Szereg Fouriera – przykłady Strona 1 z 3
Przykład 1.
Rozwinąć w szereg Fouriera funkcję f (x) = x2 na przedziale [-p, p]. .
Wszystkie współczynniki bn są równe zero (funkcja parzysta).
Liczymy pozostałe współczynniki:
Funkcja spełnia warunki Dirichleta, możemy więc napisać:
Podstawiając w tym wzorze i pamiętając, że , otrzymujemy
czyli
Przykład 2.
Rozwinąć w szereg Fouriera funkcję f (x) = x zadaną na przedziale (-p, p).
Wyznaczamy współczynniki szeregu Fouriera:
Funkcja jest nieparzysta, zatem a0 = 0 i am= 0 dla m Î N.
A zatem szereg Fouriera funkcji w przedziale jest dany wzorem
Uwaga
Z kryterium Dirichleta wynika, że ten szereg jest zbieżny do na całym przedziale otwartym Na końcach przedziału suma szeregu wynosi zgodnie z kryterium Dirichleta zero (!).
Przykład 3.
Rozwinąć funkcję f(x) = x zadaną na przedziale [0, p] w szereg Fouriera zawierający same cosinusy.
Jeśli mamy rozwinąć funkcję f(x) = x zadaną na przedziale [0, p] w szereg Fouriera zawierający same cosinusy, to musimy najpierw przedłużyć ją na przedział [-p, p] tak, by dostać funkcję parzystą.
Funkcja przedłużona jest więc określona wzorem
Funkcję możemy rozszerzyć okresowo na cały zbiór liczb rzeczywistych. Zauważmy, że spełnia ona warunki Dirichleta.
Wyznaczamy współczynniki Fouriera:
Dla
(całkujemy przez części, )
Zatem, skoro mamy
Oczywiście bn = 0, nÎN.
Tak więc szukany szereg ma postać
Przykład 4
Rozwinąć w szereg Fouriera funkcję określoną na przedziale wzorem
Szereg Fouriera tej funkcji jest jej równy, bo jest ona swoim (skończonym) szeregiem trygonometrycznym.
(Współczynniki szeregu Fouriera są wyznaczone jednoznacznie, zatem jeśli znajdziemy przedstawienie funkcji w postaci szeregu trygonometrycznego, to jest to rozwinięcie w szereg Fouriera).
Magnifita