Doc. dr A. Korowicki
Konsultacje B-20 Zakład geografii i zagospodarowania turystycznego.
Wtorek 13:30 – 14:15
Piątek 11:15 – 12:00
e-mail nordus44@wp.pl
Test multimedialny – 20 pyt. 30 min.
Wykład 1, 06.10.2007
Region wschodnioeuropejski:
- Rosja
- Litwa
- Ukraina
Region Czarnomorski:
- Bułgaria
- Mołdawia
- Rumunia
Adriatyk:
- dawna Jugosławia
- Chorwacja
- Słowenia
- Macedonia
- Bośnia i Hercegowina
- Albania
- Czarnogóra
Region śródziemnomorski:
- Grecja
- Malta
- Włochy
- San Marino
- Francja
- Watykan
- Monako
Region Pirenejski:
- Hiszpania
- Portugalia
- Andora
Region Alpejski:
- Austria
- Szwajcaria
- Lichtenstein
Region zachodnioeuropejski:
- Niemcy
- Holandia
- Belgia
- Luksemburg
Wyspy Brytyjskie:
- Irlandia
- Wielka Brytania
Region północnoeuropejski:
- Dania
- Szwecja
- Norwegia
- Finlandia
- Islandia
Region Środkowo-europejski
- Słowacja – Czechy - Węgry
Reszta :
Białoruś Estonia Łotwa Polska Serbia
Warszyńska, Jackowski, 1978
TURYSTYKA TO:
„Zjawisko społeczne, które polega na odbywaniu podróży w celach rozrywkowych, poznawczych (krajoznawczych, naukowych itp.), wypoczynkowych, leczniczych lub związanych z kultem religijnym, przy jednoczesnym zastrzeżeniu, że nie wiąże się one z pracą zarobkową ani zmianą stałego miejsca zamieszkania.”
Zmiana miejsca, cel, czas = turystyka
Rogalewski
„Wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania w czasie wolnym od pracy w celach wypoczynkowych, poznawczych lub związanych z indywidualnymi zamiłowaniami oraz użytkowanie środowiska celem zaspokojenia potrzeb przebywających w nim turystów.”
1. Plan zagospodarowania turystycznego .
Nowacka M, 1984
Turystyka jest zjawiskiem:
§ gospodarczym (wymaga inwestycji i jest źródłem zysków lub strat)
§ socjologicznym (jest przede wszystkim problemem obszarów zurbanizowanych zależy od stylu życia, wieku i sytuacji życiowej)
§ geograficznym (użytkuje i przekształca środowisko geograficzne)
Turystyka – działania ludzi, którzy podróżują i przebywają dla wypoczynku, w interesach i w innych celach, przez nie więcej niż 1 rok. Bez przerwy w miejscach znajdujących się poza ich zwykłym otoczeniem.
WTO
Do celów międzynarodowych porównań statystycznych zalicza się:
§ wypoczynek, rekreacja, wakacje
§ odwiedziny u krewnych, znajomych
§ podróże w sprawach zawodowych i w interesach
§ podróże w celach zarobkowych
§ podróże w celach religijnych, pielgrzymki
§ inne cele
TURYZM 1932 UJ 1 w Europie
„Całokształt spraw i zagadnień (gospodarczych, społeczny, kulturowych, geograficznych, prawnych itp.) związanych z ruchem wypoczynkowo – turystycznym.”
REKREACJA jest rozumiana jako wszelkie czynności podejmowane dla regeneracji sił, a przejawiające się w uczestniczeniu w rozrywkach kulturowych, grach sportowych czy też różnych formach ruchu turystycznego – po godzinach zajęć służbowych lub szkolnych, poza obowiązkami społecznymi i normalnymi czynnościami domowymi.
RUCH TURYSTYCZNY jest to ogół przestrzennych przemieszczeń się ludzi związanych z dobrowolną czasową zmianą miejsca pobytu, środowisk i rytmu życia – w odniesieniu do określonego obszaru, kierunku, okresu itp.
REGION TURYSTYCZNY to obszar odznaczający się jednorodnością cech środowiska geograficznego oraz wewnętrznymi powiązaniami usługowymi.
WALOR TURYSTYCZNY elementy środowiska naturalnego oraz elementy pozaprzyrodnicze, które wspólnie lub każde z osobna są przedmiotem zainteresowania turysty (decydują one o atrakcyjności turystycznej)
Walory dzielimy ze względu na:
1. genezę
- przyrodnicze
- kulturowe
- antropogeniczne
2. funkcje:
- krajoznawcze
- wypoczynkowe
- specjalistyczne
ATRAKCYJNOŚĆ TURYSTYCZNA to wystąpienie pewnej cechy charakterystycznej, przyciągającej turystów na pewne tereny dzięki walorom krajobrazu naturalnego, klimatu, pomników historii, a także różnych interesujących obiektów zagospodarowania przestrzennego.
MIEJSCOWOŚĆ TURYSTYCZNA to jednostka osadnicza, która ze względu na walory turystyczne, infrastrukturę turystyczną, dostępność komunikacyjną stanowi fakt docelowy lub etapy migracji turystycznych.
GOSPODARCZA (baza) TURYSTYCZNA (zagospodarowanie) to wynik działalności człowieka mającej na celu przystosowanie przestrzeni na potrzeby ruchu turystycznego.
Wykład 2, 20.10.2007
Ogólny zarys rozwoju turystyki w Europie
1) Turystyka do końca XVIII w.
1. turystyka w starożytności
2. średniowiecze i renesans
3. turystyka w XVII i XVIII
2) Turystyka w XIX i XX w.
3) Turystyka współczesna.
Starożytni Egipcjanie podróżowali do miejsc kultu religijnego oraz w celu zobaczenia piramid.(np. Olimpia)
Wyjazdy do miejscowości kuracyjnych (np. Vichy, Aquae Calidae), Barden (Aquae Helveticae), Bath (Aquae Solis)
W Polsce najstarszy jest Lądek Zdrój.
Pierwsze wędrówki o charakterze turystycznym, a nie handlowym datuje się na 4000 rok p.n.e.
7 cudów świata
- Świątynia Artemidy w Efezie: wzniesiona w 550 roku p.n.e. z inicjatywy króla Lydii – Kresusa, ozdobiona rzeźbami Fidiusza i Polikleta, podpalona w 356 roku p.n.e. przez Herostiada, spłonęła doszczętnie.
- Posąg Zeusa w Olimpii: wykonany w V wieku p.n.e. przez Fidiusza, miał 13 m wysokości, przetransportowany do Konstatntynopola w 462 roku p.n.e., uległ zniszczeniu w pożarze miasta.
- Mauzoleum w Halikarnasie:...
dziadpielgrzym