Homeopatia w leczeniu chorob skory.pdf

Leki homeopatyczne w leczeniu chorb skry

Poradnik lekarza rodzinnego

Sowin 2004

Wydawca:

Scholz Î lekarstwa, surowce farmaceutyczne

48-316 Sowin 108 tel./fax. 077/4311201

office@scholz.pl , www.scholz.pl

wyþĢczny dystrybutor lekw DHU w Polsce

Przygotowanie: dr n. med. Henryk Suþkowski, .

lekarz internista, specjalista medycyny oglnej, homeopata

Skþad i druk: Drukarnia Szwedo

Wydanie pierwsze

Nakþad: 10 000 szt.

ISBN 83-905663-6-2

Spis treĻci

Wprowadzenie

Krtko o chorobach skry

1. Opryszczka i pþpasiec

2. Pokrzywka

3. UŇĢdlenia przez owady

4. TrĢdzik

5. Brodawki

6. Wyprysk

7. PleĻniawki

8. Uszkodzenia termiczne

9. Skutki urazw mechanicznych /powierzchowne/

10. Zapalenia ropne

Stosowanie lekw gþħbokiego dziaþania

Spis omwionych lekw

Wprowadzenie

Poradnik ten jest przeznaczony przede wszystkim dla lekarzy opieki podstawowej.

Przedstawia moŇliwoĻci i sposoby leczenia homeopatycznego, wiħc inne niŇ te, ktre sĢ

dobrze znane lekarzom i stosowane przez nich w codziennej praktyce. SĢ one proste i

bezpieczne i mogĢ byę stosowane przez lekarzy bez doĻwiadczenia homeopatycznego.

Metody leczenia homeopatycznego sĢ komplementarne w stosunku do metod

konwencjonalnych. MogĢ byę rwnieŇ stosowane, jeŇeli zachodzi taka potrzeba, rwnolegle z

lekami konwencjonalnymi. Dþugoletnie doĻwiadczenie wykazuje, Ňe sĢ one skuteczne

rwnieŇ w wielu sytuacjach, w ktrych medycyna oficjalna jest maþo skuteczna lub

nieskuteczna.

ZaletĢ leczenia homeopatycznego jest teŇ jego duŇe bezpieczeıstwo. W praktyce nie

istnieje tu groŅba przedawkowania lekw, zatruę, dziaþaı ubocznych, uczuleı, uzaleŇnieı itp.

Mechanizm dziaþania lekw homeopatycznych nie zostaþ jeszcze dokþadnie poznany.

Z pewnoĻciĢ nie jest to mechanizm reakcji chemicznych. Przypuszcza siħ, Ňe leki te sĢ

przenoĻnikami bodŅcw, ktre uruchamiajĢ naturalne mechanizmy obronne organizmu i

inicjujĢ proces samowyleczenia.

Leki homeopatyczne moŇna obecnie nabyę w kaŇdej aptece áod rħkiÑ lub krtko po

zþoŇeniu zamwienia. Bardzo popularne w samoleczeniu stajĢ siħ rŇne mieszanki lekw

homeopatycznych, tzw. kompleksy, ktrych nazwy czħsto wskazujĢ na ich przeznaczenie.

Leczeniem bardziej zindywidualizowanym i ácelowanymÑ, a wskazanym w przypadkach

trudniejszych, jest stosowanie pojedynczych, czystych lekw, starannie dobranych.

O takim leczeniu jest mowa w niniejszym poradniku.

Leki tu omwione wystħpujĢ w postaci drobnych kuleczek cukrowych, odpowiednio

impregnowanych, nazywanych granulkami lub minigranulkami.

Sporadycznie w tekĻcie jest mowa o zastosowaniu tzw. soli mineralnych dr H. Schsslera.

SĢ to rwnieŇ leki homeopatyczne. Ich dziaþanie jest takie samo jak odpowiadajĢcych im z

nazwy i potencji prostych lekw w granulkach. WystħpujĢ one w postaci tabletek (produkcji

DHU), w zestawach oznaczonych numerami od 1 do 12.

W homeopatii nie znajduje zastosowania znana w farmakologii klasycznej zasada

ádawka-efektÑ. Dawka jednorazowa leku wynosi prawie zawsze 5 granulek, jednak czħstoĻę

podawania tej dawki zmienia siħ, od kilku razy dziennie (a wyjĢtkowo nawet co kilka-

kilkanaĻcie minut!) do 1 raz w miesiĢcu. PewnĢ regulacjħ ásiþyÑ leczniczego oddziaþywania

umoŇliwia dobr potencji leku (D, C).

Leki homeopatyczne nie powinny byę poþykane, a przetrzymywane w ustach do ich

rozpuszczenia, poniewaŇ stĢd wchþaniajĢ siħ najlepiej. Okoþo pþ godziny przed przyjħciem

leku, rwnieŇ pþ godziny po jego rozpuszczeniu, nie naleŇy nic pię ani jeĻę. Ten odstħp

czasu obowiĢzuje teŇ w stosunku do lekw chemicznych, jeŇeli muszĢ byę przyjmowane.

Surowcem wyjĻciowym dla okoþo 80 % lekw homeopatycznych sĢ roĻliny. NaleŇy

jednak pamiħtaę, Ňe homeopatia nie jest fitoterapiĢ! Pozostaþe leki wytwarzane sĢ z surowcw

mineralnych i zwierzħcych.

JednĢ z programowych zasad homeopatii jest zasada stosowania dawek minimalnych

i subminimalnych. Produkty wyjĻciowe lekw pod postaciĢ tzw. pranalewek sĢ rozcieıczane,

zawsze w relacji 1:10 (skala dziesiħtna, decymalna, D) lub w relacji 1:100 (skala setna,

centymalna, C).

Obydwie skale potencji þatwo porwnaę posþugujĢc siħ wzorem á1C = 2DÑ.

Roztwr 1:10, oznaczony symbolem D1, staje siħ podstawĢ nastħpnego rozcieıczenia

1:10, ktrego produkt oznaczony zostaje symbolem D2. Roztwory lekw homeopatycznych

sĢ rwnieŇ na kaŇdym z licznych etapw rozcieıczania dynamizowane (potencjonowane),

tzn. odpowiednio energicznie wstrzĢsane.

Roztwr D6 odpowiada w przybliŇeniu 6 mikrogramom wagowym. Dla przypomnienia Î

iloĻci wagowe stosowanych w farmakoterapii klasycznej lekw rzadko sĢ mniejsze od

dziesiħtnych czħĻci miligrama (np. 0,0001), co odpowiada w homeopatii potencji D4.

Leki homeopatyczne o wiħkszym nominale potencji nie sĢ ámocniejszeÑ, jak czħsto siħ

przypuszcza, lecz sĢ bardziej rozcieıczone!

Nie majĢc wiħkszego doĻwiadczenia w leczeniu homeopatycznym nie powinno siħ

stosowaę lekw wykraczajĢcych poza zakres potencji D6 Î D30 (C30).

NaleŇy teŇ pamiħtaę o oglnej zasadzie, wedþug ktrej czħstoĻę podawania leku

homeopatycznego jest wiħksza w chorobach ostrych, mniejsza w chorobach przewlekþych,

i Ňe powinna ona maleę w miarħ ustħpowania objaww choroby. Leki áobjawoweÑ naleŇy

odstawię wtedy, gdy objawy caþkowicie ustĢpiĢ.

W leczeniu naleŇy w miarħ moŇliwoĻci stosowaę tylko jeden lek. MoŇna stosowaę

rwnolegle dwa leki, na przykþad, gdy ich dziaþanie ma siħ uzupeþniaę, co powinno wynikaę z

dokþadnego rozeznania sytuacji chorobowej. Takie postħpowanie jest uzasadnione rwnieŇ

wtedy, gdy choroba wymaga poza podawaniem lekw áobjawowychÑ stosowania tzw. lekw

gþħbokiego dziaþania (poĻwiħcono temu odpowiedni rozdziaþ tego poradnika). Chorego

poucza siħ wtedy, by rŇnych lekw nie przyjmowaþ rwnoczeĻnie, a kolejno, po przerwie

okoþo 10 minut.

Poszczeglne rozdziaþy tego poradnika dotyczĢ okreĻlonych stanw chorobowych skry.

Przy kaŇdym z nich wyszczeglniono najwaŇniejsze i najbardziej wþaĻciwe dla ich leczenia

leki homeopatyczne. Leki te sĢ charakteryzowane, zgodnie z zasadĢ stosowanĢ w homeopatii,

objawami chorobowymi, doznaniami, zachowaniami, upodobaniami, wraŇliwoĻciĢ na bodŅce

zewnħtrzne (np. temperaturħ) osoby chorej.

Zadaniem lekarza jest dobraę ten jeden lek, ktrego opis najbardziej zgadza siħ

z charakterystykĢ chorego i jego dolegliwoĻci, ustalonĢ przez lekarza w drodze

szczegþowego wywiadu homeopatycznego i badania.

Leczenie homeopatyczne, zwþaszcza chorb przewlekþych, jest bardziej zþoŇone i wymaga

starannego doboru lekw objawowych, ale zwykle teŇ tzw. lekw gþħbokiego dziaþania i po

prostu doĻwiadczenia. W niniejszym poradniku sposb leczenia zostaþ z koniecznoĻci bardzo

uproszczony. MoŇe to w konkretnych przypadkach chorobowych pomniejszaę skutecznoĻę

leczenia. W sytuacjach takich naleŇy zawsze rozwaŇyę moŇliwoĻę skierowania chorego do

doĻwiadczonego lekarza homeopaty.

Wszystkie omwione w poradniku leki sĢ produkowane przez firmħ DHU pod postaciĢ

granulek i moŇna je nabyę w aptekach bez recepty. W poradniku zachowano oryginalne,

katalogowe nazwy tych lekw i oznaczenia potencji.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: