Tomasz Stąpor
Tekst napisany przez Panto, mający na celu uporządkowanie wiedzy na temat narzędzi, z których korzystają astrolodzy przy sporządzaniu prognozy.W tekście scharakteryzowane zostały najczęściej stosowane techniki - dyrekcje symboliczne, tranzyty planet, lunacje progresywne, progresje, solariusze i lunariusze.
Przed przystąpieniem do prognozy astrologicznej przede wszystkim należy określić, jakiego typu ma to być prognoza: krótkoterminowa, średnioterminowa, czy długoterminowa. Poniżej znajduje się omówienie stosowanych narzędzi w każdej z tych trzech kategorii.
Obejmują okres od pięciu lat do końca życia zainteresowanego, czyli: będziesz miała dwóch mężów, a w drugiej połowie życia otrzymasz w spadku ziemię, którą sprzedasz, dzięki czemu Twoja sytuacja materialna znacznie się poprawi. Do prognoz długoterminowych niezbędne są:
1. Naturalne predyspozycje astrologa. Nie każdy na takie prognozy może sobie pozwolić. Jak mawiał Ptolemeusz, tylko natchnieni przez bóstwo potrafią przepowiadać szczegóły.
2. Horoskop urodzeniowy. Należy mieć świadomość, że w przypadku prognoz długoterminowych większość informacji znajduje się tylko i wyłącznie w radiksie zainteresowanego.
3. Dyrekcje symboliczne 1 st = 1 rok. Jest to następny krok, który wykonujemy po analizie horoskopu urodzeniowego – po prostu przesuwamy planety wg przelicznika 1 stopień = 1 rok i patrzymy, co się dalej z horoskopem dzieje: czy wchodzą na inne planety, czy zmieniają znak, etc. Przy stosowaniu dyrekcji symbolicznych stosujemy orb od 1-2 stopni.
Dodatkowo możemy posiłkować się technikami opisanymi w części dotyczącej prognoz średnioterminowych.
Obejmują okres od roku do trzech lat. W przypadku prognoz średnioterminowych stosuje się następujące techniki, przedstawione tutaj w kolejności ich ważności:
1. Tranzyty planet transsaturnicznych. Sprawdzamy tranzyty Urana, Neptuna i Plutona. Głównie zwracamy uwagę na:
· Bezpośrednie przejścia nad osiami horoskopu. Tutaj należy uważać, bo godzina urodzenia jest zawsze godziną niepewną, a więc osie są również niepewne. Jeżeli zgłasza się ktoś z problemami w partnerstwie, a w horoskopie widać, że Neptun znajduje się 10 stopni przed Descendentem, to nie należy się bać przesunąć oś w ten sposób, by horoskop tranzytowy pasował do obecnych zdarzeń. Tak zrektyfikowany horoskop należy potem potwierdzić tranzytem lekkiej planety do którejś z nowych osi horoskopu.
· Koniunkcje, opozycje i kwadratury do planet osobistych i Władcy Horoskopu.
2. Tranzyty Saturna. Zwracamy uwagę na:
· Bezpośrednie przejścia Saturna nad osiami horoskopu. Wyznaczają one zdarzenia następujące w cyklu siedmio, czternasto i dwudziestoośmioletnim. Podobnie jak przy tranzytach planet transsaturnicznych, istnieje możliwość rektyfikacji horoskopu.
· Tranzyty Saturna przez domy astrologiczne.
3. Lunacje progresywne. Technika polegająca na sprawdzeniu ile dni po urodzeniu następował nów lub pełnia i przeliczeniu tych dni na lata życia zainteresowanego. Nów progresywny symbolizuje zasianie ziarna, pełnia – zbieranie plonów.
4. Progresje planet osobistych. Przesuwamy progresywnie Słońce, Merkurego i Wenus i Marsa. Zwracamy uwagę na:
· Retrogradacje.
· Zmianę znaku.
· Aspekty do osi i wszystkich innych planet.
5. Progresje Księżyca przez domy. Księżyc progresywny jest niczym radar. Dom, w którym się znajduje wskazuje miejsce skupienia naszej uwagi.
6. Solariusze. Trudne, bo trudne, ale czasami działają.
Obejmują okres do kilku miesięcy. W przypadku prognoz średnioterminowych stosuje się następujące techniki, przedstawione tutaj w kolejności ich ważności:
1. Tranzyty Jowisza. Przejścia przez osie, domy i aspekty do innych planet.
2. Tranzyty Słońca i Marsa. Głównie ich przejścia przez domy, potem aspekty do innych planet.
3. Lunariusze.
4. Tranzyty Wenus, Merkurego i Księżyca.
enikab