Kazimierz Brodziński - MAtka i dziecię.docx

str35                                                                                                                                              Matka i dziecię                                                                                                  „Dokądże ta woda płynie?                                                                      Powiedz mi, matko kochana:                                                         Czyli ona gdzieś tam ginie?                                                                                 Czyli też po długim biegu                                                                                                                              Znowu przez nas z tego brzegu                                                                                              Będzie widziana?”                                                                                                                       „Ta woda płynie daleko;                                                                               A tam, moje lube dziecię,                                                                       Z wielką połączy się rzeką,                                                                                                                                                         Z nią wpadnie w morskie głębiny;                                                                                                                                                            Nie ujrzysz jej z tej doliny                                                                                                                                                                                           Przez całe życie…”                                                                                                                                                                                „Wszakże to niewielka szkoda,                                                                                                                               A ty płaczesz, moja mamo!                                                                                                                                                 Zawsze płynąć będzie doda.”                                                                                                                                            „Prawda, ale jak te zdroje,                                                                                                                                    Ja i ty , kochanie moje,                                                                                                                                                                  Znikniem tak samo!”