Byrd Nicole - Saga rodziny Sinclair 02 - Niepokorna lady.pdf - Harlequin 2019 - magda05051995

N ICOLE B YRD

NIEPOKORNA LADY

Prolog

Calais 1822

O dobry Bo Ň e, wraca do domu. Ju Ň teraz czuła, jak zamykaj Ģ si ħ za

ni Ģ drzwi klatki.

Circe Hill nerwowo przechadzała si ħ po porcie w Calais, za-

trzymuj Ģ c si ħ tylko na chwil ħ , Ň eby ponad wzburzonymi wodami kanału

popatrze ę w stron ħ Anglii i przyszło Ļ ci, której wcale nie pragn ħ ła. Nad jej

głow Ģ hała Ļ liwie i zuchwale zaskrzeczała mewa. Morska bryza niosła ze

sob Ģ odór martwych ryb. Pozbywaj Ģ c si ħ reszty spinek z prostych

ciemnych włosów - kapelusz zdj ħ ła ju Ň jaki Ļ czas temu - Circe nabrała

gł ħ boko powietrza. Lepiej cieszy ę si ħ ostatnimi chwilami wolno Ļ ci...

Palce j Ģ Ļ wierzbiły, Ň eby si ħ gn Ģę po p ħ dzel albo przynajmniej po

ołówek. Naszkicowałaby marynarzy zaj ħ tych załadunkiem beczek i skrzy ı

na dolny pokład, przygotowuj Ģ cych mały zgrabny stateczek do

podniesienia kotwicy. Ale nie umiałaby si ħ skupi ę , nie dzisiaj, kiedy na

pro Ļ b ħ siostry wracała do domu.

Oczywi Ļ cie, Psyche miała dobre zamiary. Wi ħ kszo Ļę młodych

dziewcz Ģ t na miejscu Circe byłaby zachwycona - która Ň panna, pragn Ģ ca

zosta ę wprowadzona do towarzystwa, nie marzy o londy ı skim sezonie?

Ale Circe, pomimo jej wysokiego urodzenia, nigdy zbytnio nie zale Ň ało na

opinii elity.

Zerkn ħ ła na swoje opalone przedrami ħ . Przez dwa błogie lata wolno

jej było realizowa ę marzenia z dzieci ı stwa. Włócz Ģ c si ħ po włoskich

winnicach, hiszpa ı skich pla Ň ach i francuskich wioskach, szkicowała i

malowała, i uwa Ň nie wsłuchiwała si ħ w rady nauczycieli - najlepszych, na

jakich mogła sobie pozwoli ę - no i którzy zgodzili si ħ dawa ę lekcje

kobiecie. Po latach t ħ sknot, samodzielnych prób nauczenia si ħ malarstwa

czuła si ħ jak w niebie. I miała tak wielk Ģ swobod ħ - nie towarzyszył jej nikt

oprócz anielsko cierpliwej panny Tellman. A co wi ħ cej, Telly bardzo

szybko zrezygnowała z udzielania podopiecznej wskazówek dotycz Ģ cych

stosownego zachowania.

Teraz jednak ten cudowny sen dobiegał ko ı ca, a rzeczywisto Ļę

uniosła swój paskudny łeb. Circe wymamrotała pod nosem kilka

nieładnych francuskich słów, na których d Ņ wi ħ k marynarze na statku z

pewno Ļ ci Ģ upu Ļ ciliby niesione ci ħŇ ary. Z rozmy Ļ la ı wyrwało j Ģ

zamieszanie w porcie. Spojrzała w tamt Ģ stron ħ .

- Z drogi, z drogi! - Dwaj m ħŇ czy Ņ ni w ciemnych płaszczach i z

gro Ņ nymi minami podeszli do statecznej mieszcza ı skiej francuskiej

rodziny, na któr Ģ Circe zwróciła uwag ħ ju Ň wcze Ļ niej. Ojciec wygl Ģ dał na

zamo Ň nego handlarza. Matka, szacownie ubrana kobieta, cz ħ sto

pokrzykiwała na gromadk ħ ciemnookich pociech, ale ani ona, ani

towarzysz Ģ ca rodzinie niania nie umiały powstrzyma ę dzieci, by nie

zbli Ň ały si ħ do nabrze Ň a, o które rozbijały si ħ spienione morskie fale.

Signorina? - padło ciche pytanie ze strony drobnej młodej kobiety,

ubranej w stary płaszcz i trzymaj Ģ cej pod pach Ģ jaki Ļ tobołek. Dziewczyna

stała obok Circe, kilka centymetrów od nabrze Ň a. Głow ħ otulon Ģ kapturem

miała spuszczon Ģ , jakby chciała ukry ę twarz.

Prenez garde* - rzuciła Circe nieobecnym głosem. - Drewno jest

mokre i do Ļę Ļ liskie. - Dopiero po chwili uzmysłowiła sobie,

* Prenez garde (fr.) - prosz ħ uwa Ň a ę .

To nie ma znaczenia - odparła dziewczyna z obcym akcentem, ale

po angielsku. - I tak najch ħ tniej rzuciłabym si ħ do wody! -Uniosła głow ħ ;

była młoda, mo Ň e nawet młodsza od Circe. Circe zdumiała si ħ , widz Ģ c

wyraz desperacji w jej oczach. A co wi ħ cej...

Ju Ň ci ħ gdzie Ļ widziałam - powiedziała do dziewczyny z na-

mysłem. - Przed piekarni Ģ w Genui, a pó Ņ niej... pó Ņ niej... - To ty była Ļ t Ģ

samotn Ģ zakonnic Ģ w powozie jad Ģ cym z Nicei! Wtedy te Ň miała Ļ

spuszczon Ģ głow ħ , ale raz czy dwa j Ģ podniosła Ļ . Dlaczego...

Br Ģ zowe oczy dziewczyny zrobiły si ħ okr Ģ głe. Nakre Ļ liła na

piersiach znak krzy Ň a.

- Czy pani ma wewn ħ trzne oko? - wyszeptała, wyra Ņ nie prze-

straszona.

Circe ze zdumienia a Ň wybuchn ħ ła Ļ miechem.

- Ale Ň sk Ģ d. Jestem jednak artystk Ģ i przygl Ģ dam si ħ ludzkim

twarzom, ciałom, oczom: wszystkiemu. Dlaczego miała Ļ na sobie habit

zakonnicy, skoro najwyra Ņ niej ni Ģ nie jeste Ļ , i dlaczego...

Dziewczyna zadr Ň ała, a Circe zauwa Ň yła, Ň e dwóch urz ħ dników

zbli Ň a si ħ do nich.

Jeste Ļ złodziejk Ģ ? - zapytała cicho. Wprawdzie dziewczyna nie

wygl Ģ dała na kryminalistk ħ , ale przecie Ň cz ħ sto si ħ zdarza, Ň e takie

niewinne dziewcz Ģ tka okazuj Ģ si ħ oszustkami.

- Och nie, przysi ħ gam na Błogosławion Ģ Panienk ħ - wyszeptała

Włoszka. - To signor DuPree kazał mi za pani Ģ pój Ļę , powiedział, Ň e pani

mi pomo Ň e. Ci panowie s Ģ z austriackiej tajnej policji i Ļ cigaj Ģ mnie z

powodu mojego ojca.

Czuj Ģ c w głowie gonitw ħ my Ļ li, Circe patrzyła uwa Ň nie na

dziewczyn ħ . Przysłał j Ģ tu nauczyciel rysunku - tylko dlaczego, na Boga?

Nie było jednak czasu na rozmy Ļ lania, bo dwaj urz ħ dnicy stan ħ li ju Ň przed

nimi, a na widok ich pos ħ pnych min i lodowatych spojrze ı Circe sama

zadr Ň ała ze strachu. Na tyle długo przebywała na kontynencie, Ň e zd ĢŇ yły

O dziwo, dwaj m ħŇ czy Ņ ni zwrócili si ħ do niani, a nie do rodziców, i

cho ę Circe była za daleko, Ň eby dosłysze ę pytanie, zauwa Ň yła, Ň e ojciec a Ň

poczerwieniał z oburzenia, a matka z trosk Ģ zmarszczyła czoło. Dlaczego

ci urz ħ dnicy -je Ļ li byli to urz ħ dnicy - zainteresowali si ħ słu ŇĢ c Ģ ?

Ň e dziewczyna odezwała si ħ po włosku, a nie po francusku. Kim w

ogóle była?

j Ģ doj Ļę słuchy o okrytej zł Ģ sław Ģ tajnej austriackiej policji i metodach jej

działania - spojrzała na dziewczyn ħ , której twarz stała si ħ blada z

przera Ň enia.

Comment vous s'appelez vous?* — zapytał ostro pierwszy z m ħŇ -

czyzn.

*Comment vous s'appekz vous? (fr.) -Jak si ħ pani nazywa?

Jestem Angielk Ģ - odparła Circe po angielsku, cho ę doskonale

znała francuski. Spojrzała oficjelowi prosto w oczy. - Nazywam si ħ Circe

Hill i chciałabym wiedzie ę , o co chodzi.

Agent wzruszył ramionami i przeniósł wzrok na dziewczyn ħ w

wy Ļ wiechtanym płaszczu, która wygl Ģ dała tak, jakby zaraz miała zemdle ę .

Wyraz twarzy m ħŇ czyzny stał si ħ jeszcze bardziej surowy.

- A ty? Ty te Ň jeste Ļ Angielk Ģ ?

Zapadła cisza, w której słycha ę było tylko, jak pytana gło Ļ no

przełyka Ļ lin ħ .

- To moja pokojówka - rzuciła Circe, wprawiaj Ģ c w zdumienie nie

tylko obecnych, ale tak Ň e sam Ģ siebie. Oczy dziewczyny zrobiły si ħ

ogromne, niemniej popatrzyła na wybawczyni ħ z wdzi ħ czno Ļ ci Ģ , po czym

znowu skierowała wzrok na stopy, unikaj Ģ c podejrzliwych spojrze ı dwóch

agentów. - Nie rozumiem, dlaczego zadajecie nam, panowie, te wszystkie

pytania - dodała Circe. – Wła Ļ nie zamierzamy wsi ĢĻę na statek, Ň eby

wróci ę do ojczyzny. Chyba zreszt Ģ czas na nas. Kapitan nie pozwoli sobie

na zmarnowanie przypływu.

I rzeczywi Ļ cie, francuska rodzina ju Ň znikn ħ ła w głównej kabinie

statku. Circe dostrzegła pann ħ Tellman, swoj Ģ towarzyszk ħ i dawn Ģ

guwernantk ħ , która machała do niej z pokładu. Weszła na niego wcze Ļ niej,

Ň eby sprawdzi ę kabiny, zgadzaj Ģ c si ħ , by Circe, niezbyt uszcz ħĻ liwiona

powrotem do domu, została jeszcze na nabrze Ň u.

Jeste Ļ cie, panowie, przedstawicielami francuskiego rz Ģ du? Bo je Ļ li

nie, nie widz ħ powodu, dla którego mogliby Ļ cie opó Ņ nia ę mój odjazd. -

Circe mówiła oschłym tonem i z ulg Ģ stwierdziła, Ň e agenci zacz ħ li si ħ

waha ę .

- Chod Ņ my, Mary.

Nie ogl Ģ daj Ģ c si ħ na „słu ŇĢ c Ģ ", Circe si ħ odwróciła. K Ģ tem oka

dostrzegła, Ň e dziewczyna jest na tyle rozs Ģ dna, by ruszy ę za ni Ģ bez słowa,

cho ę głow ħ nadal miała pochylon Ģ .

Na pokładzie panował zam ħ t wywołany wci Ģ ganiem kotwicy i

odbijaniem statku od brzegu. Wsz ħ dzie biegali marynarze, wykrzykuj Ģ c

polecenia.

- Och, tu pani jest, panno Circe - rzuciła Telly z ulg Ģ , załamuj Ģ c

r ħ ce. - Bałam si ħ , Ň e została pani na nabrze Ň u. Chod Ņ my do Ļ rodka. W

kabinie czeka na nas gor Ģ ca herbata.

Circe ruszyła za opiekunk Ģ , zastanawiaj Ģ c si ħ , jak wytłumaczy now Ģ

znajomo Ļę . Obróciła si ħ i stwierdziła, Ň e dziewczyna znikn ħ ła. Och,

niewa Ň ne; kto Ļ , kto samotnie przejechał dwa kraje, bez w Ģ tpienia potrafi o

siebie zadba ę . Potem jednak, przypomniawszy sobie zrozpaczone

spojrzenie dziewczyny i jej wcze Ļ niejsze o Ļ wiadczenie, Ň e mogłaby rzuci ę

si ħ do morza, Circe podj ħ ła szybk Ģ decyzj ħ .

- Musz ħ wróci ę na pokład.

Pójd ħ z pani Ģ - zaproponowała Telly. Opatuliwszy szczelniej

szalem przygarbione ramiona, zebrała robótk ħ z drutami, któr Ģ zawsze

miała przy sobie, gotowa uda ę si ħ za podopieczn Ģ .

- Nie, nie, wieje zimny wiatr. Zosta ı i wypij herbat ħ . Ja zaraz wróc ħ

- zapewniła Circe przyjaciółk ħ , pragn Ģ c porozmawia ę na osobno Ļ ci - i

szczerze - z nieznajom Ģ z nabrze Ň a. Pospieszyła na zewn Ģ trz.

Po wyj Ļ ciu na pokład uderzyła w ni Ģ silna bryza. Circe od razu

dostrzegła dziewczyn ħ . Szczupła posta ę w starym płaszczu stała przy

chropowatym relingu. Dziewczyna patrzyła w stron ħ oddalaj Ģ cego si ħ

brzegu.

Dobrze. Nie uczyniła niczego głupiego. Ale nadal pozostawało

pytanie, dlaczego ucieka? Dlaczego znalazła si ħ tak daleko od rodzinnego

królestwa Piemontu, poło Ň onego a Ň na szczycie włoskiego półwyspu? Co

takiego zrobiła albo co zrobił jej ojciec? Circe b ħ dzie musiała o to zapyta ę ,

cho ę nie lubiła wtr Ģ ca ę si ħ w cudze sprawy. Jej samej dokuczał obecnie

brak niezale Ň no Ļ ci, wi ħ c tym bardziej nie miała ochoty narzuca ę si ħ innym.

Przez chwil ħ nie wiedziała, co zrobi ę . Stan ħ ła szerzej, kiedy statkiem

mocniej zakołysało. Silny wiatr uderzył w jej dług Ģ sukni ħ , która przykleiła

si ħ do ciała. Pasma włosów opadły na twarz. Circe powróciła my Ļ lami do

własnych problemów. Jak zniesie sezon w Londynie? Nie u Ļ miechało jej

si ħ marnowa ę czasu na uprzejmych rozmowach, nudnych balach i

przyj ħ ciach. Interesowała j Ģ tylko sztuka, tylko na niej pragn ħ ła si ħ skupi ę ,

tylko ona była jej potrzebna.

Teraz wła Ļ nie powinna zastanawia ę si ħ nad nowym obrazem.

Powinna zachwyca ę si ħ spienionymi szarymi wodami i pochmurnym

niebem. Upojona wilgotn Ģ bryz Ģ , owiewaj Ģ c Ģ jej twarz, powinna planowa ę ,

jak Ģ metod ħ wybierze, Ň eby najlepiej odda ę promienny snop Ļ wiatła

przedzieraj Ģ cy si ħ co jaki Ļ czas przez chmury.

Zamiast tego pełna jest w Ģ tpliwo Ļ ci, bo z ka Ň d Ģ mil Ģ przybli Ň aj Ģ c Ģ j Ģ

do brzegów Anglii czuła si ħ coraz bardziej zniewolona. Nie b ħ dzie ju Ň

mogła całymi dniami malowa ę na polu lub ł Ģ ce, nie b ħ dzie mogła

ignorowa ę zasad towarzyskich. B ħ dzie musiała pami ħ ta ę o stosownym,

statecznym zachowaniu, b ħ dzie musiała zamieni ę malarskie kitle na

jedwabie i satyny. Inaczej wszyscy dobrze urodzeni ludzie zaczn Ģ ni Ģ

pogardza ę . Na t ħ my Ļ l w brzuchu poczuła ci ĢŇĢ cy kamie ı . Gdyby tylko

Psyche tak na ni Ģ nie nastawała...

Westchn ħ ła, bo wiedziała, Ň e jest straszliwie niewdzi ħ czna; Psyche

zale Ň y tylko na jej szcz ħĻ ciu. A poniewa Ň sama z tak Ģ swobod Ģ porusza si ħ

w kr ħ gach angielskiej socjety, jak mogłaby zrozumie ę kłopoty młodszej

Byrd Nicole - Saga rodziny Sinclair 02 - Niepokorna lady.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: