12.pdf

Rozdział dwunasty

Krajobraz nie uległ zmianie od czasu mojego przybycia na ziemie Ślepego Michaela

nawet moje odciski były nietknięte znacząc miejsce mojego przyjazdu Odwróciłam się

, .

W jakiś sposób mój

pełen paniki pęd przywiódł mnie do początku mojej podróży tylko że teraz Ślepy Michael

wiedział już że nadchodzę Musiałam wrócić na jego dwór wykraść dzieci i uciec a

, . ,

wszystko to niepostrzeżenie

(

myślę

) . ,

tego zniekształconego tłumu nawiedzającego

Dziecięcy Hol

. .

Stłumiłam dreszcz Śmierć

byłaby lepsza niż transformacja w wiecznego niewolnika dla szaleńca który uważa się za

, .

zabawki dostają

, .

spoglądając w kierunku lasu Był bliżej niż góry W mniej niż godzinę szybkim krokiem

. .

doszłabym do skraju drzew

— , — ,

powracając myślami do kobiety o żółtej skórze Nie wyglądała zbyt przyjaźnie Normalnie

. .

jestem gotowa wybaczać niekorzystne pierwsze wrażenie ale jeśli była małżonką ślepego

Michael a prawdopodobnie nie było takiej potrzeby Zaklęcie Luidaeg ukryło mnie przed

' .

. — . —

. ',

uratować dzieciaki i wyciągnąć je stamtąd nie przyłapana przez nikogo z jego legionu

ciężko uzbrojonych ekstremalnie wiernych sługusów Dlaczego nic nigdy nie jest łatwe

, . ?

. ,

dostępnej kryjówki

aby spojrzeć na majaczące w dystansie góry Tam czekał na mnie Ślepy Michael i jego

dwór i najpewniej było to też miejsce w którym przetrzymywał dzieci

Nigdy nie byłam dobra w planowaniu częściej najpierw robię a dopiero potem

i wiem kiedy ktoś mnie w czymś przewyższa Ślepy Michael był większy silniejszy i

zły Muszę mieć jakiś plan zanim ponownie się na niego natknę albo skończę dołączając do

boga i prawdopodobnie właśnie dlatego zrobił co w jego mocy aby nie pozwolić mi zginąć

Tacy ludzie lubią zatrzymywać swoje zabawki bez względu na to jak poniszczone te

To tylko znaczyło że nie mogłam dać mu się złapać Odwróciłam się od gór

Ślepy Michael powiedział że las należy do jego małżonki wymamrotałam

nią Ten fakt raczej nie czynił z niej sojusznika Nie pójdę tam Nie pójdę do lasu to

była część mojego planu Teraz tylko musiałam wrócić na dwór Ślepego Michael a

Moja świeca płonęła uspokajającym niebieskim światłem kiedy zaczęłam kierować

się ku górom Poruszałam się w nierównej linii zawsze pozostając w zasięgu jakiejś łatwo

To nie była świadoma decyzja ale wciąż był to najlepszy pomysł na jaki wpadłam

. (

) .

tronu ślepego Michaela mogłoby uchodzić prawdopodobnie za zwracanie na siebie uwagi

Niebo w jakiś sposób pociemniało jeszcze bardziej i gęsta mgła wzrastała ponad

. ,

, , . .

Bardzo ale to bardzo kiepską

, .

. ,

Las w ogóle się nie oddalił

— , — . ,

. ,

była jak gigantyczne

, . '

chciał abym stąd uciekła

Zwalczyłam w sobie chęć aby krzyknąć Może to było dziecinne ale jeśli nie możesz

? ,

, .

. , ,

Podeszłam do najbliższych zarośli jeżyn i opadłam na czworaka wczołgując się do

środka Zatrzymałam się kiedy minęłam pierwszy rząd cierni wpatrując się intensywnie

. ,

Nie ja pierwsza użyłam tego miejsca jako kryjówki Ktoś wyciął gałęzie wewnątrz

tworząc ścieżkę

( )

, ,

przez cały dzień Jeżdzcy nie mogli zbyt wyraźnie mnie dostrzec zaklęcie Luidaeg już o to

zadbało ale spostrzegli mnie kiedy sama zwróciłam na siebie uwagę Pójście prosto do

ziemią kiedy nadchodziła prawdziwa noc Przynajmniej moja świeca płonęła stałym

pewnym światłem tak stałym jak nigdy wosk nadal nie chciał się topić Tak było lepiej

Uwięzienie tutaj bez daru od Luidaeg który mnie chronił byłoby raczej kiepską sytuacją

Godziny mijały powoli znaczone przez czarniejące niebo Moje nogi bolały a kolana

paliły ale jakoś nie wydawało się abym zrobiła jakieś postępy góry były tak samo daleko

jak były kiedy zaczęłam moją wędrówkę Obróciłam się nagle ogarnęła mnie podejrzliwość

Och na kości Maeve jęknęłam Oczywiście że ta ziemia działała przeciwko

mnie Byliśmy na tyle głęboko w Letnich Krainach że cała wyspa

włości związane z wolą ich właściciela Słowa ślepego Michael a były tu prawem i nie

zachowywać się dziecinnie kiedy jesteś dzieckiem to gdzie tu sens Szłam od wielu godzin

ból głowy nie ustępował długi spacer bez wody i aspiryny jeszcze go tylko pogorszył

Czułam się jakby maleńkie istoty waliły młotkami w moją głowę przebijając się do mózgu

Nogi bolały Byłam tak bardzo spragniona że przełykanie drapało mi gardło i jedyne

czego chciałam to szansa aby skulić się gdzieś i przespać to wszystko Zmusiłam się aby

wziąć głęboki oddech

Gdzieś musi być rozwiązanie Musiałam się tylko zmusić aby je dostrzec

. ,

Cięcie nie wyglądało na świeże na ziemi też nie było żadnych świeżych śladów

ktokolwiek wykreował tą kryjówkę nie był tu od długiego czasu Przyglądając się bliżej

dostrzegłam że jeżyny zostały poskręcane tak aby rosły z powrotem w taki sposób że

patrząc z zewnątrz kryjówka z cierni była jeszcze bardziej gęsta i bezpieczna

wykonały wąski samowystarczalny tunel Prawdopodobnie nie był używany od wieków

, .

Po tym co zobaczyłam zdecydowałam że sekretne miejsca w krzakach i

, ,

kamieniołomach są zazwyczaj własnością dzieci a to najwyraźniej zostało stworzone przez

jakieś od dawna już zapomniane dziecko któremu w jakiś sposób udało się uciec przed

polowaniem przynajmniej na jakiś czas Jeśli ta kryjówka w jakikolwiek sposób

, .

przypominała te które dzieliłam ze Stacy i Julie gdy byłyśmy dziećmi żaden dorosły nigdy

. , .

Wczołgałam się głębiej ostrożnie uważając na kolce

Ścieżka kaleczyła mnie do póki nie doszła do głównego pnia gdzie robiła się szersza

zobaczyłam że wcięcie utworzone tak aby jeżyny pięły się w ten a nie inny sposób

zrobione przez tego kto stworzył tą kryjówkę kimkolwiek by on nie był nie było

( ),

odnawiane już od bardzo bardzo dawna Ot kolejny przypadek na ziemiach ślepego

Michael a

Oparłam się o pień relaksując się powoli Potrzebowałam tylko odrobiny odpoczynku

, . .

. .

Świat był niebiesko szaro bursztynowy otoczony

przez mgłę która nigdy do końca

. ,

niekończącesięrówninyprzełamanetylkoprzezkamiennegóryiumierającylas

Umierający Nie żyjący Mgła wycofała się kiedy przesuwałam się bliżej

? , . ,

pozostawiając za sobą las którego nie rozpoznawałam Drzewa były bujne i zdrowe

. ,

, , .

To była ziemia Ślepego Michaela Zmieniła się ale serce pozostało takie samo

'. .

.....

Bicie serca tej ziemi nie było moje Kim byłam Walczyłam aby przypomnieć sobie

. ?

, , . ,

przyciągnąćbliżejdosiebie wziąćmniedalejidalejdo

, ....

Nikt nie będzie w stanie dostrzec mnie tutaj z równiny Te same ostrożne cięcia

jej nie widział Mogli przechodzić tuż obok i nie zdawać sobie sprawy że jest tutaj

i stawała kawałkiem otwartej przestrzeni Ktokolwiek ją zrobił wykopał również niewielką

niszę w miękkiej ziemi robiąc wystarczającą ilość miejsca dla niewielkiej osoby aby mogła

usiąść prosto Wszystkie niejasne nadzieje na sojusz zostały pogrzebane gdy

i czasu aby pomyśleć zanim ruszę ponownie Trzymając świecę z daleka od otaczającego

mnie suchego drzewa zamknęłam oczy Miałam tam być tylko przez kilka minut Nie

miałam zamiaru zasnąć Ta część przyszła sama z siebie I Śniłam

sięniepodniosła Czasemwycofywałasięnaskałyczasemwisiałapośróddrzew alemgła

sama w sobie była wieczna Poplamione węglem linie określały krajobraz szkicując

zielono złote iwiosennieżółte

Serceziemi

swoje imie cel cokolwiek Mgła owinęła się wokół mnie jak uścisk kochanka próbując

— ?

Ciociaptaszyna

Znałam ten głos a ponieważ go znałam musiałam też znać samą siebie jedno

, ,

wynikałozdrugiego Odrzuciłamodsiebiemgłę Karen

. — ?

Stała między drzewami wciąż w szlafroku który dostała od Lily Żółto brązowe

, .

. —

bezpiecznietutajśnić ciociuPtaszyno Niepowinnaś Onbędziewiedział jeślitozrobisz

, . . ,

— , ! — .

Skarbie obudziłaś się ruszyłam wjej stronę Ziemia usuwała misiespodnóg

ale szłamdalej Musimycięstądzabrać tuniejestbezpiecznie

— , — ,

Wiem ciociu ptaszyno powiedziała przesuwając się do małej dziewczynki

znajdującejsięupodstawynajbliższejstojącejnastrażywierzby Nigdyniebyło

—

Maładziewczynkaniemogłamiećwięcejniżdziesięćlat ubranawpodartąkoszulę

nocnąmiałanagieizakrwawionestopy byłajaponką

, .

Jejdługie czarnewłosybyłyzwiązanenakarku Łzypłynęłypoprzezbrudnesmugi

. , ,

. .

Nie oddychała i zdałam sobie sprawę że otaczająca ją trawa była martwa

, ,

rozpadającasięnapył Karen twojaprzyjaciółka

— , —

— , .

Nazywasię Hoshibara Tojejmiejsce

— ,

Skarbie onanieoddycha

WyraztwarzyKarenzrobiłsię nieskończeniesmutny Wiem

— —

, —

Karen

— , — .

Ciociu ptaszyno musisz mnie teraz posłuchać powiedziała W jakiś sposób jej

. ,

—

obudziłam Nie mogę się obudzić dopóki on mnie ma Coś jest nie tak Ciociu ptaszynko

. . .

— ?

Znaleźćkogo

— , .

Różanącórkę kobietęstworzonązkwiatówktórazamiasttegochciałabyćlisem

Królową

— , . .

Karen nierozumiem Muszęzabraćciędodomu Twoirodzicesięmartwią

Przechyliłagłowęnabok Dodomu Mówią żemożesztamdotrzećiwrócićtylko

— ? ,

przyużyciuświatłaświecy agdziejesttwoja

? , . ?

Mojaświeca Zdałamsobiesprawę żemojedłoniebyłypuste Gdzieonabyła Nie

mogliśmybezniejwrócićdodomu

motylki kwiatki miała powpinane we włosy Wyglądała na przestraszoną Nie jest

— , —

najejtwarzy Trzysrebrne futrzasteogonyleżały skulonetużza nią asrebrnelisieuszy

leżałypołożonegładkoposobie WróżkaKitsune

głos wypełnił otaczający mnie świat i zatrzymałam się obserwując ją Potrząsnęła głową

cośantycznegoizmęczonego czaiłosięwbłękiciejejoczu Taknaprawdęwcalesięnie

cośjestbardzoaletobardzonietak Musiszjąznaleźćnimbędziezapóźno

, ?

Obróciłam sięszukającznajomegopłomienia iznalazłam gona horyzoncie daleko

, ,

. — ! ! — .

, ... ... ....

, .

. ,

. , ,

najmniejsze z moich zmartwień ponieważ jeśli Jeżdzcy ślepego Michaela mnie porwą

maleńki pożar nie będzie miał żadnego znaczenia

. . ,

Znajdą mnie Muszą Światło ich do mnie doprowadzi jeśli nie co innego a wtedy

, .

. ,

—

Czego ode mnie oczekiwałaś Luidaeg

?—

wymamrotałam

—

rozległego na tle czarnego nieba

Był gotowy zostać moim bogiem

Wszystko co musiałam zrobić do wypuścić z rąk świeczkę i pozwolić mu wejść

Nie ma szans

, .

. ,

. ?

? .

. ,

Oczywiście byliśmy na ziemiach dziecięcych i obowiązywały tu dziecięce reguły

, .

, ,

sprawiało że gra była sprawiedliwa

oddalał się jeszcze bardziej Krzyknęłam Zaczekaj Zaraz wrócę po czym pobiegłam

Lata spłynęły ze mnie podczas biegu aż znowu byłam dzieckiem tak samo zagubionym

jakresztaznich ibiegłam biegłam biegłam

Noc skończyła zapadać kiedy spałam cienie wypełniły moją kryjówkę Szarpnęłam

się zbudzona na dźwięk kroków i wstrzymałam oddech dezorientacja została zmyta przez

płomień mojej świecy Nieomal czerwone płomienie lizały wysoko prawie że do samych

gałęzi jeżyn Zaczęłam obawiać się że podpalę krzaki ale z drugiej strony było to

gra dobiegnie końca a ślepy Michael wygra rozgrywkę Było tylko kwestią czasu nim jeden

z nich zda sobie sprawę że tu jestem i pośle po resztę

Ale nic takiego się nie stało Kroki ucichły pozostawiając mnie samą z szaleńczym

biciem mego serca Płomień powrócił do normalności znacznie szybciej niż moje nerwy

Że tak po prostu przyjdę i ich

mu zabiorę

wciąż widziałam ślepego

Michaela kiedy zamykałam oczy wysokiego i

Był ślepy ale widział wszystko na swojej ziemi wszystko z wyjątkiem mnie Nie

zgodziłby się na moją małą grę gdyby nie musiał ponieważ zwycięstwo zawsze jest lepsze

niż sprawiedliwa gra Nie mógł mnie zobaczyć nie mógł mnie pochwycić więc byłam

prawie bezpieczna Ale dlaczego byłam taka wyjątkowa Dlaczego świeca miała aż takie

znaczenie Zatrzymałam się przyglądając się jej Luidaeg dała mi świecę i wysłała na jego

ziemie Powiedziała że dotrę tam i wrócę dzięki świetle świecy

Ślepy Michael złapałby mnie gdyby mógł ponieważ tak właśnie działały reguły tej gry ale

nie mógł mnie zatrzymać ani zobaczyć tak długo jak będzie płonęła moja świeca To

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: