Braun Lilian Jackson - Kot 08 który wąchał klej.pdf - Braun Lilian Jackson - ssonja

KRYMINAŁ

Lilian Jackson Braun

Kot, który wĄchał klej Tom 08

PROLOG

Tak, naprawdę istnieje miejsce o nazwie Moose County,

czterysta mil na północ od wszystkiego. Siedzibą okręgu jest

Pickax City, liczące trzy tysiące mieszkańców.

Naprawdę jest tam pomocnik kelnera o imieniu Derek

Cuttlebrink. Jest tam teŜ właściciel baru, przypominający z

wyglądu niedźwiedzia, który kaŜe sobie płacić pięć centów za

papierową serwetkę. I jest tam sprytniejszy od ludzi kot o

imieniu Kao K'o-Kung.

Jeśli wydaje się wam, Ŝe to postaci z jakiejś sztuki, to dlatego

Ŝe... „Cały świat jest sceną, a wszyscy męŜczyźni i kobiety są

tylko aktorami". Zgaśmy więc światła! Kurtyna w górę!

AKT PIERWSZY

SCENA PIERWSZA

Miejsce: Kawalerski pokój w Pickax City

Czas: Wcześnie rano, koniec maja

Osoby: Jim Qwilleran, były dziennikarz, obecnie spad-

kobierca fortuny Klingenschoenów - wielki człowiek, koło

pięćdziesiątki, siwiejące włosy, bujne wąsy, smutny wyraz

twarzy Kao JCo-Kung, dla przyjaciół Koko, kot syjamski Yum

Yum, kotka syjamska - nieodłączna towarzyszka Koko Andrew

Brodie, szef policji iv Pickax

Było bardzo wcześnie, kiedy zadzwonił telefon. Qwilleran

sięgnął po omacku do nocnego stolika. Na wpół przytomny,

zachrypniętym głosem wymamrotał „halo" i w odpowiedzi

usłyszał czyjś autorytatywny głos:

- Chcę z tobą mówić!

Głos był znajomy, ale ton alarmujący. To był Andrew Brodie,

szef policji w Pickax, a jego głos brzmiał ponuro i wyczuwało

się w nim oskarŜenie.

Przed pierwszą kawą Qwilleran niewiele kojarzył i na próŜno

starał się zorientować w sytuacji. CzyŜby włoŜył kanadyjską

pięciocentówkę do parkometru? A moŜe wyrzucił przez okno

samochodu ogryzek od jabłka? Albo, nie daj BoŜe, zatrąbił w

odległości stu metrów od szpitala?

- Słyszałeś, co mówiłem? Chcę z tobą porozmawiać! - Głos

nie brzmiał juŜ tak rozkazująco jak przedtem.

Qwilleran zaczynał powoli kapować i rozpoznał ten drwiący

ton, który wśród dorosłych męŜczyzn z Moose County uchodził

za przyjacielski.

- W porządku, Brodie - odparł. - Mam przyjść na komisariat i

poddać się? Czy przyślesz wóz i kajdanki?

- Zostań tam, gdzie jesteś. Zaraz u ciebie będę. Chodzi o

twojego kota - powiedział szef i odwiesił gwałtownie

słuchawkę.

W głowie Qwilłerana znów zakłębiły się róŜne myśli. Czy

jego syjamskie koty zakłóciły publiczny spokój? Nie

wychodziły na dwór, ale samiec miauczał głośno, a skrzeczenie

samiczki mogło być porównywalne tylko z dźwiękami

syntezatora. W spokojny dzień, kiedy okna w domach były

pootwierane, kaŜdego z nich słychać było na kilometr. Był

koniec maja i praktycznie większość okien było pootwieranych.

Ludzie delektowali się odświeŜającą bryzą, z której słynne było

Moose County. Bryzy świeŜej i słodkiej, chyba Ŝe wiała od

strony farmy Kilcally.

Qwilleran ubrał się pospiesznie, przeczesał włosy mokrym

grzebieniem, zebrał gazety zaścielające podłogę salonu

zatrzasnął drzwi sypialni, w której kryło się jego niepościelone

łóŜko, i wyjrzał przez okno dokładnie w momencie, kiedy

policyjny wóz Brodiego wjeŜdŜał na podjazd.

Qwilleran mieszkał w apartamencie nad garaŜem

przeznaczonym dla czterech samochodów, dawnej wozowni

przy rezydencji Klingenschoenów. Wozownia mieściła się na

tyłach posesji, dom zaś stał frontem do głównej ulicy,

naprzeciwko parku. Był to ogromny kamienny budynek, który

obecnie przebudowywano na teatr. Na miejscu szerokich

trawników porozjeŜdŜanych teraz przez cięŜarówki,

poustawiano stosy bali i prowizoryczną szopę. Kiedy policyjny

wóz manewrował między tymi przeszkodami, licznie

zgromadzeni na placu budowy stolarze i elektrycy salutowali

przyjaźnie w stronę szefa policji. Brodie, stróŜ prawa, cieszył się

w mieście popularnością. Kochano w nim Szkota o postawnej

figurze, szerokiej klacie i mocnych nogach, który był wręcz

stworzony do kiltu, szkockiej czapki z pomponem i kobzy -

rekwizytów które wyciągał na parady i śluby.

Kiedy Brodie wspinał się do apartamentu, Qwilleran

pozdrowił go ze szczytu schodów. Szef mamrotał pod nosem.

Zawsze na coś narzekał.

- Gdy budowali ten budynek, nie pomyśleli o schodach! Są za

strome i za wąskie! Jak normalny człowiek ma tu postawić

stopę!

- Spróbuj stawiać stopy bokiem - zasugerował Qwilleran.

- A to, co to jest? - Brodie wskazał na oparty o ścianę kuty

Ŝelazny ornament w kształcie koła, o średnicy metra, znajdujący

się na szczycie schodów. Centralnym punktem ornamentu były

trzy walczące koty uniesione na tylnych łapach, szykujące się do

ataku.

- To fragment bramy z trzystuletniego szkockiego zamku -

powiedział z dumą Qwilleran. - Adaptacja herbu Mackintoshów.

Moja matka pochodziła z Mackintoshów.

- Skąd go masz? - w głosie Brodiego pobrzmiewała zazdrość,

pewnie oddałby wszystko za podobny emblemat upamiętniający

jego własny klan. Lub prawie wszystko, był bowiem znany ze

skąpstwa.

- Ze sklepu z antykami w Chicago. Zostawiłem go w mieście,

kiedy przeprowadzałem się do Pickax. Przywieźli mi go w

zeszłym tygodniu.

- Zdaje się, Ŝe jest cięŜki. Transport musiał cię sporo

kosztować.

- WaŜy pięćdziesiąt kilogramów. Chcę go umieścić w salonie,

ale jeszcze nie wiem jak.

- Zapytaj moją córkę. Ma niekonwencjonalne pomysły.

- Czy próbujesz mi ją zareklamować? - zapytał Qwilleran.

Francesca Brodie była dekoratorem wnętrz.

Brodie wszedł do salonu pewnym krokiem kobziarza. Zanim

rozsiadł się wygodnie na ogromnym fotelu, obrzucił pokój

badawczym spojrzeniem policjanta.

- Masz tu wygodne gniazdko.

- Francesca pomagała mi je urządzić. Kiedy mieszkałem w

rezydencji od ulicy, to miejsce było miłą odskocznią od tego

całego przepychu, ale kiedy zamieszkałem tu na stałe, nagle

wydało mi się za skromne. Jak ci się podobają ściany?

Francesca pokryła je wełnianym szkockim tweedem, ręcznie

tkanym.

Szeryf odwrócił się, Ŝeby podziwiać nietypową tapetę w

kolorze owsianki i o zbliŜonej fakturze.

- Musiałeś sporo wybulić na to wszystko. No, ale domyślam

się, Ŝe stać cię na to.

Brodie spojrzał na przeciwległy koniec pokoju.

- Masz sporo półek.

Braun Lilian Jackson - Kot 08 który wąchał klej.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: