Linz Cathie - Łowca motyli.pdf - Moja czytelnia (doc,pdf )(2) - MyszaMala

CATHIELINZ

ÿowca motyli

Tytułoryginału

Escapades

PrzełoŜyłaKrystyna Kozubal

PROLOG

–Maszsprowadzićmojącórkęzpowroteminieobchodzimnie,jak

tozrobisz.

Rick Dunbar milczał. Kontemplował kosztowny wystrój

eleganckiegogabinetu.Niemiałcieniawątpliwości,Ŝejegoklientowi,

Howardowi Redmondowi, prezesowi Redmond Imports, wiodło się w

interesach.BezwątpieniateŜbardzosiędenerwowałzniknięciemcórki.

Dlatego właśnie wezwał do siebie Ricka Dunbara, najlepszego

prywatnegodetektywawmieście.

–Skądmamjąprzywieźć?–zapytałRickzestoickimspokojem.

–Niemampojęcia.OstatniowidzianojąnaAlasce.Spisałemtu

wszystko,cooniejwiem.–HowardpodałRickowicienkąkopertę.

–Mojacórkamatalentdoznikania.–mówiłHoward.–Wypisałem

cituniektórezjejpomysłów.AŜtrudnouwierzyć,wcoonasiępakuje.

W kopercie masz teŜ czek na tysiąc dolarów. Kiedy ją znajdziesz,

dostaniesznastępnytysiąc.

RickjuŜprawiegodzinęsiedziałwgabinecieHowarda,słuchając

jegoopowieściokrnąbrnejcórce.NiebyłytodlaniegoŜadnerewelacje.

Nieporazpierwszyzlecanomusprowadzenienieposłusznejpannicy

stęsknionymrodzicom.Uznałwięc,ŜenadeszłaporananajwaŜniejszą

częśćtejrozmowy,czylinanegocjowaniehonorarium.

–Maminnąpropozycję–odezwałsięRick.–Pięćtysięcyodrazu,a

następnepięć,kiedyprzywiozęjądoSeattle.

Howard zmarszczył brwi. Posłał Rickowi spojrzenie, które

większość męŜczyzn nie tylko wypłoszyłoby z jego gabinetu, ale i z

miasta.Ricknawetniemrugnąłokiem.Miałtrzydzieścitrzylata,bogate

doświadczenieiniełatwogobyłonastraszyć.

–WSeattlejestjeszczekilkuprywatnychdetektywów–powiedział

Howard.

–Alejajestemnajlepszy–odrzekłzestoickimspokojemRick.

Howard teŜ o tym wiedział. Rick został mu polecony przez

przyjaciela. Jedynego przyjaciela. Zebrane przez Ricka informacje

bardzomupomogływprzeprowadzeniurozwoduzniewiernąŜoną.

–Stawiasztrudnewarunki,Dunbar–mruknąłHoward.

–Zgoda.Pięćtysięcyodrazu,anastępnepięć,kiedyprzywieziesz

mojącórkędoSeattle.

Zesposobu,wjakiHowardRedmondwypisywałdodatkowyczek,

bez trudu moŜna było wywnioskować, Ŝe nie lubi rozstawać się ze

swoimipieniędzmi.

– Tylko dlatego, Ŝe to moja jedyna córka... – mruczał Howard,

wręczającRickowiczek.

–Niepodpisałgopan.–Rickoddałczek.

–Rzeczywiście.–Howardudał,Ŝesiępomylił.

–Mówiłpan,ŜeostatniowidzianopańskącórkęnaAlasce

–odezwałsięRick,kiedypodpisanyijaknajbardziejwaŜnyczek

znalazłsięwreszciewjegoportfelu.

–Tadziewczynazachowujesiętak,jakbyśmywciąŜŜyliwlatach

sześćdziesiątych – powiedział Howard i widać było, Ŝe bardzo się

niepokoioswojąjedynaczkę.

–Bierzenarkotyki?

–Nie!Bogudzięki.TylkotegłupstwazezdrowąŜywnością.Jest

wegetarianką–skrzywiłsięHoward.

Rickdoskonalegorozumiał.SamniewyobraŜałsobieŜyciabez

krwistegobefsztyka.

–Wydawałomisię,Ŝekiedyśwreszciedorośnie–ciągnąłHoward.–

MoŜenawetpostanowiczymśsięzająć.HollyniejestjuŜdzieckiem.Ma

dwadzieścia osiem lat. A ja nie mogę przez całą wieczność sam

prowadzićinteresów.Dałemjejmnóstwoczasu,alemojacierpliwośćsię

skończyła.Chcę,ŜebybyłazemnąwSeattle.

–Toznaczy,Ŝezwłasnejwolinieprzyjedzie–stwierdziłRick.

–HollytonajbardziejniepowaŜnakobieta,jakąwŜyciuwidziałem.

Sama nie wie, czego chce. Zupełnie jak jej, świętej pamięci, matka.

Kochałem ją, ale ta biedna kobieta nie potrafiła zachowywać się

rozsądnie.Byłasłodkaicudowna,tyleŜewogólenieumiałasięskupić.

Hollyjestdokładnietakasama.

Rickpomyślał,Ŝetonielogiczne.Nierozumiał,dlaczegoRedmond

chcepowierzyćdoskonaleprosperującąfirmękomuśtakniepowaŜnemu

jakjegocórka.AlewkońcubyłtoproblemRedmondainiczyjwięcej.

Rickprzejrzałnotatki,któreHowarddlaniegosporządził.Doszedł

downiosku,ŜeHollyRedmondrzeczywiścieprowadziładosyćniezwykłe

Ŝycie.

– Jak to się stało, Ŝe związała się ze spółdzielnią produkującą

konserwyrybne?–zapytałRick.

– Sama ją załoŜyła. Ona bez przerwy coś zakłada – mruknął

Howard.

–Spółdzielczafarmakwiatowa,szkołarzemiosł...–Rickprzeglądał

kartkizinformacjamioHolly.–Czypańskacórkajestczłonkiemjakiejś

sektyreligijnej?

– Tego teŜ powinieneś się dowiedzieć – warknął Howard. – I

przywieźćjądomojegodomu.Imszybciej,tymlepiej.Bógjedenwie,w

coonasięjeszczemoŜewpakować.

ROZDZIAŁPIERWSZY

Wolność!HollyRedmonduwielbiaławolność.Lubiłarobićto,naco

miała ochotę, mówić to, co chciała powiedzieć, i być tam, gdzie

pragnęła. Przez całe Ŝycie za tym tęskniła, ale dopiero teraz była

wreszcienaprawdęwolna.

Cojatuwłaściwierobięwtakipiękny,lipcowydzień?pytałasamą

siebie,ugniatającmokrąglinęnakolegarncarskim.

Dobrzeznałaodpowiedźnatopytanie.Znówmusiałacośsobie

udowodnić. Nigdy nie odrzucała Ŝadnego wyzwania, a tym razem

wyzwaniembyłonauczeniesięgarncarstwa.Jakdotądjednak,zamiast

zgrabnego dzbana, na kole garncarskim Holly widniała bezkształtna

kupkamokrejgliny.

Tegodniamiałajeszczeconajmniejmilionsprawdozałatwienia.

Na przykład przejrzenie wypełnionych przez uczestników kursu

formularzy.ToHollyzałoŜyłaInnerView,aponiewaŜbyładyrektorką

ośrodka, wszyscy oczekiwali od niej nadania kierunku wszelkim

działaniomipodejmowaniawiąŜącychdecyzji,Hollyjeszczeniecałkiem

wierzyławto,Ŝetakaosobajakonaporadzisobiejakosolidnyszef

powaŜnegoprzedsięwzięcia.

ChociaŜ,kiedysięnadtymzastanowić,wszystkieprzedsięwzięcia,

którymidotychczassięzajmowała,byłyjakgdybyprzygotowaniemdo

stworzeniaInnerView,któreHollyuwaŜałazanajwaŜniejszedokonanie

wswoimŜyciu.Lubiłasobieczasamipomyśleć,Ŝedziękiniejludzie

stająsiębardziejpewnisiebie,aichŜycienabierasensu.Wtensposób

spłacałazaciągniętywdzieciństwiedług.Doskonalewiedziała,jakczuje

sięczłowiekpozbawionypoczuciawłasnejwartości.JeszczedziśdrŜała

natamtowspomnienie,choćwówczasmiałazaledwieosiemlat.

–Twojamatkaumarła.Nicnatonieporadzimy.Twojełzyjejnie

oŜywią,więcnatychmiastprzestańpłakać,mojapanno–rozkazałojciec

Holly. – Redmondowie nie są mazgajami. Matka rozpuściła cię jak

Linz Cathie - Łowca motyli.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: