Old Surehand, t. I - Karol May - ebook.pdf - Karol May - Uriziel2500

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytaæ ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .

Niniejsza publikacja mo¿e byæ kopiowana, oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wył¹cznie w formie dostarczonej przez

NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym mo¿na

nabyæ niniejszy tytuł w pełnej wersji . Zabronione s¹

jakiekolwiek zmiany w zawartoœci publikacji bez pisemnej zgody

NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania siê jej

od-sprzeda¿y, zgodnie z regulaminem serwisu .

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym e-booksweb.pl - audiobooki, e-booki .

ROZDZIAŁ I |

OLD WABBLE

W licznych moich podróżach i dalekich wędrówkach spotyka-

łem często, szczególnie wśród dzikich lub na pół cywilizowanych

plemion, ludzi, którzy zostawali moimi przyjaciółmi. Wiernie do-

chowuję im pamięci i z pewnością nie zapomnę ich aż do śmier-

ci. Nikogo jednak nie kochałem tak bardzo, jak słynnego wodza

Apaczów Winnetou. Wszyscy moi czytelnicy znają tego szlachet-

nego Indianina i wiedzą, jak się z nim zapoznałem; wiedzą także,

że przywiązanie moje do tego człowieka gnało mnie z dalekiej

Afryki i Azji na prerie, w lasy i góry Ameryki Północnej. Nawet

wówczas, kiedy nasze spotkanie nie było z góry umówione, umia-

łem zawsze odszukać przyjaciela. W takich wypadkach jechałem

zwykle nad Rio Pecos do Meskalerów, szczepu Apaczów, do któ-

rego Winnetou należał, i tam mi mówiono, gdzie się wódz znaj-

duje. Czasami dowiadywałem się o tym od myśliwych z Zachodu

lub od Indian, których spotykałem po drodze.

Niekiedy jednak mogłem mu przed rozstaniem wyznaczyć

dokładnie miejsce i czas przyszłego spotkania. Stosowałem się

wtedy do wyznaczonej daty, on także. I choć posługiwał się in-

diańską rachubą czasu, która wydawała mi się niezbyt pewna,

przybywał zawsze na oznaczoną minutę. Nie zdarzyło się nigdy,

żebym czekał na niego.

Tylko raz sądziłem, że nie był punktualny, ale okazało się,

że nie miałem racji. Musieliśmy się rozstać daleko na północy,

a w cztery miesiące później mieliśmy się spotkać na południu,

w Sierra Madre. Winnetou powiedział wówczas:

– Mój brat zna przecież strumień zwany Clear Brook? Polowa-

liśmy tam razem. Czy przypominasz sobie odwieczny dąb, pod

którym rozłożyliśmy się na noc obozem?

– Oczywiście.

Old Surehand, t. I - Karol May - ebook.pdf