26 BOSKA NATURA CHRYSTUSA.doc

„BOSKA NATURA CHRYSTUSA”

                                                                                                                                                                  Autor:

                                                                                                                                  Grzegorz Żebrowski

                                                                                                                                     Do druku przygotował:

                                                                                                                                                 SCORP1ON

J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”

Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”

Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”

Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”

2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”

Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”

Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”

Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”

Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”

J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”

Strona WWW:                                                       

http://www.trinitarians.info/swiadkowie-jehowy/jezus-chrystus/art_242_Boska-natura-Chrystusa.htm

Głównym założeniem trynitaryzmu jest wiara w jednego Boga obecnego w trzech osobach, które są równe co do swej natury. Biblia prezentuje nam różnego rodzaju bóstwa: począwszy od Boga prawdziwego, który jest naszym Bogiem, poprzez bogów w sensie przenośnym np. Wyj 7,1; Ps 82,6, bogów pogańskich, bogów, które stanowiły przedmiot bałwochwalstwa, aż po bogów fałszywych, którzy są nazwani bogami w sensie negatywnym np. 2 Kor 4,4; Flp 3,19. Jednakże Biblia wzywa nas do tego, abyśmy my uznawali tylko jednego Boga, któremu byśmy służyli i czcili jako Boga. Jedną z najważniejszych rzeczy, które odróżniają prawdziwe bóstwo od bóstwa innego rodzaju jest boska natura, która jest jedyna swego rodzaju we wszechświecie. Jest to dość ważny aspekt, którego echa znajdujemy w nauczaniu św. Pawła:

Ga 4,8 Lecz dawniej, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury (psysei) bogami nie są; (BW)

Dlatego też celem tego artykułu będzie spojrzenie na Bóstwo Jezusa od strony Jego natury. Jednym z takich dość dobitnych trynitarnych argumentów jest fragment z Listu do Kolosan:

Kol 2,9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości (BW)

Ten fragment jak każdy inny spotkał się z atakiem ze strony antytrynitarian, którzy za wszelką cenę chcieli wyszukać kontrargumenty mające na celu ukazanie, że ten werset nie jest taki jednoznaczny, jak mogłoby się nam wydawać. Wydaje się, ze dość szybko uporali się z tym problemem, gdyż ukazali nam inny fragment, który wygląda dość podobnie do tamtego, lecz ta pełnia tym razem nie odnosi się do żadnej z osób boskich, lecz o dziwo do ludzi:

Ef 3,19 I mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą. (BW)

Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że my trynitarianie przegraliśmy całkowicie walkę o ten jeden werset Kol 2,9. Bo jakież to szczególne bóstwo Chrystusa miałby ukazywać fragment z Listu do Kolosan, skoro my również moglibyśmy być napełnieni tą pełnią bożą? Czy to miałoby oznaczać, że będziemy jakimiś Bogami, będziemy stanowili jakąś część wieloosobowego Boga? Lecz na szczęście są to tylko pozory, które unaoczniają się w momencie, kiedy tylko zajrzymy do języka oryginału. Zobaczmy więc, jak te obydwa fragmenty przedstawiają się w języku greckim:

Kol 2,9

Ef 3,19

Najbardziej w tym wszystkim chciałbym zwrócić uwagę na pewną różnicę, której antytrynitarianie zdają się nie dostrzegać. Chodzi oczywiście o pełnię boskości i pełnię Boga. W liście do Efezjan mamy pleroma tou theou, co oznacza pełnię Boga. Natomiast w Kol 2,9 mamy pleroma tes theotetos, co oznacza pełnię boskości/bożej natury (a nie pełnię Boga). A to z pewnością to samo nie jest. Boskość jest cechą i w pewien sposób związane z boską naturą, z byciem Bogiem. Poniżej przedstawiam potwierdzenie słownikowe takiego rozumienia słowa theotes, które w Biblii występuje tylko jeden raz (właśnie w tym wersecie Kol 2,9):

theotes: Boskość, Boska natura, Bóstwo.

(Słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Remigiusz Popowski, Vocatio, 1997, str. 148)

theotes: divinity (abstractly):--godhead.

(Słownik Stronga)

theotes: as an abstract noun for theos (god); divinity, deity, Godhead, divine nature

(Friberg Lexicon)

theotes: divinity, divine nature, Luc.

(Liddell-Scott Lexicon)

theotes: The nature or state of being God – ‘deity, divine nature, divine being’

(Louw-Nida Lexicon)

theotes: (deitas, Tertullian, Augustine (de 104: Dei 7, 1)), deity i. e. the state of being God, Godhead

(Thayer’s Greek Lexicon)

Wszystkie słowniki są więc zgodne co o tego, że theotes jest boskością. Znaczna ich część dodaje, iż jest to związane z boską naturą. A co za tym idzie, W Jezusie mieszka pełnia bóstwa, boskości, bożej natury cieleśnie.

Jak wobec tego należy rozumieć werset Ef 3,19? Przeanalizujmy konstrukcję gramatyczną, w której jest związany wyraz pleroma, czyli „pełnia”, oraz kontekst. Słowo pleroma występuje w NT tylko 17 razy[1] i za każdym razem w połączeniu z genetivusem (czyli dopełniaczem). Sama konstrukcja gramatyczna nie wnosi nam zatem jakiejś szczególnej informacji, więc takowej należy doszukiwać się tylko i wyłącznie w kontekście.

Ef 3,14-19

14. Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem,

15. Od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi bierze swoje imię,

16. By sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku,

17. Żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości,

18. Zdołali pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość,

19. I mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą (tou theou).

(BW)

To co w tym fragmencie jest widoczne, to nie ma tam żadnej mowy o napełnianiu nas boskością, naturą bożą, tylko Bogiem. Nie da się ukryć, że ten fragment Ef 3,19 nie jest do końca jednoznaczny i zrozumiały (co najprawdopodobniej zaowocowało również różnicami w manuskryptach). Zobaczmy co na ten temat pisze ks. profesor Remigiusz Popowski – znany polski autorytet w dziedzinie języka greckiego, autor pierwszej polskiej interlinii grecko-polskiej oraz słowników grecko-polskich:

...