Kurs_Eagle_cz01.pdf

(784 KB) Pobierz
eagle_cz1.indd
K U R S
Kurs obsługi EAGLE, część 1
Rozpoczynamy cykl artykułów
poświęconych jednemu
z najpopularniejszych programowi
CAD wspomagającemu
projektowanie obwodów
drukowanych – EAGLE.
System ten cieszy się coraz
większym powodzeniem w Polsce,
o czym może świadczyć ankieta
przeprowadzona na łamach
EP. Dodatkowym atutem tego
pakietu jest możliwość używania
bezpłatnej, lecz w pełni
funkcjonalnej wersji „light“,
dostępnej na internetowych
stronach producenta – firmy
CadSoft.
W kolejnych odcinkach cyklu
przedstawimy edytor schematów,
edytor obwodów drukowanych
oraz autorouter. Następnie
zapoznamy czytelników
z edytorem bibliotek elementów,
tworzeniem dokumentacji
niezbędnej do produkcji (Gerber)
oraz kilkoma interesującymi
programami napisanymi
w języku użytkownika (ulp)
rozszerzającymi możliwości
EAGLA–a.
w których można znaleźć praktycz-
nie każdy potrzebny element. Na
internetowej stronie producenta są
umieszczone biblioteki stworzone
przez użytkowników, które można
pobrać i wykorzystywać we wła-
snych projektach. Liczba tych bi-
bliotek rośnie praktycznie z dnia na
dzień. Jeśli, mimo tego, nie znaj-
dziemy potrzebnego nam elementu,
to przy pomocy edytora bibliotek
możemy go stworzyć w przeciągu
kilku minut.
Polecenia UNDO/REDO umoż-
liwiają cofnięcie (lub przesunięcie
do przodu) ostatnio wykonywanego
polecenia tak, że użytkownik może
bezkarnie eksperymentować z pro-
jektem, a stan przed modyfikacją
można przywrócić za pomocą paru
kliknięć myszą. Wszystkie zmiany
wprowadzone w edyto-
rze schematów są au-
tomatycznie i natych-
miast wprowadzane
w płytce drukowanej,
przy czym dzieje się
tak gdy otwarte jest
także okno edytora
schematów (normalny
stan w trakcie pracy
z programem). Również
zmiany wprowadzone
w edytorze PCB są au-
tomatycznie przenoszo-
ne do edytora sche-
matów. Pozwala to na dynamiczną
zmianę obudów elementów (np.
zmiana obudowy rezystora lub kon-
densatora na obudowę z większym
rozstawem wyprowadzeń) podczas
projektowania płytki drukowanej.
Przejście z edycji schematu do
edytora PCB odbywa się bez po-
mocy jawnie generowanej netlisty.
Jest to bardziej naturalne rozwiąza-
nie niż w innych programach tego
typu, potrzebujących tworzenia listy
połączeń. Edytor schematów umoż-
liwia jednak tworzenie netlist, które
po edycji mogą być wykorzystywa-
ne przez większość współczesnych
programów CAD.
Edytor płytek drukowanych pod-
czas normalnej pracy współpracu-
je z edytorem schematów. Możemy
również tworzyć projekty składające
W tej części zapoznamy się
z podstawowymi parametrami pakie-
tu EAGLE i jego instalacją, ponadto
utworzymy pierwszy projekt oraz
rozpoczniemy poznawanie edytora
schematów.
EAGLE jest produktem niemiec-
kiej firmy CadSoft z siedzibą w Ple-
iskirchen niedaleko Monachium.
Pierwsza wersja, pracująca pod sys-
temem DOS ukazała się już pod
koniec lat 80–tych ubiegłego wieku.
Najnowsza wersja v. 4.16 umożliwia
pracę na platformie Windows, Li-
nux oraz Mac. Mimo niezliczonych
możliwości EAGLE charakteryzuje
się prostotą obsługi. Trzy podstawo-
we moduły programu: edytor sche-
matów, edytor bibliotek oraz edytor
płytek drukowanych (layout editor)
mają identyczny sposób obsługi,
dzięki czemu użytkownik nie gubi
się w programie.
EAGLE jest dostarczany wraz
z ogromną liczbą gotowych elemen-
tów zdefiniowanych w bibliotekach,
Rys. 1. Panel sterowania programu Eagle
Elektronika Praktyczna 5/2006
89
152710735.012.png 152710735.013.png
K U R S
Możliwości pakietu EAGLE w wersji Professional:
– Maksymalna wielkość projektowanej płytki wynosi
1,6x1,6 m, przy maksymalnym rastrze 0,0001 mm
(0,1 mm).
– Możliwość kreślenia na maksymalnie 255 war-
stwach (liczba warstw miedzi przy płytkach wielo-
warstwowych wynosi maksymalnie 16).
– Elementy oraz teksty można obracać o dowolny kąt
przy kroku 0,1 stopnia (dotyczy layout edytora).
– Przy tworzeniu listy elementów program współpra-
cuje z bazami danych.
– Możliwość wykorzystywania elementów tradycyj-
nych jak również SMD, które to można umieszczać
na obu stronach płytki (TOP oraz BOTTOM).
– Można stosować technologię Blind– oraz Buried
Via.
– Możliwość automatycznego zalewania określonych
obszarów miedzią (powierzchnia masy, lub w celu
zaoszczędzenia substancji trawiącej w czasie pro-
dukcji płytki).
– Schemat możemy rysować na maksymalnie 99 kart-
kach o maksymalnych wymiarach 1,6x1,6 m.
– Łatwe powielanie elementów poprzez kopiowanie.
Kopiować możemy również całe bloki dowolnych
obiektów (elementy, połączenia, magistrale).
– Automatyczne łączenie zasilania poszczególnych
układów (GND, VCC) projektant nie musi (ale
może) umieszczać tych elementów na schemacie.
– Wbudowany kontroler Design Rule Check, czy-
li moduł kontrolujący płytkę pod kątem zwarć
oraz określonych wymiarów punktów lutowniczych
i ścieżek.
– Wbudowany kontroler Electrical Rule Check, czyli
moduł kontrolujący schemat pod kątem logicznym
oraz sprawdzający konsystencję schematu i płytki.
Wraz z edytorem płytek drukowanych jest dostar-
czany moduł autoroutera, który wybitnie przyspiesza
oraz ułatwia proces projektowania. Moduł ten jest cią-
gle dopracowywany a najnowsza wersja charakteryzuje
się następującymi parametrami:
– Pełna integracja z programem głównym.
– Autorouter prowadzi ścieżki zgodnie z regułami
ustalonymi w edytorze PCB.
– W dowolnym stadium projektowania płytki można
przełączać pomiędzy projektowaniem ręcznym a au-
tomatycznym.
– Algorytm Ripup and Retry.
– Projektowanie nastawione na minimalne koszty go-
towej płytki. Jest możliwość zmiany tych ustawień
przez użytkownika.
– Najmniejszy raster, w którym prowadzone są ścieżki
wynosi 0,02 mm.
– Elementy mogą być rozmieszczone w dowolnym ra-
strze.
– Projektowanie na maksymalnie 16 warstwach, z cze-
go 14 warstw może być zdefiniowane jako warstwy
zasilające.
– Autorouter uwzględnia różne (wcześniej zdefinio-
wane) klasy sygnałów, które to określają szerokość
ścieżek, oraz minimalne odstępy.
Wersja EAGLE Light , która jest bohaterem naszego
artykułu, ma pewne ograniczenia w stosunku do wersji
profesjonalnej:
– Schemat można kreślić tylko na jednej stronie, ale
za to o maksymalnych wymiarach.
– Płytka drukowana może się składać maksymalnie
z dwóch warstw miedzi (TOP, BOTTOM) i nie może
być większa niż 80x100 mm.
– Programu nie wolno używać w celach komercyjnych.
To jedyne ograniczenia, poza nimi można uży-
wać wszystkich możliwości wersji Professional. Fir-
ma CadSoft nie wprowadza ograniczeń co do liczby
elementów, przelotek lub połączeń. Z wymienionymi
ograniczeniami hobbysta musi się pogodzić, ale za to
otrzymuje za darmo profesjonalne, potężne narzędzie
wspomagające go przy projektowaniu elektroniki.
się jedynie z płytki drukowanej, bez
uprzedniego rysowania schematu.
Możliwość ta jest przydatna w przy-
padku płytek o bardzo małej liczbie
elementów oraz gdy chcemy zapro-
jektować płytkę korzystając ze sche-
matu stworzonego w innym progra-
mie CAD. Ten drugi przypadek jest
możliwy dzięki importowi netlist.
Jak na razie EAGLE ma możliwość
importu netlist w formatach: TAN-
GO, OrCAD, Protel oraz PADS.
Pomimo swych ograniczeń wer-
sja Light umożliwia otwieranie pro-
jektów wykonanych w wersji pełnej
– profesjonalnej, w których schemat
zajmuje więcej niż jedną stronę,
a płytka składa się z większej liczby
warstw miedzi. Projekty te możemy
przejrzeć oraz wydrukować. Możemy
również wygenerować dokumentację
niezbędną do produkcji.
Jak już we wstępie wspomniano
wersję EAGLE Light można ściągnąć
za darmo, ze strony producenta
www.cadsoft.de , publikujemy ją także
na CD–EP5/2006B. Plik instalacyjny
nosi nazwę eagle–win–eng–4.16.exe
i znajduje się w dziale Download/Pro-
gramms. W dziale downloads można
znaleźć również wiele innych intere-
sujących nas elementów programu:
– Programm: najnowsze wersje
instalacyjne programu EAGLE,
w różnych wersjach językowych
(wersja angielska oraz niemiec-
ka), oraz pracujące na różnych
platformach.
Rys. 3. Okno konfiguracji Backupu
– Bibliotheken: biblioteki elemen-
tów utworzone przez użytkow-
ników.
– ULPs: programy napisane w ję-
zyku użytkownika, uruchamiane
bezpośrednio z edytora schema-
tów, layout edytora lub library
edytora. Rozszerzają możliwości
programu EAGLE.
Z działu download możemy ścią-
gnąć również przykładowe projek-
Rys. 2. Okno Directories
90
Elektronika Praktyczna 5/2006
152710735.014.png 152710735.015.png 152710735.001.png
K U R S
Rys. 4. Okno konfiguracji interfejsu
użytkownika
sić, otwierać w innych programach
lub tworzyć skróty na desktopie.
Za pomocą panelu sterowania
możemy przejrzeć dołączone do pro-
gramu biblioteki, jak również progra-
my użytkownika ( *.ulp ), oraz skrypty
utworzone przez użytkowników skła-
dające się z szeregu komend progra-
mu EAGLE ( *.scr ). Możemy również
edytować reguły rządzące projektem
( *.drc ), oraz uruchomić procesor
CAM, który odpowiada za wygene-
rowanie plików w formacie Gerber
niezbędne do produkcji płytki.
W menu Options mamy moż-
liwość dostosowania programu do
naszych upodobań. Możliwość zmia-
ny ustawień została wprowadzona
w następujących punktach:
User interface
Ustawienia interfejsu użytkownika
pozwalają na dostosowanie wyglądu
okien programu do naszych upodo-
bań. W polu Controls ( rys. 4 ) może-
my włączyć lub wyłączyć poszczegól-
ne paski narzędziowe. Można sobie
w ten sposób powiększyć powierzch-
nię przeznaczoną do kreślenia.
Niektóre sterowniki drukarek
mają problem z czcionką używaną
przez EAGLE. Teksty są wtedy znie-
kształcone, lub brakuje ich całkiem
na wydruku. W takim przypadku
należy zaznaczyć pole Always Vec-
tor font. Kontrolka ta daje nam
gwarancję że teksty przedstawione
na ekranie będą wyglądały iden-
tycznie również na wydruku.
Kontrolka Limit zoom factor
ogranicza stopień maksymalnego po-
większenia. Możliwość ta przyda się
użytkownikom posiadającym starsze
karty graficzne, które przy określo-
nym powiększeniu mają problemy
z poprawnym wyświetlaniem grafiki.
Trójprzyciskowa mysz z kółkiem
(najlepiej optyczną) bardzo ułatwia
obsługę programu. Za pomocą środ-
kowego klawisza myszy możemy „zła-
pać“, po czym przesunąć wycinek
płytki lub schematu, który jest aktu-
alnie widoczny na monitorze. Tego
typu przemieszczanie się po płyt-
ce, schemacie lub bibliotece bardzo
przyśpiesza pracę z programem. Przy
pomocy kółka można zmieniać aktu-
alne powiększenie (zoom) Wrażliwość
oraz kierunek zmian możemy zmienić
w okienku Mouse Wheel Zoom. War-
tość mniejsza od jeden powoduje, że
kręcąc kółkiem w kierunku monitora
widok zostaje pomniejszony. Natomiast
wartość większa od jeden, przeciwnie
powiększa widok. Wartość tą najle-
piej ustawić w przedziale 1,3 do 1,6.
Wstawienie zera powoduje wyłączenie
tej funkcji, i kręcąc kółkiem możemy
przesuwać widok w kierunku góra
– dół. Można także zmienić kolor
tła na którym kreślimy oraz wielkość
kursora (krzyża). Zmiany te wprowa-
dzamy osobno dla edytora schematów
oraz edytora PCB.
Dwa ostatnie przełączniki kon-
trolują teksty pomocy wyświetlane
na bieżąco przez program. Buble
Help są to chmurki wyświetlają-
ce się po najechaniu kursorem na
dowolną ikonę (jeszcze przed przy-
ciśnięciem klawisza myszy). User
guidance są to teksty wyświetlane
w linijce statusu informujące użyt-
kownika o tym, czego oczekuje pro-
ty oraz dokumentację udostępnioną
przez użytkowników.
Po ściągnięciu interesującej nas
wersji (w naszym przypadku wersja
anglojęzyczna pracującą pod syste-
mem Windows) możemy przystąpić
do instalacji, która to przebiega in-
tuicyjnie i w miarę standardowo.
Przy pierwszym uruchomieniu
programu zostaniemy zapytani o li-
cencję. Musimy wtedy przycisnąć
guzik Run as Freeware. Następnie
zostaniemy zapytani czy chcemy
otworzyć przykładowy projekt, a po-
nieważ chcemy otworzyć tylko okno
panelu sterowania zaznaczamy No.
Jedynym uruchomionym teraz
programem pakietu EAGLE jest pa-
nel sterowania ( rys. 1 ). Jest on me-
nadżerem plików używanych przez
program. Lewa część panelu ma
strukturę drzewka katalogów i plików,
stosowaną standardowo w window-
sowych aplikacjach do zarządzania
plikami. Po wskazaniu dowolnego
elementu z lewego okna, po prawej
stronie zostają wyświetlone dalsze in-
formacje dotyczące obiektu. Przy każ-
dym elemencie mamy również moż-
liwość kliknięcia prawym klawiszem,
otwiera się wtedy menu kontekstowe,
dzięki któremu możemy, w zależno-
ści od obiektu, przeprowadzać różne
działania (zmiana nazwy, kopiowanie,
drukowanie itp.). Panel sterowania
wykorzystuje technikę Drag & Drop,
dzięki czemu można w łatwy sposób
poszczególne pliki kopiować, przeno-
Directories
W tym menu ( rys. 2 ) mamy
możliwość zmiany standardowego
rozmieszczenia ścieżek dostępu do
plików używanych przez program.
Wyrażenie $EAGLEDIR symbolizuje
katalog w którym został zainstalowa-
ny program (w naszym przypadku
C:\programy\EAGLE–4.16 ). Przy każ-
dym typie plików mamy możliwość
podania większej niż tylko jedna
liczby ścieżek. Poszczególne ścieżki
należy rozdzielić średnikiem. Możli-
wość ta jest przydatna, gdy chcemy
przechowywać biblioteki w różnych
katalogach w celu oddzielenia bi-
bliotek stworzonych przez nas od
bibliotek standardowo dostarczonych
z programem.
Ścieżki dostępu można wpro-
wadzać wpisując pełną jej nazwę
z klawiatury lub wskazując wybraną
ścieżkę po wcześniejszym wciśnię-
ciu przycisku Browse.
Backup
EAGLE ma możliwość automa-
tycznego zapisu kopi zapasowych.
Dotyczy to schematu, płytek oraz
bibliotek. Kopie te są zapisywane
z rozszerzeniami *.s#x , *.b#x oraz
*.l#x , gdzie x jest cyfrą z zakresu
0…9 (przykładowo sample.s#3 lub
sample.b#2 ). Plik z rozszerzeniem,
w którym x jest równy 1 jest naj-
młodszą kopią zapasową. Użyt-
kownik ma możliwość ustawienia
maksymalnej liczby kopii (standar-
dowo 9) oraz częstotliwości, z jaką
kopie są zapisywane (standardowo
5 minut, rys. 3 ). Jeżeli chcemy od-
tworzyć którąś z kopii, to musimy
zmienić rozszerzenie pliku (z *.s#1
zmieniamy na *.sch).
Rys. 5. Okno menedżera podczas
zakładania nowego projektu
Elektronika Praktyczna 5/2006
91
152710735.002.png 152710735.003.png 152710735.004.png
K U R S
Rys. 6. Okno menedżera podczas
zakładania nowego schematu
dobna jak przy tworzeniu nowego
podkatalogu, jednakże w podmenu
wybieramy opcję Schematic (rys. 6).
Jeżeli ktoś nie lubi menu kontek-
stowego pojawiającego się po przy-
ciśnięciu prawego klawisza myszy,
wszystkie wymienione operacje może
wykonać klikając na File w menu
głównym panelu sterowania.
Utworzenie nowego schematu po-
woduje otwarcie edytora wraz z no-
wym (nie zapisanym jeszcze schema-
tem). Nasz schemat należy następnie
jakoś nazwać, ponieważ – na razie –
ma standardową nazwę untitled.sch .
W tym celu wybieramy z menu File
opcję Save as… i zapisujemy nasz
schemat jako sterownik.sch (rozszerze-
nie *.sch możemy pominąć jest ono
dodawane automatycznie). Od tego
momentu plik ze schematem jest wi-
doczny również w panelu sterowania.
Wygląd okna edytora schematów
(Schematic Editor) przedstawiono na
rys. 7 . W linii tytułowej jest wyświe-
tlana nazwa aktualnie edytowanego
schematu. Poniżej znajduje się listwa
menu głównego, jeszcze niżej mamy
Action–Toolbar, na który zostały wy-
prowadzone polecenia często używa-
ne, a normalnie znajdujące się w li-
stwie menu. Następny w kolejności
jest Parametr–Toolbar, którego wygląd
zmienia się w zależności od wykony-
wanego w danej chwili rozkazu. Po-
niżej po lewej stronie mamy okien-
ko ze współrzędnymi bezwzględnymi
oraz aktualnie ustawionym rastrem.
Po prawej umieszczone są współrzęd-
ne względne, wyświetlane w karte-
zjańskim oraz biegunowym układzie
współrzędnych. Poniżej po lewej znaj-
duje się Commands–Toolbar. Na pasku
tym znajdują się wszystkie niezbędne
nam przy edycji schematu narzędzia.
Wszystkie elemen-
ty edytora schematów
możemy ukryć odzna-
czając odpowiednie
pola w menu Options,
User–Interface w pa-
nelu sterowania. Jeże-
li zaznaczyliśmy pole
Command texts to po
prawej stronie edytora
schematów mamy jesz-
cze jedną listwę na-
rzędziową, znaną jesz-
cze z wersji DOS–owej
programu EAGLE. Na
liście tej znajdują się
wszystkie rozkazy z li-
stwy Commands–Tool-
bar, Są one jednakże
przedstawione nie jako ikonki lecz
jako tekst. Jeżeli komuś nie odpo-
wiada rozmieszczenie poszczególny
pasków narzędziowych, to można je
rozmieścić według własnych upodo-
bań chwytając lewym klawiszem
myszy za zaznaczone kropkami pole
po lewej (lub górnej) stronie paska
i przesuwając go na inne miejsce.
Pasek Commands–Tollbar jest naj-
częściej używanym paskiem w cza-
sie edycji schematu. Z tego powodu
zaznajommy Czytelników z działa-
niem poszczególnych narzędzi znaj-
dujących się na tymże pasku:
gram w następnej kolejności. Jeżeli
użytkownikowi teksty te przeszka-
dzają, to może je wyłączyć.
INFO – Podaje rozmaite in-
formacje na temat zaznaczo-
nego obiektu.
Nowy projekt
Po niezbędnych wiadomościach
wstępnych założymy nowy projekt.
W tym celu klikamy prawym klawi-
szem myszy na katalog Project w pa-
nelu sterowania ( rys. 5 ), po czym
wybieramy opcję New Project. Następ-
nie musimy nadać nazwę naszemu
nowemu projektowi, niech to będzie
na przykład sterownik. Po tych kilku
krokach EAGLE utworzył nowy pro-
jekt w podkatalogu o nazwie sterow-
nik. Wszystkie pliki dotyczące naszego
nowego projektu powinny być zapisy-
wane w tym katalogu. W katalogu tym
możemy założyć podkatalogi, dokonu-
jemy tego klikając prawym klawiszem
myszy na nazwie katalogu, po czym
wybieramy New oraz Folder ( rys. 6 ).
Przykładowo, można wszystkie pliki
z dokumentacją w formacie PDF trzy-
mać w jednym katalogu o nazwie pdf.
Gdy mamy już utworzony nowy
projekt, najwyższa pora na utworze-
nie (w projekcie) nowego schematu.
Kolejność działań przy tym, jest po-
SHOW – Podświetla zaznaczo-
ny element. Funkcja ta jest
przydatna, gdy chcemy prześledzić
przebieg określonego sygnału, lub
znaleźć wszystkie elementy logiczne
znajdujące się w jednej obudowie
(np. 7400 zawiera cztery bramki
NAND plus zasilanie, zaznaczając
jedną bramkę podświetlone zostają
wszystkie elementy należące do da-
nego układu)
DISPLAY – Za pomocą tej
komendy możemy włączać
lub wyłączać wyświetlanie poszcze-
gólnych warstw (Layers). Niektóre
płaszczyzny mogą nam niepotrzeb-
nie komplikować widok, dlate-
go warto je wyłączyć. Funkcji tej
możemy również użyć do ukrycia
niektórych elementów na wydruku.
Gdy musimy wykonać dokumentację
w różnych językach (polskim i an-
gielskim) to komentarze w języku
polskim umieszczamy na płaszczyź-
nie komentarze_POLSKI a w języku
angielskim na płaszczyźnie komen-
tarze_ANGIELSKI , przy wydruku
wyłączamy raz jedną płaszczyznę
a przy drugim wydruku wyłączamy
drugą płaszczyznę.
MARK – Polecenie to po-
zwala nam na określenie no-
wego punktu zerowego dla współ-
rzędnych względnych, pole z tymi
współrzędnymi wyświetla się obok
pola ze współrzędnymi bezwzględ-
nymi. Funkcja ta jest nam pomoc-
na, gdy chcemy zmierzyć określony
element.
Rys. 7. Widok okna edytora schematów
MOVE – rozkaz pozwalający
na przenoszenie dowolnych
92
Elektronika Praktyczna 5/2006
152710735.005.png 152710735.006.png 152710735.007.png 152710735.008.png
K U R S
obiektów (przy pomocy lewego kla-
wisza myszy), lub grupy obiektów
(prawym klawiszem myszy). Jeże-
li w czasie przenoszenia klikniemy
prawym klawiszem to przenoszony
obiekt zostanie obrócony o 90 stop-
ni w kierunku przeciwnym do kie-
runku ruchu wskazówek zegara.
szy.
ADD – dodanie do schematu
elementów z bibliotek.
elementami! Jeżeli chcemy dane
elementy połączyć elektrycznie to
musimy użyć polecenia NET.
PINSWAP – przy niektórych
typach wielowejściowych bramek
logicznych poszczególne wejścia
mają identyczne właściwości, dla-
tego można zamieniać je miejsca-
mi. Funkcja to jest pomocna przy
późniejszym projektowaniu płytki,
umożliwiając zoptymalizowanie po-
łożenia ścieżek.
TEXT – wprowadzanie tek-
stów do schematu. Teksty
można umieszczać pionowo lub
poziomo, oraz na różnych płasz-
czyznach. Do wyboru mamy trzy
czcionki, jeżeli teksty są nie wi-
doczne na wydruku, to należy
zmienić czcionkę na Vector font.
COPY – kopiowanie obiek-
tów.
MIRROR – powoduje lu-
strzane odbicie wskazanych
obiektów.
CIRCLE – rysowanie okrę-
gów. Jeżeli grubość linii jest
równa zero to okrąg zostaje wypeł-
niony (koło).
GATESWAP – funkcja podob-
na do poprzednio opisanej, z tym
że możemy zamieniać miejscami
poszczególne bramki znajdujące się
w strukturze danego układu scalo-
nego.
ROTATE – powoduje ob-
rót wskazanego obiektu o 90
stopni. Częściej jest wykorzystywa-
ne obracanie elementów w czasie
przenoszenia komendą MOVE.
ARC – kreślenie łuków.
GROUP – służy do grupo-
wania obiektów, które można
później przenosić, obracać, zmieniać
niektóre parametry, lub używając
komend CUT oraz PASTE kopiować
na bieżącej stronie lub do innego
schematu (projektu). Obiekty można
grupować dwiema metodami. Pierw-
sza – przy pomocy prostokąta: po
przyciśnięciu ikony GROUP należy
kliknąć lewym klawiszem myszy na
schemacie i trzymając go wciśnię-
tego zaznaczamy interesujące nas
obiekty. Drugi sposób grupuje ele-
menty za pomocą poligonu, kliknię-
ciami lewego klawisza okrążamy in-
teresujący nas obszar poligon zamy-
kamy prawym kliknięciem myszy.
NAME – nadawanie nazw
elementom, połączeniom lub magi-
stralom.
RECT – rysowanie prostoką-
tów.
POLYGON – polecenie służy
do rysowania wielokątów, po-
lygon zamykamy dwukrotnym klik-
nięciem lewego klawisza myszy.
VALUE – pozwala na zmianę
wartości wskazanych elementów.
SMASH – nazwa, oraz war-
tość jest automatycznie
umieszczona przy elemencie, jeżeli
teksty te przeszkadzają lub przysła-
niają nam inne elementy schema-
tu, możemy używając tej instrukcji
oderwać je od elementu, po czym
przesunąć, pomniejszyć (powiększyć)
lub skasować.
BUS – Kreślenie magistral.
Magistrale są jedynie ele-
mentem rysunku a nie połącze-
niem elektrycznym. Połączenia
elektryczne są realizowane przy
pomocy komendy NET. Z magistra-
li można wyprowadzać poszczegól-
ne połączenia.
MITTER – pozwala na za-
ostrzenie lub złagodzenie
wskazanego zagięcia.
NET – przy pomocy rej ko-
mendy możemy rysować po-
łączenia elektryczne pomiędzy po-
szczególnymi elementami.
CHANGE – przy pomocy tej
komendy możemy zmienić
ustawienia poszczególnych obiektów,
na przykład możemy zmienić wiel-
kość lub treść tekstu, zmienić obu-
dowę elementu (z SMD na przewle-
kaną), możemy również przenieść
elementy na inną płaszczyznę.
SPLIT – instrukcji używamy
w celu wprowadzenia dodat-
kowego zagięcia na narysowanej już
linii, połączeniu lub magistrali.
JUNCTION – węzły pomię-
dzy krzyżującymi się połącze-
niami. W czasie kreślenia EAGLE
wstawia je automatycznie. Komen-
dy tej można użyć, gdy chcemy
połączyć istniejące już sygnały.
INVOKE – Niektóre układy
posiadają w jednej obudowie
kilka osobnych elementów (przykła-
dowo 7400, cztery bramki NAND
A, B, C, D oraz zasilanie). Elemen-
ty te są traktowane na schemacie
jako osobne obiekty. Jeżeli mamy
już na schemacie jakąś bramkę to
po kliknięciu na nią pojawia się
okienko, w którym są wyróżnione
wszystkie elementy znajdujące się
w danej obudowie, można je wtedy
łatwo dodać do schematu.
CUT – kopiuje zgrupowane
elementy do bufora.
LABEL – pozwala na umiesz-
czeniu tekstu z nazwą magi-
strali lub połączenia.
PASTE – pozwala na wkle-
jenie do schematu elemen-
tów wcześniej skopiowanych po-
leceniem CUT. Zawartość bufora
nie jest kasowana, dlatego elemen-
ty raz skopiowane można wklejać
wielokrotnie.
ERC – przeprowadza test
elektryczny schematu. Wykry-
wa nie podłączone wejścia, sygna-
ły, na których znajduje się więcej
niż tylko jedno wyjście lub same
wejścia, sprawdza czy wszystkie
układy maja zasilanie itp. Spraw-
dza również konsystencję pomiędzy
schematem, a płytką.
Henryk Wieczorek
DELETE – usuwa wskazane
elementy. Grupy elementów
usuwamy prawym klawiszem my-
WIRE – polecenie służące do
rysowania linii, nie tworzy
połączeń elektrycznych pomiędzy
Elektronika Praktyczna 5/2006
93
152710735.009.png 152710735.010.png 152710735.011.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin