstawiałem słuchaczom moje sposoby reagowania na umniejszające zachowania. W

miarę upływu czasu stwierdziłem jednak, że na dłuższą metę osiąga się lepsze rezultaty, gdy po zapoznaniu

ludzi z problemem pozwala się im szukać własnych rozwiązań. Zupełnie tak, jakby każdy z nas

Jay Carter - Wredni ludzie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: