M-Steiner R.-Egipskie mity i misteria.pdf

Rudolf Steiner

EGIPSKIE MITY I MISTERIA

WYDAWNICTWO GENESIS

Rudolf Steiner: „Egipskie mity i misteria"

Wykłady wygłoszone 2-14.09.1908 r. w Lipsku (tom GA106 w katalogu Dzieł

Zebranych Rudolfa Steinera)

Tytuł oryginału:

„Agyptische Mythen und Mysterien im Verhaltnis zu den wirkende Geisteskraften

der Gegenwart"

Redakcja: Michał Waśniewski

Skład: ADYER Gdynia

Projekt okładki: Zdzisław Krause

Ilustracja na okładce: Ninetta Sombart

polskim

ISBN-83-86132-11-6

Wydawnictwo GENESIS

81-401 Gdynia, ul.Świętojańska 130/9

tel.,fax: 20-27-75

Człowiek widzący nadzmysłowo nie powinien ograniczać się do mówienia o tym

tylko tym, którzy również

widzą świat nadzmysłowy. Musi on kierować swe stówa do wszystkich ludzi, bo

mówi o rzeczach, które

obchodzą każdego człowieka. Co więcej, wie on dobrze, że nikt bez znajomości tych

rzeczy nie może stać

się „ człowiekiem" w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Rudolf Steiner

SPIS TREŚCI

Wykład I, Lipsk, 2.09.1908 ....................... 9

Prawo reinkarnacji. Kultury poatlantyckie, powiązania poszczególnych epok.

Odbicie kultury egipskiej w

naszych czasach.

Wykładll, 3.09.1908 ......................... 19

Tworzenie się Ziemi. Słońce, Księżyc i Ziemia jako jedno ciało. Oddzielenie się

Słońca i Księżyca.

Świadomość w okresie atlantyckim. Odzwierciedlenie kos,-, nucznych zdarzeń w

religijnych poglądach

kultur poatlantyckich.

Wykład III, 4.09.1908 ......................... 31

Ludzkość pod koniec kultury atlantyckiej i w czasach poatlantyckich. Świadomość

Aliantów. Postać

człowieka w czasie Atlantydy. Atlantyckie szkoły wtajemniczenia.

Wykład IV, 4.09.1908 ......................... 41

Duchowy obraz człowieka na początku rozwoju Ziemi. Wtajemniczenie prain-

dyjskie. Uczniowie Manu.

Oddzielenie się planet. Stosunek nauczycieli do uczniów w okresie indyjskim,

egipskim i greckim.

Wykład V, 7.09.1908 ..................:....... 52

Okres polarny. Światło jako szata miłości. Okres hiperborejski. Oddzielenie się

Słońca. Ziemia wodna i

człowiek jako istota wodna. Okres lemuryjski. Oddzielenie się Księżyca od Ziemi.

Światło i powietrze;

Ozyrys i Tyfon.

WykładYI, 8.09.1908 ......................... 62

Oddziaływanie sił Słońca i Księżyca na człowieka. Mit o Ozyrysie. Oddziaływanie

Ozyrysa i Izydy.

Powstanie płci. Oddziaływanie Morusa.

Wykład VII, 9.09.1908 ........................ 70

Legenda o Ozyrysie. Postać człowieka w okresie polarnym. Powstanie królestwa

zwierząt. Okres

hiperborejski i lemuryjski. Związek Zwierzyńca z postacią człowieka.

Wykład VIII, 10.09.1908 ........................ 79

Stopniowy rozwój postaci człowieka. Wydzielenie się form zwierzęcych. Ryby jako

symbol pierwszych

chrześcijan. Wpływ sił Słońca i Księżyca na postać człowieka. Cztery typy ludzkie

na Atlantydzie. Mity

jako przedstawienie realnych faktów.

Wykład IX, 11.09.1908 ......................... 90

Oddziaływanie duchów Słońca i Księżyca jako sił Ozyrysa i Izydy. Stan snu i

Czuwania człowieka w

okresie lemuryjskim i atlantyckim. Kultura indyjska: świat jako maja. Kultura

perska: świat fizyczny jako

obszar pracy. Kultura egipsko-chaldejsko-babilońska: świat jako pismo Bogów.

Wykład X, 12.09.1908 ........................ 102

Stare sagi jako obraz faktów kosmicznych i wydarzeń między śmiercią a nowymi

narodzinami.

Zaciemnienie duchowej świadomości człowieka i możliwość jej rozjaśnienia przez

wtajemniczenie.

Prorocza świadomość wtajemniczonych. Greckie sagi jako podźwięk faktów

przedstawionych w obrazach

przez wtajemniczonych.

Wykład XI, 13.09.1908 .............. v .,,...... 117

Istota egipskiego wtajemniczenia. Kosmiczna wiedza egipskich hierofantów.

Dzisiejsze materialne

postrzeganie tego, co kiedyś widziano w sposób duchowy. ' Znaczenie Chrystusa

dla dusz ludzi

zmarłych.

WykładXII, 14.09.1908 ....................... 131

Odbicie ducha w greckiej sztuce. Duch jako niewolnik materii w dzisiejszych

czasach. Impuls Chrystusowy

jako przezwyciężenie materii. „Droga ojców" i „droga bogów" u dawnych Egipcjan.

Izyda jako dusza ludu

egipskiego. Faraon jako syn Ozyrysa i Izydy. Odżywanie w naszych czasach tego, co

niegdyś przeżywała

dusza pomiędzy śmiercią a nowymi narodzinami.

Kiedy pytamy się, czym powinna być dla ludzi wiedza duchowa, to na podstawie

różnych odczuć,

wytworzonych w tej dziedzinie w czasie naszej pracy, zawsze znajdujemy w duszy

odpowiedź: Wiedza

duchowa powinna być drogą do wyższego rozwoju ludzkości, do człowieczeństwa w

nas samych.

Dla każdego myślącego i odczuwającego człowieka oznacza to postawienie sobie

jasnego celu

życiowego, który zawiera dążenie do osiągnięcia najwyższych ideałów, ale

równocześnie oznacza rozwój

najważniejszych, najgłębszych sił naszej duszy. Najlepsi ludzie stawiali sobie

pytanie: Jak we właściwy

sposób rozwinąć to, co dane jest człowiekowi w założeniu? Na pytanie to dawano

najróżniejsze

odpowiedzi. Trudno jednak znaleźć krótszą i bardziej zwartą od tej, jaką dał Goethe

w „Tajemnicach".

,2przemocy, która Wszystkie istoty ciemięży, wyswobodzą się ten, kto się

przezwycięży "

Słowa te zawierają wielką mądrość. Tkwi w nich głęboki sens. Jasno i dobitnie

wyrażają zasadę rozwoju.

Zawsze bowiem chodzi o to, aby człowiek rozwinął swoje wewnętrzne poznanie

dzięki temu, że

przekroczy samego siebie, że wzniesie się niejako ponad siebie. Dusza, która się

przezwycięży, znajdzie

drogę, która wydźwignie ją wzwyż, a tym samym doprowadzi do najwyższych

ludzkich wartości.

Powinniśmy pamiętać o tym wzniosłym celu badań duchowych, kiedy zamierzamy

rozpatrywać temat,

którym będziemy się teraz zajmować. Wyprowadzi on nas poza zwyczajny horyzont

życia ku sprawom

wielkim. Jeżeli mamy się tym zająć, musimy spojrzeć na bardzo długi okres czasu,

który rozciąga się od

epoki dawnego Egiptu aż po nasze czasy. Musimy ogarnąć wzrokiem tysiąclecia. A

to, co chcemy zdobyć,

rzeczywiście powinno wiązać się z tym, co działaniem swoim wnika w najbardziej

wewnętrzne dziedziny

życia naszej duszy. Tylko pozornie wydaje się nam, że człowiek dążąc do wyżyn

życia oddala się od

spraw, które są mu bezpośrednio bliskie. W rzeczywistości dzięki temu dążeniu

dochodzi do zrozumienia

codziennych spraw. Gdy człowiek wydźwignie się ponad troski dnia, ponad

to, co przynosi dzień powszedni i skieruje wzrok ku wielkim wydarzeniom historii

świata i ludów, znajdzie

to, czego dusza strzeże jako największego dobra. Może się to wydawać dziwne, gdy

podkreśla się, że

trzeba nawiązać intymne stosunki pomiędzy dawnym Egiptem - pomiędzy czasami,

w których powstały

potężne piramidy i Sfinks - a naszą teraźniejszością. Może się wydać dziwne, że po

to, aby lepiej

zrozumieć nasze czasy, sięgamy wzrokiem tak daleko wstecz. A jednak właśnie w

tym celu będziemy

musieli ogarnąć wzrokiem jeszcze szersze okresy czasu. To, co mamy przed oczami,

czego szukamy,

pozwoli nam na osiągnięcie celu, na wydźwignięcie się ponad siebie samych.

Człowieka, który dokładniej zapoznał się z podstawowymi pojęciami wiedzy

duchowej, nie powinno dziwić,

że szukamy związku pomiędzy oddalonymi od siebie epokami. Mamy bowiem

głęboko ugruntowane

przekonanie, że dusza ludzka powraca na ziemię, że przeżycia pomiędzy

narodzinami a śmiercią

powtarzają się w pewnych okresach czasu. Do nauki o ponownych wcieleniach

odnosimy się z coraz to

większym zaufaniem. A kiedy zastanawiamy się nad tym, to możemy zapytać: Skoro

dusze, które

mieszkają w nas dzisiaj, były już często na ziemi, to czyż nie jest możliwe, f że żyły

również w dawnym

Egipcie, w epoce kultury egipskiej; czyż nie jest możliwe, że żyją w nas te same

dusze, które kiedyś

patrzyły na gigantyczne piramidy i tajemnicze sfinksy?

Na to pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Nasze dusze patrzyły na te same

pomniki kultury, na które

patrzą znowu dzisiaj. Są to w gruncie rzeczy te same dusze, które wtedy żyły, które

przebyły późniejsze

okresy i znów pojawiły się w naszych czasach. Wiemy, że żadne życie nie pozostaje

bezowocne. W duszy

nadal istnieje to, co było kiedyś naszymi przeżyciami i doświadczeniami, a w

późniejszych wcieleniach

przejawia się znowu w postaci różnych sił w temperamentach, uzdolnieniach i

możliwościach. Tak więc

sposób, w jaki dzisiaj patrzymy na przyrodę, w jaki przyjmujemy w siebie to, co

przynoszą nam nasze

czasy, wszystko to w swoich założeniach dane nam zostało w dawnym Egipcie, w

kraju piramid. Wówczas

został ukierunkowany nasz dzisiejszy sposób patrzenia na świat fizyczny. Postaramy

się więc poznać, jak

w tajemniczy sposób splatają się ze sobą te odległe epoki.

Jeżeli nadal pragniemy pogłębić ten temat, to musimy cofnąć się daleko wstecz w

rozwoju Ziemi. Wiemy,

że nasza planeta często ulegała przeobrażeniom. Dawny Egipt poprzedzały inne

kultury. Rozporządzając

metodami badań duchowych możemy sięgnąć o wiele dalej w mroczną praprze-

szłość rozwoju ludzkości i

dojść do takich czasów, kiedy Ziemia wyglądała zupełnie inaczej niż obecnie.

Obszary Azji i Afryki

przedstawiały się wtedy zupełnie inaczej. Kiedy poprzez jasnowidzenie sięgamy

wzrokiem w pradawną

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: