Ustawa_o_ochronie_informacji_niejawnych.pdf

Dz.U.05.196.1631

2006.07.24

zm. Dz.U.06.104.708

art. 184

2006.08.31

zm. Dz.U.06.149.1078

art. 2

2006.10.01

zm. Dz.U.06.104.711

art. 36

USTAWA

z dnia 22 stycznia 1999 r.

o ochronie informacji niejawnych

(tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym

ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub słuŜbową, niezaleŜnie od formy i sposobu ich

wyraŜania, takŜe w trakcie ich opracowania, zwanych dalej "informacjami niejawnymi", a w szczególności:

1) organizowania ochrony informacji niejawnych;

2) klasyfikowania informacji niejawnych;

3) udostępniania informacji niejawnych;

4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia, czy osoba nim objęta daje rękojmię zachowania

tajemnicy, zwanego dalej "postępowaniem sprawdzającym";

5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych;

6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyskiwanych w związku

z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowania tajemnicy, w zakresie określonym

w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego;

7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych;

8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych;

9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych.

2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do:

1) organów władzy publicznej, w szczególności:

a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej,

b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

c) organów administracji rządowej,

d) organów jednostek samorządu terytorialnego,

e) sądów i trybunałów,

f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa;

2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i ich jednostek organizacyjnych, zwanych dalej "Siłami

Zbrojnymi", a takŜe innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub

przez niego nadzorowanych;

3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych;

4) państwowych osób prawnych i innych niŜ wymienione w pkt 1-3 państwowych jednostek

organizacyjnych;

5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych, zamierzających ubiegać się,

ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji

niejawnych albo wykonujących na podstawie przepisów prawa zadania związane z dostępem do

informacji niejawnych.

3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej lub innych

tajemnic prawnie chronionych.

4. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania sprawdzającego, postępowania

odwoławczego oraz postępowania bezpieczeństwa przemysłowego stosuje się przepisy art. 6-8, art. 12,

art. 14-16, art. 24 § 1 pkt 1-6 i § 2-4, art. 26 § 1, art. 28, art. 29, art. 30 § 1-3, art. 35 § 1, art. 39, art. 41-

47, art. 57-60, art. 61 § 3 i 4, art. 63 § 4, art. 64, art. 97 § 1 pkt 4 i § 2, art. 98, art. 101, art. 104, art. 105,

art. 107, art. 112, art. 113, art. 156-158 oraz art. 217 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks

postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm. 1) ).

tezy z piśmiennictwa

pisma urzędowe

Art. 2. W rozumieniu ustawy:

1) tajemnicą państwową - jest informacja określona w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym

załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie moŜe spowodować istotne zagroŜenie dla

podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących porządku publicznego, obronności,

bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa;

2) tajemnicą słuŜbową - jest informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku

z czynnościami słuŜbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie

mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes

obywateli albo jednostki organizacyjnej;

słuŜbami ochrony państwa - są Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i SłuŜba Kontrwywiadu

Wojskowego;

4) rękojmia zachowania tajemnicy - oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony

informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem;

5) dokumentem - jest kaŜda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach,

negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach

elektromagnetycznych, takŜe w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury,

ksiąŜki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku,

odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak równieŜ informacja

niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych;

6) materiałem - jest dokument, jak teŜ chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego

część, a zwłaszcza urządzenie, wyposaŜenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie

produkcji, a takŜe składnik uŜyty do ich wytworzenia;

7) jednostką organizacyjną - jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2;

7a) jednostką naukową - jest jednostka naukowa w rozumieniu przepisów o zasadach finansowania

nauki;

8) systemem teleinformatycznym - jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, metody

postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników, w sposób

zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji;

9) siecią teleinformatyczną - jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów teleinformatycznych;

10) akredytacją bezpieczeństwa teleinformatycznego - jest dopuszczenie systemu lub sieci

teleinformatycznej do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji

niejawnych, na zasadach określonych w ustawie;

11) dokumentacją bezpieczeństwa systemu lub sieci informatycznej - są Szczególne Wymagania

Bezpieczeństwa oraz Procedury Bezpiecznej Eksploatacji danego systemu lub sieci

teleinformatycznej, sporządzone zgodnie z zasadami określonymi w ustawie.

orzeczenia sądów

tezy z piśmiennictwa

(1)

Art. 3. Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania

tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia słuŜby na

zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy.

tezy z piśmiennictwa

Art. 4. 1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i słuŜbowej oraz

sposób postępowania z aktami spraw zawierających tajemnicę państwową i słuŜbową w postępowaniu

przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw.

2. JeŜeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, słuŜby lub instytucje państwowe albo ich

upowaŜnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swobodnego dostępu do

pomieszczeń i materiałów, jeŜeli jej zakres dotyczy informacji niejawnych, uprawnienia te są realizowane z

zachowaniem przepisów niniejszej ustawy.

tezy z piśmiennictwa

Rozdział 2

(uchylony).

Rozdział 3

Organizacja ochrony informacji niejawnych

Art. 14. 1. SłuŜby ochrony państwa są właściwe do:

1) kontroli ochrony informacji niejawnych i przestrzegania przepisów obowiązujących w tym zakresie, z

uwzględnieniem prawidłowości postępowań sprawdzających prowadzonych przez pełnomocników

ochrony, z wyłączeniem postępowań, o których mowa w art. 30;

2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych;

3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie;

4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i

organizacjami międzynarodowymi;

5) szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych;

6) wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych odrębnymi

przepisami.

2. (2) SłuŜby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu

ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Centralne Biuro

Antykorupcyjne, Policję, StraŜ Graniczną, śandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej, a takŜe

zwracać się do tych słuŜb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w

ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.

3. Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze słuŜbami ochrony państwa w toku

przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostępniają

funkcjonariuszom albo Ŝołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upowaŜnienia, pozostające w

ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem

sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy. Organy i słuŜby, o których mowa w art. 30,

udostępniają pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty wyłącznie w przypadku, gdy w ich

opinii osoba ta nie daje rękojmi zachowania tajemnicy; w przeciwnym przypadku informują, Ŝe nie

posiadają informacji i dokumentów świadczących, Ŝe osoba objęta postępowaniem sprawdzającym nie

daje tej rękojmi.

4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i tryb:

1) przekazywania słuŜbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o których mowa w

ust. 3;

2) udzielania słuŜbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2.

5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności:

1) szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek organizacyjnych

słuŜbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do

stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy;

zakres, warunki i tryb udzielania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, StraŜ Graniczną,

śandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej niezbędnej pomocy przy wykonywaniu

czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Art. 15. (4) W stosunkach międzynarodowych Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szef

SłuŜby Kontrwywiadu Wojskowego pełnią funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa.

Art. 16. W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych

stanowiących tajemnicę państwową upowaŜnieni pisemnie funkcjonariusze lub Ŝołnierze słuŜb ochrony

państwa mają prawo do:

1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informacje takie są

wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane;

2) wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce

organizacyjnej;

(3)

3) Ŝądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych słuŜących do wytwarzania,

przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji;

4) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu określonych

czynności związanych z ochroną tych informacji;

5) Ŝądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych udzielania ustnych

i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji dotyczących działalności

wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, jej Siłom

Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do

prowadzonej produkcji albo usług stanowiących tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo

lub obronność państwa, a takŜe na potrzeby Sił Zbrojnych;

6) zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach niekontrolowanych,

jeŜeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywaniem, przetwarzaniem,

przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz

Ŝądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych jednostek;

7) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeŜeli stwierdzenie okoliczności ujawnionych w czasie

przeprowadzania kontroli wymaga wiadomości specjalnych;

8) uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych, a takŜe

organów opiniodawczo-doradczych w sprawach dotyczących problematyki ochrony tych informacji w

kontrolowanej jednostce organizacyjnej.

Prezesa, wiceprezesa i pracownika NajwyŜszej Izby Kontroli - przysługują odpowiednio Szefowi,

zastępcy Szefa i upowaŜnionemu funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz

Szefowi, zastępcy Szefa i upowaŜnionemu Ŝołnierzowi albo funkcjonariuszowi SłuŜby Kontrwywiadu

Wojskowego.

1a. Czynności, o których mowa w art. 16 pkt 1-5 i 8, dokonywane przez słuŜby ochrony państwa w

stosunku do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywane są w

uzgodnieniu odpowiednio z Marszałkiem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Marszałkiem Senatu

Rzeczypospolitej Polskiej. Uzgodnienia dokonuje Prezes Rady Ministrów, a w przypadku braku

uzgodnienia czynność nie moŜe być wykonana.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przygotowania i

prowadzenia kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych, w tym uzgadniania kontroli w stosunku do

Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając zadania

funkcjonariuszy i Ŝołnierzy słuŜb ochrony państwa nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne,

dokumentowanie czynności kontrolnych oraz sporządzanie: protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego

i informacji o wynikach kontroli.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

Art. 18. 1. Za ochronę informacji niejawnych odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej, w której

takie informacje są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane.

2. Kierownikowi jednostki organizacyjnej podlega bezpośrednio pełnomocnik do spraw ochrony

informacji niejawnych, zwany dalej "pełnomocnikiem ochrony", który odpowiada za zapewnienie

przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych.

2a. Kierownik jednostki organizacyjnej moŜe powołać zastępcę pełnomocnika ochrony.

3. Pełnomocnikiem ochrony w jednostce organizacyjnej moŜe być osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie;

2) posiada co najmniej średnie wykształcenie;

3) posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane przez słuŜbę ochrony państwa po

przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;

4) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych.

3a. Zastępcą pełnomocnika ochrony w jednostce organizacyjnej moŜe być osoba, która spełnia

warunki określone w ust. 3.

(5)

Art. 17. 1. Do czynności, o których mowa w art. 16, dokonywanych przez słuŜby ochrony państwa,

mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 28, art. 29 pkt 1, art. 30-41 i art. 49-64 ust. 1 ustawy z dnia

23 grudnia 1994 r. o NajwyŜszej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937, z późn. zm. 2) ), z tym Ŝe

przewidziane w tej ustawie uprawnienia i obowiązki:

1) NajwyŜszej Izby Kontroli - przysługują słuŜbom ochrony państwa;

4. Pełnomocnik ochrony kieruje wyodrębnioną, wyspecjalizowaną komórką organizacyjną do spraw

ochrony informacji niejawnych, zwaną dalej "pionem ochrony", do której zadań naleŜy:

1) zapewnienie ochrony informacji niejawnych, w tym ich ochrony fizycznej;

2) zapewnienie ochrony systemów i sieci teleinformatycznych, w których są wytwarzane, przetwarzane,

przechowywane lub przekazywane informacje niejawne;

3) kontrola ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji;

4) okresowa kontrola ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów;

5) opracowywanie planu ochrony informacji niejawnych w jednostce organizacyjnej i nadzorowanie jego

realizacji;

6) szkolenie pracowników w zakresie ochrony informacji niejawnych na zasadach określonych w

rozdziale 8.

4a. Kierownik jednostki organizacyjnej moŜe powierzyć pełnomocnikowi ochrony wykonywanie

innych zadań, o ile ich realizacja nie naruszy prawidłowego wykonywania zadań, o których mowa w ust. 4.

5. Pracownikiem pionu ochrony w jednostce organizacyjnej moŜe być osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie;

2) posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane po przeprowadzeniu postępowania

sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;

3) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych.

6. Pełnomocnik ochrony, w zakresie realizacji swoich zadań, w razie wprowadzenia stanu

nadzwyczajnego, ma prawo Ŝądać od komórek organizacyjnych w swojej jednostce organizacyjnej

udzielenia natychmiastowej pomocy.

7. W zakresie realizacji swoich zadań pełnomocnik ochrony współpracuje z właściwymi jednostkami i

komórkami organizacyjnymi słuŜb ochrony państwa. Pełnomocnik ochrony na bieŜąco informuje

kierownika jednostki organizacyjnej o przebiegu tej współpracy.

8. Pełnomocnik ochrony opracowuje plan postępowania z materiałami zawierającymi informacje

niejawne stanowiące tajemnicę państwową w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego.

9. Pełnomocnik ochrony podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności naruszenia

przepisów o ochronie informacji niejawnych, zawiadamiając o tym kierownika jednostki organizacyjnej, a

w przypadku naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne" lub

wyŜszą, równieŜ właściwą słuŜbę ochrony państwa.

akty wykonawcze z dzienników resortowych

Art. 18a. 1. W jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, pełnomocnik

ochrony, oprócz realizacji zadań określonych w art. 18 ust. 4 i 4a, zapewnia równieŜ ochronę fizyczną tych

jednostek.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania

pełnomocników ochrony w zakresie ochrony informacji niejawnych w jednostkach organizacyjnych jemu

podległych i przez niego nadzorowanych, szczególne wymagania w zakresie ochrony fizycznej informacji

niejawnych, tryb opracowywania oraz niezbędne elementy planów ochrony tych jednostek, a takŜe sposób

nadzorowania ich realizacji.

3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, określi w szczególności zadania dotyczące

koordynowania oraz nadzorowania działalności pionów ochrony przez pełnomocników ochrony

bezpośrednio nadrzędnych jednostek organizacyjnych, podstawowe wymagania, jakim powinny

odpowiadać plany ochrony, podział stref bezpieczeństwa na rodzaje, a takŜe warunki dostępu do tych

stref.

akty wykonawcze z Dz.U. i M.P.

projekty ustaw

Rozdział 4

Klasyfikowanie informacji niejawnych. Klauzule tajno ś ci

Art. 19. 1. Klasyfikowanie informacji niejawnej oznacza przyznanie tej informacji, w sposób wyraźny,

przewidzianej w ustawie jednej z klauzul tajności, o których mowa w art. 23 i 24.

2. Klasyfikowanie informacji niejawnej zawartej w materiale, a zwłaszcza utrwalonej w dokumencie,

polega na oznaczeniu tego materiału odpowiednią klauzulą tajności.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: