Złamania kości
Na miejscu wypadku ustalamy, czy jest to złamanie otwarte, czy zamknięte
Typowymi objawami złamania są:
· bolesność i obrzęk,
· ograniczenie ruchów lub niezdolność do ich wykonywania, przybranie przez poszkodowanego pozycji oszczędzającej,
· nieprawidłowe ustawienie lub patologiczna ruchomość,
· w przypadku złamania otwartego również jedna lub kilka ran krwawiących i mogą być widoczne w ranie fragmenty kostne.
Złamania kostne mogą być przyczyną licznych zagrożeń:
· wstrząs wynikajacy z utraty krwi (dodatkowo ból jest czynnikiem wstrząsorodnym),
· uszkodzone kości mogą spowodować dodatkowe wewnętrzne zranienia,
· rzadko wystepującym, ale bardzo groźnym jest zator tłuszczowy - powstaje on przeważnie przy dużych zmiażdżeniach, często kilka dni po wypadku (drobne cząsteczki tłuszczu zatykają drobne naczynia krwionośne, zaburzając ukrwienie mózgu i płuc)
· zakażenie - przy złamaniach otwartych.
Czynności ratujące:
· nie wykonujemy żadnych ruchów w miejscu złamania, również w celu rozpoznania złamania,
· złamanie otwarte nakrywamy jałowym opatrunkiem,
· unieruchamiamy złamaną kość wraz z sąsiadującymi stawami,
· w przypadku wstrząsu stosujemy pozycję przeciwwstrząsową - wyjątek stanowią złamania czaszki, kręgosłupa i miednicy,
· nie podajemy poszkodowanemu nic do picia i jedzenia, nie zezwalamy na palenie.
Poniżej przedstawiono poszczególne złamania i sposoby postępowania
(według zasady: złamanie - objawy - czynności ratujące):
Złamanie podstawy czaszki - patrz: uszkodzenia czaszkowo-mózgowe
Złamanie sklepienia czaszki - występuje ból i równoczesna obecność rany na czole lub części owłosionej głowy - układamy rannego na nieuszkodzonym boku.
Złamanie żuchwy - ból przy ruchach w stawie skroniowo-żuchwowym, zranienia w okolicy żychwy, czasami: widoczna nierówność w miejscu złamania, wybite zęby, rany warg i jamy ustnej - jeśli ranny jest przytomny siada i pochyla się ku przodowi, podpierając rękami głowę, w przypadku silnego krwawienia z ust kładzie sie na brzuchu, opierając czoło na skrzyżowanych przedramionach.
Złamania żeber - ból przy oddychaniu - pacjent uciska sobie sam złamane żebra i znajduje sobie najbardziej dogodną pozycję.
Złamanie kręgosłupa (często wraz z uszkodzeniem rdzenia kręgowego) - ból w plecach, mrowienie, brak czucia w nogach, porażenie, mimowolne oddawanie moczu i stolca, poszkodowany nie może sam sie wyprostować - pozostawia sie rannego w pozycji, w jakiej się go zastało (wyjątek gdy istnieje dodatkowe niebezpieczeństwo i trzeba rannego ewakuować).
Złamanie miednicy (duże zagrożenie wstrząsem i uszkodzenia narządów wewnętrznych) - ból w podbrzuszu w czasie poruszania nogami i niemożność wyprostowania się - podkładamy wałki pod kolana, pozostałe czynności jak przy złamaniu kręgu.
Złamanie kości udowej - ból, nienormalna pozycja kończyny, skrócenie nogi, niemożność obciążania i poruszania - unieruchamiamy kończynę, pozostawiając w dotychczasowej pozycji.
Złamanie kości podudzia - silny ból, nieprawidłowa ruchomość, nierówność kości, niemożność obciążania - unieruchamiamy kończynę, pozostawiając w dotychczasowej pozycji.
Złamanie kostki - okolica stawu skokowego zniekształcona i obrzęknięta, czasami nierówność na kości - unieruchamiamy kończynę, pozostawiając w dotychczasowej pozycji.
Złamanie obojczyka - opadanie barku, "schodek" na kości, patologiczna i ograniczona ruchomość obojczyka, bolesność - unieruchomienie chustą trójkątną (temblak).
Złamanie w obrębie stawu barkowego - ruchomość ramienia ograniczona ruchowo, często zniesione unoszenie ręki - unieruchomienie chustą trójkątną (temblak).
Złamanie kości ramieniowej i przedramienia - ból, obrzęk, patologiczna ruchomość, nierówność kości - unieruchomienie chustą trójkątną (temblak).
Złamanie kości dłoni - nierówność złamanej kości widoczna na grzbiecie dłoni, patologiczna ruchomość, ból, obrzęk - unieruchomienie chustą trójkątną (temblak).
Zwichnięcia, skręcenia i złamania śródstawowe traktujemy jak złamania kości.
Rodeo123