Elmar R.Gruber - Tajny świat prapsychologii [up by Esi].pdf - E-booki - pro88pedro

ELMAR R.GRUBER

TAJNY Ś WIAT PARAPSYCHOLOGII

(Die PSI-Protokolle. / wyd. orygin.: 1998)

Cz ęść l

Wywiad i parapsychologia: Historia Remote Viewing i szpiegów psi

“Nigdy nie miałem ochoty na prowadzenie dyskusji ze sceptykami,

poniewa Ŝ kto ś , kto nie wierzył w Remote Viewing,

nie wypełniał swoich zada ń .

Nie wiedzieli ś my, jak to wytłumaczy ć ,

ale byli ś my bardzo zainteresowani nie tyle wyja ś nianiem,

co zastosowaniem tego w praktyce" 2 .

Generał-major Ed Thompson

Uzbrojenie paranormalne

Okultystyczne podło Ŝ e prowadzenia wojen

W Menlo Park, na południe od San Francisco, w Dolinie Krzemowej, gdzie komputerowe i software

'owe firmy o legendarnych juŜ nazwach urzeczywistniały marzenia amerykańskie w formie

dostosowanej do czasu, znajduje się instytut badawczy, który poszukuje równego sobie: Instytut

Badawczy Stanford (Stanford Research Institute), czyli SRI International. W swoich laboratoriach

wyposaŜonych w najnowocześniejsze i najdroŜsze urządzenia analityczne 2700 naukowców gotowych

jest do przeprowadzenia badań zleconych. Roi się tam od zdobywców Nagrody Nobla i znanych

nazwisk. SRI pracuje dla rządów i przedsiębiorstw z całego świata, ma swoje przedstawicielstwa w

Stanach Zjednoczonych, Europie i Azji. SRI oferuje wszystko; począwszy od podstawowych badań

przyrodniczych aŜ do strategicznego doradztwa dla rządów i przemysłu rozwiniętego technologicznie.

Dochody tego “Think Tank" osiągnęły w 1995 roku 320 milionów dolarów. Połowa tej sumy

pochodziła z kas rządowych. Tradycyjnie juŜ do głównych źródeł wpływów zalicza się wojskowe

badania zlecone: rozwój nowych rodzajów broni i skomplikowanych technologicznie urządzeń

uŜywanych do celów wojskowych. Pod taką wizytówką gospodarki amerykańskiej kryje się popyt na

badania, których głównym celem jest zastosowanie w praktyce teorii. I brak tutaj miejsca dla

fantastów.

Nikt nie przypuszczał, Ŝe SRI stanie się laboratorium badawczym dla dziedziny, której nie wszyscy

chcą przyznać status nauki, jaką jest parapsychologia. A mimo to, przez ponad ćwierć wieku, za

zamkniętymi bramami Instytutu Badawczego Stanford prowadzono badania z dziedziny

parapsychologii. Nie chodziło tutaj o znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy psi w ogóle istnieje, lecz o

rozwiązanie problemu, w jaki sposób umoŜliwić jego zastosowanie. Dokładniej mówiąc –

zastosowanie do celów militarnych. Aby za pomocąvvv spojrzeć za Ŝelazną kurtynę.

Robert Gates, były dyrektor CIA, 28 listopada 1995 roku w amerykańskiej telewizji ABC, w

programie Nightline przyznał przed milionową publicznością, Ŝe w 1972 roku jego władze powołały w

SRI program badawczy psi. Chodziło rzekomo o analizę paranormalnego potencjału, jakim dysponują

Sowieci, i doścignięcie ich w tej dziedzinie. Twierdzi się, Ŝe program ten nie jest kontynuowany.

Od tej pory świat obiegają sensacyjne i paranoidalne historie. Współpracownicy, biorący dawniej

udział w projekcie, sprzedają się skutecznie jako obiekt reklam, a same badania nad psi podwójnie

zepchnięto w mrok: po pierwsze z powodu zarzutu prowadzenia badań do celów militarnych, po drugie

z powodu złośliwych uwag, Ŝe badania te nie przyniosły Ŝadnych konkretnych rezultatów. Z jakiego

bowiem innego powodu słuŜby bezpieczeństwa zamknęłyby dostęp do akt psi?

Dlaczego więc to zrobiły?

O programie Instytutu Badawczego Stanford dotyczącym badań psi dla słuŜb wywiadowczych i

militarnych krąŜy wiele mitów i legend. Zalicza się go jednak do najciekawszych fragmentów historii

nauki o “anomalnych zjawiskach mentalnych", które do tej pory określano nazwą parapsychologii.

Jakkolwiek jest, warto przyjrzeć się programowi owianemu legendą, chociaŜby dlatego Ŝe

przeprowadzono go wówczas, gdy w starej nauce o parapsychologii nastąpił przełom, a ona sama

zyskała nowy wizerunek. Nie moŜna nie doceniać wkładu w tę przemianę, jaki wniosły badania

prowadzone w SRI.

Od zarania dziejów wojskowi w swoim strategicznym myśleniu zostawiali miejsce dla

jasnowidzenia i prekognicji. JuŜ w czasach antycznych do rangi mitycznych pierwowzorów wynoszono

proroków stojących po stronie wielkich dowódców. W Iliadzie Homera wielki prorok Kalchas prowadzi

okręty achajskie do Troi. Jak Heleniusz po stronie Trojan słyszy on “głosy nieśmiertelnych bogów". W

sposób bardziej zwyczajny (równieŜ w wymiarze “ziemskim") odbywało się to w następnych

stuleciach. Ale dopiero kilkadziesiąt lat temu połączenie mitologii ludowej i astrologicznych fascynacji

nazistów utworzyło podstawę do okultystycznego prowadzenia wojny. Na wiosnę 1942 roku

Ministerstwo Wojny w wątpliwej jakości “instytucie wahadełkowym" w Berlinie na ulicy Admirała von

Schroedera zgromadziło grupę fanatyków, wahadełkowców, róŜdŜkarzy, astrologów, jasnowidzów

oraz sensytywnych. Chciano dorównać Anglikom, którzy rzekomo wykorzystywali wahadełkowców do

wykrywania pozycji niemieckich łodzi podwodnych. Pewien kapitan korwety w Ministerstwie Marynarki

Wojennej, przekonany o istnieniu moŜliwości wejścia wahadełkiem w rezonans z określonymi

promieniami, wbił sobie do głowy, Ŝe wynajdzie odpowiednią technikę wahadełkową, która doprowadzi

do osiągnięcia celu. “Promieniowanie" kadłubów łodzi podwodnych naleŜało radiestetycznie stwierdzić

na mapach morskich. To, w jaki sposób odbywały się takie posiedzenia w nazistowskich Niemczech,

naleŜy do błazeńskich aspektów historii kultury. Na pewno istniały sztywne przepisy określające rodzaj

ubioru, sposób siedzenia i trzymania wahadełka. Gdy nie uzyskano Ŝadnych rezultatów, zaczęto

układać mapy morskie na płytach miedzianych z bezsensowną nadzieją uzyskania magiczno-

fizycznego wzmocnienia spodziewanego efektu 3 .

Dwadzieścia lat później zapanowało w Stanach Zjednoczonych przekonanie, jakoby podobne

działania były podejmowane za Ŝelazną kurtyną, i zaczęto obawiać się zagroŜenia bezpieczeństwa

narodowego. Psi na usługach sowieckich wojsk. Jak to wszystko pogodzić?

Badania parapsychologiczne uwarunkowane ideologicznie przez dziesiątki lat szły w dawnym

Związku Radzieckim zupełnie innymi drogami niŜ na Zachodzie. Materialistyczne spojrzenie na świat

nie pozostawiało przestrzeni dla wymiaru umysłowego, który śledzi parapsychologia. Ponadto w

Związku Radzieckim została ona uznana znacznie wcześniej . JuŜ w 1922 roku Rosyjski Kongres

Towarzystwa Naturalistów przedłoŜył pozytywną opinię ekspertów dotyczącą prac naukowych z

omawianej dziedziny, autorstwa niejakiego Bernarda KaŜyńskiego. Nie moŜna przecenić znaczenia

tego faktu. W Stanach Zjednoczonych byłoby to równoznaczne z uznaniem badań

parapsychologicznych przez Amerykański Instytut Zdrowia Psychicznego (American Institute of Mental

Health), co nawet dzisiaj jest jeszcze absolutnym nieprawdopodobieństwem.

W 1919 roku KaŜyński doświadczył decydującego paranormalnego przeŜycia w związku ze

śmiercią swojego przyjaciela. Skłoniło go ono do poświęcenia się badaniom ludzkiego układu

nerwowego i poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób moŜna reagować na bodźce, które

nie są percypowane przez znane do tej pory zmysły. Był to początek programu badawczego, który

istotnie róŜnił się w swoim układzie od zachodnich tradycji parapsychologicznych. O ile w rozumieniu

badaczy zachodnich psi stanowiła cechę w duŜym stopniu wytłumaczalną w świetle psychologii, o tyle

KaŜyński wierzył, Ŝe musi tutaj istnieć czynnik biologiczny, nieznany zmysł, a przynajmniej

predyspozycja w strukturze organizmu 4 .

Pogląd KaŜyńskiego doprowadził w dawnym Związku Radzieckim do powstania kierunku

badawczego zorientowanego neurofizjologicznie i biologicznie. Najbardziej znanym przedstawicielem

tego nurtu stał się Leonid Wasiljew. W swoich ksiąŜkach, artykułach i wykładach zawarł ideologiczną

podstawę dla sowieckich badań parapsychologicznych 5 . Jego teza brzmiała: Eksperymentalne

czynniki telepatii naleŜy badać, opierając się na załoŜeniu fizjologicznym, a więc materialnym. Dzięki

temu nie będzie istniała moŜliwość wykorzystania ich przez zwolenników “zabobonów religijnych",

czyli idealistycznego punktu widzenia.

W tym czasie, wykorzystując “sugestię mentalną", podjął elegancką próbę dowiedzenia, Ŝe nawet

przy zastosowaniu osłony przed znanymi promieniami elektromagnetycznymi istnieje moŜliwość

telepatycznego oddziaływania na ludzi na duŜe odległości. Wpływ na odległość – taki przykładowy

pogląd jest dotąd najwaŜniejszym tematem rosyjskich badań naukowych i powodem, który zmusił

Amerykanów do zainicjowania długo oczekiwanej analizy potencjalnego zagroŜenia.

JednakŜe dopiero pod koniec lat 60. amerykańskie słuŜby wywiadowcze przejęły się tą kwestią

naprawdę. Głębokie zdumienie wywołał zakres sowieckich badań naukowych, zwłaszcza Ŝe do tej

pory przypuszczano, iŜ w ramach oficjalnej doktryny materialistycznej nie było miejsca dla zjawisk

nadprzyrodzonych. Nie domyślano się, Ŝe związane z tym badania zupełnie nie stały w sprzeczności z

poglądami materialistycznymi, gdyŜ były prowadzone na płaszczyźnie nauk przyrodniczych, a

szczególnie biologicznych.

Rywalizacja pot ę g ś wiatowych w dziedzinie psi

MoŜna powiedzieć, Ŝe wcześniej słuŜby wywiadowcze w Stanach Zjednoczonych tylko przelotnie

interesowały się zastosowaniem psi. Publicznie nie uznano jednak, Ŝe trzeba było prowadzić badania

w tym zakresie. W 1981 roku, dzięki Ustawie o wolności informacji (FOIA, Freedom of Information

Act), kaŜdy mógł uzyskać wgląd do tajnych akt, z których wynika, Ŝe juŜ kilka lat po zakończeniu

drugiej wojny światowej CIA przedstawiło propozycję badań postrzegania pozazmysłowego. W

memorandum z 7 stycznia 1952 roku moŜna przeczytać: “JeŜeli – a wydaje nam się to obecnie

udowodnione ponad wszelką wątpliwość – niektóre osoby wykazują pewną zdolność postrzegania

pozazmysłowego, to fakt ten oraz wynikający z niego konsekwentny rozwój mają duŜe znaczenie dla

profesjonalnych słuŜb wywiadowczych" 6 .

Nie wiadomo, czy urzeczywistniono wówczas projekt z 1952 roku. Faktem jest, Ŝe w tym właśnie

roku najbardziej znaczący amerykański parapsycholog J.B. Rhine wyjechał do Europy wraz ze swoim

zastępcą Johnem Gaitherem Prattem (1910-1979) na tajne zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych. Z

ramienia partii towarzyszył im Richard Lowrie, kierownik projektu laboratorium badawczo-rozwojowego

w Amerykańskim Korpusie InŜynieryjnym (US Corps of Engineers) w Forcie Belvoir w Wirginii, który

kierował tym właśnie projektem. Delegacja miała zbadać moŜliwości pozazmysłowych zdolności

zwierząt oraz ich konkretnych zastosowań do celów militarnych. TakŜe w 1952 roku lekarz Andrija

Puharich (1918-1995) na tajnym spotkaniu w Pentagonie wygłosił odczyt pod tytułem Opinia o

moŜliwości zastosowania postrzegania pozazmysłowego do psychologicznego prowadzenia wojny.

Rok później w Centrum Chemicznym Armii wygłosił on odczyty o telepatii w związku z bronią

powietrzną oraz o biologicznych podłoŜach postrzegania pozazmysłowego. Spojrzenie na świat

Puharicha było mieszaniną parapsychologii, okultyzmu i science fic-tion. Za pośrednictwem medium

kontaktował się z “Dziewiątką" – rzekomo najwyŜszymi duchami wszechświata. W swojej ksiąŜce The

sacred mushroom 7 zdradza tezę, jakoby substancje wykazujące działanie psychoaktywne, które są

składnikami pewnych gatunków grzybów, stanowiły “klucz do wieczności". Rozgłos przyniosło mu w

latach 70. “odkrycie" Uri Gellera.

Były pracownik CIA Victor Marchetti opowiada niewiarygodnie brzmiące historie z lat 60. Pułkownik

Oleg Penkowski był najwartościowszym kontaktem CIA po drugiej stronie – na Wschodzie. W 1963

został oskarŜony o zdradę stanu i stracony. Według Marchettiego CIA nie powstrzymała się od

dalszych prób nawiązania kontaktu z pułkownikiem Penkowskim – tym razem naprawdę “po drugiej

stronie" – przy pomocy medium, którego zadaniem było wydobycie tajnych informacji od nieŜyjącego

agenta. Merchetti zauwaŜył, Ŝe szefowie słuŜb wywiadowczych nie widzieli powodu, by nie korzystać z

takiego – nawet dla parapsychologów – bezwartościowego sposobu pozyskiwania informacji.

Około roku 1967 Amerykanie dowiedzieli się, Ŝe Sowieci finansują 14 instytutów badawczych, które

maj ą na celu pchnięcie do przodu badań parapsyetiologicznych. CóŜ więc mogło skłonić stronę

przeciwną do intensywnego wspierania tego rodzaju niepewnej dziedziny wiedzy? Zabrzmi to moŜe

jak ironia losu – powodem była bowiem... kaczka dziennikarska!

Amerykański “Nautilus" był pierwszą na świecie łodzią podwodną z napędem atomowym. Podczas

jego pierwszej podróŜy w 1959 roku pod pokrywą lodową bieguna pomocnego przeprowadzono – jak

podają źródła francuskie – skuteczne doświadczenia telepatyczne z kartami pomiędzy jednym z

członków załogi oraz centrum badawczym Westinghouse Electric Corporation w Friendship, Maryland.

Wiadomo było, Ŝe Westing-house zleciło przeprowadzenie prób telepatycznych oraz Ŝe Bell

Telephone Laboratories myślały o takich eksperymentach, ale ponownie je odrzuciły. Komunikacja z

zanurzonymi łodziami podwodnymi stanowi nierozwiązywalny problem dla współczesnej techniki

przekazywania informacji. Pewien pomysłowy dziennikarz połączył więc po prostu te dwa nie mające

ze sobą związku wydarzenia i na ich podstawie stworzył emocjonującą historię. Puszczona przez

niego kaczka dziennikarska wy wołała jedną z najbardziej osobliwych reakcji łańcuchowych we

współczesnej historii.

Wasiljew mówił biegle po francusku. Jego kontakty z Zachodem odbywały się przede wszystkim

przez Międzynarodowy Instytut Metapsychiki (Institut Metapsichique International) w ParyŜu.

Raphael Kherumian, znany członek instytutu, zebrał sprawozdania z prasy francuskiej opisujące

rzekomy eksperyment z “Nautilusem" i posłał je swojemu przyjacielowi Wasiljewowi. Sowieci,

zaszokowani olbrzymim krokiem naprzód, jaki uczynili Amerykanie, podjęli natychmiast nadzwyczajne

działania mające na celu uruchomienie badań nad psi, umoŜliwiających wykorzystanie jej do celów

militarnych.

Na konferencji w Moskwie w 1968 roku pokazano zachodnim naukowcom wyniki badań.

Zaprezentowano im sensacyjne eksperymenty psychokinetyczne Niny Kułaginy i pozwolono jej nawet

na “przemycenie" na Zachód filmu przedstawiającego te doświadczenia 8 . Rosyjski parapsycholog

Edward Numow poinformował uczestników kongresu, jakoby Armia Czerwona skutecznie “powtórzyła"

eksperyment “Nautilusa". Te oraz inne, jeszcze trudniejsze do sprawdzenia, lecz za to spektakularne

historie zostały zebrane przez Sheilę Ostrander i Lynn Schroeder w ksiąŜce 9 , która spowodowała, Ŝe

temat postępów nad badaniami psi prowadzonymi przez Sowietów, stał się dla Amerykanów draŜliwy.

AŜ do schyłku lat 60. słuŜby wywiadowcze okresowo śledziły prace parapsychologów. Swoje oceny

opierały jednak na analizach osób nie związanych z parapsychologią i nastawionych sceptycznie,

stale więc odradzały zajęcie się tak niepewną dziedziną wiedzy.

Gdy w 1969 roku pewien radziecki naukowiec na podejrzanej konferencj i w kalifornijskim Big Sur

wygłosił odczyt o badaniach z pogranicza nauk prowadzonych w jego kraju, rozległy się dzwony bijące

na alarm. Nagle dostrzeŜono potrzebę prowadzenia badań “sugestii mentalnej" i “wpływu na

odległość" w powiązaniu z “telepatycznąkontrolą na odległość" i osłabieniem mózgu; do strachu przed

wrogim supermocarstwem dodano nowe konkretne zagroŜenie – “atak mentalny".

Nowe spostrzeŜenia dotyczące dalszego rozwoju w dziedzinie stosowanych badań nad psi w

Związku Radzieckim wstrząsnęły słuŜbami informacyjnymi w Stanach Zjednoczonych. Praktycznie w

ciągu jednej nocy nastąpił radykalny zwrot. Od tej pory usiłowano sprostać konkurencji Rosjan w

dziedzinie ich rzekomego postępu 10 .

Tym, co przekonało wojskowych w Stanach Zjednoczonych o konieczności prowadzenia badań

parapsychologicznych, były nie tylko same pogłoski o “postępach" strony przeciwnej w tej dziedzinie.

Decydujący był równieŜ fakt, Ŝe badania nad psi nie są bardzo drogie. W porównaniu z kosztami

arsenału broni, psi jest prawie śmiesznie tania. A jeŜeli wrogie supermocarstwa rzeczywiście są w

stanie telepatycznie oddziaływać na duŜe odległości na personel obsługujący wyrzutnię rakiet

międzykontynentalnych, jak podaje raport DIA (Defence Intelligence Agency, Tajna SłuŜba Armii

USA), to tym bardziej konieczna stała się ochrona tak drogiego sprzętu za pomocą tanich środków

zapobiegawczych. DIA wiedziała bowiem, Ŝe “najwaŜniejsza siła napędowa kryjąca się za radzieckimi

działaniami dąŜącymi do zuŜytkowania moŜliwości komunikacji telepatycznej, telekinezy i bioniki

pochodzi z armii radzieckiej i KGB" 11 . Sprawozdanie kończy się stwierdzeniem, Ŝe wiedza Rosjan na

tym polu jest rzekomo mniejsza niŜ Amerykanów.

Raport z 1972 roku jednoznacznie przedstawia pewną wywierającą duŜe wraŜenie osobliwość.

Maluje on – zadziwiające w swej naiwności – scenariusze wyimaginowanych ataków radzieckiej armii

jasnowidzów i psychokinetyków. W dalszej jego części podano:

“Wcześniej czy później wysiłki Sowietów w dziedzinie badań parapsychologicznych umoŜliwią im

urzeczywistnienie niektórych z niŜej wymienionych punktów: a) poznanie zawartości ściśle tajnych

dokumentów USA o ruchach naszych druŜyn i okrętów, miejsc i celów naszych instalacji militarnych;

b) poznanie myśli naszych najwaŜniejszych przywódców wojskowych i cywilnych USA; c) próba

bezpośredniego zdalnego uśmiercenia wszystkich urzędników Stanów Zjednoczonych; d) zdalne

wyłączenie z gry wyposaŜenia wojskowego USA wszelkiego rodzaju, włącznie z samolotami".

Takie stwierdzenia musiały przerazić kaŜdego – z wyjątkiem parapsychologów. Oni wiedzieli, Ŝe

taki scenariusz nadawał się jedynie do powieści science fiction. Wyniki laboratoryjne wydobywały

bowiem na światło dzienne zupełnie inny obraz parapsychologii. Psi jest łatwo ulegającym

zakłóceniom, bardzo słabym sygnałem, którego kontrolowane zastosowanie wydaje się moŜliwe tylko

wówczas, jeśli uwzględni się bardzo duŜy błąd. Taka ocena połoŜenia, jaką przedstawiono w raporcie

DIA, mogła jedynie stanowić pomoc w przyspieszeniu podjęcia decyzji na wysokim szczeblu

politycznym. NaleŜy zadać sobie równieŜ powaŜne pytanie, czy parapsycholodzy amerykańscy nie

podsycali umiejętnie pogłosek o radzieckich sukcesach w dziedzinie psi po to, aby zyskać

dofinansowanie swoich badań.

Amerykańskie kręgi rządowe Ŝywiły wówczas nadzieję na uzyskanie moŜliwości zastosowania

zdolności paranormalnych do celów wojskowych. Jak dalece złudna to wiara, wiadomo juŜ od czasów

okultystycznych gier Wehrmachtu. JednakŜe pragmatyczny sposób myślenia w Stanach

Zjednoczonych postępował do przodu ramię w ramię z bezbronną naiwnością. Od pierwszych dni

zimnej wojny przewaŜało Ŝyczenie, aby zawsze być o krok przed armią radziecką. MoŜliwość

przemienienia pragnienia w czyn pojawiła się w 1972 roku. Jej wynikiem był trwający 23 lata program

badawczy i uŜytkowy, który śledził moŜliwości zasięgu anomalnego przekazywania informacji w

dziedzinie wojskowości. Jest to szpiegowska historia psi w epoce wysokiej technologii. Historia

Remote Viewing.

Elmar R.Gruber - Tajny świat prapsychologii [up by Esi].pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: