Asembler. Podstawy programowania w Windows. Stanisław Kruk.pdf

Stanisław Kruk Asembler. Podstawy programowania w Windows.

Wydawnictwo ebooków http://www.EscapeMagazine.pl 1 z 37

Stanisław Kruk Asembler. Podstawy programowania w Windows.

Asembler. Podstawy programowania w Windows.

Stanisław Kruk

Skład i łamanie: Patrycja Kierzkowska

Korekta: Anna Matusewicz

Wydanie pierwsze, Jędrzejów 2007

ISBN: 978-83-60320-18-1

Wszelkie prawa zastrzeżone!

Autor oraz Wydawnictwo dołożyli wszelkich starań, by informacje zawarte w tej publikacjach

były kompletne, rzetelne i prawdziwe. Autor oraz Wydawnictwo Escape Magazine nie

ponoszą żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające z wykorzystania

informacji zawartych w publikacji lub użytkowania tej publikacji.

Wszystkie znaki występujące w publikacji są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź

towarowymi ich właścicieli.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie całości lub fragmentu w jakiejkolwiek

postaci jest zabronione. Kopiowanie, kserowanie, fotografowanie, nagrywanie,

wypożyczanie, powielanie w jakiekolwiek formie powoduje naruszenie praw autorskich.

Wydawnictwo Escape Magazine

ul. Spokojna 14

28-300 Jędrzejów

http://www.EscapeMagazine.pl

darmowy fragment

Wydawnictwo ebooków http://www.EscapeMagazine.pl 2 z 37

Stanisław Kruk Asembler. Podstawy programowania w Windows.

Rozdział 1

Co to jest Asembler?

W zasadzie każda opowieść lub teoria naukowa, mniej lub bardziej ambitna bazuje na

pojęciach elementarnych, dobrze określonych albo znanych od dawna, uznawanych za

pewniki niepodlegające dyskusji. Oczywiście te pewniki, aksjomaty, nie wzięły się znikąd,

lecz z wnikliwej obserwacji przyrody i dlatego z uwagi na ich oczywistość nie udowadniano

ich. To tak jakby udowadniano, że istnieje Ziemia, Słońce, Księżyc. Początek każdej

opowieści czy teorii zaczyna się zazwyczaj od uznania czegoś za oczywiste, elementarne, by

następnie bazując na takim wartościowaniu tworzyć i rozszerzać wątki tematyczne wszerz

i wzdłuż .

Aby umieć czytać, rozpoznawać świat, musimy operować jakimś językiem. Nieważne,

jakim, bo nawet języki plemienne o słabo rozwiniętej gramatyce, bazujące głównie na

emocjach i bogatej gestykulacji niosą całe mnóstwo informacji, rzecz polega na tym by móc

właściwie odczytać wszelkie jego odcienie. W dowolnym języku naturalnym wypowiadamy

słowo atom i wiemy przecież, co ono oznacza. Słowo to (w naszym języku ojczystym)

posiada zaledwie 4 znaki, 4 litery alfabetu. Czy jest jakiś sposób, aby to czy jakiekolwiek

inne słowo przekazać maszynie cyfrowej, komputerowi, by mógł on go „zrozumieć”,

właściwie przetworzyć? Maszyna cyfrowa komunikuje się cyframi, więc zamiast jej podawać

słowa składające się z liter, czytelnych tylko dla ludzi, musimy jej dać odpowiedni ciąg cyfr

równoważny „znaczeniowo” treści słów.

Na przykład słowo: atom zapisujemy w postaci ciągów zerojedynkowych: 01100001 (jako

litera a ) 01110100 (jako t ) 01101111 (jako o ) 01101101 (jako m ). Pisząc zaś w jednym ciągu,

mielibyśmy taki oto łańcuch cyfrowy: 01100001011101000110111101101101. No trudno,

mamy coś za coś. Napisane w języku naturalnym słowo atom zawiera zaledwie kilka liter,

a wypowiedziane zawiera dwie głoski, natomiast zapisane przy pomocy dwóch tylko znaków

Wydawnictwo ebooków http://www.EscapeMagazine.pl 3 z 37

Stanisław Kruk Asembler. Podstawy programowania w Windows.

0 i 1 słowo atom składa się aż z 8*4=32 cyfr; 4 bajty informacji. Jeśli alfabet języka składa

się z kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu znaków, to wówczas trzeba niewielu znaków

alfabetu do zapisania słowa. W przypadku dwuznakowego alfabetu musimy się trochę

natrudzić. „Rozmawiając” z maszyną, wystarczy nam język mający w swym alfabecie

zaledwie dwie cyfry, 0 i 1, by „opowiedzieć” jej o wszystkim, co się dzieje we

Wszechświecie. Naprawdę! Jest taki język? Tak, tak. Ten język nazywa się Asembler .

Asembler to język „emocji” procesora – jako „serca” maszyny cyfrowej. Tam nic innego się

nie dzieje jak tylko „stwierdzanie”: TAK lub NIE, no i ich przeróżne tego kombinacje. Jeśli za

TAK podstawimy 1, a za NIE 0, to otrzymamy słowa języka procesora. Taki jest właśnie

czysty Asembler, zerojedynkowy. Takim też Asemblerem posługiwali się programiści

kilkadziesiąt lat temu. Dzisiejszy Asembler obrósł nieco w piórka , bo to już jest Makro- czy

Turbo Asembler, i choć nadal w jego wnętrzu siedzą 0 i 1, to jednak z wierzchu już ich nie

widać.

Współczesny programista, posługując się językami programowania, używa różnych

narzędzi programistycznych ułatwiających mu życie, a poważnie mówiąc, służących do

poprawnego pisania kodu programu, do jego optymalizacji itp. W niniejszej książce opiszemy

również sposób użycia Turbo Debuggera. Oczywiście można wybrać i inne debuggery, jako

programy typu freeware’owego czy choćby shareware’owego. Tu, z uwagi na to, że programy

asemblerowe przekształcane będą przy pomocy Turbo Assemblera i Turbo Linkera, opisano

Turbo Debugger oraz wspomniano o takim debuggerze, który jest dostępny w sieci internet.

Wędrówkę po programowaniu zaczniemy oczywiście od przypomnienia programowania

w Asemblerze w systemie DOS włącznie z użyciem Turbo Debuggera dla DOS. Dopiero

potem, mocno przygotowani do trudniejszej wspinaczki, będziemy zdobywać wyższe szczyty

programowania w języku Asembler, czyli programowania w środowisku Windows.

Wydawnictwo ebooków http://www.EscapeMagazine.pl 4 z 37

Stanisław Kruk Asembler. Podstawy programowania w Windows.

1.1. O procesorze i jego rejestrach – przypomnienie niektórych wiadomości

Programowanie w Asemblerze dla systemu DOS oparte jest na koncepcji nieustannych

ingerencji w rejestry procesora, przydzielania odpowiednich fragmentów pamięci

odpowiednim rejestrom procesora i wreszcie koncepcji zasadzającej się na odpowiednim

rozdzielaniu ról, zadań, odpowiednim aktorom tej specyficznej sceny programistycznej.

Głównymi aktorami tej sceny są rejestry procesora (i koprocesora). Przedstawmy ich.

Najpowszechniej używanym rejestrem jest akumulator - rejestr powszechnego stosowania,

oznaczany literkami AX, a dla procesorów 386 i nowszych jako EAX.

Rejestr AX składa się z dwóch części 8-bitowych, AH i AL. Rejestr EAX ma szerokość 32

bitów, 16 bitów zajmuje wspomniany AX, drugie jego 16 bitów nie zostało nazwane. Rozkaz:

MOV AX, 0ABCDh sprawi, że rejestr AX zostanie zapełniony wartością szesnastkową

0ABCD, i rozmieści ją tak, iż w AH znajdzie się wartość AB, zaś w AL, wartość CD.

Możemy jednak wyraźnie wskazać określoną część rejestru AH bądź AL. Rozkaz MOV

AL,0ABh ulokuje wartość szesnastkową AB w rejestrze AL, natomiast rozkaz MOV

AH,0CDh umieści wartość szesnastkową CD w rejestrze AH.

Proszę zwrócić uwagę na zapis liczby szesnastkowej w rozkazie. Przed liczbą szesnastkową

stawiamy cyfrę 0, kończymy ją literką h. Literką h sygnalizujemy, że mamy do czynienia

z liczbą szesnastkową (heksadecymalną); takie wymagania ma Turbo Asembler (TASM.EXE

lub TASM32.EXE) - jeden z programów biorących udział w dwustopniowym przetwarzaniu

naszego tekstowego programu asemblerowego o rozszerzeniu ASM do postaci

wykonywalnej; drugi stopień przetwarzania półproduktu z postaci OBJ do COM lub EXE

odbywa się przy pomocy turbo linkera (konsolidatora) występującego pod nazwą pliku

TLINK.EXE (lub TLINK32.EXE).

Rejestr AX czy jego rozszerzona wersja 32 bitowa, EAX, otwiera wiele rejestrów,

określanych jako rejestry powszechnego stosowania. Kolejnymi rejestrami w tym szeregu są:

BX, CX, DX oraz rejestry wskaźnikowe i indeksowe SI, DI, BP, SP. Wszystkie one mają swe

32-bitowe wersje, poszerzone, i występują pod nazwami EBX, ECX, EDX, ESI, EDI, EBP,

ESP.

Wydawnictwo ebooków http://www.EscapeMagazine.pl 5 z 37

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: