anonim
Przymierze krwi (2001-11-19)
(jest to esej napisany przez głęboko wierzącego chrześcijanina - ale daje również ciekawe spojrzenie na wampiryzm z odmiennej perspektywy)
Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. (Ew. Mateusza 26:26-28)
Jezus zapowiada w tych słowach ofiarę z siebie i przelanie swojej krwi. Przy tym czyni jednak coś zdumiewającego: zaprasza do picia swojej Krwi i spożywania swojego Ciała.
Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: Jak On może nam dać /swoje/ ciało do spożycia? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. (Ew. Jana 6:52-56 )
Słowa "Jak On może" nie wyrażają pytania "w jaki sposób". Żeby zrozumieć emocje i kontrowersje, jakie musiały wzbudzić słowa Chrystusa, musimy zrozumieć, czym była dla Żydów krew. Krew była czymś zastrzeżonym dla Boga wedle prawa koszeru. Prawo Starego Testamentu surowo zabrania spożywania krwi:
Bo życie ciała jest we krwi, a Ja dopuściłem ją dla was [tylko] na ołtarzu, aby dokonywała przebłagania za wasze życie, ponieważ krew jest przebłaganiem za życie. Dlatego dałem nakaz Izraelitom: Nikt z was nie będzie spożywał krwi. Także i przybysz, który się osiedlił wśród was, nie będzie spożywał krwi. (Ks. Kapłańska 17:11-12)
Ale się wystrzegaj spożywania krwi, bo we krwi jest życie, i nie będziesz spożywał życia razem z ciałem. (Ks. Powt. Prawa 12:23)
Słowa Jezusa musiały być dla Żydów szokujące jako wezwanie do przekroczenia ważnego, wyraźnie podkreślanego w prawodawstwie religijnym zakazu. We krwi jest życie; życie należy do Boga. Człowiek nie ma prawa brać życia, które nie należy do niego - do tej chwili nie miał prawa. Teraz Jezus sam ofiarowuje życie należące do Boga - swoje, jako ofiary przebłagalnej za grzechy i życie wieczne u boku Jego Ojca. Bóg tym samym odwołuje zakaz, podobnie jak potem odwoła zakaz spożywania zwierząt nieczystych w widzeniu Piotra (Dzieje Apost. 10:11-16).
Jezus używa symbolu obciążonego tabu, aby podkreślić wagę przełomu, jaki się dokonuje, mówiąc językiem zrozumiałym dla wszystkich, bo krew jest symbolem czytelnym nie tylko dla Żydów. Świętość krwi, tego, co umożliwia życie, uznaje większość kultur. W niektórych poprzez przyjęcie czyjejś krwi albo jej wymianę nawiązywało się więź symbolicznego, świętego braterstwa z nim, przymierza na całe życie. Jezus postąpił w ten sposób wobec człowieka: wpierw przyjął w siebie ludzką krew stając się człowiekiem, a teraz wzajemnie daje Swoją Krew, by z kolei przyjął ją człowiek. W ten sposób w misterium Eucharystii Bóg zawiera z ludzkością braterstwo krwi, najważniejsze Przymierze w dziejach ludzkości.
Autor wolał zachować anonimowość
yarecyo