Pierwsza pomoc psychologiczna.pdf

Udzielając pierwszej pomocy osobie poszkodowanej naleŜy

pamietać równieŜ o aspekcie psychologicznym. Wszelkie

czynności ratujące powinny byc powiązane z udzieleniem

pomocy psychologicznej mającej na celu zmniejszenie

subiektywnego dyskomfortu ofiary wypadku i zapewnienia

mu poczucia bezpieczeństwa.

Podstawowe zasady działania:

Rozejrzyj się w sytuacji. Zachowaj spokój i opanowanie.

Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa. Pomyśl od

czego zaczniesz.

Podejdź do poszkodowanego. Powiedz kim jesteś i co się

wydarzyło. Powiedz mu, Ŝe będziesz z nim do czasu

przyjazdu pogotowia.

Zasłoń poszkodowanego przed widzami, spokojnie i

stanowczo poproś ich, aby nie przeszkadzali, albo daj im

jakieś zadanie. Nie twórz zbiegowiska.

Przyjmij pozycję na tej samej wysokości co poszkodowany

- uklęknij lub kucnij przy nim. Delikatnie połóŜ swoją rękę

na ramieniu lub na głowie, co podziała uspokajająco.

Okryj go np. kocem.

Przeprowadź czynności ratujące płynnie i sprawnie.

Informuj

podejmowanych

czynnościach i efektach z tym związanych.

Mów spokojnym tonem i cierpliwie go wysłuchaj. Nie

krytykuj, nie wypowiadaj pesymistycznych opinii. Zapytaj

czy kogoś powiadomić o wypadku.

Jeśli musisz opuścić poszkodowanego poinformuj go o

tym. Poproś kogoś, aby przy nim pozostał.

poszkodowanego

W przypadku, gdy poszkodowanym jest dziecko, potraktuj

je bardziej emocjonalnie. NajwaŜniejszy jest kontakt

cielesny. Jeśli jest to moŜliwe daj mu maskotkę i zapewnij

obecność rodziców lub kogoś bliskiego.

Narkomani, osoby pijane, bezdomni mogą być negatywnie

nastawieni do ratujących. Wtedy udzielanie pierwszej

pomocy ogranicza się tylko do technicznych czynnosci

ratujących.

Wbrew pozorom ratownicy to teŜ zwykli ludzie. Osoby

początkujące i o słabej psychice powinny być wspierane

przez bardziej doświadczonych współpracowników,

szczególnie po cięŜkiej i zakończonej zgonem

poszkodowanego akcji.