Harris Robert- Pompeja.pdf

Robert Harris

Pompeja

(Pompeii)

Przełożył Andrzej Szulc

Od autora

Rzymianie dzielili dzień na dwanaście godzin. Pierwsza, hora prima, zaczynała się

o wschodzie słońca. Ostatnia, hora duodecima, kończyła się o zachodzie.

Noc była podzielona na osiem wacht – V espera, Prima fax, Concubia i Intempesta

przed północą, oraz Inclinatio, Gallicinium, Conticinium i Diluculum po niej.

Dni tygodnia brały swoje nazwy od ciał niebieskich: Księżyca, Marsa, Merkurego,

Jupitera, Wenus, Saturna i Słońca.

Akcja Pompei rozgrywa się w ciągu czterech dni.

W czwartym tygodniu sierpnia 79 roku n.e. słońce w Zatoce Neapolitańskiej

wschodziło mniej więcej dwadzieścia po szóstej.

Amerykańska przewaga we wszystkich dziedzinach nauki, ekonomii, przemysłu,

polityki, biznesu, medycyny, inżynierii, życia społecznego, systemu prawnego

i oczywiście na polu militarnym była całkowita i niepodważalna. Nawet Europejczycy

cierpiący na bolesną kolkę szowinizmu spoglądali z podziwem na wspaniały przykład,

który Stany Zjednoczone dawały światu u zarania trzeciego tysiąclecia.

Tom Wolfe, Hooking Up

W całym tedy świecie, jak daleko tylko sklepienie nieba sięga, najpiękniejsza jest

Italia i słusznie ma w przyrodzeniu pierwszeństwo ze swoich płodów. Przez swoje męże,

niewiasty, wodze, żołnierze, niewolniki, wyborne sztuki, sławne geniusze, położenie,

zdrowy i umiarkowany klimat jest drugą rządczynią i matką świata...

Pliniusz, Historia naturalna.

Jak możemy nie podziwiać systemu wodociągów, który w pierwszym stuleciu naszej

ery dostarczał miastu Rzymowi znacznie więcej wody, aniżeli dostarczano jej w 1985

roku do Nowego Jorku.

A. Trevor Hodge, autor książki Roman Aqueducts & Water Supply

MARS

22 sierpnia

Dwa dni przed erupcją

Conticinium

(godzina 4.21)

Obserwuje się silną korelację między rozmiarami erupcji i długością

poprzedzającego ją okresu spoczynku. Prawie wszystkie wielkie historyczne erupcje były

to erupcje wulkanów uśpionych przez wieki.

Jacques-Mane Bardintzeff, Alexander R. McBirney Volcanology

Opuścili akwedukt na dwie godziny przed świtem i wspięli się w świetle księżyca na

wzgórza, z których roztaczał się widok na port. Sześciu idących gęsiego mężczyzn,

z inżynierem na czele. Kiedy ich budził, zwlekali się z łóżek ze zdrętwiałymi

kończynami i posępnymi, spuchniętymi twarzami. Teraz słyszał, jak narzekają za jego

plecami. Ich głosy brzmiały wyraźniej, niż sądzili, w ciepłym nieruchomym powietrzu.

– To czysta głupota – mruknął któryś.

– Chłopcy powinni siedzieć w domu nad książkami – dodał inny.

Niech paplają, pomyślał, wydłużając krok.

Już teraz czuł, jak narasta poranny upał, zapowiedź kolejnego dnia bez deszczu. Był

młodszy od większości swoich pracowników i niższy od nich wszystkich: krępy,

muskularny mężczyzna z krótko ostrzyżonymi brązowymi włosami. Trzonki narzędzi,

które niósł na ramieniu, ciężkiego topora z ostrzem z brązu oraz drewnianej łopaty,

ocierały się o jego opalony kark. Mimo to wyciągał jak mógł gołe nogi, przeskakując

z kamienia na kamień, i dopiero znalazłszy się wysoko nad Misenum, w miejscu gdzie

rozwidla się ścieżka, zdjął z ramienia narzędzia i poczekał, aż pozostali go dogonią.

Rękawem tuniki otarł pot, który zalewał mu oczy. Jakie rozpalone, rozmigotane

niebo mają tutaj na południu! Nawet przed samym brzaskiem gwiaździsty firmament

ciągnie się aż po horyzont. Dostrzegł rogi Byka, a także pas i miecz Oriona; widać też

było Saturna, Niedźwiedzia oraz gwiazdozbiór o nazwie Vintager, który pojawiał się

zawsze na cześć Cezara dwudziestego drugiego sierpnia, po święcie Vinaliów, na znak,

że pora zacząć winobranie. Na następną noc przypadała pełnia księżyca.

Podniósł rękę ku niebu – czarne, szerokie palce rysowały się ostro na tle

rozświetlonych konstelacji – rozpostarł ją, zacisnął, znowu rozpostarł i przez moment

wydawało mu się, że jest tylko cieniem, nicością; materią było światło.

Od strony portu dobiegł plusk wioseł łodzi patrolowej, która lawirowała pomiędzy

zakotwiczonymi triremami *[* Trirema (łac. triremis) – okręt wojenny, na którym wioślarze

zajmowali miejsca w trzech rzędach.]. Na zatoce błyskało kilka żółtych latarni na rybackich

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: