akademia dobrych manier scen.doc

L.p.

Sytuacje edukacyjne

Zakładane efekty

(cele operacyjne)

Środki dydaktyczne

„Witam Was”[1] – powitanie piosenką

Dzieci:

- śpiewem witają nauczyciela;

- potrafią zbiorowo zaśpiewać piosenkę;

- potrafią ruchem pokazać treść piosenki;

- aktywnie włączają się w uczestnictwo w zajęciach;

„Radosne powitanie”  - zabawa ruchowa (wg Weroniki Sherborne)

Dziecko:

- przez ruch uczy się świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego;

- uczy się dzielenia przestrzeni z drugim człowiekiem i nawiązywania z nim kontaktu;

- aktywnie uczestniczy w zajęciach;

- sprawnie reagują na bodźce zewnętrzne (słowo);

- kształtuje postawę szacunku wobec drugiego człowieka.

Ćwiczenie opracowane na podstawie: Sherborne W.:  „Ruch rozwijający dla dzieci” Wydawnictwo PWN, Warszawa 1999.

„W tramwaju” – zaprezentowanie przez nauczyciela dwóch obrazów ukazujących przeciwstawne postępowanie – pozytywne i negatywne.

Dzieci:

- sprawnie reagują na bodźce zewnętrzne (słowo);

- doskonalą swoją spostrzegawczość – potrafią dostrzec różnice między obrazami;

- na postawie obrazów potrafią rozróżnić, który z obrazów pokazuje sytuację pozytywną, a który negatywną;

Tablica z dwoma obrazami (ilustracjami do tekstu literackiego)– pierwszy pokazuje negatywne zachowanie – dziecko siedzi w tramwaju, a osoba starsza stoi obok niego i dźwiga ciężkie siatki. Drugi pokazuje sytuacje pozytywną – to starsza Pani siedzi, a młody chłopak pomaga jej w trzymaniu zakupów.

„Który to obrazek?” – wyrecytowanie przez nauczyciela wiersza dotyczącego jednego z obrazów – próby odgadnięcia przez dzieci, którego obrazu wiersz dotyczy.

Dziecko:

- aktywnie słucha opowiadania nauczyciela;

- sprawnie reagują na bodźce zewnętrzne (słowo);

- potrafi dostrzec różnice między obrazami;

- potrafi dopasować usłyszany tekst literacki do właściwego obrazu (ilustracji).

Tekst wiersza Czesława Janczarskiego „Babcia”[2], szablony rąk wskazujących na właściwy obrazek.

„O Jacku i jego zachowaniu” -

rozmowa dotycząca zachowania głównego bohatera wiersza.

Dziecko:

- aktywnie włącza się w rozmowę;

- potrafi wyrazić swoje zdanie na określony temat;

- potrafi odnaleźć podobne sytuacje i opowiedzieć o nich w nawiązaniu do treści utworu;

- wie, co to znaczy „szanować” drugą osobę;

- wie, iż osoby starsze powinno się traktować z szacunkiem;

- wysłuchuje wypowiedzi swoich kolegów i koleżanek – oczekuje na swoją kolej wypowiedzi.

Zabawa dydaktyczno -ruchowa

„Nasze prace domowe” – dzieci naśladują ruch wykonywanych prac domowych – odkurzanie, zmywanie, ścieranie kurzu, zamiatanie, mycie okien, pranie...

Dziecko:

- aktywnie uczestniczy w zabawie;

- sprawnie reaguje na bodźce zewnętrzne (słowo);

- doskonali swoją spostrzegawczość;

- rozwija swoją motorykę;

- „hasło” podane przez nauczyciela potrafi zilustrować ruchem.

„Akademia Dobrych Manier” – teatrzyk samorodny przedszkolaków – inscenizacja „pozytywnego” zakończenia dla usłyszanego utworu literackiego.

Dziecko:

- ekspresyjnie wyraża swoimi słowami lub ruchem treść utworu literackiego;

- wie, co to znaczy „szanować” drugą osobę;

- wie jak zachowywać się wobec osób starszych;

- wie, iż osoby starsze powinno się traktować z szacunkiem;

- potrafi współpracować z grupą;

- sprawnie reaguje na bodźce zewnętrzne (słowo);

- uczestniczy w formie twórczego działania – inscenizacji.

Przedmioty, które zostaną wykorzystane przez dzieci podczas inscenizacji – np. dyski do ćwiczeń – kierownica, krzesełka – siedzenia w tramwaju itp.

„Każdy przedszkolak dobrze wie, jak zachowywać powinien się” – szablon – szkic  - ukazujący pozytywne wzorce zachowania wobec starszych. Gotowe prace (pokolorowane bądź wyklejone) wieszamy w sali – tworząc przedszkolną galerię dobrych manier.

Dziecko:

- wie, co to znaczy „szanować” drugą osobę;

- wie jak zachowywać się wobec osób starszych;

- wie, iż osoby starsze powinno się traktować z szacunkiem;

- rozwija swoją motorykę małą (precyzyjne ruchy dłoni);

- rozwija estetykę wykonywania prac plastycznych;

- rozwija swoją cierpliwość podczas wykonywania pracy plastycznej – pracuje nad starannością wykonania pracy.

- poprzez dodawanie do gotowego szkicu dodatkowych elementów kształtuje umiejętność kreatywnego myślenia.

Szablony – szkice – dla każdego dziecka -przedstawiające pozytywne wzorce zachowania wobec starszych, kredki świecowe, kredki ołówkowe, klej, papier kolorowy, itp.

„Uśmiech przedszkolaka” -  podsumowanie zajęć, ocena zajęć przez dzieci

Dziecko:

- potrafi wyrazić swoje emocje;

Szablony twarzy z różną mimiką (uśmiech, twarz bez emocji, twarz smutna)