6 batalion dowodzenia

ZATWIERDZAM                                                                                                     

Dowódca kompanii rozpoznawczej

Kpt Jacek GRĘDA

Data...........................

PLAN KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z terenoznawstwa  z plutonem rozpoznawczym

w dniu 19.07.06

TEMAT:               5 Odnajdywanie charakterystycznych punktów w terenie oraz odczytywanie odległości i wysokości przedmiotów w terenie. Marsz wg mapy.

                                                 OPRACOWAŁ

                                                Dowódca 1 plutonu

                                                 ppor Maciej GOC

KRAKÓW

2006

TEMAT:               5 Odnajdywanie charakterystycznych punktów w terenie oraz odczytywanie odległości i wysokości przedmiotów w terenie. Marsz wg mapy.

CEL:              Zapoznać i uczyć żołnierzy:

·         ogólnych wiadomości o mapach topograficznych;

·         znaków umownych map topograficznych;

·         orientowania się w terenie wg mapy.

FORMA:                             Ćwiczenie praktyczne.

MIEJSCE:               GOSz Pasternik

CZAS:               5 x 45 min.

ZAGADNIENIA SZKOLENIOWE:

1.       Ogólne wiadomości o mapach topograficznych.

2.       Znaki umowne map topograficznych.

3.       Orientowanie się w terenie wg mapy.

LITERATURA:

1.       „Topografia wojskowa”. Szt. Gen. WP Oddział Topograficzny.

2.       „Tablice poglądowe do nauki topografii wojskowej” Szt. Gen. wew. 7/32/98.

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:
PRZED ZAJĘCIAMI:

-        przygotowuję PLAN- KONSPEKT do zajęć;

-        przed zajęciami przeprowadzam instruktaż z dowódcami drużyn oraz z wyznaczonymi
osobami funkcyjnymi;

-        dzień przed zajęciami sprawdzam plany pracy oraz przygotowanie osób funkcyjnych do zajęć;

-        sprawdzam przygotowanie oraz skompletowanie środków materiałowo- technicznych;

-        w dniu zajęć sprawdzam w rejonie pododdziału wygląd zewnętrzny żołnierzy oraz ich
wyposażenie /do zajęć/;

W CZASIE ZAJĘĆ:

-        zajęcia prowadzone są formą ćwiczenia praktycznego;

-        w czasie zajęć zwracam szczególną uwagę na metodyczne szkolenie żołnierzy przez dowódców
drużyn /w przypadku stwierdzenia rażących niedociągnięć przerywam natychmiast szkolenie w
drużynie, wzywam dowódcę drużyny i omawiam stwierdzone błędy/;

-        wymagam właściwego zachowania się dowódców drużyn oraz zgodnego z regulaminem
podawania komend;

-        zwracam uwagę na czynności wykonywane przez żołnierzy;

-        w czasie marszu żołnierze doskonalą technikę poruszania się w terenie różnymi sposobami.

ORGANIZACJA SZKOLENIA:

Ćwiczenie praktyczne / sposobem szeregowym /.

- część wstępną i końcową prowadzę osobiście /dowódca plutonu/;

- część główną zajęć organizuję sposobem szeregowym /PN prowadzą dowódcy drużyn
   wg modelu podstawowego /, zmianą na PN kieruję osobiście.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

ZAŁĄCZNIKI DO PLANU KONSPEKTU:

Załącznik nr 1 - zasady orientowania się w terenie;

Załącznik nr 2 - orientowanie się w terenie wg mapy;

Załącznik nr 3 - odczytywanie odległości i wysokości przedmiotów w terenie;

Załącznik nr 4 - marsz wg mapy;

Załącznik nr 5 - orientowanie się w terenie w warunkach ograniczonej widoczności.

Załącznik nr 1
ORIENTOWANIE SIĘ W TERENIE BEZ MAPY.

Podejmując decyzję o przemieszczaniu się w terenie przyjmujemy trasę, wzdłuż której będziemy się poruszać.
Aby praktycznie odbyć marsz po wcześniej zaplanowanej trasie przez cały czas musimy orientować się w terenie.

Orientując się w terenie bez mapy, należy:

1.                   Określić kierunki stron świata;

2.                   Określić swoje położenie w terenie w stosunku do otaczających przedmiotów terenowych;

3.                   Ustalić w terenie pożądany kierunek przemieszczania się.
Określanie kierunków stron świata.

Istotą orientowania się w terenie jest, między innymi, poprawne określenie kierunków stron świata. Umownie
przyjmuje się, że zasadniczym kierunkiem stron świata jest północ. Po określeniu kierunku północy należy stanąć w tą
stronę twarzą i wtedy wyciągnięta lewa ręka wskaże zachód, prawa wschód a z tyłu będzie południe.

Kierunki stron świata można określić za pomocą:

•         busoli;

•         ciał niebieskich;

•         charakterystycznych cech przedmiotów terenowych.
Określenie kierunków stron świata za pomocą busoli.

Do określania kierunków stron świata przeznaczona jest busola (kompas). Zasadniczą częścią każdej busoli jest
igła magnetyczna. Igła magnetyczna osadzona na ostro zakończonym trzpieniu, gdy jest odblokowana (swobodna)
ustawia się w południku magnetycznym, to znaczy, że jeden koniec igły wskazuje północ, a drugi południe.

Busolą nazywamy pudełko z igłą magnetyczną i podziałką, wyposażone w urządzenie do celowania.
Urządzeniem takim może być np. ruchomy pierścień z muszką i szczerbinką lub po prostu prosty brzeg pudełka busoli.

Busole są najrozmaitszych konstrukcji, dokładności i przeznaczenia. Składa się ona z pudełka ebonitowego, wewnątrz
którego znajduje się zawieszona na ostrzu stalowym igła magnetyczna z zaciskiem. Wewnątrz pudełka busoli jest
ruchomy pierścień z podziałką (limbus) przeznaczony do pomiarów kątów. Urządzenie celownicze jest nieruchome i
...