02-Bajka.doc

(41 KB) Pobierz
Bajka

Bajka

. J. Kaczmarski, muz. S. Tabisz 1983

 


Był Kraj, co wieki cierpień znał,

a

Pieśń pismem blizn pisaną śpiewał,

a

A ziemia żyzna mierzwą ciał

d

Rodziła myśli jako drzewa.

d

Aż powiał nad nią twardy wiatr

E F

I posiał w glebę plon zatruty.

F C

Wymarłym wielkim drzewom w ślad

C G

Skarlałe rodzą się kikuty.

B a

 

 

Kto chce - niech zowie - borem sad

a

Przyciętych drzewek na rozstaju.

a

Nie zmieni tym najprostszej z prawd:

d

Nie ma już - drodzy - tego kraju.

d

Jest tylko wiatr, bezwzględny wiatr,

E F

Co nagle w środku nocy budzi

F C

I, jak spod ziemi - puszcza w świat

C G

Zupełnie odmienionych ludzi.

B a

 

 

Był sobie kraj, był sobie kraj.

C G B a

 

 

Jeden - do góry wzniósłszy dłoń

a

Ślepymi strzela Norwidami,

a

Lecz tak, by czasem Boże broń!

d

Nie trafić kogoś i nie zranić.

d

Wedetta robotniczych sag

E F

Wkłada sukienkę w czarny deseń,

F C

Choć przecież na rządowy raut

C G

Zajeżdża białym mercedesem!

B a

 

 

Inny bohater wielkich chwil

a

Klasyków w służbę władzy wdraża

a

I czci wallenrodyczny styl

d

Z dwuznaczną miną - na dwóch twarzach.

d

Purpurat gnie się zaś co sił

E F

To przed mundurem, to przed Bogiem,

F C

Choć już wśród wiernych zawisł był

C G

Raz biskup, co rozmawiał - z wrogiem!

B a

 

 

Był sobie kraj, był sobie kraj.

C G B a

 

 

W tle pożądliwie brzęczy rój

a

Komentatorów i pisarzy,

a

Co myśl ostatnią zmienią w gnój,

d

Byle w tysiącach egzemplarzy.

d

Bo tak dziś przecież musi być!

E F

Bo oni wiedzą, co się święci!

F C

Bo trzeba chronić wątłą nić!

C G

Prawdę przechowa się - w pamięci!

B a

 

 

Ginie niewysłowiona myśl,

a

A pamięć ginie razem z ciałem.

a

O tym, coś widział - mów i pisz!

d

- Nic nie wiedziałem, zapomniałem.

d

Więc znowu kiedyś tłumy widm

E F

Minione nam przypomną zdrady,

F C

Znowu rozważnym - kurz, jak wstyd

C G

Zakryje - puste - dno szuflady.

B a

 

 

Byliśmy z nimi i wśród nich,

a

Lecz każdy się inaczej budzi.

a

To dla nas oprawiony sztych...

d

Nie ma już - drodzy - dawnych ludzi,

d

A dla nich - drodzy - nie ma nas.

E F

Siedząc przy nawarzonym piwie

F C

Też opowiedzą sobie baśń,

C G

Żyć będą długo i szczęśliwie.

B a

 

 

Był sobie kraj, był...

C G B a


 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin