alkohol a wykorzystanie seksualne dzieci.pdf

(116 KB) Pobierz
172075414 UNPDF
Karolina Chołuj
Studentka Akademii Pedagogiki Specjalnej
w Warszawie
Alkohol a wykorzystywanie
seksualne dzieci
Osoby, które dopuściły się wykorzystania seksualnego dzieci, często tłumaczą swój czyn tym,
że w chwili przestępstwa były pod wpływem alkoholu. Badania pokazują jednak, że alkohol
nigdy nie jest jedynym czynnikiem warunkującym atak seksualny na dziecko. Alkohol jest
obecny w życiu wielu przestępców, jednak w zależności od typu sprawcy pełni różną rolę
w genezie i przebiegu aktu wykorzystania seksualnego dziecka.
Wyniki wielu badań dowodzą, że nie
istnieje specyficzny profil osobowości
osób wykorzystujących seksualnie dzieci,
ani też inne cechy sprawców składające
się na ich jednoznaczną charakterystykę
(Pospiszyl 1994; Chaffin i in. 2002; Salter
2003). Jednak są pewne choroby i zaburze-
nia psychiczne, a także zachowania, któ-
re mają duże znaczenie przy ocenie ryzy-
ka zachowań seksualnych wobec dzieci.
Do puli tych zachowań włącza się nad-
używanie alkoholu, także w kontekście
osobowości/orientacji antyspołecznej, której
składową jest nadmierne picie.
Finkelhor i Araji (1989), przeprowadza-
jąc analizę empirycznych badań spraw-
ców wykorzystywania seksualnego dzieci,
wykazali, że średnio połowa przebada-
nych sprawców miała w chwili badania
lub w przeszłości problemy z alkoholem
– zależnie od badanej próby i stosowanej
techniki badawczej problemy te stwierdza-
no u 8% do 70% sprawców. Także Han-
son i Morton-Bourgon (2004), dokonując
porównania badań sprawców przestępstw
seksualnych ze względu na pedyktory re-
cydywy, wskazali, że przestępstwa seksualne
(w tym wykorzystywanie seksualne dzieci)
wiążą się często z orientacją antyspołecz-
ną i niestabilnym stylem życia.
Do cech osobowości antyspołecznej
włączono:
ogólne problemy z samoregulacją,
impulsywność,
bezradność,
trudności w rozwiązywaniu problemów,
niestabilność zatrudnienia,
nadużywanie substancji psychoaktyw-
nych,
– wrogość,
– popełnianie przestępstw w stanie odu-
rzenia,
– pozytywne postawy wobec prze-
stępstw.
Jednostki o takiej osobowości często
podejmują działania ryzykowne, takie jak
nadużywanie alkoholu, częste zmiany miej-
sca zamieszkania, czyny przestępcze.
1
172075414.002.png
Chołuj / Alkohol a wykorzystywanie seksualne dzieci
Odblokowanie, rozluźnienie kontroli
Alkohol, jak inne substancje psychoak-
tywne, ma działanie odhamowujące. Nawet
w przypadku wypicia małej ilości alkoholu,
w psychice człowieka mogą zachodzić
procesy, które znoszą hamulce przed włą-
czaniem dzieci w aktywność seksualną.
Odblokowująca rola alkoholu ma także
inny aspekt: wyzwala tłumioną agresję.
Te odhamowujące właściwości alko-
holu podkreślają Finkelhor i Araji (1989),
którzy, budując czteroczynnikowy model
wyjaśnienia zachowań o charakterze sek-
sualnym wobec dzieci, zaliczyli alkohol
do czynników zmniejszających samokon-
trolę sprawców. Finkelhor i Araji skate-
goryzowali teorie wyjaśniające genezę
wykorzystywania seksualnego dzieci, wy-
różniając cztery ich grupy. Za podstawo-
we kryterium podziału przyjęli główny
czynnik odpowiedzialny za wykorzysty-
wanie seksualne dzieci. Były to:
– reagowanie podnieceniem na dziecko
(sexual arousal), wywołane przez czynni-
ki biologiczne, traumatyczne doświad-
czenia z dzieciństwa, kontakty z porno-
grafią dziecięcą:
– zablokowanie (blockage), czyli m.in.
problemy w relacjach z dorosłymi–rówie-
śnikami, brak umiejętności społecznych,
problemy w relacjach z partnerem życio-
wym, represyjne normy dotyczące zacho-
wań seksualnych, kompleks Edypa, lęk
kastracyjny;
– odblokowanie (disinhibiton) wywoła-
ne przez różne czynniki: zaburzenia psy-
chiczne, alkohol, stres sytuacyjny, wiek
starczy, zaburzone funkcjonowanie me-
chanizmów blokujących czy tolerancję
kulturową.
– zgodność emocjonalna sprawcy i dziecka
(emotional congruence), wynikająca z opóź-
nionego rozwoju sprawcy, jego niskiej sa-
mooceny, potrzeby dominacji, narcyzmu;
Model Finkelhora i Araji pokazuje, że ge-
neza zachowań pedofilnych jest wieloczyn-
nikowa. Alkohol jest w tym modelu czynni-
kiem odblokowującym. Nie jest on wyłącz-
nie odpowiedzialny za akty wykorzystania
seksualnego dzieci, ale w połączeniu z inny-
mi czynnikami może do nich doprowadzić.
Tabela 1. Wpływ alkoholu na zachowania człowieka,
ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zachowań ryzykownych
Stężenie alkoholu we krwi
Zachowanie człowieka
0,3 < 0,5 promila alkoholu we krwi
Nieznaczne zaburzenia równowagi oraz
euforia, obniżenie krytycyzmu,
upośledzenie koordynacji wzrokowo-
-ruchowej oraz zaburzenia widzenia
0,5 < 0,7 promila alkoholu we krwi
Zaburzenie sprawności ruchowej,
nadmierna pobudliwość, gadatliwość,
obniżenie samokontroli
0,7 < 2,0 promila alkoholu we krwi
Zaburzenia równowagi, sprawności
i koordynacji ruchowej, obniżenie progu
bólu, opóźnienie czasu reakcji, zachowania
agresywne, pobudzenie seksualne
2
172075414.003.png
Chołuj / Alkohol a wykorzystywanie seksualne dzieci
Zarówno u sprawców preferencyjnych
(parafilnych 1 ), jak i zastępczych (regre-
syjnych 2 ) ta „odblokowująca” właściwość
alkoholu jest istotna. Jak pokazują bada-
nia, wpływ alkoholu na wykorzystywanie
seksualne dzieci ma największe znacze-
nie u przestępców regresyjnych, mniejsze
natomiast wśród sprawców, u których
zdiagnozowano parafilię.
Badania Weiss i Zimanovei (1995),
prowadzone na próbie 53 sprawców pa-
rafilnych i 53 regresyjnych, pokazały, że
prawie 60% badanych przestępców re-
gresyjnych nadużywa alkoholu, podczas
gdy w grupie sprawców parafilnych jest
to nieco ponad 20%.
Podobne dane uzyskali badacze, dokonu-
jący charakterystyki kryminalnej sprawców:
60% wśród sprawców regresyjnych pozo-
stawało pod wpływem alkoholu w momen-
cie popełniania przestępstwa seksualne-
go, podczas gdy wśród sprawców parafil-
nych było to jedynie 18%. Badani sprawcy
regresyjni praktycznie zawsze tłumaczą
swoją napaść czynnikami sytuacyjnymi,
w tym między innymi alkoholem (Salter
1988). Alkohol ma duże znaczenie u tego
typu sprawców, którzy, będąc pod wpły-
wem alkoholu, mogą traktować dziecko
jako surogat dorosłej kobiety, obiekt do-
stępny w danym momencie.
Rozluźnienie samokontroli, pobudze-
nie seksualne jako efekt upicia, a także
brak alternatywnego sposobu zaspokaja-
nia potrzeb seksualnych mogą doprowa-
dzić do wykorzystywania dziecka. Nie ozna-
cza to oczywiście, że wszystkie osoby nad-
używające alkoholu powinny być brane
pod uwagę jako potencjalni sprawcy wyko-
rzystywania seksualnego dzieci, ale jeżeli
osobą nadużywającą alkoholu jest osoba,
u której występują zaburzenia preferencji
seksualnej, to ryzyko molestowania dziecka
znacząco wzrasta. Osoby reagujące pod-
nieceniem seksualnym na dziecko, mając
zinternalizowane normy moralne i prawne,
które jednoznacznie definiują dziecko ja-
ko obiekt aseksualny, potrafią kontrolo-
wać swoje popędy. Natomiast w chwili,
gdy samokontrola zostanie rozluźniona,
np. na skutek działania alkoholu, może
dojść do ataku na dziecko.
Wśród typów sprawców regresyjnych 3
najbardziej podatnym na uaktywnienie
poprzez alkohol jest typ regresyjno-frustra-
cyjny. Sprawcy zaliczani do tego typu
charakteryzują się dość dobrym pozio-
mem opanowania kompetencji społecz-
nych, raczej nie mają problemów w kon-
taktach z rówieśnikami. Kontakt seksual-
ny z dzieckiem jest wywołany najczęściej
frustracją potrzeb seksualnych (długo-
trwała niemożność zaspokojenia popędu
seksualnego, np. konfliktem małżeńskim,
chorobą narządów płciowych etc.) oraz
czasową utratą (czy rozluźnieniem) sa-
mokontroli (np. po spożyciu alkoholu)
(Czernikiewicz, Pawlak-Jordan 1998).
Parafilia to uporczywe wzorce zachowań seksualnych, w których osiągnięcie satysfakcji seksualnej jest uzależnione
od pojawienia się specyficznych przedmiotów, rytuałów czy sytuacji. Jednostka dotknięta parafilią często koncentruje
swoje myśli i fantazje wokół danego bodźca do tego stopnia, że nie jest w stanie osiągnąć bez ich udziału orgazmu.
Pedofilia jest w międzynarodowej klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania (ICD-10) wyróżniona
jako jedna z siedmiu parafilii specyficznych (kategoria F 65: zaburzenia preferencji seksualnych). W popularnej klasyfika-
cji sprawców molestujących seksualnie dzieci A.N. Grotha sprawcy parafilni odpowiadają kategorii przestępców
preferencyjnych (offenders fixated), a sprawcy nieparafilni – kategorii przestępców regresyjnych (offenders regressed).
Sprawcy regresyjni to osoby, które podejmują zachowania pedofilne niemotywowane preferencjami seksualnymi.
Dziecko nie jest partnerem najbardziej pożądanym erotycznie dla dorosłych, podejmujących tego typu kontakty
seksualne. Do wchodzenia w interakcję seksualną z dzieckiem motywują ich – poza popędem płciowym – różne,
czasem złożone czynniki natury psychologicznej bądź psychiatrycznej (Czernikiewicz, Pawlak-Jordan 1998).
W yróżnia się pięć typów sprawców regresyjnych: (1) typ nieprzystosowany (osoby, u których zdiagnozowano:
psychozę, zaburzenia osobowości, upośledzenie umysłowe, otępienie starcze, zmiany organiczne w ośrodkowym układzie
nerwowym); (2) typ zahamowany (introwertyczny, o niskich kompetencjach społecznych, dziecko jako obiekt seksualny
wybierane jest jako dostępniejsze), (3) typ regresyjno-frustracyjny (wybór dziecka jako obiektu seksualnego jest powo-
dowany głównie frustracją w dziedzinie życia seksualnego), (4) typ moralnie nierozróżniający (osoby takie charakteryzu-
ją się brakiem dojrzałej osobowości, brakiem empatii, postawą roszczeniową), (5) typ seksualnie nieodróżniający
(poszukujący nowych doznań seksualnych, kontakt seksualny z dzieckiem jest dla nich kolejnym, nowym doświad-
czeniem) (Czernikiewicz, Pawlak-Jordan 1998).
3
1
2
3
172075414.004.png
Chołuj / Alkohol a wykorzystywanie seksualne dzieci
Sprawcy preferencyjni
Jak zauważa A.C. Salter (2003), spraw-
cy preferencyjni w swoich zachowaniach
seksualnych ujawniają pewien ciąg typo-
wych zachowań, tzw. cykl dewiacyjny.
W skład tego cyklu wchodzą:
Alkohol w tym cyklu może pojawić się
w kilku miejscach: na poziomie planowania
i fantazji, w czasie ataku na dziecko (według
badań Weiss i Zimanovei, alkohol w tej
fazie pojawia się u ok. 18% sprawców),
ale także już na poziomie decyzji o ataku.
U sprawców parafilnych alkohol może mieć
duże znaczenie, jeśli wzmacnia u spraw-
cy zaburzony wzorzec podniecania.
Badania Elliott i innych badaczy (1995)
na grupie 91 skazanych za pedofilię poka-
zały, że 22% badanych sprawców wska-
zywało na zażywanie substancji psycho-
aktywnych (alkohol, narkotyki) podczas
etapu planowania, przygotowania się do
napaści na dziecko. Większą liczbę wska-
zań otrzymała jedynie kategoria „fantazje
dotyczące poprzednich ofiar”. Na pozio-
mie decyzji o ataku alkohol jest wykorzy-
– podniecenie dewiacyjne (np. fantazje
na temat seksu z dzieckiem),
– pozornie nieważne decyzje lub rozmyśl-
ny zamiar,
– czynniki wysokiego ryzyka (takie jak: do-
stęp fizyczny, emocjonalny do dziecka),
wybór celu,
planowanie i fantazje dewiacyjne,
omotanie lub użycie siły,
atak,
zapewnienie sobie tajemnicy,
wyrzuty sumienia lub strach.
Wyrzuty sumienia
lub strach
Podniecenie dewiacyjne
(fantazje z masturbacją)
Zapewnienie
sobie tajemnicy
Pozornie nieważne decyzje
lub rozmyślny zamiar
F
Ł SZY W
A
E
Atak
Cykl dewiacyjny
Czynnik
wysokiego ryzyka
M
YŚL NIEE
Omotanie
lub użycie siły
Wybór celu
Planowanie i fantazje
dewiacyjne
Źródło: (Salter 2003).
4
172075414.005.png
Chołuj / Alkohol a wykorzystywanie seksualne dzieci
stywany przez sprawców jako „alibi” dla
planowanego czynu.
U przestępców (nie tylko seksualnych)
występują, tzw. błędy myślenia 4 , które po-
zwalają im normalnie funkcjonować w świe-
cie i prowadzą do tego, że kiedy słyszymy
z ust sprawcy molestującego seksualnie
dzieci, że Nie mógł się oprzeć przed napa-
ścią na dziecko, bo [...], napastnik głęboko
wierzy w swoje słowa. Często jest tak, że
alkohol pomaga sprawcom w błędnym
myśleniu: sięgają po alkohol, aby łatwiej
było im się wytłumaczyć przed samym
sobą i innymi z tego, co zrobili (Straciłem
kontrolę, bo byłem pijany).
Alkohol a stosowanie przemocy przez sprawców
Ważnym aspektem nadużywania alko-
holu jako czynnika ryzyka wykorzystywania
seksualnego dzieci jest także rola, jaką od-
grywa on w odhamowywaniu tłumionej
agresji. Badania pokazują, że sprawcy
będący pod wpływem substancji odurza-
jących w chwili ataku na dziecko częściej
stosują wobec ofiar przemoc (Salter 2003;
Hanson, Morton-Bourgon 2004). Jeżeli nie
są to sprawcy sadystyczni, którzy z zada-
wania ofierze bólu czerpią satysfakcję, to
wybór użycia siły jako techniki zmusze-
nia dziecka do czynności seksualnych jest
rzadki wśród trzeźwych przestępców
seksualnych. Osoby wykorzystujące sek-
sualnie dziecko zazwyczaj nie posługują
się przemocą fizyczną – uwodzą dziecko,
szantażują je, wykorzystują zależność
emocjonalną czy materialną, zastraszają.
Użycie przemocy fizycznej przez spraw-
ców niesadystycznych będących pod wpły-
wem alkoholu można tłumaczyć wpły-
wem tej substancji na zachowanie. Alkohol
powoduje obniżenie samokontroli oraz
zachowania agresywne.
Ponadto, u podstaw nadużywania alkoho-
lu, tak jak u podstaw agresji, leży frustracja.
W przypadku przestępców seksualnych
przyjmuje się, że – przynajmniej częściowo
– niemożność zaspokajania swoich potrzeb
seksualnych oraz frustracja wyobrażeń o so-
bie jako silnym mężczyźnie, poczucia wła-
snej wartości i dominacji (Heitzman 1995).
Użycie przemocy podczas ataku seksual-
nego na dziecko pozwala sprawcy na za-
spokojenie tych potrzeb.
Wpływ alkoholu na recydywę przestępstw seksualnych
Alkohol jest jednym z ważniejszych
predyktorów powrotności do przestępstw
seksualnych. Badania porównawcze Han-
son i Morton-Bourgon (2004), podczas
których poddano analizie 95 różnych ba-
dań (w których łącznie uczestniczyło 31 tys.
przestępców seksualnych), pokazały, że
dewiacyjne zachowania seksualne oraz
orientacja antyspołeczna są najsilniejszymi
predyktorami recydywy ogólnej, a w szcze-
gólności przestępstw nieseksualnych z uży-
ciem przemocy. Większość cech orienta-
cji antyspołecznej było związanych także
z recydywą przestępstw seksualnych: usta-
lono związek między nadużywaniem sub-
stancji odurzających, pozostawaniem pod
ich wpływem w momencie popełnienia
przestępstwa a powrotnością do prze-
stępstw seksualnych (Hanson, Morton-
-Bourgon 2004).
Badania Firestone i innych pokazały,
że recydywiści spośród sprawców kazi-
rodztwa wyróżniają się wyższymi, niż po-
zostali przestępcy, wynikami w testach
przesiewowych na wykrywanie alkoholi-
zmu (Chaffin i in. 2002).
Tzw. zakłamane rozumowanie, zniekształcenia procesów poznawczych, charakteryzujące się m.in. brakiem
perspektywy czasowej, niechęcią do stawiania się w czyjejś sytuacji, nieuznawanie krzywd wyrządzanym innym,
postawa „nie mogę”, stwierdzenie, że nie są w stanie oprzeć się swoim pożądaniom, uzależnieniu etc. (Slater 2003).
5
4
172075414.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin