KomentarzDoKPK.pdf

(466 KB) Pobierz
Komentarz do KPK
Rawn Clark
Komentarz do
Klucza do Prawdziwej Kabały
© 2001 Rawn Clark
© 2010 FranzBardon.pl
Spis treści
Część I: Teoria
Część II: Praktyka
Część III: Magia formuł
2
Przedmowa
Pisanie niniejszego komentarza do trzeciej książki Franza Bardona, Klucz do Prawdziwej
Kabały (KPK), było dla mnie pewnego rodzaju walką. W przeszłości byłem wyjątkowo
milczący w zakresie praktyki tej Sztuki. Dla mnie, kabała jest świętością i boli mnie, gdy
widzę, jak często jest nie rozumiana, a jej pojęcia są nadużywane. Dlatego też nie mówiłem
zbyt wiele, gdyż istniała we mnie obawa, że będzie to skutkować brakiem szacunku, jaki
wszędzie się pojawia.
Jednak wiele osób prosiło, szczerze i z szacunkiem, o wgląd albo przynajmniej wskazówki
mające prowadzić ich do prawdziwszego zrozumienia. Byłem więc rozdarty, z jednej strony
chcąc pomóc szczerym uczniom, a z drugiej strony, utrzymując integralność tej świętej
tradycji.
W przypadkach, gdy pisałem o kabale, moje słowa spotykały się z interesującą
różnorodnością reakcji. Dla niektórych, przedstawiane przeze mnie idee były zbyt radykalne –
szczególnie dotyczyło to osób zaangażowanych w zachodnio-hermetyczny rodzaj kabały
spopularyzowanej przez organizacje jak Złoty Brzask (ang. Golden Dawn ). Powodem dla
takiego dyskomfortu jest to, że otwarcie mówię o tym, jak bardzo różne jest zachodnie
rozumienie kabały od oryginalnej tradycji żydowskiej; jest to zazwyczaj odbierane jako
krytyka i osobisty afront. Innymi słowy, dla większości kabalistów zachodnio-hermetycznych
jestem zbyt żydowski w swoim podejściu. Z kolei dla większości żydowskich kabalistów,
jestem niestety zbyt zachodni w swoim podejściu! ;-)
Moje rozumienie kabały nie jest ani ściśle żydowskie ani chrześcijańskie. Tak naprawdę,
moje zgłębianie kabały nie zostało ukształtowane przez żadną religijną perspektywę – nie
jestem ani Żydem ani Chrześcijaninem. Jestem Hermetykiem i moja analiza nie jest
skrzywiona przez religijny dogmat. Oczywiście, mojemu rozumieniu brak tego, co może w
kabale żydowskiej osiągnąć jedynie osoba wychowana w judaizmie. Jednak ten brak w
całości rekompensowany jest faktem, że jestem w stanie dowolnie postrzegać kabałę z całej
różnorodności perspektyw.
Nawet jeśli moje rozumienie kabały nie jest religijne, nie umniejsza to dla mnie świętości tej
Sztuki. Chronię jej podstawową prawdę tak samo jak Rabin, który spędził na jej zgłębianiu
całe swoje życie.
Mając to na uwadze, borykałem się z pomysłem napisania komentarza do KPK Bardona. Czy
powinienem napisać wszystko, co chcę napisać, czy może przeciwnie – powinienem
zwiększyć pomieszanie i chronić te święte tajemnice przed ludźmi, którzy traktują je jak
zabawkę? Szukając w tym zakresie porady, posłuchałem wewnętrznego głosu i odszukałem
ducha Franza Bardona. W tym doświadczeniu otrzymałem wyraźne pozwolenie na pójście
drogą środka. Powiem zatem to, co chcę powiedzieć, lecz równocześnie pozostawię
niedopowiedzianymi te rzeczy, których odkrycie należy do własnej odpowiedzialności maga.
Tak jak podkreśla Bardon, wszystko co można powiedzieć czy napisać o kabale, będzie
pozbawione znaczenia dla osoby nieprzygotowanej na zrozumienie. Ostatecznie, te tajemnice
chronią się same.
W czasie pisania tego komentarza, prosiłem o przewodnictwo ducha Franza Bardona. Za
każdym razem, gdy siadałem do pisania, dotykałem mojego ulubionego zdjęcia Franza aż
poczułem dreszcz przechodzący po moim kręgosłupie, który wskazywał na nawiązany
3
kontakt. Prosiłem wtedy, by poprowadził mnie do napisania czegoś prawdziwie użytecznego
dla uczniów Hermetyzmu. Czuję, że to osiągnąłem i mam nadzieję, że również ty będziesz
mieć takie poczucie.
Podobnie jak moja, kabała Bardona nie jest ani ściśle żydowska, ani ściśle zachodnio-
hermetyczna. Bardon łączy żydowskie rozumienie z metodologią zachodnio-hermetyczną.
Jego przypisania pochodzą bezpośrednio z Sepher Yetzirah i kilka jego technik odzwierciedla
pracę starożytnych żydowskich kabalistów, lecz pozostała część jego podejścia jest
zachodnia. To, co jest nowe w KPK Bardona, to jego wyjaśnienie w jaki sposób słowo
wypowiadane jest mową kabalistyczną. Nigdy wcześniej nie zostało to tak jasno omówione.
Ta sama technika wskazana jest w Sepher Yetzirah , lecz jest schowana poprzez użycie bardzo
symbolicznego języka. Jednak Bardon wyjaśnia tę tajemnicę dużo jaśniej, w sposób
zrozumiały dla współczesnego czytelnika.
Równocześnie Bardon nie mówi pewnych rzeczy, których poznanie – moim zdaniem – będzie
korzystne dla szczerego ucznia. Głównie dotyczy to istoty kabalistycznej kosmologii i
filozofii, objaśnienia sekwencji prawdziwie kabalistycznego „formowania” albo przynajmniej
odniesienia sekwencji Bardona do ukazanej w Sepher Yetzirah , oraz specyfiki tego, co uczeń
dopiero zaczynający ścieżkę Hermetyzmu może zrobić w zakresie praktycznego studiowania
kabały. Moim celem w niniejszym komentarzu jest przedstawienie swoich myśli w zakresie
tych tematów i zachęcenie czytelnika do spojrzenia pod warstwy lekkomyślnej spekulacji,
jaką można znaleźć w większości książek o kabale, i do wydobycia prawdy. Wciąż jednak to
Ty, drogi czytelniku, musisz kopać w głąb. Mam jednak nadzieję, że ten nowy, lśniący
szpadel, jaki Ci podaję, ułatwi Ci pracę.
4
Komentarz do
Klucza do Prawdziwej Kabały
Wprowadzenie
Bardon rozpoczyna swoje wprowadzenie ostrzeżeniem, podobnie jak w PME. Mówi on, że
jedynie osoba, która wykonała pracę pierwszej książki, WdH, jest przygotowana do pracy z
KPK. Wskazuje on tutaj, że uczeń musi najpierw opanować całe dziesięć stopni WdH, lecz
później zmienia ten warunek mówiąc, że należy opanować jedynie pierwsze osiem kroków
WdH. Prawda leży gdzieś pośrodku, gdyż mag, który rozpoczyna dziewiąty krok WdH może
faktycznie rozpocząć kroki KPK, lecz nie będzie w stanie użyć podwójnego, trzykrotnego i
czterokrotnego klucza, dopóki nie ukończy dziesiątego kroku WdH. Pierwsze siedem kroków
KPK zajmie pewnie tyle samo czasu, co ukończenie dwóch ostatnich kroków WdH i tak
naprawdę, ułatwi pracę nad nimi, jak i pracę z PME.
Bardon ostrzega, że rozpoczęcie rozwoju od KPK, bez wcześniejszej pracy z WdH i KPK, nie
przyniesie żadnych korzyści. Jest to bardzo trafne stwierdzenie, gdyż podstawowe techniki
kabały wymagają określonych magicznych zdolności, których nabycie poprzez tę praktykę
zajmie dużo dłużej niż nabycie ich poprzez pracę WdH. Co więcej, siedem pierwszych
kroków KPK przygotowuje mikrokosmos ucznia dla prawdziwej twórczej mowy, i jeśli
mikrokosmos ucznia nie dojrzał w określonym stopniu poprzez pracę z Hermetyzmem, wtedy
przejście tych początkowych kroków zajmie dosłownie wiele dziesięcioleci.
W przeciwieństwie do popularnego okultyzmu, gdzie uczeń od razu rozpoczyna od
kabalistycznych praktyk, w tradycji żydowskiej, z której wywodzi się kabała, jest to bardzo
późne studium. Wymogiem do zajmowania się kabałą jest co najmniej opanowanie Tory i
Talmudu. Oznacza to dziesięciolecia studiów i praktyki przed rozpoczęciem pracy z kabałą.
Powszechnie mówi się, że należy mieć co najmniej 40 lat, by móc zająć się kabałą i wiele
osób mylnie uważa to za wymóg wieku. Tak naprawdę jest to jedynie symbolicznie wyrażona
konieczność określonej dojrzałości, którą zazwyczaj łączy się z wiekiem 40 lat.
W pozostałej części swojego wprowadzenia, Bardon tłumaczy, że ta książka nie przypomina
żadnej innej w temacie kabały. Jeśli oczekujesz książki o kabalistycznej kosmologii, filozofii
czy ujęciu religijnym, to się zawiedziesz. Bardon używa określenia „kabała” nazywając nim
kosmiczny język i twórczą mowę, a nie zbiór kabały żydowskiej. Chociaż czerpie z kabały
żydowskiej, to jednak stwierdza, że rozumienie tej kabały nie jest warunkiem do praktyki
twórczej mowy. O ile jest to prawda, to moim zdaniem taka wiedza nie boli i tak naprawdę
może stanowić o łatwości, z jaką ta Sztuka zostaje ostatecznie opanowana.
Jeśli dobrze znasz kabalistyczną filozofię, wtedy KPK ukaże Ci głębsze zrozumienie i sprawi,
że na nowo zastanowisz się nad wieloma wnioskami, które wyciągnąłeś z poprzednich
studiów. Jest to szczególnie widoczne, gdy znasz podstawowy tekst żydowskiej kabały,
Sepher Yetzirah 1 (Księga Formowania).
Bardon twierdzi również, że nie trzeba studiować biblijnego języka hebrajskiego, by
opanować twórczą mowę. Jest to prawda, chociaż to stwierdzenie jest błędne w przypadku,
gdy chcesz zrozumieć kabałę żydowską. W kabale żydowskiej, litery hebrajskie mają
olbrzymie znaczenie, a ich tłumaczenia są ZAWSZE niepełne i prowadzą do nieporozumień.
1 W Polsce znane również w pisowni Sefer Jecirah – przyp. tłum.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin