pierwsza pomoc zasady.pdf

(35 KB) Pobierz
274074410 UNPDF
Portal drogowy Edroga - projektowanie dróg
Zasady udzielania pierwszej pomocy
12.07.2006.
Wypadki komunikacyjne wci±¿ stanowi± główn± przyczynê urazów w Polsce. Ka¿dego roku odnotowuje
siê ich około 50 tysiêcy. Dlatego od lat prowadzone s± starania, aby ich liczbê zminimalizowaæ.
Organizowane s± społeczne kampanie edukacyjne zachêcaj±ce do zachowañ zgodnych z przepisami ruchu
drogowego. Zaostrzane s± równie¿ kary dla tych, którzy tych przepisów nie przestrzegaj±.
Niezale¿nie od liczby przeprowadzanych akcji oraz ich skuteczno¶ci, wypadków drogowych całkowicie nie
da siê wyeliminowaæ. Ju¿ samo znaczenie słowa „wypadek” nasuwa na my¶l co¶
niemo¿liwego do przewidzenia, a wiêc trudnego do unikniêcia. Dlatego tak wa¿ne jest, aby ka¿dy w miarê
swoich mo¿liwo¶ci znał zasady udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej i potrafił zapobiec tragedii.
Przede wszystkim nale¿y byæ ¶wiadomym tego, ¿e zgodnie z art. 162 § 1 kodeksu karnego: „Kto
człowiekowi znajduj±cemu siê w poło¿eniu gro¿±cym bezpo¶rednim niebezpieczeñstwem utraty ¿ycia albo
ciê¿kiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mog±c jej udzieliæ bez nara¿enia siebie lub innej
osoby na niebezpieczeñstwo utraty ¿ycia albo ciê¿kiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze
pozbawienia wolno¶ci do lat 3.”
oraz z art. 93 § 1 kodeksu wykroczeñ: „Prowadz±cy pojazd, który, uczestnicz±c w wypadku
drogowym, nie udziela niezwłocznej pomocy ofierze wypadku, podlega karze aresztu albo
grzywny.”
Z drugiej strony obowi±zuje te¿ stara etyczna zasada „Primum non nocere”, czyli
„po pierwsze – nie szkodziæ”.
Osoba bez wiedzy i umiejêtno¶ci udzielania pierwszej pomocy, w momencie gdy jej interwencja jest
niezbêdna, znajduje siê w sytuacji bohatera tragedii antycznej, którego ka¿dy wybór koñczy siê
katastrof±.
Najlepszym rozwi±zaniem jest wiêc uczestnictwo w specjalnych kursach prowadzonych przez ratowników
medycznych. Jednak samo zainteresowanie tematem jest ju¿ pierwszym krokiem. Drugi to uzyskanie
paru podstawowych informacji dotycz±cych zachowania podczas wypadku drogowego.
Bardzo wa¿n± spraw± jest zabezpieczenie miejsca wypadku – odpowiednie zaparkowanie swojego
samochodu, ustawienie trójk±tów ostrzegawczych, wł±czenie ¶wiateł awaryjnych, a w razie potrzeby
zabezpieczenie uszkodzonego pojazdu przed wybuchem, przewróceniem itp. Oczywi¶cie jak najszybciej
nale¿y wezwaæ profesjonaln± pomoc. Trzeba podaæ miejsce i rodzaj wypadku, liczbê i orientacyjny stan
poszkodowanych, a tak¿e swoje dane osobowe.
Szybka ocena stanu poszkodowanych jest niezbêdna, gdy¿ je¿eli ofiar jest wiêcej, trzeba zdecydowaæ
komu w pierwszej kolejno¶ci udzieliæ pomocy. Kiedy osoba nie wymaga reanimacji oraz przebywanie w
poje¼dzie nie stwarza bezpo¶redniego zagro¿enia, lepiej nie ruszaæ jej z miejsca ani nie zmieniaæ pozycji.
Zawsze trzeba liczyæ siê z prawdopodobnym uszkodzeniem krêgosłupa u uczestnika wypadku.
Pierwsz± czynno¶ci± musi byæ zawsze sprawdzenie czy poszkodowany jest przytomny (reakcja na głos,
dotyk, ból), czy oddycha (obserwacja ruchów klatki piersiowej, zabarwienia skóry), czy ma zachowane
kr±¿enie (sprawdzenie têtna na têtnicy szyjnej, reakcji ¼renicy na ¶wiatło). Wa¿ne jest, aby wszystko
wykonaæ jak najszybciej, gdy¿ w przypadku zatrzymania oddychania i kr±¿enia cenna jest ka¿da sekunda
- ju¿ po 4 minutach zachodz± nieodwracalne zmiany w mózgu.
Przed przyst±pieniem do reanimacji nale¿y zapewniæ dro¿no¶æ dróg oddechowych – odchyliæ głowê
ofiary do tyłu (nie wolno tego robiæ u osób podejrzewanych o uraz odcinka szyjnego krêgosłupa). Istnieje
równie¿ mo¿liwo¶æ zatkania dróg oddechowych ciałem obcym. W takiej sytuacji trzeba wydobyæ je z ust
poszkodowanego. Przyczyn± braku oddechu mo¿e byæ te¿ zapadniêcie siê nasady jêzyka u
nieprzytomnego le¿±cego na wznak.
http://www.edroga.pl
Kreator PDF
Utworzono 26 April, 2009, 18:18
274074410.002.png
 
Portal drogowy Edroga - projektowanie dróg
Je¿eli pomimo tych czynno¶ci osoba nadal nie oddycha – rozpoczynamy sztuczn± wentylacjê
(oddychanie). Dwie najbardziej znane metody to: usta-usta i usta-nos. Stosowane s± zamiennie w
zale¿no¶ci od tego czy mamy do czynienia z niedro¿no¶ci± nosa czy ust. Ratuj±cy robi wdech niewiele
głêbszy ni¿ przy normalnym oddychaniu i powoli wydycha powietrze do ust/nosa chorego. Szybciej
wydychane powietrze mo¿e trafiæ do ¿oł±dka i spowodowaæ wymioty – niezwykle niebezpieczne u
nieprzytomnej osoby. Zalecana czêsto¶æ oddychania jest zró¿nicowana (doro¶li co 5 s., dzieci co 4 i
niemowlêta co 3 s.) Nale¿y uwa¿nie obserwowaæ klatkê piersiow± pacjenta, której ruchy (lub ich brak)
okre¶l± skuteczno¶æ wentylacji. Sztucznego oddychania nie nale¿y przerywaæ a¿ do powrotu
samodzielnego oddechu lub przyjazdu pogotowia.
W przypadku stwierdzenia zatrzymania kr±¿enia nale¿y uło¿yæ osobê płasko na plecach na mo¿liwie
twardym podło¿u. Na wysoko¶ci około 1/3 dolnej czê¶ci mostka znajduje siê punkt ucisku, na którym
ratownik kładzie dłonie. Klatkê piersiow± poszkodowanego nale¿y uciskaæ na głêboko¶æ około 3-5 cm
ciê¿arem ciała. Pozycja ratownika: ramiona i łokcie wyprostowane, prostopadle do ciała reanimowanego,
barki pionowo nad mostkiem, palce uniesione do góry lub skrzy¿owane. Czêstotliwo¶æ uci¶niêæ to około
80-100/minutê. U dzieci masa¿ wykonuje siê jedn± rêk±, natomiast u niemowl±t wystarcz± dwa palce.
Proporcje masa¿u i sztucznego oddychania to 15:2 (na ka¿de dwa wdechy przypada 15 uci¶niêæ mostka).
Têtno i oddech powinno siê skontrolowaæ po 4 takich cyklach.
Osoby nieprzytomne, u których nie stwierdzono zaburzeñ oddychania i kr±¿enia, nale¿y uło¿yæ w tzw.
pozycji bezpiecznej, czyli bocznej ustalonej (głowa, szyja i plecy w jednej linii, natomiast rêce i nogi
zgiête, pomagaj± utrzymaæ ciało w stabilnym poło¿eniu). Uło¿enie w pozycji bezpiecznej zapobiega
zadławieniu siê tre¶ci± ¿oł±dkow± czy zablokowaniu gardła przez jêzyk u nieprzytomnej osoby.
Dopiero w dalszej kolejno¶ci nale¿y oceniæ stan poszkodowanego pod wzglêdem: krwawienia, złamañ,
oparzenia czy wstrz±su.
W przypadku zranienia ranê przykrywamy sterylnym opatrunkiem i banda¿ujemy, a je¿eli obra¿eniu
uległa koñczyna, mo¿na podnie¶æ j± powy¿ej poziomu serca. Nie wolno ran dotykaæ, przemywaæ ani
usuwaæ z nich obcych ciał, aby nie spowodowaæ wiêkszego krwotoku. Nie mo¿na równie¿ stosowaæ
w±skich opasek uciskowych – niebezpieczeñstwo niedotlenienia, uszkodzenia naczyñ, nerwów i
miê¶ni (opaski stosuje siê tylko w wyj±tkowych przypadkach amputacji lub zmia¿d¿enia koñczyny). W
sytuacji krwotoku wewnêtrznego, układamy poszkodowanego na wznak, unosz±c lekko jego nogi do góry.
Objawami krwotoku s±: osłabienie, blade zabarwienie skóry, przyspieszenie têtna i spadek ci¶nienia
têtniczego krwi.
Przy złamaniach (najczê¶ciej s± to koñczyny) nale¿y unieruchomiæ miejsce złamania oraz dwa najbli¿sze
stawy i zatamowaæ mo¿liwe krwawienie. Zakazane jest natomiast samodzielne nastawianie ko¶ci i
niepotrzebne przenoszenie rannego. Złamanie raczej nie przysparza problemów w rozpoznaniu –
charakteryzuje je ból i obrzêk, ograniczenie lub niezdolno¶æ do wykonania ruchów, patologiczne
ustawienie lub ruchomo¶æ (w przypadku złamañ otwartych równie¿ krwawi±ce rany).
Po wszystkim nale¿y osobê poszkodowan± okryæ, aby nie dopu¶ciæ do utraty ciepła oraz, w miarê
mo¿liwo¶ci, uspokoiæ. Niewskazane jest podawanie jakichkolwiek płynów osobie półprzytomnej lub
skar¿±cej siê na ból brzucha.
Warto pamiêtaæ o samochodowej apteczce, w której powinny znale¼æ siê przynajmniej:- lateksowe
rêkawiczki;
- maseczka zabezpieczaj±ca podczas sztucznego oddychania;
- trójk±tna chusta;
- folia ratownicza chroni±ca rannego przed utrat± ciepła;
- materiały opatrunkowe.
http://www.edroga.pl
Kreator PDF
Utworzono 26 April, 2009, 18:18
274074410.003.png
 
Portal drogowy Edroga - projektowanie dróg
Jak ju¿ zostało wcze¶niej wspomniane, zapoznanie siê z powy¿szym tekstem nie wystarczy do udzielenia
skutecznej pierwszej pomocy. Dostarcza on jedynie pewnych podstawowych informacji, które w ¿adnym
stopniu nie zast±pi± praktycznych umiejêtno¶ci zdobytych w trakcie æwiczeñ pod okiem instruktora. Je¿eli
jednak, drogi czytelniku, dotarłe¶ a¿ do koñca tego artykułu, jeste¶ przynajmniej na dobrej (e)drodze do
sukcesu równie¿ w tej dziedzinie.
(ic)
Podstawa:
- ratownictwo.win.pl
- pierwsza-pomoc.prv.pl
- porady.autocentrum.pl
- Ogólnopolskie Wydanie Specjalne „Bezpieczna Droga” - "Pierwsza Pomoc"/(bc)
- kgp.gov.pl
{moscomment}
http://www.edroga.pl
Kreator PDF
Utworzono 26 April, 2009, 18:18
274074410.001.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin