Harmonia Samogloskowa
W jezyku tureckim obowiazuje tak zwana harmonia samogloskowa(HS), czyli po samogloskach przednich (a, ı, o, u) nastepuja przednie, a po samogloskach tylnich (e, i, ö, ü) tylnie. Co sie pod tym rozumie, ze np. po a, o czy u nie moze nastapic e, ö, lub ü. Rozroznia sie miedzy mala i duza HS.
Mala: a, ı, o, u → a
e, i, ö, ü → e
Duza: a, ı → ı
o, u → u
e, i → i
ö, ü → ü
Przyklady:
ev- ler (domy) nieprawidlowo: *ev-lar
el- ler (rece) nieprawidlowo: *el- lar
ev- im (moj dom)
adam- lar (mezczyzni)
bayan-lar (kobiety)
can- ım (can-dusza, moja duszo= kochanie)
aşk- ım (kochanie)
Schorch