ep17r7.pdf

(157 KB) Pobierz
ep17r7
7. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du sinusoidalnego
143
Wykład XVII. PODSTAWOWE STRUKTURY OBWODÓW TRÓJFAZOWYCH
Układ wielofazowy i układ trójfazowy
Terminem układ wielofazowy okre Ļ la si ħ zbiór – w liczbie dwa lub wi ħ kszej – takich, zwi Ģ zanych
ze sob Ģ strukturalnie obwodów elektrycznych, Ň e w ka Ň dym z nich działa jedno Ņ ródło napi ħ cia
sinusoidalnego o cz ħ stotliwo Ļ ci takiej samej jak w obwodach pozostałych, oraz pocz Ģ tkowym k Ģ cie
fazowym ró Ň nym ni Ň w obwodach pozostałych.
Obwody tworz Ģ ce układ wielofazowy nosz Ģ nazw ħ faz tego układu. Jak wiadomo, termin „faza”
oznacza te Ň bie ŇĢ c Ģ warto Ļę argumentu przebiegu sinusoidalnego, tj.
w
t +
y
u napi ħę Ņ ródłowych w fazach układu – wg ma-
lej Ģ cych warto Ļ ci – wyznacza kolejno Ļę faz układu. Je Ļ li punkty o tych warto Ļ ciach dziel Ģ prze-
dział o długo Ļ ci równej 2
y
(okres funkcji sinus) na równe odcinki, a przy tym warto Ļ ci sku-
teczne napi ħę w fazach s Ģ jednakowe, to taki układ wielofazowy nazywa si ħ symetrycznym .
Fazy układu oznacza si ħ kolejnymi literami alfabetu (oznaczeniem pierwszej fazy mo Ň e, ale nie
musi by ę litera A) lub cyframi (w takim wypadku oznaczeniem pierwszej fazy jest zawsze cyfra 1).
Warto zaznaczy ę , Ň e kolejno Ļę faz nie jest równoznaczna z ich numeracj Ģ (oznaczeniem faz). Za
pierwsz Ģ faz ħ mo Ň na obra ę dowoln Ģ faz ħ układu. U Ň ywa si ħ te Ň poj ħę : zgodna i przeciwna kolej-
no Ļę faz, np. w zwi Ģ zku ze sposobem przył Ģ czenia zacisków odbiornika do zacisków Ņ ródła.
Układ trójfazowy to układ o trzech fazach (obwodach fazowych). Fazy układu trójfazowego ozna-
cza si ħ literami, np. A , B , C , albo cyframi 1, 2, 3. Fazom układu oznaczonym cyframi 1, 2, 3 odpo-
wiadaj Ģ kolejno Ļ ci faz zgodne: 1, 2, 3; 2, 3, 1 i 3, 1, 2, oraz przeciwne: 1, 3, 2; 2, 1, 3 i 3, 2, 1.
Ň nice faz pocz Ģ tkowych napi ħę Ņ ródłowych symetrycznego
układu trójfazowego s Ģ równe
p
= 360
°
E C
, jak na rys. obok, gdzie dla
wskazu w fazie A przyj ħ to pocz Ģ tkowy k Ģ t fazowy równy 0.
Funkcje czasu wyra Ň aj Ģ ce te napi ħ cia s Ģ nast ħ puj Ģ cych postaci:
t
± 120
°
2
p
3
E A
e
(
t
)
=
E
×
sin
w
, (7.19a)
)
A
m
e
(
t
)
=
E
×
sin(
w
t
-
120
A
, (7.19b)
B
m
2
p
3
e
(
t
)
=
E
×
sin(
w
t
+
120
A
)
, (7.19c)
C
m
E B
a warto Ļ ci symboliczne -
-
j
×
2p
j
×
2p
E A
=
E
,
E
=
E
×
e
3
,
E
=
E
×
e
. (7.20)
3
B
C
Gdy obwody fazowe nie s Ģ poł Ģ czone ze sob Ģ galwanicznie, to układ wielofazowy (trójfazowy)
okre Ļ la si ħ jako nieskojarzony , gdy natomiast wyst ħ puje tego rodzaju poł Ģ czenie – jako skojarzony .
ń ródłowe napi ħ cia fazowe s Ģ zwykle „pobierane” z trójfazowego uzwojenia generatora lub trans-
formatora, tote Ň w praktyce spotyka si ħ wył Ģ cznie układy trójfazowe skojarzone o zasilaniu syme-
trycznym. Takie wła Ļ nie obwody s Ģ dalej omawiane.
ń ródło, odbiornik i linia skojarzonego układu trójfazowego
W układach trójfazowych wyst ħ puj Ģ Ņ ródła trójfazowe, odbiorniki trójfazowe oraz – pomijane cz ħ -
sto w obliczeniach – linie trójfazowe (mi ħ dzy Ņ ródłami i odbiornikami). W układach trójfazowych
skojarzonych, elementy fazowe Ņ ródła oraz odbiornika trójfazowego mog Ģ by ę ł Ģ czone w gwiazd ħ
lub w trójk Ģ t .
Układy „gwiazdowe” i „trójk Ģ towe” mo Ň na rysowa ę sytuuj Ģ c elementy fazowe: 1) pod k Ģ tami od-
powiadaj Ģ cymi mniej wi ħ cej symetrycznemu przesuni ħ ciu wskazów, 2) równolegle do siebie.
Na poni Ň szym rysunku pokazano obie wersje graficzne: a) Ņ ródła „gwiazdowego”, b) Ņ ródła „trój-
k Ģ towego” (dla uproszczenia przyj ħ to Ņ ródła idealne), c) odbiornika „gwiazdowego”, d) odbiorni-
ka „trójk Ģ towego”.
, dlatego aby nie po-
wodowa ę nieporozumie ı , zaznacza si ħ zwykle, czy chodzi o faz ħ układu, czy o faz ħ przebiegu
(unika si ħ te Ň u Ň ywania skróconej nazwy pocz Ģ tkowego k Ģ ta fazowego: „faza pocz Ģ tkowa”).
Uporz Ģ dkowanie pocz Ģ tkowych k Ģ tów fazowych
180565582.041.png 180565582.042.png 180565582.043.png 180565582.044.png
144
Wykład XVII
a) b)
A
E A
A
A
A
E A
E B
B
E B
B
E AB
E AB
º
E CA
B
º
B
E C
C
E C
C
E BC
E BC
C
C
N
N
E CA
c) d)
Z A
A
A
A
A
B
Z C
Z A
B
Z B
Z CA
Z AB
Z AB
B
B
º
º
C
Z B
C
Z C
Z BC
C
Z BC
C
N
N
Z CA
W układach gwiazdowych Ņ ródła i odbiornika wyst ħ puj Ģ punkty wspólne, nazywane neutralnymi
(oznaczenie: N , jak na rys.) lub zerowymi (oznaczenie: 0). Zale Ň nie od tego, czy punkty te s Ģ poł Ģ -
czone z reszt Ģ układu, czy te Ň nie (linia przerywana), Ņ ródła oraz odbiorniki s Ģ czterozaciskowe lub
trójzaciskowe . Oczywi Ļ cie, Ņ ródła i odbiorniki „trójk Ģ towe” s Ģ zawsze trójzaciskowe.
W linii trójfazowej wyst ħ puj Ģ 3 przewody, nazywane fazowymi , i ewentualnie – przewód czwarty,
nazywany neutralnym lub zerowym , który ł Ģ czy punkty neutralne (zerowe) układów gwiazdowych
Ņ ródła i odbiornika. Zale Ň nie od tego, czy w linii jest przewód neutralny (zerowy), czy te Ň nie, na-
zywa si ħ j Ģ czteroprzewodow Ģ lub trójprzewodow Ģ . Na poni Ň szym rysunku pokazano: a’) układ z
lini Ģ czteroprzewodow Ģ – w jedynej mo Ň liwej konfiguracji ze Ņ ródłem i odbiornikiem (gwiazda-
gwiazda); a’’, a’’’, b’, b’’) układy z lini Ģ trójprzewodow Ģ – we wszystkich konfiguracjach ze Ņ ró-
dłem i odbiornikiem (gwiazda-gwiazda, gwiazda-trójk Ģ t, trójk Ģ t-gwiazda, trójk Ģ t-trójk Ģ t).
a’)
E A
A
Z AA
A
Z A
b’)
A
Z AA
A
Z A
E B
Z BB
Z B
E AB
Z BB
B
B
B
B
Z B
E C
C
Z CC
C
Z C
E BC
C
Z CC
C
Z C
N
Z N N
N
E CA
b’’)
A
Z AA
A
Z AA
Z A
a’’)
E A
A
A
E AB
Z AB
Z BB
B
B
E B
Z BB
Z B
B
B
E BC
Z BC
C
Z CC
E C
C
Z CC
C
Z C
C
E CA
Z CA
a’’’)
E A
A
Z AA
A
Uwaga. Terminy „neutralny” i „zerowy”
(punkt, przewód) s Ģ u Ň ywane zamiennie, ale
preferuje si ħ nazw ħ pierwsz Ģ . Poj ħ cie punktu
lub przewodu zerowego bywa bowiem zaw ħ -
Ň ane do takiego, który jest uziemiony (poł Ģ -
czony galwanicznie z ziemi Ģ , dokładniej – z
jej wierzchni Ģ warstw Ģ przewodz Ģ c Ģ ).
E B
Z BB
Z AB
B
B
E C
C
Z CC
C
Z BC
Z CA
180565582.001.png 180565582.002.png 180565582.003.png 180565582.004.png 180565582.005.png 180565582.006.png 180565582.007.png
7. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du sinusoidalnego
145
Obwód trójfazowy. Pr Ģ d trójfazowy i napi ħ cie trójfazowe
ń ródłowe napi ħ cia wyst ħ puj Ģ ce w układach trójfazowych tworz Ģ trójfazowe układy napi ħę Ņ ródło-
wych; podobnie mo Ň na mówi ę o trójfazowych układach napi ħę : w linii zasilaj Ģ cej i w odbiorniku,
oraz o trójfazowych układach pr Ģ dów: w Ņ ródle, linii i odbiorniku. Aby unikn Ģę niejednoznaczno Ļ ci
terminu „układ”, okre Ļ laj Ģ cego: 1) zbiór elementów tworz Ģ cych pewn Ģ struktur ħ (powi Ģ zane ze
sob Ģ obwody fazowe), 2) zbiór wielko Ļ ci tego samego rodzaju, wyst ħ puj Ģ cych w jakim Ļ obiekcie
(powi Ģ zane ze sob Ģ napi ħ cia albo pr Ģ dy), u Ň ywa si ħ , odpowiednio, terminów: 1) obwód trójfazowy ,
2) napi ħ cie trójfazowe i pr Ģ d trójfazowy .
Uwaga. Termin „obwód trójfazowy” jest powszechnie stosowany w elektroenergetyce, gdzie wy-
st ħ puj Ģ układy trójfazowe o rozbudowanej strukturze. Przyj ħ ło si ħ tu mówi ę o obwodach jedno- i
trójfazowych jako układach „widzianych” przez grup ħ odbiorów. Obwody takie to podsystemy
rozdzielczo-odbiorcze, zwi Ģ zane z odbiornikami zasilanymi z jednej linii układu elektroenergetycz-
nego. Cz ħĻę układu nazywana obwodem trójfazowym jest wi ħ c tu układem zło Ň onym z zast ħ pczego
Ņ ródła trójfazowego, linii trójfazowej i przył Ģ czonych do niej odbiorników. Pełna analiza funkcjo-
nowania systemu elektroenergetycznego prowadzona jest na ró Ň nych poziomach, odpowiadaj Ģ cych
hierarchii podsystemów.
Napi ħ cia, pr Ģ dy i moce w obwodach trójfazowych
W obwodach trójfazowych mo Ň na wyró Ň ni ę nast ħ puj Ģ ce napi ħ cia oraz pr Ģ dy:
a) napi ħ cia fazowe Ņ ródła oraz odbiornika, tj. napi ħ cia na ich elementach fazowych,
b) napi ħ cia fazowe układu i linii zasilaj Ģ cej, tj. napi ħ cia mi ħ dzy przewodami fazowymi i przewo-
dem neutralnym, a w układzie z uziemionym punktem neutralnym Ņ ródła, bez przewodu neu-
tralnego (zerowego) – napi ħ cia mi ħ dzy przewodami fazowymi a wn ħ trzem ziemi (tzw. ziemi Ģ
odległ Ģ ),
c) napi ħ cia mi ħ dzyfazowe Ņ ródła oraz odbiornika, tj. napi ħ cia mi ħ dzy punktami (zaciskami) Ņ ró-
dła oraz odbiornika, przył Ģ czonymi do przewodów fazowych,
d) napi ħ cie mi ħ dzyfazowe, inaczej: mi ħ dzyprzewodowe lub liniowe, układu i linii zasilaj Ģ cej, tj.
napi ħ cia mi ħ dzy przewodami fazowymi,
e) pr Ģ dy fazowe Ņ ródła oraz odbiornika, tj. pr Ģ dy w ich elementach fazowych,
f) pr Ģ dy liniowe, inaczej: przewodowe, oraz pr Ģ d powrotny (neutralny, zerowy) układu i linii za-
silaj Ģ cej, tj. pr Ģ dy w przewodach fazowych oraz pr Ģ d w przewodzie neutralnym, a w układzie z
uziemionym punktem neutralnym Ņ ródła – w ziemi.
Symbole napi ħę i pr Ģ dów fazowych ( Ņ ródła, linii, odbiornika) opatruje si ħ czasami indeksem „ f ”.
Warto Ļ ci skuteczne fazowego i mi ħ dzyfazowego (mi ħ dzyprzewodowego) symetrycznego napi ħ cia
trójfazowego linii zapisuje si ħ w zwi Ģ zku z tym jako: U f i U , a np. fazowe napi ħ cia Ņ ródłowe ukła-
du „trójk Ģ towego”, które s Ģ jednocze Ļ nie w tym wypadku napi ħ ciami mi ħ dzyfazowymi Ņ ródła oraz
linii ( E AB , E BC , E CA ), mog Ģ by ę zapisane jako E fA , E fB , E fC .
Moce: czynna P , bierna Q oraz zespolona S , wydawane przez Ņ ródło trójfazowe lub pobierane przez
odbiornik trójfazowy, s Ģ równe odpowiednio:
P
=
P
fA
+
P
fB
+
P
fC
,
Q
=
Q
fA
+
Q
fB
+
Q
fC
,
S
=
S
fA
+
S
fB
+
S
fC
. (7.21a, b, c)
Omawiane b ħ d Ģ obwody trójfazowe z idealnym (zwykle te Ň symetrycznym) Ņ ródłem i bezimpedan-
cyjn Ģ lini Ģ zasilaj Ģ c Ģ odbiornik.
Je Ļ li w tzw. gał ħ zi powrotnej układu gwiazda-gwiazda (mi ħ dzy punktami neutralnymi Ņ ródła i od-
biornika) wyst ħ puje impedancja Z N N , to b ħ dzie ona traktowana jako element odbiornika Z N . W
takim wypadku, całkowite moce pobierane w odbiorniku s Ģ obliczane z zale Ň no Ļ ci:
P
=
P
fA
+
P
fB
+
P
fC
+
P
N
,
Q
=
Q
fA
+
Q
fB
+
Q
fC
+
Q
N
,
S
=
S
fA
+
S
fB
+
S
fC
+
S
N
. (7.22a, b, c)
gdzie: P N , Q N , S N – moce tracone w gał ħ zi powrotnej, w impedancji Z N = Z N N odbiornika.
180565582.008.png 180565582.009.png 180565582.010.png 180565582.011.png 180565582.012.png 180565582.013.png
146
Wykład XVII
Odbiornik zasilany czteroprzewodowo
E A
I A
Z A
Na rys. obok pokazano obwód trójfazowy z odbiornikiem
o układzie gwiazdowym, zasilanym czteroprzewodowo.
W ogólnym przypadku: Z N
U A
Z C .
Aby obliczy ę pr Ģ dy: I A , I B , I C , trzeba najpierw wyznaczy ę
napi ħ cie U N N . Stosuj Ģ c metod ħ w ħ złow Ģ , przy zało Ň eniu
V N = 0 , otrzymuje si ħ :
¹
0 , Z A
¹
Z B
¹
E B
I B
Z B
N
U B
N
E C
V N = 0
I C
Z C
V N
Y
×
E
+
Y
×
E
+
Y
×
E
U
=
V
=
A
A
B
B
C
C
, (7.23a)
U C
N
'
N
N
'
Y
+
Y
+
Y
+
Y
I N
Z N
A
B
C
N
gdzie:
U N N
Y
=
1
,
Y
=
1
,
Y
=
1
,
Y
=
1
. (7.23b)
A
Z
B
Z
C
Z
N
Z
A
B
C
N
Nast ħ pnie korzysta si ħ z zale Ň no Ļ ci:
U
A
=
E
A
-
U
N
'
N
,
U
B
=
E
B
-
U
N
'
N
,
U
C
=
E
C
-
U
N
'
N
, (7.23c)
I
A
=
Y
A
×
U
A
,
I
B
=
Y
B
×
U
B
,
I
C
=
Y
C
×
U
C
, (7.23d)
I
N
=
Y
N
×
U
N
'
N
albo
I
N
=
I
A
+
I
B
+
I
C
. (7.23e)
Moc wydawana przez Ņ ródło idealne, a pobierana przez odbiornik wraz z gał ħ zi Ģ powrotn Ģ , wynosi:
*
S
=
P
+
jQ
=
E
×
I
*
+
E
×
I
*
+
E
×
I
*
=
U
×
I
*
+
U
×
I
*
+
U
×
I
*
+
U
×
I
. (7.24)
A
A
B
B
C
C
A
A
B
B
C
C
N
'
N
N
Szczególnym przypadkiem jest czteroprzewodowy układ gwiazda-gwiazda z bezimpedancyjnym
przewodem neutralnym, tzn.
Z
N
=
0
, wobec czego:
U
N
'
N
=
0
,
U
A E
=
A
,
U
B E
=
B
,
U
C E
=
C
.
Przykład 1. Odbiornik gwiazdowy o impedancjach faz i gał ħ zi powrotnej (przył Ģ czonej do punktu
neutralnego odbiornika):
Z
A
=
Z
N
=
(
100
-
j
100
)
W
,
Z
B
=
Z
C
=
(
100
+
j
100
)
W
, jest zasilany
230/400 V. Nale Ň y obliczy ę warto Ļ ci napi ħę i pr Ģ -
dów wyst ħ puj Ģ cych w obwodzie, przedstawi ę wykres wskazowy odpowiadaj Ģ cy tym warto Ļ ciom
oraz sporz Ģ dzi ę bilans mocy obwodu.
´
a) b)
E A
I A
Z A
U C
I C
I N
I A
j
C
U A
E C
E B
I B
Z B
j
A
N
U B
N
I B
I N
j N
U N N
U A
E C
I C
Z C
j
B
E A
U C
I N
Z N
U B
E B
U N N
Schemat obwodu z zaznaczeniem charakteru gał ħ zi – rys. a.
Warto Ļ ci admitancji fazowych i admitancji gał ħ zi powrotnej, obliczone wg wzorów (7.23b):
A
=
Y
=
(
0
+
j
0
×
10
-
2
=
0
2
×
10
-
2
×
e
j
45
S,
A
A
N
Y
=
Y
=
(
0
-
j
0
×
10
-
2
=
0
2
×
10
-
2
×
e
-
j
45
S.
B
C
czteroprzewodowo napi ħ ciem symetrycznym 3
Y
180565582.014.png 180565582.015.png 180565582.016.png 180565582.017.png 180565582.018.png 180565582.019.png 180565582.020.png 180565582.021.png 180565582.022.png 180565582.023.png 180565582.024.png 180565582.025.png 180565582.026.png 180565582.027.png 180565582.028.png 180565582.029.png 180565582.030.png 180565582.031.png 180565582.032.png 180565582.033.png
7. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du sinusoidalnego
147
230/400 V, okre Ļ laj Ģ ce znamionowe napi ħ cia : fazowe U f = 230 V i mi ħ dzy-
fazowego U = 400 V, odpowiada w przybli Ň eniu warunkowi U =
´
3 U f . Bli Ň sze spełnienia tego
400,10). Dla ogra-
niczenia niepotrzebnych bł ħ dów – w tym i nast ħ pnych przykładach – u Ň ywa ę si ħ b ħ dzie w oblicze-
niach tych drugich warto Ļ ci.
Przyj ħ te warto Ļ ci pocz Ģ tkowych k Ģ tów fazowych napi ħę Ņ ródła:
A
3
@
398,37 ; 231
3
@
y
=
0
,
y
=
-
120
A
,
y
=
120
A
.
e
.
A
e
.
B
e
.
C
Warto Ļ ci symboliczne napi ħę Ņ ródła:
E
=
231
×
e
j
0
A
=
231
V,
A
E
=
231
×
e
-
j
120
A
=
(
-
115
,
-
j
200
)
V,
E
=
231
×
e
j
120
A
=
(
-
115
,
+
j
200
)
V.
B
C
Warto Ļę symboliczna napi ħ cia na impedancji w gał ħ zi powrotnej, obliczona wg wzoru (7.23a):
U
=
V
=
Y
A
×
E
A
+
Y
B
×
E
B
+
Y
C
×
E
C
=
j
115
,
=
115
,
×
e
j
90
A
V.
N
'
N
N
'
Y
+
Y
+
Y
+
Y
A
B
C
N
Warto Ļ ci symboliczne napi ħę fazowych odbiornika, obliczone wg wzorów (7.23c):
A
=
E
-
U
=
231
-
j
115
,
@
258
,
×
e
-
j
26
,
6
V,
,
A
A
N
'
N
U
=
E
-
U
=
-
115
,
-
j
315
,
@
336
,
×
e
-
110
V,
B
B
N
'
N
8
U
=
E
-
U
=
-
115
,
+
j
84
,
@
143
,
×
e
j
143
,
V.
C
C
N
'
N
Warto Ļ ci symboliczne pr Ģ dów, obliczone wg wzorów (7.23d, e):
A
=
Y
×
U
@
1
826
×
e
j
18
,
4
A,
,
A
A
A
I
=
Y
×
U
@
2
376
×
e
-
j
155
A,
B
B
B
I
=
Y
×
U
@
1
012
×
e
j
98
,
8
A,
A
135
C
C
C
I
N
=
Y
N
×
U
N
'
N
@
0
817
×
e
j
A.
Wykres wskazowy odpowiadaj Ģ cy warto Ļ ciom napi ħę i pr Ģ dów – rys. b (obok schematu obwodu).
Bilans mocy:
- moc zespolona obwodu, wydawana przez Ņ ródło i pobierana przez odbiornik, wg wzoru (7.24)
S
=
E
×
I
*
+
E
×
I
*
+
E
×
I
*
=
gen
A
A
B
B
C
C
=
231
×
1
826
×
e
-
j
18
,
4
A
+
231
×
2
376
×
e
j
35
,
A
+
231
×
1
012
×
e
j
21
,
2
A
@
1067
+
j
267
(VA),
S
=
U
×
I
*
+
U
×
I
*
+
U
×
I
*
+
U
×
I
*
=
odb
A
A
B
B
C
C
N
'
N
N
=
U
×
I
×
e
j
j
A
+
U
×
I
×
e
j
j
B
+
U
×
I
×
e
j
j
C
+
U
×
I
×
e
j
j
N
=
A
A
B
B
C
C
N
'
N
N
=
258
,
×
1
826
×
e
-
j
45
A
+
336
,
×
2
376
×
e
j
45
A
+
143
,
×
1
012
×
e
j
45
A
+
115
,
×
0
817
×
e
-
j
45
A
=
@
1067
+
j
267
(VA),
- moc elementów rezystancyjnych
P
= k
R
k I
×
2
=
100
×
1
826
2
+
100
×
2
376
2
+
100
×
1
012
2
+
100
×
0
817
2
@
1067
W,
k
- moc elementów reaktancyjnych
Q
= Ã k
X
k I
×
2
=
-
100
×
1
826
2
+
100
×
2
376
2
+
100
×
1
012
2
-
100
×
0
817
2
@
267
var.
k
Równanie
S
gen
=
S
odb
=
P
+
j
Q
jest spełnione, tzn. moce si ħ bilansuj Ģ .
Napi ħ cie zasilaj Ģ ce 3
zwi Ģ zku s Ģ np. warto Ļ ci: U f = 231 V i U = 400 V (230
U
j
I
180565582.034.png 180565582.035.png 180565582.036.png 180565582.037.png 180565582.038.png 180565582.039.png 180565582.040.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin