Kościej Nieśmiertelny (ros. Кощей Бессмертный) – postać z folkloru rosyjskiego, czarny charakter z baśni i podań ludowych. Kościej był czarownikiem, chudym, starym i brzydkim. Mieszkał w zamku wśród gór, był w posiadaniu niezliczonych skarbów. Najważniejszym z nich była żywa woda i martwa woda. Żywa przywracała do życia umarłych i konających, martwa leczyła rany, a jej picie dawało długowieczność. Kościej przechowywał swoje serce ukryte poza ciałem, nie można więc go było zabić, nie odnalazłszy wpierw i nie zniszczywszy jego serca.
Wzmianka o Kościeju (nazwanym "carem Kościejem") pojawia się w prologu do Rusłana i Ludmiły Puszkina. Baśń o Kościeju Nieśmiertelnym jest zamieszczona w zbiorze Narodne russkije skazki (Народне русские сказки) Aleksandra Afanasjewa. Kościej jest tytułowym bohaterem opery Mikołaja Rimskiego-Korsakowa, pojawia się też w balecie Ognisty ptak Igora Strawińskiego z librettem Michaiła Fokina.
Postać Kościeja pojawia się też we współczesnych utworach fantastycznych, np. w powieściach Poniedziałek zaczyna się w sobotę braci Strugackich, Oczarowanie Orsona Scotta Carda oraz opowiadaniu Droga, z której się nie wraca Andrzeja Sapkowskiego, a także komiksach The Sandman: Fables and Reflections i Hellboy: Darkness Calls. Inspirowane Kościejem postaci występują w grach fantasy Disciples II Mroczne Proroctwo i Polanie II, zaś w polskim tłumaczeniu gier Heroes of Might and Magic III oraz The Elder Scrolls III: Morrowind kościejami są nazwane szkielety ze specjalnymi zdolnościami.
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bciej_Nie%C5%9Bmiertelny”
desperatka13