Padaczka
jest stanem chorobowym przejawiającym się nawracającymi zaburzeniami czynności mózgu w postaci napadów, których podłoże stanowią nadmierne, gwałtowne, patologiczne wyładowania grup komórek nerwowych.
Objawy kliniczne napadu zależą od tego jaka okolica czynnościowo-anatomiczna mózgu ulega patologicznym pobudzeniom.
Napady przebiegają najczęściej, ale nie wyłącznie z utratą przytomności.
I. Napady częściowe (ogniskowe):
proste (bez zaburzeń świadomości)- z objawami ruchowymi, czuciowymi, zmysłowymi, psychicznymi, wegetatywnymi
złożone (z zaburzeniami świadomości)
napady częściowe wtórnie uogólniające się do napadów toniczno-klonicznych
II. Napady uogólnione:
napady nieświadomości (absence)
napady miokloniczne
napady toniczne
napady kloniczne
napady toniczno-kloniczne
atoniczne (astatyczne)
Zespoły padaczkowe - stanowią grupę objawów związanych z pewną etiologią (zespoły objawowe) lub występujących samoistnie (zespoły idiopatyczne)
I. Zespoły padaczkowe zależne od lokalizacji
idiopatyczne (padaczki wieku dziecięcego: z iglicami skroniowymi, z napadami potylicznymi
objawowe - napady złożone
II. Zespoły z uogólnionymi napadami padaczkowymi
idiopatyczne zależne od wieku: łagodne noworodkowe drgawki rodzinne, łagodna padaczka miokloniczna wieku niemowlęcego, padaczka wieku przedszkolnego i szkolnego z napadami nieświadomości, padaczka z napadami nieświadomości wieku pokwitania, padaczka miokloniczna wieku pokwitania, padaczka napadów dużych po przebudzeniu
idiopatyczne i/lub objawowe: zespół Westa (wczesnodziecięca padaczka z objawami zgięciowymi), zespół Lennoxa-Gastauta (padaczka wieku przedszkolnego z napadami miokloniczno-atonicznymi)
III. Szczególne zespoły padaczkowe:
napady wywołane czynnikami zewnętrznymi: drgawki gorączkowe, napady zależne od stresu, leków, alkoholu, zmian hormonalnych, niedoborów snu
epizodyczne, nie prowokowane napady padaczkowe
Najczęstsze dziedziczne zespoły padaczkowe
Drgawki gorączkowe (dziedziczne predyspozycje do napadów toniczno-klonicznych w przebiegu stanów gorączkowych;napady w trakcie gorączki, poniżej 5 roku życia, najczęściej od 6 do 36 mies. życia bez obecności innych czynników mogących wywołać drgawki
Łagodna padaczka wieku dziecięcego z iglicami skroniowymi
Padaczka wieku przedszkolnego i szkolnego z napadami nieświadomości
Padaczka miokloniczna okresu pokwitania
Częste przyczyny napadów padaczkowych wieku od 1 mies. życia do 3 lat:
Uraz w okresie życia płodowego, uraz okołoporodowy, zaburzenia metaboliczne
Wady rozwojowe, infekcje oun, urazy, predyspozycje genetyczne
Częste przyczyny napadów padaczkowych wieku od 20 do 60 lat:
Guzy mózgu, urazy, choroby naczyniowe, infekcje
Częste przyczyny napadów padaczkowych powyżej 60 roku życia:
Choroby naczyniowe, guzy mózgu, szczególnie pochodzenia przerzutowego
Urazy, układowe zaburzenia metaboliczne, infekcje
Czynniki ryzyka w padaczce:
Niesystematyczność w przyjmowaniu leków
Niepokój, stres, zmęczenie
Mała ilość snu i brak wypoczynku
Głośna, jazgotliwa muzyka
Migające światło (efekt stroboskopowy), błyski świetlne, drgania ekranu telewizyjnego
Alkohol (obniża poziom leku we krwi)
Zakażenia, podwyższona temperatura
Zasady postępowania leczniczego w padaczce:
Pewność rozpoznania
Właściwy wybór leku
Monoterapia czyli stosowanie w leczeniu jednego leku
Racjonalna politerapia w uzasadnionych przypadkach
Dostateczne dawkowanie
Odpowiednio długie leczenie, powolne odstawianie leku przy kończeniu leczenia lub zmianie leku
Postępowanie w trakcie napadu padaczkowego:
Chronić pacjenta przed osobami ciekawskimi
Usunąć chorego z niebezpiecznej strefy
Chronić głowę przed urazami podkładając coś miękkiego
Nie należy otwierać zaciśniętych ust chorego
Nie powstrzymywać chorego w czasie drgawek
Nie wykonywać sztucznego oddychania
Po ustąpieniu napadu ułożyć chorego w pozycji bocznej, zapewnić spokój
Edukacja i tryb życia chorych na padaczkę:
Uregulowany tryb życia, eliminowanie stresu, pośpiechu, chaosu
Odpowiednia ilość snu, wypoczynek
Umiarkowany wysiłek fizyczny i psychiczny, uprawianie sportu, ale bez dyscyplin wytrzymałościowych, wyczerpujących i siłowych
Angażujące zajęcia, aktywność fizyczna i psychiczna
Regularne spożywanie posiłków, systematyczne przyjmowanie leków
Aktywność w życiu społecznym, towarzyskim, koleżeńskim
Dziecko chore na padaczkę powinno normalnie uczęszczać do szkoły, kształcić się
Bardzo ważną sprawą jest wybór zawodu, który nie może nieść ryzyka samouszkodzenia lub spowodowania wypadku i zagrożenia dla innych osób
Więzi i kontakty rodzinne, spokojne życie rodzinne, wzajemne zrozumienie i pomoc, samoopieka są gwarancją pomyślności leczenia i jakości życia osoby chorej.
1
susansue