Leczenie chorób układu sercowo-naczyniowego, wybrane aspekty.pdf

WYKŁAD 1

Leczenie chorób układu sercowo-naczyniowego,

wybrane aspekty

(leki wpływające na układ współczulny)

Efektem aktywacji współczulnej jest uwalnianie noradrenaliny (NA) z zakończeń nerwów

pozazwojowych i adrenaliny (A) z rdzenia nadnerczy. Te endogenne katecholaminy działają

za pośrednictwem receptorów adrenergicznych.

ENDOGENNE AMINY KATECHOLOWE – metabolizm

Tyrozyna

↓ hydroksylaza

LEWODOPA

↓ dekarboksylaza

DOPAMINA

↓ hydroksylaza

NORADRENALINA

↓ N-metylotransferaza (rdzeń nadnerczy)

ADRENALINA

TYPY RECEPTORÓW

α1, α2 i β

Podtypy receptorów

α1A, α1B, α1C

α2A, α2B, α2C

β1, β2, β3

RECEPTORY α1 i α2:

RECEPTOR

α 1

α 2

Lokalizacja

postsynaptycznie

presynaptycznie

Efekt pobudzenia

Zwężenie naczyń

Wzrost ciśnienia tętniczego

Hamowanie uwalniania NA

(sprzężenie zwrotne

ujemne)

WYKŁAD 1

LOKALIZACJA NARZĄDOWA RECEPTORÓW

Receptory α:

→ naczynia krwionośne

→ stercz, dolna część układu moczowego

→ mm. przywłośne

→ m. promienisty tęczówki

→ śledziona, wątroba

Receptory β 1

→ serce

→ aparat przykłęcuszkowy nerek

→ jelita

Receptory β 2

→ oskrzela

→ macica

→ naczynia ( mniejsze znaczenie niż rp.α )

Układ nerwowy reguluje układ krążenia poprzez układ współczulny (układ

przywspółczulny działa jedynie na mięsień sercowy (zwalniając akcję serca).

Aktywacja układu współczulnego prowadzi do:

1/ przyspieszenia akcji serca (przez aktywację receptora β 1),

2/ skurczu naczyń oporowych i wzrostu oporu naczyniowego (przez aktywację receptora α 1),

3/ wzrostu wydzielania reniny, produkcji angiotensyny II i aldosteronu co nasila skurcz

naczyń i retencję wody

Ośrodkowa regulacja krążenia:

Ośrodek naczynioworuchowy znajduje się w tworze siatkowatym (jądrze pasma samotnego)

w rdzeniu przedłużonym.

Główną rolę w regulacji krążenia odgrywa jego część górno-boczna (RVLM – rostral

ventrolateral medulla)-jego neurony pobudzają układ współczulny

Możliwości hamowania aktywności układu współczulnego:

OBWODOWO:

1/ selektywne blokowanie postsynaptycznych receptorow α 1 lub receptorów β

2/ inhibicja obwodowego neuronu adrenergicznego

- zmniejszenie tworzenia i uwalniania NA

- zwiększenie wychwytu zwrotnego NA

- produkcja fałszywych neuroprzekaźników

OŚRODKOWO

- pobudzenie receptorów α 2

WYKŁAD 1

- pobudzenie receptorów imidazolowych

LEKI BLOKUJĄCE RECEPTORY α –adrenergiczne

b/ selektywne α 1 – adrenolityki

Podstawowy mechanizm działania - blokowanie postsynaptycznych receptorów α 1

Mechanizm działania α 1 – adrenolityków

neuron pozazwojowy

---------------------------------------------------------

Receptor α 1 (postsynaptyczny)

naczynia

(+) (-) (-) stercz profil

metaboliczny

(KORZYSTNY)

HDL↑

↓LDL TG

↓ insulinooporność

Zmniejszenie skurczu mm.głakich ZMNIEJSZENIE OBJAWÓW

Zmniejszenie oporu obwodowego OBSTRUKCJI

ZMNIEJSZENIE CIŚNIENIA TĘTNICZEGO

WSKAZANIA:

WYKŁAD 1

→nadciśnienie tętnicze

- prazosyna

-doksazosyna

- terazosyna

-urapidyl

→przerost gruczołu krokowego

-alfuzosyna

-tamsulozyna

-indoramina

-terazosyna

(trzy pierwsze mają większe powinowactwo do rp. Alfa2 gruczołu krokowego, o malej

skuteczności hipotensyjnej)

Podstawą leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego lekami tej grupy jest

hipoteza, że dolegliwości są spowodowane skurczem stercza za pośrednictwem

receptorów alfa- adrenergicznych

Działania metaboliczne alfa1-adrenolityków- korzystny wpływ na gospodarkę lipidową i

węglowodanową

Wpływ na gospodarkę lipidową (działanie p/miażdżycowe):

- pobudzaniu receptora LDL

-pobudzanie lipazy lipoproteinowej

-hamowanie syntezy cholesterolu w komórkach wątrobowych

-hamowanie powstawania komórek piankowatych

Wpływ na gospodarkę węglowodanową:

-zmniejszenie insulinooporności

Czyli: Cukrzyca, zaburzenia gospodarki lipidowej, NIE stanowią przeciwwskazań do

stosowania alfa1-adrenolityków

Ponadto: leki tej grupy NIE są przeciwwskazane w chorobach obturacyjnych oskrzeli i

zaburzeniach krążenia obwodowego.

LEKI HAMUJĄCE UKŁAD WSPÓŁCZULNY

Leki hamujące aktywność układu współczulnego na drodze różnych mechanizmów

Mechanizmy hamowania aktywności współczulnej:

1/ obwodowe hamowanie gromadzenia/uwalniania NA

2/ pobudzenie ośrodkowych receptorów alfa2 adrenergicznych

3/ pobudzenie ośrodkowych receptorów imidazolowych

Pobudzenie receptorów alfa2 było odpowiedzialne za większość działań niepożądanych

tych leków (np. senność, suchość w jamie ustnej, zespół odstawienia)

Pierwszym lekiem tej grupy była rezerpina.

WYKŁAD 1

Mechanizm jej działania polega na „wypłukiwaniu” amin katecholowych w OUN i

obwodowo, a następnie na hamowaniu wchłaniania zwrotnego NA do ziarnistości.

Metylodopa-

Mechanizm działania:

Jest inhibitorem dopa-dekarboksylazy . Powoduje powstanie fałszywego neuroprzekażnika-

metylnoradreneliny działającego w OUN. Działa również obwodowo pobudzając receptory

alfa2 (presynaptyczne) przez co hamuje uwalnianie NA z zakończeń nerwowych.

Czyli: metylodopa działa głównie ośrodkowo (jako fałszywy neuroprzekaźnik) oraz

obwodowo (jako częściowy agonista rp. alfa2)

Klonidyna

Mechanizm działania:

1/pobudza receptory alfa2-zarówno obwodowo (zmniejszenie uwalniania NA z zakończeń

nerwowych) jak i ośrodkowo (hamowanie aktywności układu współczulnego i pobudzenie

n.X)

2/ pobudza receptory imidazolowe w OUN

W OUN oprócz typowych receptorów adrenergicznych znajdują się też receptory

imidazolowe (rodzaj receptorów adrenergicznych reagujących na związki o strukturze

imidazolowej).

Wyróżniono dwa ich typy: I1 i I2

Receptory te są też zlokalizowane obwodowo np. w nerkach

Pobudzenie receptora I1 w OUN powoduje zmniejszenie aktywności układu adrenergicznego.

Pobudzenie receptora I1 w kanaliku krętym proksymalnym powoduje efekt natruretyczny.

Leki pobudzające receptory imidazolowe

-Rilmenidyna

-Moxinidyna

Leki te nie powodują objawów niepożądanych typowych dla agonistów receptorów alfa2

działających ośrodkowo (jak klonidyna, która również m.in. pobudza receptory imidazolowe)

Leki blokujące receptory β- adrenergiczne (β-blokery)

Najważniejszymi konsekwencjami uszkodzenia m. sercowego są zmniejszenie pojemności

wyrzutowej i obniżenie cisnienia tetniczego. Odpowiedzia organizmu na to jest

przyspieszenie akcji serca, a za tym pojemności minutowej i zwiekszenie opori obwodowego

i retencja wody w organizme. Efekty te wynikaja m.in. ze stymulacji układu współczulnego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: