Michaels Leigh - Kiermasz kawalerow.pdf - Michaels Leigh - LadyHenrietta

ROZDZIAŁ PIERWSZY

John Pettigrew mówił tak długo, Ŝe jego głos stał się

podobny do brzęczenia muchy i Kimberley Burnham słuchała

coraz bardziej znuŜona. Na domiar złego w gabinecie było

gorąco i duszno, więc bała się, Ŝe nie zachowa przytomności

umysłu. A byłoby to szczególnie niekorzystne w obecności

siedzącego obok Tannera Calhouna.

W duchu wyliczała plusy tego, Ŝe pan Pettigrew wyznaczył

im spotkanie o tej samej godzinie. Oboje czekali na decyzję, kto

otrzyma zlecenie. Monotonny głos starszego pana działał

usypiająco, jednak obecność rywala mobilizowała.

Nie odwracając głowy, spróbowała zerknąć na Tannera, ale

siedzieli tak blisko siebie, Ŝe kątem oka dostrzegła jedynie

opartą na kolanie dłoń o długich palcach i krótkich paznokciach.

Zastanawiała się, czy przeciwnik denerwuje się, czy ma spocone

ręce i czy na jego szarych spodniach zostanie mokry ślad.

Była pewna, Ŝe sprzątnie Tannerowi sprzed nosa intratne

zamówienie. Chciałaby choć raz móc się przekonać, Ŝe nie ma

do czynienia z głazem, którego nic nie wzrusza. Odczułaby

wtedy złośliwą satysfakcję.

Nie słyszała wszystkiego, co starszy pan mówił. Nagle z

odrętwienia wyrwało ją wypowiedziane jakby przez nos jej

nazwisko. Nastawiła uszu.

- Dziękuję pani za przedłoŜenie oferty. Mam nadzieję, Ŝe

nadal będziemy w kontakcie. - Pan Pettigrew wstał i wyciągnął

rękę. - A panu prześlę materiały jeszcze dziś po południu.

Mamy bardzo mało czasu, wiec trzeba jak najszybciej zacząć

drukowanie.

Kim nie wierzyła własnym uszom. Wmawiała sobie, Ŝe się

przesłyszała. Widocznie zdrzemnęła się i śni jakiś koszmarny

sen, który na pewno zaraz się skończy. Tylko dlaczego pan

Pettigrew stoi z ręką wyciągniętą do Tannera? CzyŜby to był

dowód jej poraŜki? Niezgrabnie wstała i krótko podziękowała

za wzięcie jej oferty pod uwagę.

Tanner wyprzedził ją i otworzył drzwi.

- DŜentelmen z ciebie! - mruknęła z przekąsem. - Szkoda,

Ŝe zapominasz o bon tonie, gdy w grę wchodzą pieniądze.

Tanner zrobił zdziwioną minę.

- Chciałabyś Ŝyć z mojej łaski? Chyba czułabyś się

uraŜona, gdybyś otrzymała pracę, bo ja zlekcewaŜyłem sprawę,

prawda?

- Oczywiście.

- Wiec czemu masz pretensje? CzyŜby było tak źle, Ŝe to

zamówienie miało uratować Printers Ink przed bankructwem?

Zgadłem?

- Co ci do tego? Tobie nie poskarŜę się nawet wtedy, gdy

będę przymierała głodem - syknęła ze złością. - I dlaczego z

taką ironią wymawiasz nazwę mojej firmy?

- Ja? Z ironią?

- Nie wypieraj się.

Kim wolałaby zostać sama, lecz Tanner uparcie szedł tuŜ

obok.

- To ja powinnam dostać to zlecenie - wybuchnęła. -

Podałam zaniŜony kosztorys...

- Czy aby tylko tyle? Byłaś nadzwyczaj pewna swego.

Ciekawe, czy to kwestia twoich poboŜnych Ŝyczeń, czy miałaś

wtyczkę w moim biurze. - Spojrzał na nią zezem.

Kim nie mogła pozwolić, by podejrzenie padło na

niewinnych ludzi.

- Nie mam Ŝadnej wtyczki i nikt mi nic nie mówił. Ale

mój kosztorys i cena za usługę na pewno były niŜsze niŜ twoje.

- MoŜe moja oferta okazała się lepsza pod innymi

względami.

Na korytarz wyszedł młody męŜczyzna.

- Pani Burnham! - zawołał. - Pani Burnham! Kim szła

dalej. UwaŜała, Ŝe triumfujący rywal nie powinien słyszeć tego,

co ów człowiek chciał jej powiedzieć.

- Zaczekaj. - Tanner przystanął. - Woła cię Pettigrew

junior.

- Do widzenia. Nie trać czasu. - Zrobiła niewinną minę. -

Wypada od razu zabrać się do pracy.

- Nie muszę się spieszyć. Kupiłem maszyny, które mają

ten plus, Ŝe są szybkie i wydajne.

Kim z trudem opanowała irytację. A wiec pogłoski o

nowoczesnym sprzęcie w konkurencyjnej firmie były

prawdziwe. Ze słów Tannera wynikało, Ŝe od razu zakupił duŜo

urządzeń. Czy właśnie dlatego otrzymał zlecenie, na które tak

bardzo liczyła? I czy z powodu ostatnich wydatków korzysta z

kaŜdej okazji - niezaleŜnie od zysku - aby jak najprędzej spłacić

raty?

- Mam nadzieję, Ŝe moja współpraca z Pettigrewami nie

skończy się na jednym zleceniu - powiedział Tanner spokojnie.

- Dlatego chętnie poznam drugie pokolenie. - Obejrzał się i

dodał półgłosem: - W przeciwieństwie do ciebie nie dąŜę do

zbytniej poufałości.

Kim groźnie łypnęła okiem, ale zaraz odwróciła się i

spojrzała na nadchodzącego. Jasper Pettigrew był bardzo młody,

bardzo chudy i w tej chwili bardzo czymś przejęty. W

błękitnych oczach za grubymi szkłami widniało niemal

uwielbienie.

- Dziękuję panu. - Kim uśmiechnęła się serdecznie. - Jest

pan bardzo uprzejmy.

- Przykro mi, Ŝe nie mogłem nic więcej osiągnąć, ale

ojciec... - Zerknął przez ramię. - Oj, muszę wracać.

- Rozumiem.

Jasper ukłonił się i odszedł.

- A więc to tak... - Tanner przepuścił ją w drzwiach. -

Wydało się, czemu byłaś pewna, Ŝe masz umowę w kieszeni.

Powinnaś się wstydzić! Wykorzystując swój nieodparty urok i

stosując kobiece sztuczki, nakłoniłaś Jaspera, Ŝeby wpłynął na

decyzję ojca.

Kim dumnie uniosła głowę.

Michaels Leigh - Kiermasz kawalerow.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: