Ewangelia Judasza.pdf

(324 KB) Pobierz
1064729418.001.png
40-043 Katowice, ul. Jordana 18
Zakład
Teologii Patrystycznej
i Historii Kościoła
EWANGELIA JUDASZA
przekład z koptyjskiego:
ks. prof. dr hab. Wincenty Myszor (edycja w układzie paleograficznym)
[Codex Tchacos, The Gospel of Judas, Edited by Rodolphe Kasser, Marvin Meyer, and Gregor
Wurst with Additional Commentary by Bart D. Ehrman, Washington, D.C. National Geographic
Society, 2006; edycja tekstu koptyjskiego: www.nationalgeographic]
33,1-58,29.
• W tłumaczeniu tekstu koptyjskiego posłużyłem się publikacją na stronie internetowej:
[http://www9.nationalgeographic.com/lostgospel/_pdf/CopticGospelOf Judas.pdf].
• Tłumaczenie w układzie rękopisu uwzględnia występujące w koptyjskim słowa greckiego
pochodzenia. Nie oznacza to, że te słowa były faktycznie w greckim oryginale, ale jest to bardzo
prawdopodobne.
[ obejmuje tekst rekonstruowany ]
( obejmuje tekst dodany przez tłumacza i najważniejsze słowa greckiego pochodzenia )
EWANGELIA JUDASZA
2
(33,1) Tajemna nauka ( pouczenia (
w którym Jezus przekazał to, co opowiedział Judaszowi Iskariocie, w (czasie)
ośmiu dni, na trzy
(5) dni, zanim sprawował
paschę. Gdy (Jezus) objawił
się na ziemi, uczynił
znaki i wielkie cuda
dla zbawienia ludzkości.
(10) I niektórzy wędrują
na drodze sprawiedliwości (
niektórzy zaś wędrują (drogą) swoich wykroczeń ( (Jezus) powołał więc
Dwunastu uczniów (
(15) i zaczął z nimi rozmawiać
o tajemnicach (, które są na świecie ( i o tych, które nadejdą na
końcu. Wiele
razy nie objawiał się swoim
(20) uczniom ((wprost), lecz dzieci ukrywały go w swym gronie.
I znalazł się w Judei
przy swoich uczniach ( pewnego dnia. Znalazł ich jak siedzieli
(25) zebrani i ćwiczyli się () w pobożności. Gdy
spotkał tak swoich uczniów
(34,1)zebranych i siedzących, gdy sprawowali dziękczynienie ( nad
chlebem(wyśmiał
uczniów ((Wtedy) rzekli mu:
„Nauczycielu, dlaczego wyśmiewasz nasze (5) dziękczynienie (). Uczyniliśmy to,
co jest słuszne.” Odpowiedział im
mówiąc: „Nie wyśmiałem was.
Co czynicie, uczyniliście nie
z [waszej] woli, lecz żeby w tym (10) wasz Bóg otrzymał błogosławieństwo”.
(Wtedy) rzekli: „Nauczycielu, ty
[jesteś posłanym]1 Synem naszego Boga”.
Rzekł im wówczas Jezus:
„Czy poznajecie mnie
(15) w czymś” Zaprawdę mówię
wam, że nikt z (tego) pokolenia () 1 Czytam wiersz 34,12: [p!ntautauof] pe psyre !mpnoute,
choć wydawcy pozostawiają tylko 5 liter do rekonstrukcji.
EWANGELIA JUDASZA
3
nie pozna mnie wśród ludzi, którzy są wśród was”. Gdy to usłyszeli
jego uczniowie ()
(20) zaczęli się gwałtownie oburzać () i gniewać, przeklinając go
w swoim sercu. Jezus zaś gdy
zobaczył ich brak zrozumienia [powiedział]
im: „Dlaczego niepokój
(25) sprowadził (ten) gniew? To wasz Bóg, który jest wśród was i [jego aniołowie
()]2
(35,1) wprowadzili oburzenie do waszych dusz () Ten, który jest mocny wśród was, spośród
ludzi, niech sprowadzi () człowieka doskonałego () i niech stanie on (5)
przede mną, przed moim obliczem ()”.
I wszyscy powiedzieli: „jesteśmy mocni”. Ale ich duch () nie mógł
się odważyć, aby stanąć w jego
obecności, poza Judaszem
(10) Iskariotą. On był w stanie
wystąpić w jego obecności. Nie był
jednak w stanie, aby spojrzeć na niego, w jego oczy, ale
odwrócił swą twarz do tyłu. I rzekł mu (15) Judasz: „Wiem,
kim jesteś i z jakiego wyszedłeś miejsca. Wyszedłeś z
eonu () nieśmiertelnej ( ) Barbelo i od tego, który cię wysłał.
(20) Ja zaś jestem niegodny, abym wymówił
jego imię”. Jezus wiedząc, że
(Judasz) myśli o kimś innym, o kimś, który jest większy, rzekł do niego: „Odłącz się od nich, a ja ci
opowiem o
(25) tajemnicach () królestwa.
Jest możliwe, że wejdziesz tam
ale możesz mieć więcej utrapienia.
(36,1) Bo ktoś inny wejdzie
na twoje miejsce tak, aby Dwunastu uczniów osiągnęło
doskonałość w swoim Bogu”.
(5) I rzekł do niego Judasz:
„W jakim dniu powiesz mi o tym
i [w jakim dniu] nadejdzie wielki dzień światłości dla
2 Czytam w wierszu 34,26: auw n[efaggeloc]. Może być także auw n[efarCwn]: „i jego archonci”.
EWANGELIA JUDASZA
4
pokolenia ?” Gdy to
(10) powiedział, Jezus go opuścił.
Najpierw więc, gdy się to stało,
[objawił] się swoim uczniom (
i ci rzekli do niego: „Nauczycielu, dokąd poszedłeś i co robiłeś
(15) gdy nas opuściłeś?” Rzekł im Jezus: „Udałem się do innego wielkiego pokolenia ()
świętego”. Jego uczniowie () rzekli do niego:
„Panie, cóż to za wielkie pokolenie () (20) wznioślejsze od nas i bardziej święte, a które
nie jest z tego eonu ()” Wówczas gdy usłyszał to
Jezus, roześmiał się. Rzekł im:
Zgłoś jeśli naruszono regulamin