Aktywizacja osób bezrobotnych poprzez zorganizowanie spotkań uświadamiających o problemie.doc

(126 KB) Pobierz

UNIWERSYTET WARMIŃSKO- MAZURSKI W OLSZTYNIE

WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH

Pedagogika Pracy Socjalnej

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PROJEKT SOCJALNY

 

„Aktywizacja osób bezrobotnych poprzez zorganizowanie spotkań uświadamiających o problemie.”

 

 

 

 

 

 

 

Projekt napisany pod kierunkiem

dr A.

 

 

 

 

Olsztyn, rok 2010

 

SPIS TREŚCI

 

WSTĘP              3

CZĘŚĆ I - Faza Konceptualizacji              4

1.1. Zdefiniowanie pojęcia bezrobocia, bezrobotnego.               4

Przedstawienie rodzajów bezrobocia oraz problematyka i charakterystyka zjawiska.              4

Uzasadnienie wyboru tematyki              6

Przybliżenie najważniejszych danych dotyczących bezrobocie              6

Analiza zasobów              7

Przewidywany rozwój              8

CZĘŚĆ II - Faza Operacjonalizacji              9

2.1. Zdefiniowanie założeń.              9

Cele główne i szczegółowe projektu              9

2.2. Opis metod i techniki zastosowanych podczas diagnozy i realizacji projektu              9

2.3. Zaplanowane poszczególne etapy działań.              10

2.5.  Analiza zasobów czasowych              11

2.6. Kosztorys              11

CZĘŚĆ III - Faza Realizacji Projektu              12

3.1.  Prezentacja projektu              12

3.2.  Przykładowe konspekty działań  prowadzonych z grupą               13

Ewaluacja Projektu              17

Bibliografia:              28


 

WSTĘP

 

 

Bezrobocie jest jednym z poważniejszych problemów społecznych. Nasze obserwacje problemu bezrobocia wskazują, że jest to problem interdyscyplinarny, ma ścisły związek z socjologią, psychologią społeczną, pedagogiką resocjalizacyjną i prawem. Dlatego bezrobocie jest tematem naszego projektu.

W Gminie Biskupiec jednym z głównych problemów społecznych jest zjawisko bezrobocia.

Niepokojącym zjawiskiem jest również wpływ bezrobocia na zachowanie

patologicznych tj. przemoc w rodzinie, uzależnienia od alkoholu, współuzależnienie,

bezradność w sprawach opiekuńczo wychowawczych. Długie pozostawanie bez pracy

wstrzymuje procesy dezintegracji życia rodzinnego. Przymusowa bezczynność zawodowa i nieuregulowany tryb życia wyzwalają zachowania dewiacyjne skierowane na rodziny, lokalne środowisko społeczne.

Z diagnozy sytuacji socjalno – bytowej rodzin i osób korzystających z usług MOPS wynika, że dla nich dominującym problemem są: niski poziom wykształcenia, brak specjalistycznych umiejętności zawodowych, brak doświadczenia zawodowego, brak motywacji do podjęcia pracy, nierozwiązane konflikty, problemy wychowawcze w rodzinie, brak instrumentów do rozwiązywania problemów patologicznych ( uzależnienia) w/w czynniki determinuje zła sytuacja finansową i powoduje uzależnienie od Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Uzasadnieniem potrzeby realizacji projektu jest konieczność i potrzeba zwiększenia

efektywności i promocji integracji społecznej i zawodowej na terenie Gminy Biskupiec.

Niniejszy projekt socjalny będzie składać się z czterech istotnych części.

Pierwsza faza to faza konceptualizacji, która zawiera wyjaśnienie istotnych pojęć związanych z bezrobociem, opis instytucji i organizacji świadczących pomoc na rzecz osób bezrobotnych. Do niej należy także  analiza zasobów, przewidywany rozwój. Druga faza to faza operacjonalizacji, która zawiera pewien opis czynności związanych z realizacją projektu. Tutaj znajduje się opis celów głównych i szczegółowych projektu, charakterystyka zaplanowanych etapów działań, opis metod i technik, które zastosowane zostaną podczas diagnozowania i realizacji projektu, kompetencje osób, które uczestniczyć będą w projekcie, oraz analiza zasobów czasowych projektu, kosztorys. Trzecia faza to faza realizacji projektu. Zawierać ona będzie prezentację projektu, osiągnięte korzyści i napotkane podczas realizacji bariery i przeszkody oraz konspekty przykładowych zajęć.

Ostatnia część zatytułowana jest jako ewaluacja, czyli krótkie podsumowanie i ocena dotycząca realizacji  projekt.

 

I FAZA KONCEPTUALIZACJI

 

1.1.            Pojęcie bezrobocia, bezrobotnego.

 

Bezrobocie to zjawisko polegające na tym, że pewna część ludzi zdolnych do pracy, poszukujących pracy i akceptujących istniejący poziom wynagrodzenia nie znajduje zatrudnienia. Natomiast według Międzynarodowej Organizacji Pracy, której definicję bezrobocia honorują badania statystyczne prowadzone w krajach Europy w ramach systemu Eurostat, osoba bezrobotna to ta, która w tygodniu, w którym przeprowadzono badanie, nie wykonywała pracy zarobkowej dłużej niż przez godzinę. Bezrobocie można rozpatrywać w skali makro i mikro. Z bezrobociem w skali makro mamy do czynienia w sytuacji, gdy na określonym obszarze geograficznym znaczna liczba osób zdolnych do podjęcia pracy pozostaje poza zatrudnieniem.

Natomiast bezrobociem w skali mikro jest utrata pracy z powodu braku kwalifikacji lub innych umiejętności pozwalających objąć i utrzymać stanowisko.

Podstawowym miernikiem poziomu bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli ukazywana w procentach relacja pomiędzy liczbą zarejestrowanych osób bezrobotnych a liczbą osób czynnych zawodowo (to jest zdolnych w prawnie określonych warunkach do podjęcia pracy). Ta ostatnia grupa obejmuje wszystkich zdolnych do pracy w wieku od 15 do 65 (kobiety do 60) roku życia - to znaczy także bezrobotnych. Osoby nie osiągające lub przekraczające wymienione granice wieku stanowią odrębne kategorie, nie związane z pojęciami bezrobocia

              Ze względu na formę występowania wyróżnia się :

·  bezrobocie krótkookresowe - do 3 miesięcy bez zatrudnienia.

·  bezrobocie średniookresowe - od 3 do 12 miesięcy bez zatrudnienia.

·  bezrobocie długookresowe - dotyczy osób pozostających bez pracy od 6 do 12 miesięcy. Te ostatnie może przekształcić się w bezrobocie długotrwałe, ponieważ dłuższe pozostawanie bez pracy powoduje zmniejszenie szans na ponowne zatrudnienie.

Wyróżnia się również wiele rodzajów bezrobocia, do niektórych z nich należą :

·  bezrobocie strukturalne, wynika z nieaktywności struktury podaży siły roboczej i popytu na nią na rynku pracy. Wynikać może również z szybkich zmian strukturalnych zachodzących w gospodarce, za którymi nie nadąża szkolnictwo zawodowe i ogólne. Bezrobocie strukturalne występuje także, gdy zasoby kapitałowe są niewystarczalne dla zatrudnienia zasobów pracy,

·  bezrobocie technologiczne wynika z postępu technicznego, automatyzacji i mechanizacji procesów wytwórczych, które mają charakter praco-oszczędny. Pojawia się, gdy tempo wzrostu gospodarczego jest niskie, a inwestycje mają charakter modernizacyjny, prowadząc do wzrostu i unowocześnienia produkcji przy spadku zatrudnienia,

·  bezrobocie koniunkturalne wywoływane jest spadkiem popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego, który powoduje zbyt małe wykorzystanie zdolności produkcyjnych przedsiębiorstw. Poziom popytu jest poddany stałym wahaniom cyklu koniunkturalnego, jakim podlega gospodarka. W fazach wysokiej koniunktury popyt rozszerza się i bezrobocie spada nawet do poziomu bezrobocia naturalnego

·  bezrobocie frykcyjne jest rezultatem ruchu zatrudnionych na rynku pracy; dotyczy ludzi zmieniających zawód, pracę, przenoszących się do innej miejscowości;

·  bezrobocie sezonowe jest efektem wahań aktywności gospodarczej w różnych porach roku, spowodowanych zmianą warunków klimatycznych,

l bezrobocie ukryte  rozumiane jako bezrobocie wśród zatrudnionych. Dotyczy ludzi nie ujętych w statystykach bezrobocia, ponieważ nie rejestrują się w urzędach pracy. Osoby te posiadają dochód, ale nie mają zawartego stosunku ubezpieczeniowego,

l bezrobocie z wyboru pojawia się w niektórych krajach, gdzie wysokość zasiłków przyznawanych bezrobotnym jest na tyle wysoka, aby zrekompensować utratę stałego zarobku i tym samym stworzyć zachętę do pozostawania zawodowo bezczynnym.

W związku z przedstawieniem występujących typów bezrobocia zgodzić można się 

z Eugeniuszem Kwiatkowskim, który w swoich rozważaniach napisał, że „ (…) omówione typy bezrobocia mają swoje własne przyczyny i uwarunkowania, a także wymagają odmiennych środków zaradczych”[1].

              Wśród głównych przyczyn bezrobocia wyróżnia się :

·            likwidacja niektórych gałęzi przemysłu np. górnictwa

·            zmniejszenie popytu na konkretne dobra czy usługi

·            ograniczanie produkcji

·            brak informacji o miejscach pracy

·            brak mobilności

·            przeniesienie zakładu do innego rejonu

·            niedostosowane do potrzeb rynku wykształcenia pracowników

·            zmiany w technologii

·            wysokie obciążenia fiskalne.

Przyczyny te wpływają na pogorszenie standardu życia, izolację społeczną, ograniczenie lub zaniechanie uczestnictwa w życiu kulturalnym i politycznym, trudności finansowe

i materialne, wzrost przestępczości, emigracja, wzrost napięć politycznych i konfliktów społecznych.

Do bezrobocia według T. Pilcha i D. Lalak  można zaliczyć:

§         Obniżenie popytu na towary i usługi,

§         Bierność polityczna osób bezrobotnych

§         Poczucie zagrożenia utratą pracy osób zatrudnionych

§         Duże koszty świadczeń na rzecz osób bezrobotnych, które obciążają budżety państw i samorządów lokalnych i często powodują wzrost podatków [2].

 

Uzasadnienie wyboru tematyki

 

Z uwagi na rosnącą ostatnio liczbę bezrobotnych, wśród których znajdują się również między innymi jedyni żywiciele rodziny, czy ludzie samotni, staje się niezbędne niesienie im pomocy. Przy wyborze tematu do naszego projektu socjalnego kierowaliśmy się również statystykami, które obrazują trudną sytuację osób bezrobotnych:

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej poinformowało, że stopa bezrobocia wzrosła w styczniu 2010 r. o 0,9 punktu procentowego w stosunku do stanu z grudnia ubiegłego roku. Liczba bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy zwiększyła się o 159,9 tys. osób i wynosi obecnie 2 052 500 tys. Osób.

 

Najważniejsze dane:

Stopa bezrobocia rejestrowanego w styczniu 2010 r. – 12,8 proc.

Liczba bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy – 2 052 500 tys.

Liczba ofert pracy zgłoszonych do urzędów pracy – 59,9 tys.

Pod koniec stycznia 2010 r. bezrobocie rejestrowane kształtowało się na poziomie 12,8 proc. Rok wcześniej (w okresie grudzień 2008 - styczeń 2009) wzrost  skali tego zjawiska był identyczny – stopa bezrobocia zwiększyła się wówczas z 9,5 proc. do 10,4 proc.

W omawianym okresie bezrobocie wzrosło we wszystkich województwach, choć nie wszędzie tak samo (od 0,7 do 1,4 proc.). Najwięcej bezrobotnych przybyło w województwie lubuskim - 6,4 tys. osób , co oznacza wzrost stopy bezrobocia o 10,5 proc.

W województwie opolskim w styczniu br. bez pracy pozostawało o 5,4 tys. osób więcej, niż w grudniu ub. r. (wzrost o 11,4 proc.), a w wielkopolskim o 12,8 tys. osób (wzrost o 9,6 proc.).

Według Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej miesiące zimowe charakteryzują się wzrostem bezrobocia. Dodatkowo – zauważa resort – zima w tym roku była wyjątkowo długotrwała i ostra, co spowodowało zawieszenie robót w branżach takich jak budownictwo.

Przyczyną styczniowego wzrostu skali bezrobocia może też być podwyżka zasiłku dla bezrobotnych, (z 515 do 717 zł). Część osób mogła poczekać z rejestracją do stycznia, licząc na wyższy zasiłek.

Ogółem w styczniu 2010 r. urzędy dysponowały 59,4 tys. ofertami pracy i miejscami aktywizacji zawodowej.

 

Analiza zasobów

 

Klub Integracji Społecznej (KIS) to jednostka, której celem jest udzielenie pomocy osobom indywidualnym oraz ich rodzinom w odbudowywaniu i podtrzymywaniu umiejętności uczestnictwa w życiu społeczności lokalnej, w powrocie do pełnienia ról społecznych oraz w podniesieniu kwalifikacji zawodowych, jako wartości na rynku pracy. KIS działa na rzecz integrowania się osób o podobnych trudnościach i problemach życiowych. To jednostka pomagająca samoorganizować się ludziom w grupy, podejmować wspólne inicjatywy i przedsięwzięcia w zakresie aktywizacji zawodowej, w tym zmierzające do tworzenia własnych miejsc pracy.

Klub Integracji Społecznej w Biskupcu istnieje od 01.04.2005r.

 

Bezrobotni Klubu Integracji Społecznej:

 

  • 6 kobiet
  • 4  mężczyzn

 

Łącznie 10 osób bezrobotnych

 

Personel Klubu Integracji:

 

  • Kierownik Klubu Integracji
  • Stażysta.

 

 

 

Organizatorzy projektu socjalnego:

 

  • Monika Janiszewska
  • Katarzyna Kobus
  • Grzegorz Krupienik

 

Przy realizacji projektu udział brać będzie grupa 10 osób bezrobotnych z Klubu Integracji Społecznej. Projekt przeprowadzony będzie przez trzy organizatorki pod nadzorem Pani Kierownik Klubu Integracji Społecznej. W trakcie realizacji niniejszego projektu socjalnego kierowałyśmy się przepisami prawnymi zawartymi w następujących aktach prawnych:

·         Ustawa z dn. 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 z późn. zm.),

·         Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dn. 26 listopada 2004 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy (Dz. U. z 2004 r., Nr 262, z późn. zm.).

  • Rozporządzenia z dnia 2 marca 2007r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług rynku pracy (Dz.U. Nr 47,)

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin