Jak czyni Bodhisattwa
Trzydzieści siedem praktyk
Ngulchu Thogme
tłumaczenie: Łukasz Szpunar
korekta: Joanna Grabiak, Sebastian Musielak
Namo Lokeshwaraye
Kłaniam się ciągle ciałem, mową i umysłem
Z szacunku dla najwyższego nauczyciela
I strażnika Awalokiteśwary.
Chociaż widząc, że zjawiska ani nie rodzą się, ani nie ustają,
Bodhisattwowie działają wylącznie dla pożytku innym.
W pełni oświeceni buddhowie,
Żródło korzyści i szczęścia,
Pojawili się z urzeczywistnienia świętej dharmy.
Ono zaś zależy od tego, czy wiemy jak czynić,
Wyjaśnię zatem czym są praktyki bodhisattwów.
1)
Po osiągnięciu obdarzonego wolnościami, cennego ludzkiego odrodzenia,
Tak trudnego do uzyskania, a jakże potężnego,
Nie ustając ani na chwilę, ni w dzień, ni w nocy,
W dążeniu do uwolnienia siebie i innych z oceanu samsary —
Bodhisattwa słucha, rozmyśla i medytuje,
Oto praktyka bodhisattwy.
2)
Wobec przyjaciół — namiętności niczym niespokojne wody;
Wobec wrogów — nienawiść niczym szalejący ogień
Otępieni niewiedzą, zapominamy o tym, co powinniśmy, a czego nie powinniśmy robić —
Bodhisattwa porzuca taką ojczyznę,
3)
Kiedy złe, niekorzystne okoliczności zostają gdzieś w tyle,
Przeszkadzające emocje i poglądy stopniowo zanikają.
Bez żadnych rozproszeń,
Wytrwałość w dążeniu do cnoty naturalnie się zwiększa.
Kiedy świadomość się rozjaśnia, pojawia się zaufanie dla dharmy —
Bodhisattwa spędza czas w samotności,
4)
Na łożu śmierci, tymczasowa świadomość porzuca to ciało
Niczym gość opuszczający gościniec —
A zatem pozostawmy za sobą najbliższych, z którymi tak długo żyliśmy
I z wielkim trudem zdobyte bogactwa.
Bodhisattwa porzuca wszelkie troski tego świata,
5)
Ludzie z twojego otoczenia, którzy zarażają trzema truciznami,
Osłabiają praktykę słuchania, rozmyślań i medytacji,
Nadszarpując miłującą dobroć i współczucie —
Bodhisattwa porzuca złych przyjaciół,
6)
Ci, na których możesz polegać, bo kładą kres występkom,
Którzy rozwijają pozytywne właściwości niczym rosnący księżyc,
Bodhisattwa ceni tych duchowych przyjaciół,
Bardziej nawet niż własne ciało,
7)
Kogóż mogą wspierać bogowie tego świata
Skoro sami tkwią w więzieniu samsary?
Bodhisattwa szukając pomocy, przyjmuje schronienie
W Trzech Klejnotach,
8)
Buddha rzekł: „Skutkiem negatywnych działań
Jest niewyobrażalne cierpienie w którymś z niższych światów”.
Zatem bodhisattwa nie popełnia złych czynów,
Choćby za cenę własnego życia,
9)
Szczęście trzech światów jest jak poranna rosa
Uwieszona na źdźble trawy, znikająca w mgnieniu oka.
Bodhisattwa dąży do stanu najwyższego —
Wolności, która jest niezmienna —
10)
Po co komu osobiste szczęście,
Kiedy każda miłująca matka od samego początku
Cierpi? Aby wyzwolić niezliczone odczuwające istoty
Bodhisattwa budzi w sobie bodhicittę,
11)
Wszelkie bez wyjątku cierpienie rodzi się z chęci
Pozyskania szczęścia dla siebie;
Pragnienie służenia innym rodzi doskonałych buddhów.
Bodhisattwa bierze na swoje barki cierpienia innych
Za cenę własnego szczęścia,
12)
Nawet jeśli ktoś z wielkiej potrzeby ograbi go z całego bogactwa
Lub każe innemu to zrobić,
Bodhisattwa ofiaruje złodziejowi własne ciało, radość i zasługi —
Przeszłe, teraźniejsze i przyszłe —
13)
Nawet jak ktoś obetnie mu głowę
Mimo, że nie zrobił niczego złego
Bodhisattwa mocą współczucia, przyjmuje na siebie
Negatywności swego oprawcy,
14)
Nawet jeśli padnie ofiarą obmowy,
Rozbrzmiewającej w milionach wszechświatów,
Bodhisattwa mówi z miłością o zaletach oszczercy,
15)
Nawet jeśli obrażą go na oczach zgromadzenia,
Wytykając jego ukryte wady —
Bodhisattwa z szacunkiem kłania się, widząc we wrogu
Duchowego przyjaciela,
16)
Nawet jeśli ktoś traktuje go jak wroga,
Mimo, iż troszczył on się o niego jak o własne dziecko —
Bodhisattwa darzy go wielką miłością,
Niczym matka troszcząca się o chore dziecko,
17)
Jeśli ktoś jemu równy lub niższy statusem,
Na skutek arogancji pogardza nim,
Bodhisattwa traktuje go z szacunkiem,
Jakby ów był jego nauczycielem,
18)
Nawet bez grosza w kieszeni,
Poniżany przez innych, w ciągłej chorobie
Przygnieciony mocą złych uwarunkowań,
Bodhisattwa bierze na siebie wszystkie złe czyny i cierpienie istot —
Nie tracąc ducha,
19)
Choć jest powszechnie znany, szanowany,
A bogactwem dorównuje Vaiśravanie
Bodhisattwa zrozumiawszy, iż bogactwo i chwała tego świata są puste,
Jest wolny od arogancji,
20)
Kiedy nie potrafisz kontrolować gniewu, twego wewnętrznego wroga,
a próbujesz pokonać wrogów na zewnątrz,
tylko ich od tego przybywa.
Bodhisattwa zatem uspokaja nurt własnego umysłu,
Siłą miłującej dobroci i współczucia.
21)
Pożądanie jest piciem słonej wody —
Im więcej pijesz, tym bardziej łakniesz.
Bodhisattwa natychmiast porzuca wszystko, co budzi w nim przywiązanie,
22)
Przejawiające się zjawiska, wszystkie bez wyjątku,
Są wytworem umysłu;
Pierwotna natura umysłu jest poza jego wytworami,
Zrozumiawszy to bodhisattwa uwalnia się od dualistycznego postrzegania,
23)
Jeśli bodhisattwa na swej drodze napotka piękne formy,
Praktykuje rezygnację z przywiązania,
Postrzegając je jako cudowne, lecz nierealne niczym letnia tęcza.
24)
Postrzeganie złudnych zjawisk jak prawdziwych
Wyczerpuje jak przeżycie śmierci własnego dziecka
Podczas snu —
Stąd się bierze większość naszego cierpienia.
Zatem bodhisattwa uważa wszelkie przykre wydarzenia za urojenie,
25)
Kto chce być oświecony
Musi, jeśli trzeba, poświęcić swe ciało,
Nie wspominając już o rzeczach materialnych.
Bodhisattwa jest szczodry
Bez nadziei na nagrodę
Lub jakikolwiek rezultat —
26)
Bez samodyscypliny,
Nie można przynieść pożytku nawet sobie samemu,
Więc pragnąc przynieść pożytek innym jest smutnym, przykrym żartem.
Bodhisattwa zatem poddaje się dyscyplinie wolnej od przywiązania do tego świata,
27)
Wszelkie bolesne przeżycia są jak drogie klejnoty
Dla bodhisattwy co pragnie rozkoszy w cnocie.
Zatem bodhisattwa kultywuje cierpliwość
Wobec wszystkich bez wyjątku, bez gniewu i urazy.
28)
Mimo, iż śrawacy i pratjekabuddowie
Przynoszą pożytek tylko sobie,
A ich wysiłki przypominają gaszenie płomieni we własnych włosach,
Bodhisattwa stara się rozwijać w sobie dobre cechy,
Które przynoszą pożytek wszystkim,
29)
Przeszkadzające emocje i poglądy
Zostają całkowicie wyrugowane przez vipaśjanę,
Po jej pełnym zjednoczeniu z siamatą.
Bodhisattwa rozumie to i praktykuje stabilność umysłu w medytacji
Poza czterema stanami umysłowego pochłonięcia, sfery bezforemnej,
30)
Doskonałego oświecenia nie można osiągnąć
Dzięki pięciu paramitom bez mądrości,
I dlatego bodhisattwa doskonali mądrość, która jest wolna od pojęć,
Będąc obdarzonym w potrójną czystość oraz zręczne środki,
31)
Jeśli nie będzie badał pomieszania w swoim umyśle,
Może stać się szarlatanem
Przebranym za praktykującego dharmę.
Dlatego też bodhisattwa zawsze wnika w chaos swego umysłu i porzuca go,
32)
Siła przeszkadzających emocji i poglądów
Sprawia, że mówimy o błędach bodhisattwów,
W ten sposób hańbiąc samych siebie.
Bodhisattwa nie mówi o błędach innych na ścieżce Mahajany,
33)
Słuchanie, rozmyślanie i medytowanie
Zostają skalane poprzez rozprawianie na temat dóbr oraz usług.
Bodhisattwa porzuca przywiązania do dobytku przyjaciół i ofiarodawców,
34)
Gdy wyraża się ostro, jego zachowanie zostaje skalane,
A spokój czujących istot zostaje wzburzony.
Bodhisattwa porzuca ostre słowa, niemiłe dla innych,
35)
Gdy się przyzwyczai do niższych światów i prymitywnych poglądów
Gdy przywyknie do przeszkadzających emocji,
Niełatwo znajdzie antidotum, aby temu zaradzić,
Orężem uważności pokonuje przeszkadzające stany umysłu (takie jak pożądanie, itd.), gdy tylko się pojawią,
36)
Pokrótce:
Cokolwiek robi, gdziekolwiek jest,
Bodhisattwa spogląda głęboko w stan swojego umysłu,
Przez cały czas utrzymując uważność,
Dla pożytku innych,
Oto praktyka bodhisattwy
37)
Oto praktyka bodhisattwów,
Dedykować zasługę zdobytą dzięki wysiłkowi
Poprzez nieskazitelnie czysty wgląd
Wolny od idei dobroczyńcy, obdarowanego i daru,
Aby położyć kres cierpieniu wszystkich istot.
Dla dobra tych, którzy pragną ćwiczyć się na ścieżce bodhisattwy,
Przedstawiłem oto trzydzieści siedem praktyk bodhisattwy,
Opartych na sutrach, tantrach i traktatach,
W zgodzie ze słowami świętych.
Mimo że nie mam wielkiego wykształcenia i nie jestem zbyt mądry,
A mój wykład nie zadowoliłby uczonych,
Mniemam, że nie ma błędu w niniejszych praktykach bodhisattwów,
Gdyż opierają się na sutrach i świętych naukach.
Ponieważ jednak ciężko jest osobie mojego pokroju
Zrozumieć wspaniałe czyny bodhisattwów
Proszę świętych o cierpliwość,
Jeśli popełniłem błędy w logice, itd.
Oby dzięki tej zasłudze wszystkie odczuwające istoty,
Obudziwszy w sobie najwyższą, jak i względną bodhiczittę,
Stały się jak Pan Awalokiteśwara
Który żyje ponad skrajnościami nirwany i samsary.
Tekst ten został napisany w świętej jaskini, drogiej niczym Trzy Klejnoty
w Ngulchu przez Tsunpę Thongme,
który naucza autentycznych świętych ksiąg i rozumowania,
na pożytek swój i wszystkich odczuwających istot.
Słowniczek
Trzy trucizny: gniew, pożądanie, niewiedza
Bodhiczitta: pragnienie osiągnięcia oświecenia dla wszystkich odczuwających istot, jak również praktyka wykonywana, w celu rozwinięcia tego pragnienia.
Vaiśravana: bóg dostatku
Śrawakowie i pratjekabudowie: wyznawcy Theravady, którzy praktykują po to aby osiągnąć nirvanę i stan arhata, czyli stan, który, pomimo nie osiągnięcia pełnego oświecenia, pozwala na ponowne nieodradzanie się w samsarze.
Vipaśjana: zawiera przeróżne analityczne i uspokajające praktyki medytacji wykonywane w celu urzeczywistnienia natury umysłu (pustki); ostatecznie wiąże się z urzeczywistnieniem niedualistycznej prawdziwej natury umysłu.
Sześć paramit: szczodrość, dyscyplina, cierpliwość, wysiłek (zaangażowanie), medytacja (koncentracja), mądrość.
Cztery stany umysłowego pochłonionięcia: stany medytacyjne, które są charakterystyczne dla istot przebywających w sferze bezforemnej, których odrodzenie się w tej sferze jest wynikiem różnych stabilnych, zrównoważonych medytacji. Oto one: 1) przestrzeń bez końca; 2) świadomość bez końca; 3) brak percepcji; 4) najwyższy punkt samsary.
Potrójna czystość: kiedy włączymy do praktyki szóstą paramitę (mądrość), przestajemy postrzegać trzy elementy (ten, który działa, działanie i ten, który podlega działaniu) jako coś prawdziwego.
mahajana.net
metody11